လစဥ္ေဟာၾကား ျမတ္တရား (၅)

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ထား မိဘမ်ား
ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ စိတၱသုခ ျမန္မာဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းရဲ႕ တစ္လတစ္ႀကိမ္ တရားပဲြနဲ႔ ေရႊျမန္မာေတြ႕ဆုံပဲြကုိ ဒီလမွာလည္း ထုံးစံအတုိင္း က်င္းပျပဳလုပ္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ အေျခအေနရ မူလသတ္မွတ္ထားတဲ့ရက္ထက္ တစ္ပတ္ေစာၿပီး ၁၉-၆-၂၀၁၁၊ တနဂၤေႏြေန႔မွာ က်င္းပျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီပဲြမွာ ကြယ္လြန္သြားတဲ့ ဖခင္ႀကီး ဦးတင္ဝင္းကုိ ရည္စူးၿပီး သားျဖစ္သူ ကုိေဇာ္ေဇာ္ေအာင္တင္ဝင္းက ဘုရားအမွဴးရွိတဲ့ သံဃာေတာ္နဲ႔ ဧည့္ပရိတ္သတ္အေပါင္းကုိ ေက်ာင္းအက်ိဳးေဆာင္အဖဲြ႕မ်ားနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ဝုိင္းဝန္းခ်က္ျပဳတ္ေပးတဲ့ အထူးစပါယ္ရွယ္ ျမန္မာထမင္းဟင္းမ်ားနဲ႔ လွဴဒါန္းေကၽြးေမြး ဧည့္ခံေပးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ကုိရီးယားႏုိင္ငံရဲ႕ ရာသီဥတုကလည္း ပူတဲ့အခ်ိန္ကုိ တျဖည္းျဖည္း ေျပာင္းလာေနတာဆုိေတာ့ အပူထဲက ေရာက္လာတဲ့ ဧည့္သည္ေတြကုိ ေက်ာင္းရိပ္ကန္ရိပ္ ဓမၼရိပ္နဲ႔ ေအးျမေစခဲ့သလုိ အရသာရွိရွိ ခ်က္ျပဳတ္ထားတဲ့ အစားအစာေတြကလည္း စားသုံးသူေတြကုိ တစ္ပဲြၿပီးတစ္ပဲြ ႏြဲေစခဲ့ပါတယ္။ ဒါနရဲ႕ပီတိ၊ ဓမၼရဲ႕ ပီတိေတြနဲ႔ အလွဴရွင္မ်ားနဲ႔ စိတၱသုခ အဖဲြ႕သားမ်ားဟာ မိမိတုိ႔နားရမယ့္ တနဂၤေႏြေန႔ကုိ ကုသုိလ္ေတြနဲ႔ အဆုံးသတ္ေစခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒီပဲြဟာ တစ္လတစ္ႀကိမ္ တရားပဲြဆုိေပမယ့္ ဖခင္ႀကီးကုိ ရည္စူးၿပီး လွဴဒါန္းတဲ့ ဒါနရွင္မ်ားကလည္း ပါေနတဲ့အတြက္ အားလုံးမွတ္သားေစႏုိင္မယ့္ တရားတစ္ပုဒ္ကုိ ေရြးထုတ္ကာ “ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ထား မိဘမ်ား”ဆုိတဲ့ ေခါင္းစဥ္နဲ႔ လစဥ္ေဟာၾကား ျမတ္တရားအျဖစ္ ေဟာၾကားခ်ီးျမႇင့္ ေပးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

ဒီတရားေခါင္းစဥ္ေလးကုိ ေပးရတာက တရားနာပရိတ္သတ္ေတြထဲမွာ မိဘျဖစ္ၿပီးသူေတြ၊ ျဖစ္ခဲ့သူေတြပါေနသလုိ ျဖစ္မယ့္သူေတြ ပါေနတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ မိဘနဲ႔သားသမီးၾကားမွာ ရွိသင့္တဲ့ ဝတၱရားေလးေတြ ျဖည့္ေပးေစခ်င္တဲ့ အရာေလးေတြကုိ သတိျပဳ ဆင္ျခင္ႏုိင္ဖုိ႔နဲ႔ ျဖည့္ႏုိင္သေလာက္ ျဖည့္ေပးၾကဖုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္သူေတြက ဘာပဲေျပာေျပာ၊ ဘယ္လုိပုံစံပဲ ျဖစ္ေနျဖစ္ေန မိဘဟာ မိဘပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေန႔ေခတ္ မိဘေတြၾကားမွာ မဆုိစေလာက္ေလးေတြက မိဘဝတၱရားေတြ ပ်က္ကြက္မႈ ရွိႏုိင္ေပမယ့္ ကုိယ့္ကုိလူ႔ေလာကကုိ ေရာက္ေစခဲ့တာ တစ္ခုတည္းနဲ႔ကုိပဲ မိဘေတြရဲ႕ ေက်းဇူးတရားက ဆပ္မကုန္ႏုိင္ေအာင္ ရွိေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ မိဘေတြရဲ႕ ေက်းဇူးကုိ အကုန္ေက်ေအာင္ မဆပ္ႏုိင္ေပမယ့္ မိဘေတြ ေမွ်ာ္လင့္တတ္တဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်င္ေလးေတြေတာ့ တတ္ႏုိင္သမွ် ျပဳစုျဖည့္ဆည္းေပးၾကဖုိ႔ တုိက္တြန္းရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိျဖည့္ဆည္းေပးတာ၊ ေက်းဇူးသိတတ္ေပးတာဟာ မဂၤလာတရားေတာ္နဲ႔လည္း ညီညြတ္ေနတာျဖစ္ပါတယ္။ မဂၤလသုတ္ေတာ္မွာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က “မာတာပိတု ဥပ႒ာနံ ပုတၱဒါရႆ သဂၤေဟာ” စသျဖင့္ ေဟာၾကားေတာ္မူထားတာ ရွိပါတယ္။ မိဘတုိ႔ကုိ ျပဳစုလုပ္ေကၽြးျခင္းဟာ မဂၤလာျဖစ္ၿပီး သားမယားကုိ ေထာက္ပံ့ေပးျခင္းဟာလည္း မဂၤလာျဖစ္ေၾကာင္း ဆုိလုိတာျဖစ္ပါတယ္။ ဆုိေတာ့ကာ မိဘအေပၚ တာဝန္ေက်တဲ့သူ၊ သားမယားအေပၚ တာဝန္ေက်တဲ့သူဟာ မဂၤလာရွိတဲ့သူပဲလုိ႔ ဆုိရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ ဒီေနရာမွာ ေျပာလုိတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ထား မိဘမ်ားဆုိတာ မိဘေတြ ေမွ်ာ္လင့္တတ္ၾကတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေလးမ်ားအေၾကာင္း ေျပာခ်င္တာျဖစ္ပါတယ္။ မိဘဆုိတဲ့ သေဘာက သားသမီးေတြအေပၚမွာ မိမိတုိ႔အတြက္ အရမ္းႀကီးေမွ်ာ္လင့္တဲ့ သေဘာမ်ိဳးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဘယ္မိဘမဆုိ သားသမီးေတြအေနနဲ႔ ဒုိ႔အေပၚမွာ ဒီလုိေလးဆုိရင္ ေကာင္းမွာပဲ၊ ဒီလုိေလး ျဖည့္ေပးရင္ ေကာင္းမွာပဲ စတဲ့ေတာင့္တမႈ သေဘာသက္သက္ ေလးေလာက္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေတာင့္တခ်က္ေလးေတြ၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေလးေတြ မျဖည့္ေပးလုိ႔၊ မလုပ္ေပးလုိ႔ သားသမီးေတြအေပၚမွာ ေမတၱာပ်က္တာ၊ ေစတနာ ပ်က္တာဆုိတာ မိဘေတြမွာ မရွိပါဘူး။ ေမွ်ာ္လင့္တယ္၊ ေတာင့္တတယ္ဆုိတာကေတာ့ စိတ္ရွိတဲ့သူတုိင္း၊ ရင္ထဲမွာ ျဖစ္တတ္တဲ့ သေဘာမ်ိဳးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိ ျဖစ္တတ္တဲ့ သေဘာမ်ိဳးေလးကုိ ဗုဒၶစာေပေတြမွာ မိဘတုိ႔ရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ား အေနနဲ႔ ဖြင့္ဆုိရွင္းျပျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ စာေပအဖြင့္ေတြအရ မိဘမ်ားရဲ႕ သားသမီးေတြ အေပၚမွာ ေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တတတ္တဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ (၅)မ်ိဳး ရွိပါတယ္။ အဲဒီငါးမ်ိဳးက

၁။ ငါတုိ႔ရဲ႕ သားသမီးေတြဟာ ငါ့တုိ႔အုိမင္းမစြမ္း ျဖစ္လာတဲ့အခါ တစ္ခါျပန္ၿပီး ျပဳစုလုပ္ေကၽြးၾကလိမ့္မယ္
၂။ ငါတုိ႔ရဲ႕ အမႈကိစၥေတြကုိ ျပဳလုပ္ေပးၾကလိမ့္မယ္
၃။ ငါတုိ႔ရဲ႕ အေမြကုိ ဆက္ခံၾကလိမ့္မယ္
၄။ ငါတုိ႔ရဲ႕ အမ်ိဳးအႏြယ္ကုိ ေစာင့္ထိန္းၾကလိမ့္မယ္
၅။ ငါတုိ႔ေသၿပီးေနာက္မွာ ငါ့တုိ႔အတြက္ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈလုပ္ကာ အမွ်အတမ္း ေပးေဝေပးၾကလိမ့္မယ္
ဆုိတာေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ ဒီေတာင့္တခ်က္ (၅)မ်ိဳးဟာ မိဘေတြရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တခ်က္လုိ႔ ဆုိေပမယ့္ သားသမီးေတြဘက္က ၾကည့္ရင္ သားသမီးဝတၱရား (၅)မ်ိဳးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အားလုံးရဖူးၿပီးသားျဖစ္တဲ့ သားသမီး ဝတၱရားငါးပါး ေဆာင္ပုဒ္ေလးကုိ ျပန္ဆုိၾကည့္မယ္ဆုိရင္ “ေကၽြးေမြးမျပတ္၊ ေဆာင္ရြတ္စီမံ၊ ေမြခံထုိက္ေစ၊ လွဴမွ်ေဝ၍၊ ေစာင့္ေလမ်ိဳးႏြယ္၊ ဝတ္ငါးသြယ္၊ က်င့္ဖြယ္သားတုိ႔သာ” ဆုိတဲ့ သားသမီးဝတၱရား ငါးခ်က္ကုိ သတိျပဳမိၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိဆုိေတာ့ သားသမီးဝတၱရား ငါးပါးကုိ ျပည့္စုံေအာင္ ျပဳလုပ္ျဖည့္ဆည္းေပးတဲ့သူ၊ သားသမီး ဝတၱရားနဲ႔အညီ ေနထုိင္ေနတဲ့သူဆုိရင္ မိဘေတြရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကုိလည္း ျဖည့္ေပးေနတဲ့သူဆုိတာ အေသအခ်ာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ မိဘေတြေတာင့္တတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တခ်က္ကုိ ျဖည့္ေပးေနသူဆုိရင္ သားသမီးဝတၱရား ေက်ပြန္ေနၿပီး မိဘေက်းဇူးကုိ ဆပ္ေနသူေတြဆုိလည္း မမွားႏုိင္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ မိဘေက်းဇူးကုိ ဆပ္ခ်င္သူေတြ၊ မိဘေတြရဲ႕ ေတာင့္တခ်က္ကုိ ျဖည့္ခ်င္သူေတြဟာ အေထြအထူး ဟုိဟုိဒီဒီ စဥ္စားစရာမလုိဘဲ သားသမီးဝတၱရား ငါးပါးကုိသာ ေက်ပြန္ေအာင္ ႀကိဳးစားေန႐ုံနဲ႔ ေလာကဝတ္ေတြကုိ ေက်ပြန္ေစကာ ေက်းဇူးတရား ဆပ္ေနသူမ်ားအျဖစ္ ဂုဏ္ယူႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ အထူးသတိျပဳရမွာက သားသမီးဝတၱရာငါးပါး၊ တစ္နည္းအားျဖင့္ မိဘတုိ႔ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ငါးပါးထဲက မိဘေတြရဲ႕ အေမြဆက္ခံဖုိ႔နဲ႔ အမ်ိဳးအႏြယ္ကုိ ေစာင့္ထိန္းဖုိ႔ဆုိတဲ့ အခ်က္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အေမြဆုိတဲ့ေနရာမွာ ေကာင္းေမြေတြကုိ ဆက္ခံဖုိ႔နဲ႔ အမ်ိဳးအႏြယ္ကုိ ေစာင့္ထိန္းတယ္ဆုိရာမွာ အိမ္ေထာင္သားေမြးၿပီး သားသမီးေတြ အမ်ားႀကီးနဲ႔ လူသားမ်ိဳးဆက္ တုိးပြားေစဖုိ႔ထက္ သူေတာ္ေကာင္းစိတ္ဓာတ္၊ ေကာင္းျမတ္တဲ့ စိတ္ဓာတ္ရွိတဲ့ သူေတာ္သူျမတ္ အမ်ိဳးဇာတ္ေတြျဖစ္ေအာင္ ေစာင့္ထိန္းဖုိ႔ကုိ ဆုိလုိတယ္ဆုိတဲ့ အခ်က္ကုိ သတိျပဳၾကဖုိ႔ လုိပါတယ္။ မိဘေတြ အစဥ္အဆက္ လွဴဒါန္းခဲ့တဲ့ ေကာင္းမႈအေမြေတြ၊ မိဘေတြ အစဥ္အဆက္ ထိန္းခဲ့တဲ့ ကုိယ္က်င့္ သိကၡာေကာင္းတဲ့ အမ်ိဳးဇာတ္ေတြကုိ ဆက္ခံထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္မႈမ်ိဳး ေတြကုိသာ ေမြခံထုိက္ေစ၊ ေစာင့္ေလမ်ိဳးႏြယ္လုိ႔ ဆုိလုိတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဒီအခ်က္ေတြကုိ အထူးသတိျပဳ ဆက္ခံထိန္းသိမ္းႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ၿပီးေတာ့ ဒီေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ငါးမ်ိဳး၊ တစ္နည္းအားျဖင့္ သားသမီးေတြရဲ႕ ဝတၱရာငါးမ်ိဳးထဲမွာ ေနာက္ဆုံးတစ္ခ်က္ျဖစ္တဲ့ ေသဆုံးသြားတဲ့ မိဘေတြကုိ ရည္စူးၿပီးကုသုိလ္ေကာင္းမႈလုပ္ အမွ်အတမ္း ေပးေဝေပးတဲ့ အခ်က္ဟာ ဒီေနရာ သားသမီးေတြ အေနနဲ႔ မျဖစ္မေန လုပ္ေပးသင့္တဲ့ အခ်က္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ျဖစ္ႏုိင္ရင္ စြမ္းႏုိင္သမွ် မၾကာခဏလည္း လုပ္ေပးသင့္ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လည္းဆုိေတာ့ ေသၿပီးေနာက္ ဘဝအသစ္ကုိ ေရာက္သြားတဲ့ သူေတြအတြက္ တကယ္လုိ႔မ်ား အစဲြတစ္ခုခုေၾကာင့္ မေကာင္းတဲ့ ၿပိတၱာဘုံမ်ိဳးကုိ ေရာက္ရွိသြားမယ္ဆုိရင္ ဒီဘုံဘဝကလြတ္ေအာင္၊ မလြတ္ေတာင္မွ အဲဒီဘုံဘဝမွာ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာျဖစ္ေအာင္ အေကာင္းဆုံး ေမွ်ာ္လင့္ႏုိင္တာက မေသေသးဘဲ က်န္ခဲ့တဲ့သူေတြရဲ႕ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈလုပ္ၿပီး အမွ်အတမ္းေပးေဝးေပးတဲ့ အခြင့္အေရး တစ္ခုပဲ သူတုိ႔မွာ ရွိေနတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီေန႔လုိ ကြယ္လြန္သူ ဖခင္ႀကီးကုိ ရည္စူးၿပီးကုသုိလ္လုပ္ အမွ်အတမ္းေပးေဝ ေပးတဲ့အလုပ္မ်ိဳးဟာ သားသမီးေတြအတြက္ မိဘေက်းဇူးကုိ ေနာက္ဆုံးအဓိကအက်ဆုံး အခ်က္အျဖစ္ ဆပ္တာလုိ႔ ေျပာရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

စကားစပ္လုိ႔ မိဘေက်းဇူးဆပ္တာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး မိဘေတြရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ငါးမ်ိဳး၊ တစ္နည္းအားျဖင့္ သားသမီးဝတၱရား ငါးမ်ိဳးကုိ ေက်ပြန္ေအာင္ႀကိဳးစား ေနထုိင္ေနတဲ့သူေတြဟာ မိဘေက်းဇူးကုိ ဆပ္ေနတာလုိ႔ ဆုိေပမယ့္ အလြန္ေက်းဇူးမ်ားတဲ့ မိဘေတြရဲ႕ ေက်းဇူးကုိ အျပည့္အဝ ဆပ္ေပးတာလုိ႔ေတာ့ ေျပာလုိ႔မရေသးပါဘူး။ အျမတ္ဆုံး ေက်းဇူးဆပ္တာလုိ႔လည္း မဆုိႏုိင္ေသးပါဘူး။ မိဘေက်းဇူးအေက် ဆပ္ဖုိ႔ကေတာ့ ဘုရားရွင္ေဟာထားတဲ့ အႏွစ္သာရ ဓမၼနဲ႔ေက်ေအာင္ ဆပ္မွပဲ အေက်ဆပ္ႏုိင္တယ္လုိ႔ ေျပာရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ျမတ္စြာဘုရားရွင္က “သားသမီး ျဖစ္ေသာသူသည္ အသက္တစ္ရာတန္း၌ျဖစ္၍ အသက္တစ္ရာပတ္လုံး ပခုံးတစ္ဖက္ျဖင့္ အမိကုိေဆာင္ကာ ပခုံးတစ္ဖက္ျဖင့္ အဖကုိေဆာင္၍ ျပဳစုုလုပ္ေကၽြးျခင္း၊ အမိအဖတုိ႔အား အနံ႔အသက္ကင္းေအာင္ အေမြးအႀကိဳင္လိမ္းေပးျခင္း၊ အေညာင္းအညာေျပေအာင္ ႏွိပ္နယ္ေပးျခင္း၊ ေရပူေရေအးျဖင့္ ေရခ်ိဳးေပးျခင္း၊ ေျခဆုပ္လက္နယ္ျပဳေပးျခင္း ယုတ္စြအဆုံး က်င္ႀကီးက်င္ငယ္ကုိပင္ မိမိ၏ ပခုံးထက္၌ စြန္႔ကုန္ေစျခင္း၊ မ်ားစြာေသာ ရတနာရွိေသာ မဟာပထ၀ီေျမႀကီးကုိ အုပ္ခ်ဳပ္စုိးပုိင္ေသာ မင္းစည္းစိမ္း၌ မိဘတုိ႔ကုိ ခံစားတည္ေနေစျခင္း စသည့္ ေက်းဇူးဆပ္နည္းတုိ႔ျဖင့္ ေက်းဇူးဆပ္ပါေသာ္လည္း မိဘတုိ႔အား ေက်းဇူးျပဳျခင္း၊ ေက်းဇူးတုံ႔ျပန္ျခင္းသည္ မျဖစ္ႏုိင္ေသးေၾကာင္း၊ စင္စစ္ သဒၶါတရား မရွိေသာ အမိအဖတုိ႔ကုိ သဒၶါတရားႏွင့္ ျပည့္စုံျခင္းငွါ ေဆာက္တည္ေစျခင္း၊ သက္၀င္ေစျခင္း၊ တည္ေစျခင္း သီလမရွိေသာ အမိအဖတုိ႔ကုိ သီလႏွင့္ျပည့္စုံျခင္းငါွ ေဆာက္တည္ေစျခင္း၊ သက္၀င္ေစျခင္း၊ တည္ေစျခင္း၊ ၀န္တုိျခင္း မစၧရိယ ရွိကုန္ေသာ အမိအဖတုိ႔ကုိ စြန္႔ႀကဲေပးကမ္းျခင္းႏွင့္ ျပည့္စုံျခင္းငါွ ေဆာက္တည္ေစျခင္း၊ သက္၀င္ေစျခင္း၊ တည္ေစျခင္း၊ ပညာမဲ့ေသာ အမိအဖတုိ႔ကုိ ပညာႏွင့္ျပည့္စုံျခင္းငွါ ေဆာက္တည္ေစျခင္း၊ သက္၀င္ေစျခင္း၊ တည္ေစျခင္း စသည့္ ေက်းဇူးဆပ္နည္းတုိ႔ျဖင့္ ေက်းဇူးဆပ္ျခင္းသည္သာ မိဘတုိ႔အား ေက်းဇူးဆပ္ျခင္း၊ ေက်းဇူးတုံ႔ျပန္ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း” (အဂၤုတၱရနိကာယ္၊ ဒုကနိပါတ္၊ သမစိတၱ၀ဂ္၊ ) မိန္႔ေတာ္မူပါတယ္။ ဒါက ဘုရားေပးေတာ္မူတဲ့ မိဘေက်းဇူး အေက်ဆပ္နည္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဘုရားရွင္ရဲ႕ ဒီေဟာၾကားခ်က္ကုိ မွီျငမ္းၿပီး မန္လည္ဆရာေတာ္ႀကီးက မဃေဒဝလကၤာသစ္က်မ္းမွာ “မိကုိလက္်ာ၊ ဖမွာလက္ဝဲ၊ အၿမဲထမ္းလ်က္၊ ပခုံးထက္တြင္၊ သုိ႔ပင္နိစၥ၊ လုပ္ေကၽြးၾကလည္း၊ ေရွးကျပဳဖူး၊ ေမြးေက်းဇူးကုိ၊ အထူးၿမဲခုိင္၊ မဆပ္ႏုိင္တည္း။ မျဖဴႏွလုံး၊ မသုံးသီလ၊ ဒါနမပြား၊ မသြားေက်ာင္းကန္၊ ဟုတ္လွမွန္သား၊ မိဘအားကုိ၊ လွဴဒါနႏွင့္ သီလဥပုသ္၊ ကုိယ္ႏႈတ္ႏွလုံး၊ ေစာင့္သုံးေစမွ၊ ေဟာေဖာ္ျပ၍၊ ဓမၼျဖင့္သာ၊ ဆပ္ႏုိင္ရာ၏”လုိ႔ အခုလုိ သီးကုံးဆပ္ဆုိထားတာကုိ ဗဟုသုတျဖစ္ဖြယ္ မွတ္သားရပါတယ္။

ဆုိေတာ့ကား ဒီလုိတရားနဲ႔ အေက်မဆပ္ႏုိင္တဲ့အတြက္ က်န္တဲ့ေက်းဇူးဆပ္နည္းေတြဟာ မိဘေက်းဇူးကုိ ဆပ္ရာမေရာက္ဘူးလား ဆုိေတာ့ အဲဒီလုိလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ အထက္မွာ ေဖာ္ျပခဲ့သလုိ မိဘေတြရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တခ်က္ေလးေတြကုိ ျဖည့္ဆည္းရင္း သားသမီးဝတၱရားကုိ ေက်ပြန္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးေနတဲ့ သားသမီးေတြဟာ ေလာကေၾကာင္းအရ၊ ေလာကဝတ္အရ မိဘေက်းဇူးကုိ ဆပ္ေနတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ျဖစ္ႏုိင္ရင္ မိဘေတြကုိ အရိယာ အဆင့္ေလာက္အထိ ေရာက္ေအာင္ ေက်းဇူးဆပ္ႏုိင္ရင္ေတာ့ အေကာင္းဆုံး၊ အေက်ဆုံး ေက်းဇူးဆပ္နည္းလုိ႔ ေျပာရမွာ ျဖစ္ေပမယ့္ အဲဒီေလာက္အထိ မလုပ္ႏုိင္ေသးရင္လည္း အခုလုိ သားသမီးဝတၱရားကုိ ေက်ပြန္ေအာင္ ထမ္းေဆာင္ေပးႏုိင္တယ္ ဆုိရင္ကုိပဲ ဒါဟာ အလြန္ျပည့္စုံတဲ့ အထူးေက်းဇူးဆပ္နည္းလုိ႔ ေျပာရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီမွာအဓိက ေျပာခ်င္တာက မိဘေတြရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေျပာခ်င္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ မိဘေတြဟာ သားသမီးေတြအေပၚမွာ ဘာလုပ္ေပးပါ၊ ဘယ္လုိေဆာင္ရြတ္ေပးပါ စသျဖင့္ အတင္းအဓမၼ လုိခ်င္ေတာင့္တမႈနဲ႔ ႏႈတ္ကထုတ္ေဖာ္ၿပီး သားသမီးေတြကုိ ဖိအားေပးတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ မရွိေပမယ့္ သူတုိ႔ရဲ႕ စိတ္ဆႏၵနဲ႔ ရင္ထဲမွာေတာ့ ဒီလုိေလးဆုိရင္ ေကာင္းမွာပဲ၊ ဒါေလးလုပ္ေပးရင္ ေကာင္းမွာပဲ စတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဟုတ္တဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေလးေတြ ရွိတတ္ရာမွာ အထက္မွာေျပာခဲ့တဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တခ်က္ ငါးမ်ိဳးလည္းပဲ ရွိႏုိင္တဲ့အတြက္ ဒီလုိ ေက်းဇူးမ်ားတဲ့ မိဘေတြရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တခ်က္မ်ားကုိ သားသမီးမ်ား ျပဳက်င့္ရမယ့္ သားသမီးဝတၱရား ငါးပါးကုိ ေက်ပြန္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးရင္း ျဖည့္ဆည္းေပးၾကဖုိ႔ ေျပာခ်င္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ျဖစ္ႏုိင္ရင္ ဗုဒၶအလုိက် တရားနဲ႔ေက်ေအာင္ ဆပ္ႏုိင္ရင္ေတာ့ အေကာင္းဆုံးလုိ႔ ဆုိရေပမယ့္ အဲဒီလုိမလုပ္ႏုိင္ေသးရင္လည္း ဒီလုိေလာကဝတ္ကုိ ေက်ပြန္ေစျခင္းနဲ႔လည္း မိဘေက်းဇူးကုိ အထုိက္အေလ်ာက္ ဆပ္ေနႏုိင္တာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ လက္ရွိဘဝမွာပဲ သားသမီးဝတၱရားကုိ ေက်ပြန္ေအာင္ႀကိဳးစားၾကဖုိ႔ တုိက္တြန္းလုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ လစဥ္ေဟာၾကား ေပးလာခဲ့တဲ့ တရားပြဲမ်ားမွာ ဒီေန႔လုပ္တဲ့ တရားပြဲရဲ႕ အႏွစ္ခ်ဳပ္အေနနဲ႔ မိဘနဲ႔သားသမီးၾကား အျပန္အလွန္ ေက်းဇူးတရားမ်ား ရွိၾကရာမွာ မိဘေက်းဇူး ျမင့္မုိရ္ဦးလုိ႔ ဆုိတဲ့အတုိင္း အလြန္ႀကီးမားလွတဲ့ မိဘေက်းဇူးကုိ အေက်မဆပ္ႏုိင္ေပမယ့္ မိဘေတြရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တခ်က္ေတြကုိ သားသမီးဝတ္ကုိ ေက်ပြန္ေအာင္ ထမ္းေဆာင္ေပးျခင္းျဖင့္ အေကာင္းဆုံးျဖစ္ေအာင္ ျဖည့္ဆည္းေဆာင္ရြတ္ၿပီး စြမ္းႏုိင္သမွ် ဆပ္ေပးၾကဖုိ႔ တုိက္တြန္းရင္း ဒီတစ္လရဲ႕ လစဥ္ေဟာၾကား ျမတ္တရား တစ္ပုဒ္အျဖစ္ ထုတ္ႏႈတ္ ေဟာၾကားလုိက္ရပါတယ္။

အားလုံး ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကုိယ္စီ ျပည့္မွီႏုိင္ၾကပါေစ…

Read more »

မစၧရိယအေၾကာင္း တစ္ေစ့တစ္ေစာင္း…

မစၧရိယဟူသည္ မိမိႏွင့္ ပတ္သက္သည္မ်ားကုိ မေပးလုိ၊ မလွဴလုိ၊ မသိေစလုိ၊ မၾကားေစလုိ၊ မပါေစလုိ၊ မေပါင္းေစလုိ၊ မျဖစ္ေစလုိ၊ မရေစလုိ စတဲ့ ဝန္တုိျခင္း သေဘာမ်ိဳးျဖစ္၏။ မိမိရရွိထားသည့္ အေျခအေန၊ အရာဝတၳဳ၊ အျခံအရံ စသည္မ်ားအား သူတပါးတုိ႔ ရရွိသြားမည္ကုိ မလုိလားျခင္း သေဘာမ်ိဳး ျဖစ္၏။ ထုိမစၧရိယသည္ သူတပါး ႀကီးပြားခ်မ္းသာမည္ကုိ မနာလုိျခင္း ဣႆာႏွင့္ ဆန္႔က်င္ကာ မိမိ၏ ပုိင္ဆုိင္မႈမ်ားအေပၚတြင္ ဝန္တုိျခင္းမ်ိဳး ျဖစ္၏။ ဣႆာသည္ မနာလုိျခင္းျဖစ္ၿပီး မစၧရိယသည္ ဝန္တုိျခင္းျဖစ္၏။ တစ္ခါတရံ ထုိမနာလုိျခင္းႏွင့္ ဝန္တုိျခင္းသေဘာ ႏွစ္မ်ိဳးလုံးသည္ ပုထုဇဥ္ပုဂၢိဳလ္မ်ား၏ သႏၲာန္တြင္ အတဲြလုိက္ ျဖစ္ေပၚတတ္သည္မ်ားလည္း ရွိတတ္၏။ တစ္ခါတရံ တစ္ခုခ်င္း ရွိေနသည္မ်ားလည္း ရွိတတ္၏။ တစ္ခုခ်င္း ရွိေနသည္ကပင္ ေၾကာက္စရာေကာင္းေနၿပီး ထုိတရားႏွစ္ပါး တစ္ၿပိဳင္တည္း ရွိေနမည္ဆုိလွ်င္ကား အထူးေျပာဖြယ္မရွိ အလြန္ပင္ ေၾကာက္ဖြယ္ေကာင္းေနေပ၏။ အထူးသျဖင့္ မစၧရိယ သေဘာသည္ အလြန္က်ယ္ျပန္႔ၿပီး အလြန္လည္း အသိခက္သျဖင့္ ထုိမစၧရိယတရား မိမိသႏၲာန္တြင္ မထားမိေစရန္ အထူးျပဳရမည္ ျဖစ္ပါ၏။

မစၧရိယအမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိသည့္အနက္ အလြန္ထင္ရွားသည့္ မစၧရိယတရား (၅)ပါးကုိ ဗုဒၶစာေပမ်ားတြင္ ဖြင့္ဆုိရွင္းျပထား၏။ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္တြင္ ထုိမစၧရိယငါးမ်ိဳးကုိ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ကုိယ္ေတာ္တုိင္ ေဟာျပထားသည္ကုိ ေတြ႕ရ၏။ ထုိေဒသနာေတာ္အရ မစၧရိယတို႔သည္
၁။ ေနရာအရိပ္အာဝါသ၌ ဝန္တုိျခင္း အာဝါသမစၧရိယ
၂။ အမ်ိဳး၌ဝန္တုိျခင္း ကုလမစၲၧရိယ
၃။ လာဘ္လာဘ၌ ဝန္တုိင္ျခင္း လာဘမစၧရိယ
၄။ အဆင္းသဏၭာန္ ဂုဏ္ေက်းဇူး၌ ဝန္တုိျခင္း ဝဏၰမစၧရိယ
၅။ တရားေတာ္၌ ဝန္တုိျခင္း ဓမၼမစၧရိယ
ဟူေသာ တရားငါးပါးတုိ႔ပင္ ျဖစ္ေၾကာင္း ေလ့လာသိရွိရ၏။

ထုိငါးပါးကုိ အနည္းငယ္ခ်ဲ႕ေျပာရလွ်င္ အာဝါသ မစၧရိယဟူသည္ အရိပ္အာဝါသ၌ ဝန္တုိျခင္းမ်ိဳးျဖစ္၏။ လူပုဂၢိဳလ္မ်ား အေနျဖင့္ မိမိတုိ႔၏ ေနရာ၊ အိမ္ရာ၊ အရပ္ဌာနတုိ႔ကုိ သူတပါးတုိ႔ႏွင့္ မဆက္ဆံေစလုိသည္ျဖစ္၍ ေနေစျခင္းငွါ အလုိမရွိျခင္းသည္ အာဝါသ မစၧရိယ၏ သေဘာမ်ိဳးျဖစ္ၿပီး ရဟန္းေတာ္မ်ား အေနျဖင့္လည္း ပစၥည္းေလးပါးျဖင့္ မပင္မပန္းခ်မ္းသာစြာ ေနရသည့္ အာရာမ္၊ ေက်ာင္းပရိဝုဏ္၊ တုိက္ခန္း၊ ညည္႔ေနရာ၊ ေန႔ေနရာစသည့္ မိမိတုိ႔၏ အရပ္ေဒသသုိ႔ အျခားေသာ အသက္သိကၡာဂုဏ္ဝါႀကီးသည့္ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ား မလာေစျခင္း၊ လာေသာ္လည္း အျမန္ျပန္ေစျခင္း စသည့္သေဘာမ်ားသည္ အာဝါသ မစၧရိယ၏ သေဘာမ်ား ျဖစ္၏။ အလြယ္ေျပာပါက ရဟန္းျဖစ္ေစ၊ လူျဖစ္ေစ မိမိတုိ႔၏ အရိပ္အာဝါသ၊ အိပ္ရာေနရာ အိမ္ေက်ာင္းတုိ႔ကုိ သူတပါးတုိ႔ႏွင့္ မဆက္ဆံေစလုိသည္၏ အျဖစ္၊ မေနေစခ်င္သည္၏ အျဖစ္မ်ားသည္ အာဝါသ မစၧရိယမည္၏။ သုိ႔ေသာ္ အႏၲရာယ္ကုိျပဳတတ္၊ ဆန္႔က်င္ဘက္ကုိျပဳတတ္၊ အကုသုိလ္ကုိ ျဖစ္ေစတတ္၊ အက်င့္သိကၡာကုိ ပ်က္ျပားေစတတ္သည့္ ပုဂၢိဳလ္မ်ားႏွင့္ မိမိတုိ႔၏ အရိပ္အာဝါသ စသည္တုိ႔ မဆက္ဆံေစလိုျခင္း သေဘာမ်ိဳးသည္ကား အာဝါသမစၧရိယ မျဖစ္ေပ။

ကုလမစၧရိယဟူသည္ အမ်ိဳး၌ ဝန္တုိျခင္းမ်ိဳး ျဖစ္၏။ လူပုဂၢိဳလ္မ်ားသည္ မိမိတုိ႔၏ အလုပ္အေကၽြး၊ အေျခြအရံ၊ သားမယား ေဆြမ်ိဳးေပါက္ေဖာ္မ်ားႏွင့္ သူတပါးတုိ႔အား မဆက္ဆံေစလုိျခင္း၊ ရဟန္းတုိ႔သည္ မိမိတုိ႔၏ အလုပ္အေကၽြး ဒါယကာဒါယိကာမ၊ ပစၥည္းေလးပါး အလွဴရွင္မ်ား အသိမိေဆြမ်ားအား အျခားေသာ ရဟန္းေတာ္မ်ား၊ လူပုဂၢိဳလ္မ်ားႏွင့္ႏွင့္ မဆက္ဆံေစလုိျခင္း စသည္တုိ႔သည္ ကုလမစၧရိယမည္၏။ သုိ႔ေသာ္ လူမ်ားအေနျဖင့္ အကုသုိလ္ ဒုစ႐ုိက္ကုိ ျပဳက်င့္တတ္ေသာ၊ အခ်င္းခ်င္း မညီမညြတ္ မခ်မ္းသာျခင္းကုိ ျဖစ္ေစတတ္ေသာ သူတုိ႔ႏွင့္ မဆက္ဆံေစျခင္းသည္ လည္းေကာင္း၊ ရဟန္းမ်ားအေနျဖင့္ အလဇၨီ ဒုႆီလပုဂၢိဳလ္၊ ဒါယကာတုိ႔၏ သဒၶါတရားကုိ ဖ်က္ဆီးတတ္သည့္ ပုဂၢိဳလ္တုိ႔ႏွင့္ မိမိတုိ႔၏ ဒကာဒကာမမ်ားအား မဆက္ဆံေစလုိျခင္းသည္လည္းေကာင္း ကုလမစၧရိယ မျဖစ္ေပ။

လာဘမစၧရိယဟူသည္ ရရွိပုိင္ဆုိင္ထားသည့္ လာဘ္လာဘ၌ ဝန္တုိျခင္းမ်ိဳး ျဖစ္၏။ လူပုဂၢိဳလ္မ်ား အေနျဖင့္ လယ္လုပ္ျခင္း၊ ကုန္သြယ္ျခင္း အစရွိေသာ တစ္စုံတစ္ခုေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ရအပ္ေသာ စပါးဆန္ေရ ေရႊေငြဥစၥာ လယ္ယာကုိင္းကၽြန္း ႏြားကၽြဲဆင္ျမင္း အစရွိသည့္ ရရွိပုိင္ဆုိင္ထားသည့္ အေဝးအနီး ဥစၥာဘ႑ာ အသုံးအေဆာင္မ်ားကုိ သူတပါးတုိ႔ ရေစျခင္းငွါ အလုိမရွိျခင္း၊ ရဟန္းမ်ား အေနျဖင့္ ဆြမ္းသကၤန္းေက်ာင္းေဆး ဟူေသာ ပစၥည္းေလးပါးကုိ အျခားေသာ သီလရွိေသာ ရဟန္းသည္ ရအပ္သည္ရွိေသာ မရပါေစႏွင့္ ႀကံစည္စည္ေအာက္ေမ့ျခင္း၊ ဝန္တုိျခင္းတုိ႔သည္ လာဘမစၧရိယ မည္၏။ သုိ႔ေသာ္ လူမ်ားအေနျဖင့္ ထုိစည္းစိမ္ဥစၥာ လာဘလာဘမ်ားကုိ ရသျဖင့္ သူတပါးတုိ႔အား ဥစၥာအားျဖင့္ ႏွိပ္စက္လတၱံ႔ေသာသူ၊ အရာမဟုတ္သည္၌ ဖ်က္ဆီးလတၱ႔ံေသာသူ၊ ဒုစ႐ုိက္တရား ပြားမ်ားလတၱံ႕ေသာသူ၊ ရသျဖင့္ အက်ိဳးမဲ့ကုိ ျဖစ္ေစေသာသူတုိ႔အား ရေစျခင္းငွါ အလုိမရွိျခင္းသည္ လည္းေကာင္း၊ ရဟန္းေတာ္မ်ား အေနျဖင့္ “အၾကင္ရဟန္းသည္ ဒါယကာတုိ႔ ယုံၾကည္၍ လွဴအေသာ ပစၥည္းကုိ ဖ်က္ဆီးတတ္၏၊ မသုံးေဆာင္ေကာင္းေသာ အရာ၌ သုံးေဆာင္ျခင္း၊ မေကာင္းေသာ သုံးေဆာင္ျခင္း အစရွိေသာ အစြမ္းအားျဖင့္ ဖ်က္ဆီးတတ္၏၊ ေဆြးေျမ႕ပုပ္သုိးသည့္တုိင္ေအာင္ သူတပါးအား ေပးကမ္းလုိျခင္း မရွိသည္ကုိ ျမင္၍ ထုိရဟန္းရမည့္အစား အျခားသူရသြားလ်င္ ပုိေကာင္းမည္” စသည္ျဖင့္ ႀကံစည္ေအာက္ေမ့ ဝန္တုိျခင္းမ်ားသည္ လည္းေကာင္း လာဘမစၧရိယ မျဖစ္ေပ။

ဝဏၰမစၧရိယဟူသည္ ဂုဏ္အဆင္းသဏၭာန္၌ ဝန္တုိျခင္းမ်ိဳး ျဖစ္၏။ ကုိယ္အဆင္း သဏၭာန္သည္လည္းေကာင္း၊ သီလက်င့္ဝတ္၊ ဓုတင္က်င့္ဝတ္ သမထ၊ ဝိပႆနာ ဘာဝနာဟူေသာ ဂုဏ္သည္လည္းေကာင္း ဝဏၰမည္၏။ ထုိႏွစ္ပါးတြင္ ကုိယ္အဆင္း၌ ဝန္တုိေသာသူသည္ “မည္သူက မည္မွ် ၾကည္ညိဳဖြယ္ရွိ၏၊ အဆင္းႏွင့္ မည့္သုိ႔မည္ပုံ ျပည့္စုံ၏” စသည္ျဖင့္ ဆုိလာေသာ အသံမ်ားကုိ နားေထာင္ျခင္းငွါ အလုိမရွိျခင္း၊ ဂုဏ္ဟူေသာ ေက်းဇူး၌ ဝန္တုိေလ့ရွိသူသည္ သီလ၊ ဓုတင္စသည့္ အက်င့္အားေကာင္းသည့္ တစ္စုံတစ္ေယာက္ေသာ သူ၏ ေက်းဇူးကုိ ခ်ီးမြမ္းေစျခင္းငွါ အလုိမရွိျခင္း၊ နားေထာင္ျခင္းငွါ အလုိမရွိျခင္း စသည့္ အဆင္းဂုဏ္တုိ႔ႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ ဝန္တုိျခင္းမ်ိဳးသည္ ဝဏၰမစၧရိယမည္၏။ သုိ႔ေသာ္ မေကာင္းေသာ သူတုိ႔၏၊ မေကာင္းေသာ အဆင္းဂုဏ္တုိ႔ကုိ ေကာင္းေသာသူမ်ား ၾကားေစျခင္းအားျဖင့္ တစ္စုံတစ္ခုေသာ အက်ိဳးကုိမွ် မျဖစ္ေစသျဖင့္ မေျပာဆုိျခင္း၊ နားမေထာင္ေစျခင္း သေဘာမ်ိဳးသည္ကား ဝဏၰမစၧရိယ မျဖစ္ေပ။

ဓမၼမစၧရိယဟူသည္ တရားေတာ္၌ ဝန္တုိျခင္းမ်ိဳး ျဖစ္၏။ ဤ၌ ဓမၼဟူသည္ ပရိယတၱိဓမၼ၊ ပဋိေဝဓ ဓမၼႏွစ္မ်ိဳးကုိ ဆုိျခင္းျဖစ္ေသာ္လည္း ေသာတာပန္ စသည့္ အရိယာမ်ားအေနျဖင့္ကား ရရွိထားသည့္ ပဋိေဝဓ ဓမၼအေပၚတြင္ ဝန္တုိျခင္း မရွိသျဖင့္ ပဋိေဝဓဓမၼႏွင့္စပ္၍ အထူးေျပာစရာ မရွိလွေပ။ အျဖစ္မ်ားသည္မွာ ပရိယတၱိဓမၼႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍သာ ဓမၼမစၧရိယအျဖစ္ မ်ားေလ့ရွိ၏။ တစ္စုံတစ္ေယာက္သည္ လွ်ိဳ႕ဝွက္ခက္ခဲေသာ အက်င့္က်မ္းဂန္၌လည္းေကာင္း၊ စကားအစဥ္၌လည္းေကာင္း သူတပါးတုိ႔ ၾကားသိေစျခင္းျခင္းငွါ အလုိမရွိ၊ ထုိဓမၼ၌ ကၽြမ္းက်င္ေသာ ပုဂၢိဳလ္သူျမတ္ထံ သြား၍ ေမးျမန္းစုံစမ္းျခင္းငွါ အခြင့္မေပး၊ သိေစျခင္းငွါလည္း အလုိမရွိ၊ ထုိသုိ႔ေသာ သေဘာမ်ိဳးသည္ ဓမၼစၧရိယ၏ သေဘာမ်ိဳးျဖစ္၏။ သုိ႔ေသာ္ အၾကင္ပုဂၢိဳလ္သည္ ဓမၼကုိ သိျခင္းျဖင့္ အႏၲရာယ္ရွိ၏ဟု လည္းေကာင္း၊ တရားေတာ္၏ သိမ့္ေမြ႕ႏူးညံ့မႈ တန္ဘုိးႏွင့္ သင္ယူေစျခင္းျဖင့္ ထုိသူအား အက်ိဳးမရွိဟု လည္းေကာင္း ဤသုိ႔ ပုဂၢိဳလ္ဓမၼကုိ စုံစမ္း၍ အက်ိဳးမရွိသျဖင့္ မသိေစျခင္း၊ မသင္ယူလုိေစျခင္း၊ မေတြ႕ေစလုိျခင္း စသည္တုိ႔သည္ကား ဓမၼမစၧရိယ မျဖစ္ေပ။

အထက္ပါ မေစၧရငါးပါးတုိ႔တြင္ အာဝါသမစၧရိယေၾကာင့္ ဘီးလူးသည္လည္းေကာင္း၊ ၿပိတၱာသည္ လည္းေကာင္းျဖစ္တတ္၍ ထုိအိမ္ေက်ာင္းမ်ားတြင္ ျဖစ္သည့္အမႈိက္မ်ားကုိ ဦးေခါင္းျဖင့္ရြတ္၍ ထုိမွဤမွ က်င္လည္ရတတ္၏။ ကုလမစၧရိယေၾကာင့္ တပါးကုန္ေသာသူတုိ႔၏ ဒါနအႏုေမာဒနာ အစရွိသည္တုိ႔ ျပဳသည္တုိ႔ကုိ ျမင္ကုန္၍ ငါ၏အမ်ိဳးသည္ ပ်က္ခဲ့ၿပီတကားဟု ႀကံေသာသူအား ေသြးအန္သည္အထိ ျဖစ္တတ္ကာ အူအပုိင္းပုိင္း ျပတ္သည္အထိ ျဖစ္တတ္၏။ လာဘမစၧရိယေၾကာင့္ လူပုဂၢိဳလ္မ်ား အေနျဖင့္ သူတပါးတုိ႔၏ ဥစၥာကုိ အႏုိင္အထက္ ႏွိပ္စက္၍ သုံးေဆာင္သည္ျဖစ္၍ လည္းေကာင္း၊ ရဟန္းမ်ား အေနျဖင့္ ဂုိဏ္းသံဃာ၏ ဥစၥာျဖစ္ေသာ လာဘ္၌ ဝန္တုိသည္ျဖစ္၍ ပုဂၢလိကဥစၥာကဲ့သုိ႔ သုံးေဆာင္သည္ျဖစ္၍ လည္းေကာင္း ၿပိတၱာသည္လည္းေကာင္း၊ စပါးႀကီးေျမမ်ိဳးသည္လည္းေကာင္း ျဖစ္တတ္၏။ ဝဏၰမစၧရိယေၾကာင့္ အဆင္းပ်က္ျခင္း၊ အဆင္းမလွျခင္းမ်ိဳး ျဖစ္တတ္ၿပီး၊ ဓမၼမစၧရိယေၾကာင့္ကား အျခင္းဆံြ႕ျခင္း အရိအရည္ ယုိျခင္းစသည္မ်ား ျဖစ္တတ္၏။ တစ္နည္းအားျဖင့္ အာဝါသမစၧရိယေၾကာင့္ ေသသည့္အခါ ေၾကးအိမ္သံအိမ္ဟူေသာ ငရဲ၌ခံရတတ္ျခင္း၊ ကုလမစၧရိယေၾကာင့္ ယခုဘဝတြင္ပင္ လာဘ္လာဘ နည္းပါးတတ္ျခင္း၊ လာဘမစၧရိယေၾကာင့္ ေသၿပီးေနာက္ ဘင္ပုပ္ငရဲ၌ ျဖစ္ရတတ္ျခင္း၊ ဝဏၰမစၧရိယေၾကာင့္ ျဖစ္ေလရာဘဝတုိင္း ဂုဏ္အဆင္းဟူသည္ မရွိဘဲ ျဖစ္တတ္ျခင္း၊ ဓမၼမစၧရိယေၾကာင့္ ျပာပူငရဲ၌ ျဖစ္တတ္ျခင္း စသည့္ အက်ိဳးအျပစ္မ်ားကုိလည္း ခံစားရတတ္ေပ၏။

သုိ႔ဆုိလွ်င္ ဤသုိ႔ေၾကာက္ဖြယ္ျဖစ္သည့္ မစၧရိယတရားမ်ား ေပ်ာက္ပ်က္ေစရန္ မည္သုိ႔ေသာ္ အက်င့္ကုိ က်င့္ႀကံသင့္သနည္းဟု ေမးလာသည္ရွိေသာ္ ဘုရားရွင္၏ တရားစကားကုိသာ ညြန္ျပရမည္သာ ျဖစ္ေပ၏။ ဘုရားရွင္က “ပဥၥႏၷံ ဘိကၡေဝ မစၧရိယာနံ ပဟာနာယ စတၱာေရာ သတိပ႒ာနာ ဘာေဝတဗၺာ -ခ်စ္သားတုိ႔ ဝန္တုိျခင္း မစၧရိယတရား ငါးပါးကုိ ပယ္သတ္ရန္အတြက္ သတိပ႒ာန္တရား ေလးပါးကုိ ပြားမ်ားအားထုတ္ရာ၏” ဟု အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္တြင္ ေဟာၾကားေတာ္မူထား၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ေကာင္းသည့္ မစၧရိယတရားမ်ား မိမိသႏၲာန္ ေလ်ာ့နည္းေပ်ာက္ကြယ္ ေစလုိသူမ်ား အေနျဖင့္ သတိကုိ အထူးျပဳပြားမ်ားျခင္း ဝိပႆနာအလုပ္ကုိ ႀကိဳးစားပြားမ်ား အားထုတ္ၾကရန္ လုိအပ္လွေပ၏။

ဤကား မစၧရိယတရားႏွင့္ ပတ္သက္၍ စာေပက်မ္းဂန္လာ ဖြင့္ဆုိခ်က္အေၾကာင္း တစ္ေစ့တစ္ေစာင္းပင္ ျဖစ္ပါ၏။ ဝန္တုိျခင္း မစၧရိယတရားသည္ သတၱဝါမ်ား အထံတြင္ အျဖစ္ျမန္သကဲ့သုိ႔ အျဖစ္လည္းမ်ားၿပီး ကုသုိလ္ေကာင္းမႈျဖစ္ရန္ အေႏွာက္အယွက္ျပဳတတ္သည့္ အတြင္းရန္သူ တစ္မ်ိဳးလည္း ျဖစ္သျဖင့္ ထုိမစၧရိယ တရားမ်ားကုိ သိရွိမွတ္သားကာ မိမိသႏၲာန္တြင္ အျဖစ္နည္းရန္ ႀကိဳးစားအားထုတ္သင့္ၾကေပ၏။ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေလ်ာ့ခ်ကာ ေနာက္ဆုံးအၾကြင္းမဲ့ ကုန္ဆုံးသည္အထိ အားထုတ္ႏုိင္ရန္ ဝိပႆနာ အလုပ္ကုိလည္း က်င့္ႀကံႀကိဳးကုတ္ အားထုတ္ၾကရန္ အထူးလုိအပ္လွေပ၏။

ထုိ႔ေၾကာင့္ ဝန္တုိခ်င္း မစၧရိယတရားမ်ားျဖင့္ ေန႔စဥ္မျပတ္ ႏွိက္စက္ျခင္းကုိ ခံေနရတတ္သည့္ ပုထုဇဥ္မ်ား အေနျဖင့္ မိမိတုိ႔သႏၲာန္တြင္ ထုိတရားမ်ား အတတ္ႏုိင္ဆုံး ေလ်ာ့နည္းေစရန္ သတိတရား လက္ကုိင္ထားကာ သမာဓိ၊ ဝိရိယတရားမ်ားျဖင့္ ထုိရန္သူမ်ား၏ ႏွိပ္စက္မႈမ်ားမွ ေရွာင္ရွားႏုိင္ရန္ ႀကိဳးစားအားထုတ္ၾကပါဟု တုိက္တြန္းရင္း မစၧရိယအေၾကာင္း တစ္ေစ့တစ္ေစာင္း တင္ျပအပ္ပါသည္။


က်မ္းကုိး = ဂမၻီရတၱေဒသနာ (သီးလုံးဆရာေတာ္)

Read more »

ေမးလ္ထဲက အေမးမ်ား (၃)

အရွင္ဘုရား,
တရားေတာ္နဲ႔ ပတ္သက္ရင္ ေမးျမန္းကိုးကြယ္ရာအျဖစ္ ဆည္းကပ္ပါ၏ အရွင္ဘုရား။
အခုတစ္ေခါက္လည္း တပည့္ေတာ္ မသိတာေလးေတြကို ေမးေလွ်ာက္ခ်င္လို႔ပါ အရွင္ဘုရား။

(၁) သခၤါရ ေလာကမွာ ဘာေတြပါလဲ ဆိုတာကို သိခ်င္ပါတယ္ အရွင္ဘုရား။
ေျဖ။ သခၤါရေလာကဆုိတာ (၃၁)ဘုံနဲ႔တကြ သက္ရွိသက္မဲ့ အားလုံးေသာ သတၱေလာက၊ ၾသကာသေလာက ေတြကုိ ျဖစ္မႈပ်က္မႈ၊ အုိနာေသမႈ စသည္ အမ်ိဳးမ်ိဳး အဖုံဖုံးတုိ႔ျဖင့္ စီမံဖန္တီး ေျပာင္းလဲျပဳျပင္ ေပးတဲ့သေဘာမ်ိဳး၊ တစ္နည္းအားျဖင့္ ေလာကီစိတ္၊ ေစတသိက္၊ ႐ုပ္တရားမ်ား၊ တစ္နည္းအားျဖင့္ နာမ္႐ုပ္အစုမ်ားကုိ သခၤါရေလာကလုိ႔ ေခၚတာျဖစ္ပါတယ္။ အလြယ္ေျပာရရင္ ႐ုပ္တရား၊ နာမ္တရားအားလုံးဟာ သခၤါရေလာကပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

(၂) ၾသကာသ ေလာကကို “သက္မဲ့ေလာက” လို႔ အတိုခ်ဳပ္ ေျပာရင္ ရႏိုင္မလားဘုရား။
ေျဖ။ သက္မဲ့ေလာကလုိ႔ ေျပာလုိကလည္း ေျပာႏုိင္ပါတယ္။ စာေပအဖြင့္ေတြကေတာ့ သတၱဝါဟူသမွ်၊ မွီတင္းေနထုိင္ရာ ဌာနျဖစ္တဲ့ (၃၁)ဘုံ (ေရ၊ ေျမ၊ ေတာ၊ ေတာင္၊ ေကာင္းကင္စတာေတြ) ကုိ ၾသကာသေလာကလုိ႔ ဆုိလုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။ စာေပအရ သက္ရွိသတၱဝါအေပါင္းကုိ သတၱေလာကလုိ႔ ေခၚၿပီး အဲဒီသတၱဝါေတြရဲ႕ တည္ေနရာဘုံဌာနကုိျဖစ္ေစ၊ ဘုံမရွိတဲ့ ေနရာဌာကုိ (တစ္ခ်ိဳ႕သတၱဝါေတြဟာ သီးသန္႔ဘုံဌာနမရွိ) ျဖစ္ေစ ၾသကာသေလာကလုိ႔ ေခၚဆုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သက္မဲ့ေလာကလုိ႔ ဆုိတာထက္ သက္ရွိသတၱဝါေတြ မွီတင္းေနထုိင္ၾကတဲ့ တည္ေနရာဘုံဌာနကုိ ၾသကာသေလာကလုိ႔ ဆုိတာက ပုိသင့္ပါတယ္။ (ခႏၶဝဂၢသံယုတ္ ပါဠိေတာ္၊ ၁၁၃၊ အ႒ကထာ၊ ၂၉၃)

(၃) ျမတ္စြာဘုရားက ရွားေတာေရာက္တဲ့အခါ ရွားရြက္တစ္ရြက္ကိုကိုင္ၿပီး အရွင္အာနႏၵာကို မိန္႔ေတာ္မူတာေလးကိုလည္း သိခ်င္ပါတယ္ အရွင္ဘုရား။ ဘယ္အေၾကာင္းအရာနဲ႔ ဆက္စပ္ၿပီး ေဟာျဖစ္သြားတာလဲ ဆိုတာကိုလည္း သိခ်င္ပါတယ္ အရွင္ဘုရား။ ဒီ(၃) ေမးခြန္းမွာ အမွားေတြ( ရွားေတာ ဟုတ္မဟုတ္၊ အရွင္အာနႏၵာကို ေဟာတာဟုတ္မဟုတ္) ပါသြားရင္လည္း ခြင့္လႊတ္ၿပီး ျပဳျပင္ေပးပါဘုရား။ တပည့္ေတာ္ မွတ္မိသေလာက္ေလးကို မွန္းဆၿပီး ေရးလိုက္ရလို႔ပါ အရွင္ဘုရား။
႐ုိေသေလးစားစြာျဖင့္
တပည့္ ဆက္ေနာင္

ေျဖ။ လက္လွမ္းမီသေလာက္ ပိဋကတ္စာေပေတြအရ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ရွားေတာကုိ ၾကြေတာ္မူတဲ့အေၾကာင္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ရွားေတာမွာ တစ္ပါးတည္း ဓုတင္ေဆာက္တည္ေနတဲ့ အရညက ဓုတင္အရာမွာ ဧတဒဂ္ ရေတာ္မူတဲ့ အရွင္ေရဝတမေထရ္ကုိ အေၾကာင္းျပဳၿပီး ၾကြေတာ္မူေၾကာင္း သိရပါတယ္။ အဲဒီရွားေတာကုိ ၾကြေတာ္မူတဲ့အခ်ိန္မွာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္နဲ႔အတူ၊ အရွင္သာရိပုတၱရာ၊ အရွင္အာနႏၵာ၊ အရွင္သီဝလိ စတဲ့ မေထရ္ျမတ္ႀကီးအေတာ္မ်ားမ်ားနဲ႔ ေနာက္ပါးရဟန္းေတာ္မ်ားလည္း အတူတကြ ၾကြေတာ္မူပါတယ္။ ရွားေတာၾကြရာလမ္း တစ္ေနရာေရာက္ေတာ့ ေကာက္ေကြးေနတဲ့လမ္း တစ္သြယ္ရင္၊ ေျဖာင့္ျဖဴးေပမယ့္ ေဝးၿပီးအႏၲရာယ္ရွိတဲ့အျပင္ ဆြမ္းကြမ္းကိစၥလည္း အခက္အခဲျဖစ္ႏုိင္တဲ့ လမ္းတစ္သြယ္ရယ္ဆုိၿပီး လမ္းႏွစ္သြယ္ကုိ ေတြ႕ေတာ္မူၾကပါတယ္။ အဲဒီအခါမွာ အရွင္အာနႏၵာ မေထရ္က ျမတ္စြာဘုရားကုိ “အရွင္ဘုရား လမ္းႏွစ္သြယ္မွာ ဘယ္လမ္းကုိ ၾကြေတာ္မူပါမလဲ ဘုရား”လုိ႔ ေလွ်ာက္ထားေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က “အာနႏၵာ ေနာက္ပါသံဃာေတာ္ေတြထဲမွာ အရွင္သီဝလိ မေထရ္ပါသလား”လုိ႔ ေမးတဲ့အခါ အရွင္အာနႏၵမေထရ္က ပါေတာ္မူေၾကာင္း ျပန္ေလွ်ာက္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ ဘုရားရွင္က “ရွင္သီဝလိမေထရ္ပါရင္ လမ္းေျဖာင့္ကုိပဲ ၾကြၾကစုိ႔”လုိ႔ မိန္႔ေတာ္မူကာ ၾကြေတာ္မူေၾကာင္း ဖတ္မွတ္ရပါတယ္။ ဒီလုိ မိန္႔ေတာ္မူတာကလည္း ရွင္သီဝလိ မေထရ္ရဲ႕ ဘုန္းကံႀကီးမား၊ လာဘ္လာဘ ေပါမ်ားမႈကုိ သိေတာ္မူတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ ျဖစ္ေၾကာင္း ဓမၼပဒအ႒ကထာမွာ ဖြင့္ျပပါတယ္။

ဘုန္းဘုန္းသိတဲ့ စာေပအဖြင့္ေတြအရ အရွင္ေရဝတ မေထရ္ကုိ ခ်ီးေျမႇာက္ေတာ္မူလုိတဲ့အတြက္ ရွားေတာကုိ ၾကြေတာ္မူရျခင္း အေၾကာင္းနဲ႔ လမ္းခရီးမွာ အရွင္အာနႏၵာနဲ႔ ဘုရားရွင္တုိ႔ရဲ႕ အေမးအေျဖအေၾကာင္းကေတာ့ ဒီေလာက္ပဲ သိမွတ္မိပါတယ္။ ဒကာေတာ္ ေမးတဲ့အေၾကာင္းအရာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ပိဋကတ္လမ္းညႊန္မွာ အထပ္ထပ္ ရွာၾကည့္ေပမယ့္ ေမးခြန္းကသုတ္ေတာ္ အတိအက် မရွိတာရယ္၊ အေၾကာင္းအရာက ဟုိလုိလုိဒီလုိလုိ ေရာေနတာရယ္ေၾကာင့္ တိတိက်က် မေတြ႕မိဘူး ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဘုန္းဘုန္းရဲ႕ စာေပ မႏွံ႔စပ္မႈေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ ဘုန္းဘုန္းအေနနဲ႔ ဓမၼပဒ၊ အရဟႏၲဝဂ္၊ ေရဝတမေထရ္ ဝတၳဳပါ အ႒ကထာ အဖြင့္ကုိ ဖတ္မွတ္မိၿပီး ျပန္လည္ေျဖၾကားလုိက္ပါတယ္။ အေၾကာင္းသင့္တဲ့အခါ စာေပေရးရာမွာ ပုိမုိႏွံ႔စပ္ျပည့္စုံေတာ္မူတဲ့ ဆရာေတာ္ သံဃာေတာ္မ်ား အထံေတာ္မွာ ထပ္မံၿပီး ေမးေလ်ာက္ၾကည့္ဖုိ႔ ဆႏၵျပဳ တုိက္တြန္းပါတယ္။

Read more »


RECENT POSTS

သူတုုိ႔သူတုုိ႔၏ မွတ္ခ်က္မ်ား