ေဝဒနာဆုိတဲ့ ဒီပါဠိေဝါဟာရ စကားလုံးဟာ ခံစားျခင္းလုိ႔ အဓိပၸါယ္ရပါတယ္။ ခံစားျခင္းမွန္သမွ် ေကာင္းတဲ့ခံစားျခင္းပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ဆုိးတဲ့ခံစားျခင္းပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ အေကာင္းလည္းမဟုတ္၊ အဆုိးလည္းမဟုတ္တဲ့ ခံစားျခင္းမ်ိဳးပဲျဖစ္ျဖစ္ ဘယ္လုိခံစားမႈမ်ိဳးကုိမဆုိ အလြယ္ေျပာဆုိၾကရမယ္ဆုိရင္ အားလုံးဟာ ေဝဒနာေတြခ်ည္းပါပဲ။ ဘယ္သူေၾကာင့္ပဲ ခံစားခံစား၊ ဘာေၾကာင့္ပဲ ခံစားခံစား၊ ဘယ္လုိမ်ိဳးပဲ ခံစားခံစား စိတ္မွာျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ခံစားမႈ သေဘာမွန္သမွ် အားလုံးေဝဒနာလုိ႔ပဲ ေျပာရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ခံစားျခင္းသေဘာဟာ ျဖစ္ေပၚရာ အာ႐ုံကုိ အမွီျပဳၿပီး စိတ္မွာသိမွတ္ ခံစားတဲ့ သေဘာျဖစ္တဲ့အတြက္ အေကာင္းဆုိလည္း ခံစားမွာျဖစ္ၿပီး အဆုိးဆုိလည္း ခံစားမွာျဖစ္ကာ မဆုိးမေကာင္းဆုိလည္း ခံစားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိသိရွိခံစားတာကုိပဲ စာလုိေျပာေတာ့ ေဝဒနာ ျဖစ္ေပၚတယ္လုိ႔ ဆုိျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
ပုထုဇဥ္အေတာ္မ်ားမ်ားက ေဝဒနာလုိ႔ ေျပာလုိက္တာနဲ႔ မေကာင္းတဲ့ ခံစားမႈလုိ႔ပဲ နားလည္သေဘာေပါက္ လက္ခံထားတတ္ၾကပါတယ္။ ဘယ္သူေတာ့ ဘာေဝဒနာ ခံစားေနရလုိ႔၊ ဘယ္သူေတာ့ ဘယ္သူေၾကာင့္ ဘယ္လုိေဝဒနာေတြ ျဖစ္ေနလုိ႔၊ ဘယ္သူေတာ့ ဘာေၾကာင့္ ဘယ္လုိေဝဒနာမ်ိဳးကုိ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ခံစားေနရလုိ႔ စသျဖင့္ ေရာဂါတစ္ခုခုေၾကာင့္ ခံစားရတဲ့ ခံစားမႈ သေဘာကုိပဲ ေဝဒနာလုိ႔ ေျပာဆုိ သုံးႏႈန္းတတ္ၾကပါတယ္။ ခ်မ္းသာတဲ့ခံစားမႈ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့ ခံစားမႈ၊ ဝမ္းေျမာက္တဲ့ ခံစားမႈစတဲ့ ေကာင္းတဲ့ ခံစားမႈမ်ားကုိေတာ့ ေဝဒနာလုိ႔ ေျပာဆုိျခင္း မရွိၾကပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္လည္း ေဝဒနာရဲ႕ သေဘာအမွန္ကုိ မသိၾကဘဲ အခုိက္အတန္႔ ခ်မ္းသာေနတဲ့ ခံစားမႈေတြ ေနာက္ကုိလုိက္ကာ ဆင္းရဲတဲ့ ခံစားမႈေတြ ေရာက္လာမွပဲ ေဝဒနာျဖစ္ၿပီလုိ႔ သတ္မွတ္ရင္း ေၾကာက္လန္႔တုန္လႈပ္ သြားတတ္ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေဝဒနာရဲ႕ သဘာဝကုိ မသိတဲ့အတြက္ မေကာင္းတဲ့ ခံစားမႈကုိ လက္မခံႏုိင္ဘဲ ေကာင္းတဲ့ခံစားမႈေတြမွာသာ အၿပိဳင္လုိက္ကာ ခံစားေနၾကေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ တဒဂၤခံစားမႈမ်ိဳးျဖစ္တဲ့ ခ်မ္းသာတဲ့ခံစားမႈကုိ လုိလားေတာင့္တရင္း မေကာင္းတဲ့ ေဝဒနာေတြနဲ႔အၿပိဳင္ ႐ုန္းမထြက္ႏုိင္ ျဖစ္ေနၾကေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။
အမွန္ေတာ့ ႐ုပ္နာမ္ႏွစ္ပါးရွိေနသမွ် သတၱဝါအားလုံးဟာ ခံစားေနၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေကာင္းတာေတြလည္း ခံစားရမွာ ျဖစ္သလုိ မေကာင္းတာေတြလည္း ခံစားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ခါတေလ ေကာင္းတာလည္းမဟုတ္၊ မေကာင္းတာလည္း မဟုတ္တဲ့ ခံစားမႈေတြကုိလည္း ခံစားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိ ႐ုပ္နာမ္ရွိလုိ႔ ေဝဒနာရွိတဲ့ သေဘာမွာ ခံစားျခင္း ေဝဒနာရဲ႕ အျဖစ္မွန္ကုိ မသိၾကေတာ့ သူ႔က်ေတာ့ ေကာင္းတာေတြကုိ ေတြ႕ႀကဳံခံစားရတယ္၊ ငါ့က်ေတာ့ မေကာင္းတာေတြပဲ ေတြ႕ႀကဳံခံစားရတယ္၊ င့ါက်မွ ဒီလုိေဝဒနာျဖစ္တယ္၊ သူ႔က်ေတာ့ ဒီလုိေဝဒနာ မျဖစ္ဘူး စသျဖင့္ ေတြးထင္ကာ ကုိယ္ျဖစ္တဲ့ မေကာင္းတဲ့ ခံစားမႈမ်ားကုိပဲ ေဝဒနာလုိ႔ ထင္ေနတတ္ၾကတာေတြ ရွိပါတယ္။ ႐ုပ္နဲ႔စိတ္ကုိ အမွီျပဳၿပီး ျဖစ္ေပၚတတ္တဲ့ ေဝဒနာရဲ႕ သေဘာအမွန္ကုိ မသိတဲ့အခါက်ေတာ့ ဘာေလးပဲျဖစ္ျဖစ္ အလြယ္တကူ ခံစားတတ္ၾကပါတယ္။ ထစ္ခနဲဆုိ ခံစားလုိက္၊ ထစ္ခနဲဆုိ ခံစားလုိက္ ျဖစ္ေနၾကတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္လည္း ေဝဒနာကုိ ေဝဒနာလုိ႔ မျမင္ႏုိင္ဘဲ အေကာင္းအဆုိး ခံစားမႈေတြနဲ႔ ေကာင္းရင္ေက်နပ္လုိက္၊ မေကာင္းရင္ မေက်နပ္လုိက္ ျဖစ္ေနၾကေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိနဲ႔ မေကာင္းတဲ့ ခံစားမႈ ေဝဒနာေတြ ခံစားလာရတဲ့အခါမွာ စိတ္မွာမထိန္းႏုိင္ မသိမ္းႏုိင္ျဖစ္ၿပီး ေၾကာက္လန္႔ တုန္လႈပ္ၾကေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ ဒါဟာ ေဝဒနာလုိ႔ ေခၚတဲ့ ခံစားျခင္းရဲ႕ သေဘာသဘာဝကုိ မသိလုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ခံစားျခင္းရဲ႕ သေဘာအမွန္ကုိ သိလာၾကမယ္ဆုိရင္ ဘယ္လုိေဝဒနာမ်ိဳးပဲလာလာ ေၾကာက္လန္႔တုန္လႈပ္မွာ မဟုတ္သလုိ ဒီခံစားမႈေတြကုိလည္း လုိခ်င္ေတာင့္တၾကမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ အဲဒီအခါမ်ိဳးမွာ ဒီအေကာင္းအဆုိး ခံစားမႈ ေဝဒနာေတြက ႐ုန္းထြက္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားလာၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေဝဒနာေတြ မလုိခ်င္ေတာ့ဘူး၊ ေဝဒနာေတြကေန ႐ုန္းထြက္ခ်င္ၾကတယ္ဆုိရင္ အေကာင္းအဆုိး စတဲ့ ေဝဒနာေတြကေန ခြာႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေဝဒနာကုိ ခြာႏုိင္ဖုိ႔အတြက္ ဒီအေကာင္းအဆုိး စတဲ့ ခံစားမႈေတြမွာ တပ္မက္ေနတဲ့ သံေယာဇဥ္ေတြကုိ ခြါႏုိင္ဖုိ႔လုိပါတယ္။ ေဝဒနာအေပၚမွာ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ ဒီသံေယာဇဥ္ေတြကုိ ခြါႏုိင္ဖုိ႔အတြက္လည္း ေဝဒနာရဲ႕ သေဘာအမွန္ကုိသိၿပီး ေဝဒနာရဲ႕ ျဖစ္စဲျဖစ္ခုိက္ ေပၚစဲေပၚခုိက္ကုိ သတိတရားနဲ႔ သူႏိုင္ကုိယ္ႏုိင္ အၿပိဳင္မွတ္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားေလ့က်င့္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ တရားအားထုတ္တယ္ဆုိတာ ဒီလုိခံစားမႈ ေဝဒနာေတြရဲ႕ သေဘာအမွန္ကုိ သိေအာင္ႀကိဳးစား အားထုတ္ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေဝဒနာကုိ ေဝဒနာလုိ႔ အမွန္အတုိင္း ျမင္ႏုိင္ေအာင္ စိတ္အစဥ္ကုိ ေလ့က်င့္ေပးတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ေဝဒနာရဲ႕ သေဘာကလည္း သတိဝိရီယ တရားေတြနဲ႔ ေက်ာ္လႊားႏုိင္မွ အမွန္ကုိ သိလာႏုိင္မွာ ျဖစ္ၿပီး ဒီေဝဒနာအေပၚမွာ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ သံေယာဇဥ္ေတြကုိ ျဖတ္ေတာက္ႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အေလ့အက်င့္နည္းၿပီး သတိဝိရီယနည္းတဲ့ သူေတြဆုိရင္ ေဝဒနာရဲ႕ သေဘာအမွန္ကုိ သိဖုိ႔မေျပာနဲ႔ ဒီခံစားျခင္း ေဝဒနာရဲ႕ ခ်ယ္လွယ္မႈေနာက္ေတာင္ သိသိခ်ည္းနဲ႔ လုိက္ေနမိတတ္ပါတယ္။ တစ္ခါတေလ တရားအားထုတ္တဲ့ ေယာဂီေတြမွာေတာင္ ဒီခံစားမႈ ေဝဒနာေတြေၾကာင့္ တရားက ေရွ႕မတက္ဘဲ ျဖစ္ေနတာေတြလည္း အမ်ားႀကီးရွိတတ္ပါတယ္။ တရားအားထုတ္တဲ့အခါမွာ တစ္ခ်ိဳ႕ေယာဂီေတြ အေနနဲ႔ ခံစားရတဲ့ နာက်င္ကုိက္ခဲ ပူေအးစတဲ့ မေကာင္းတဲ့ ေဝဒနာေတြကုိ သည္းမခံႏုိင္၊ အဲဒီေဝဒနာေတြကုိ ေက်ာ္လႊားႏုိင္ေအာင္ မမွတ္ႏုိင္တဲ့အခါက်ေတာ့ ဒီေဝဒနာေတြမွာပဲ အခ်ိန္ေတြၾကာေနကာ တရားက ေရွ႕မတက္ဘဲ ျဖစ္ေနတာေတြ ရွိတတ္သလုိ တခ်ိဳ႕က်ျပန္ေတာ့ တရားအားထုတ္ရင္း သမာဓိနိမိတ္ေတြေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ၿငိမ္းေအးျခင္း၊ ေပါ့ပါးျခင္း၊ သာယာျခင္း၊ ႏူးည့့ံျခင္းစတဲ့ေကာင္းတဲ့ ေဝဒနာေတြအေပၚမွာ သာယာႏွစ္သက္ေနၿပီး မွတ္ပစ္ရမယ့္ ေဝဒနာကုိ မမွတ္ႏုိင္တဲ့အတြက္ တရားက ေရွ႕မတက္တာေတြလည္း ရွိတတ္ပါတယ္။
ဒါဟာ မေကာင္းတဲ့ ခံစားမႈေတြ အေပၚမွာ သတိ၊ သမာဓိ၊ ဝိရိယ ခႏၲီ တရားေတြနဲ႔ အႏုိင္မယူႏုိင္တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ ျဖစ္သလုိ ေကာင္းတဲ့ခံစားျခင္းေတြ အေပၚမွာလည္း သတိတရား၊ ဝိရီယတရားေတြနဲ႔ မျဖတ္ေတာက္ႏုိင္တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ခံစားျခင္းဆုိတဲ့ ေဝဒနာဟာ သည္းခံျခင္းတရား၊ သတိ၊ ဝိရီယ၊ သမာဓိတရားေတြနဲ႔ မျဖတ္ေတာက္ႏုိင္ေသးသမွ် ဒီေဝဒနာရဲ႕ ခ်ယ္လွယ္မႈေၾကာင့္ ေဝဒနာနဲ႔အၿပိဳင္ ႐ုန္းမထြက္ႏုိင္ေအာင္ ခ်ည္ေႏွာင္ထားတတ္တဲ့ သေဘာရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီခံစားျခင္း ဆုိတဲ့ေဝဒနာရဲ႕ သေဘာအမွန္ကုိ သိေအာင္ႀကိဳးစားၿပီး သတိဝိရီယ စတဲ့တရားေတြနဲ႔ အၿပိဳင္အႏုိင္ယူႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားရမွာ ျဖစ္ေၾကာင္း ဆုိျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
တရားအားထုတ္ေနတဲ့ ေယာဂီေတြမွာ ဒီလုိအေကာင္းအဆုိး ခံစားခ်က္ ေဝဒနာေတြေၾကာင့္ တရားမတက္ႏုိင္ျဖစ္ကာ ေဝဒနာကေန ႐ုန္းမထြက္ႏုိင္ဘဲ ရွိေနၾကသလုိ သာမန္ေန႔စဥ္ ဘဝမွာ စာဝတ္ေနေရး က်န္းမာေရးအတြက္ လႈပ္ရွားက်င္လည္ ေနရသူေတြမွာလည္း ဒီလုိခံစားမႈေတြေၾကာင့္ ေဝဒနာနဲ႔အၿပိဳင္ ႐ုန္းမထြက္ႏုိင္တာေတြလည္း အမ်ားႀကီး ရွိတတ္ပါတယ္။ ႐ုပ္နာမ္ႏွစ္ခုနဲ႔ ဖဲြ႕စည္းထားတဲ့ သတၱဝါတုိင္းမွာ ေတြ႕ႀကဳံရတတ္တဲ့ ေဝဒနာေတြက ႐ုပ္ေဖာက္ျပန္ျခင္းေၾကာင့္ ခံစားရတဲ့ ေဝဒနာနဲ႔ စိတ္ေဖာက္ျပန္ျခင္းေၾကာင့္ ခံစားရတဲ့ ေဝဒနာရယ္လုိ႔ ႏွစ္မ်ိဳးရွိေနတတ္ၾကရာမွာ ႐ုပ္ေဖာက္ျပန္ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္လာတဲ့ ခံစားခ်က္ ေဝဒနာက အမ်ားအားျဖင့္ မေကာင္းတဲ့ ေဝဒနာေတြ ျဖစ္ေနတတ္ၿပီး စိတ္ေၾကာင့္ျဖစ္ေပၚတတ္တဲ့ ေဝဒနာကေတာ့ သတၱဝါတစ္ဦးခ်င္းရဲ႕ စိတ္ခံစားမႈကုိလုိက္ၿပီး အေကာင္းအဆုိး ခံစားမႈ ကဲြျပားတတ္ပါတယ္။ ဘယ္လုိပဲ ကြဲျပားကဲြျပား အရင္းစစ္ေတာ့ အားလုံးဟာ ေဝဒနာေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီ႐ုပ္နာမ္ေဝဒနာေတြဟာ ပုထုဇဥ္ေတြ အေပၚတြယ္တာမႈေတြနဲ႔ ခ်ည္ေႏွာင္ထားၿပီး ႐ုန္းမထြက္ႏုိင္ေအာင္လည္း အားေပးထိန္းခ်ဳပ္ ထားတတ္ပါတယ္။
တခ်ိဳ႕ဆုိ ဒီေဝဒနာေတြေၾကာင့္ ဘဝကုိ အ႐ႈံးေပးတဲ့အထိ ျဖစ္သြားတတ္သလုိ တစ္ခ်ိဳ႕ဆုိလည္း သတိလက္လြတ္ျဖစ္ကာ အ႐ူးတစ္ေယာက္လုိ ျဖစ္သြားၾကတာေတြလည္း ရွိတတ္ပါတယ္။ အေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့ ႐ုပ္မွာျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ခံစားခ်က္၊ စိတ္မွာျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ခံစားခ်က္ေတြေၾကာင့္ ေကာင္းလုိက္ဆုိးလုိက္နဲ႔ ဘဝမွာ ၿငိမ္သက္တယ္ဆုိတာ တစ္ခါမွ မရွိဘဲ ျဖစ္ေနတတ္ၾကပါတယ္။ အလြယ္တကူ ခံစားတတ္တဲ့ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ရဲ႕ စိတ္ခံစားမႈရယ္၊ ေဝဒနာရဲ႕ သေဘာအမွန္ကုိ မသိမႈေတြရယ္ေၾကာင့္လည္း သတၱဝါေတြဟာ ေဝဒနာရဲ႕ ခ်ယ္လွယ္မႈေနာက္ တေကာက္ေကာက္ လုိက္ေနမိကာ ေဝဒနာနဲ႔အၿပိဳင္ ႐ုန္းမထြက္ႏုိင္တာလည္း ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ ဒီလုိ ႐ုန္းမထြက္ႏုိင္ေသးသမွ် ခံစားမႈေတြေနာက္လုိက္ရင္း သတၱဝါတုိင္းဟာ ဒုကၡကုိယ္စီ ရွိေနၾကမွာ အမွန္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိ ဒုကၡေတြ ရွိေနတတ္ၾကတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္လည္း ပညာရွိ သူေတာ္ေကာင္းေတြက ေဝဒနာကေန ခြါႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားဖုိ႔ တုိက္တြန္ၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ေဝဒနာကေန ခြာႏုိင္ေအာင္ ေဝဒနာရဲ႕ သေဘာသဘာဝကုိ သိေအာင္ႀကိဳးစားၿပီး ခံစားျခင္းကုိ ခံစားျခင္းလုိ႔ပဲ အရွိအတုိင္းျမင္ကာ အေကာင္းအဆုိး မခဲြျခားဘဲ ခႏၲီတရား၊ သတိဝိရီယ တရားမ်ားနဲ႔ ေက်ာ္လႊားႏုိင္ေအာင္ အားထုတ္ၾကဖုိ႔ သတိေပးၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါမွပဲ ေဝဒနာနဲ႔အၿပိဳင္ ႐ုန္းထြက္ႏုိင္ၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဆုိလုိတာက ခံစားျခင္းလုိ႔ဆုိတဲ့ ေဝဒနာဟာ သတၱဝါေတြကုိ အေကာင္းအဆုိး မေကာင္းမဆုိး အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ အလြယ္တကူ ခံစားေစကာ ဒုကၡကုိယ္စီ ျဖစ္ေနေစတတ္တဲ့အတြက္ ဘယ္လုိခံစားမႈမ်ိဳးပဲလာလာ ဒါဟာ ေဝဒနာရဲ႕ သေဘာပဲလုိ႔ အမွန္အတုိင္း သိရွိကာ ခံစားျခင္းအေပၚမွာ ျဖစ္ေပၚတတ္တဲ့ တြယ္တာမႈ သံေယာဇဥ္ေတြကေန ႐ုန္းထြက္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားရမွာ ျဖစ္ေၾကာင္း ဆုိလုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေဝဒနာဆုိတာ ခံစားျခင္းကုိပဲ ဆုိတာျဖစ္တဲ့အတြက္ ဘယ္လုိေဝဒနာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေကာင္းရင္လည္း ေကာင္းတဲ့သေဘာ၊ မေကာင္းရင္လည္း မေကာင္းတဲ့သေဘာ၊ ေကာင္းတာလည္းမဟုတ္ မေကာင္းတာလည္း မဟုတ္ရင္လည္း ေကာင္းမေကာင္းတဲ့ သေဘာေတြကုိ အရွိအတုိင္း သိႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၿပီး သည္းခံျခင္းတရား၊ သတိတရား၊ ဝိရီယတရား စတာေတြနဲ႔ ေဝဒနာကုိ အန္တုလုိ႔ အၿပိဳင္ျပဳႏုိင္ေအာင္ ေလ့က်င့္ရမွာျဖစ္ေၾကာင္း သိေစလုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ပဲခံစားခံစား၊ ဘယ္သူ႔ေၾကာင့္ပဲ ခံစားခံစား၊ ဘယ္လုိမ်ိဳးပဲ ခံစားခံစား ခံစားျခင္းမွန္သမွ်ဟာ ေဝဒနာေတြပဲလုိ႔ အမွန္သိကာ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အလြယ္တကူ ခံစားမႈေနာက္ကုိ မလုိက္ျဖစ္ေအာင္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ျပဳျပင္ထိန္းသိမ္းၾကရမွာ ျဖစ္ေၾကာင္း အသိေပးလုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ၿပိဳင္ဆုိင္မႈေတြ ျပင္းထန္လြန္းတဲ့ ဒီေန႔ေခတ္ႀကီးမွာ အၿပိဳင္ခံစားတတ္တဲ့ သေဘာေတြကလည္း သူသူကုိယ္ကုိယ္ အတူတူ ရွိေနတတ္ၾကၿပီး ခံစားျခင္းကုိ အေၾကာင္းျပဳၿပီး ျဖစ္ေပၚတတ္တဲ့ ဒုကၡေတြကလည္း ႐ုန္းမထြက္ႏုိင္သမွ် ရွိေနၾကမွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဒီဒုကၡေတြကေန လြတ္ၿငိမ္းလုိၾကသူမ်ား အေနနဲ႔ အလြယ္တကူ ျဖစ္ေပၚတတ္တဲ့ ခံစားမႈ ေဝဒနာေတြမွာ ဘယ္သူ႔ေၾကာင္၊ ဘာေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ေပၚျဖစ္ေပၚ ျဖစ္ေပၚသမွ် ခံစားမႈသေဘာကုိ အရွိအတုိင္း သိေအာင္ႀကိဳးစားၿပီး ဒီခံစားမႈအေပၚမွာ ကပ္ၿငိေနတတ္တဲ့ သံေယာဇဥ္ကုိ သတိ၊ သမာဓိ၊ ဝိရီယ၊ ပညာ၊ ခႏၲီစတဲ့ တရားေတြနဲ႔သာ က်င့္ႀကံအားထုတ္ရင္း ေဝဒနာနဲ႔အၿပိဳင္ ႐ုန္းထြက္ႏုိင္ေအာင္ တစတစေလ့က်င့္ၾကဖုိ႔ အေလးဂ႐ု တုိက္တြန္းသမႈ ျပဳလုိက္ရပါတယ္။
အားလုံး… ေဝဒနာကုိ ခြါႏုိင္ၾကပါေစ…။
ေမတၱာျဖင့္
မနာပဒါယီ အရွင္ဝိစိတၱ (ဒုိက္ဦး)
