စိတ္ရွိတုိင္းသာ လုပ္ၾကမယ္ဆုိရင္ျဖင့္…

“တပည့္ေတာ္လည္း ေသြးနဲ႔ကုိယ္ သားနဲ႔ကုိယ္ဆုိေတာ့ ခံစားခ်က္ကေတာ့ ရွိတာေပါ့ဘုရား၊ ဒါေပမယ့္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ စိတ္လုိက္မာန္ပါ မလုပ္တာ ေကာင္းပါတယ္ဆုိၿပီး ေနာက္ဆုံးကုိယ့္စိတ္ကုိ အတတ္ႏုိင္ဆုံး ထိန္းၿပီးပဲ ေနႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားလုိက္ပါတယ္၊ အခုမွ ျပန္စဥ္းစားၾကည့္မိေတာ့ အဲဒီတုန္းကသာ တပည့္ေတာ္ စိတ္ရွိတဲ့အတုိင္း ေျပာဆုိလုပ္ကုိင္လုိက္မယ္ဆုိရင္ သူလည္းတစ္ခုခုျဖစ္၊ တပည့္ေတာ္လည္း ေထာင္က်မွာ အေသအခ်ာပဲဘုရား၊ အဲဒီတုန္းက တပည့္ေတာ္ သတိဝင္ခဲ့ၿပီး သည္းခံကာ ထိန္းလုိက္ႏုိင္တဲ့အတြက္ ဘာျပႆနာမွ မတက္ဘဲ ေအးေအးေဆးေဆး ၿပီးသြားေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္၊ အဲဒါ အရွင္ဘုရားတုိ႔ရဲ႕ ဆုံးမပဲ့ျပင္မႈေတြေၾကာင့္ပါပဲဘုရား…” စသျဖင့္ အေဝးကေနၿပီး သူ႔အျဖစ္အပ်က္ေလးကုိ ဖုန္းနဲ႔လွမ္းေလွ်ာက္တဲ့ တပည့္တစ္ေယာက္ရဲ႕ စကားကုိ ၾကားရေတာ့ ဝမ္းသာပီတိ ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ သူ႔ရဲ႕စိတ္လုိက္မာန္ပါ လုပ္တတ္တဲ့ အက်င့္ေလးကုိ အႏုိင္ယူ ထိန္းခ်ဳပ္လုိက္ႏုိင္တဲ့ လုပ္ရပ္ေလးအေပၚ အႀကိမ္ႀကိမ္ သာဓုေခၚျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ စိတ္ရွိတဲ့အတုိင္း မလုပ္ျဖစ္ဘဲ အသိနဲ႔ ထိန္းခ်ဳပ္ႏုိင္တဲ့ သူ႔လုပ္ရပ္အေပၚ ဂုဏ္ယူေနမိပါတယ္။

ျဖစ္ပုံက ဒီလုိပါ။ ဒီတပည့္ေလး အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ စက္႐ုံက စက္႐ုံမွဴးနဲ႔ သူနဲ႔အဆင္ မေျပတာက စခဲ့တဲ့ ျပႆနာလုိ႔ ေျပာရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဆင္မေျပတာကလည္း တျခားေၾကာင့္မဟုတ္ဘဲ သူကသူမ်ားေတြလုိ မ်က္ႏွာခ်ိဳေသြးၿပီး ဟုိဖားဒီဖား မလုပ္တတ္တဲ့ အခ်က္ေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ စက္႐ုံမွာအတူ အလုပ္လုပ္ေနၾကတဲ့ တျခားႏုိင္ငံျခားသားေတြကေတာ့ စက္႐ုံမွဴးေရွ႕မွာဆုိ အမ်ိဳးမ်ိဳးဖားျပၿပီး ကြယ္ရာမွာဆုိ လုပ္ခ်င္သလုိ လုပ္ေနတတ္ၾကေပမယ့္ သူကေတာ့ အဲဒီလုိ မလုပ္တတ္ဘဲ သူ႔အလုပ္သူ တာဝန္ေက်ေအာင္ပဲ လုပ္ေနတတ္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကုိယ္မွန္ေနရဲ႕သားနဲ႔ အထက္စီးနဲ႔ တင္စီးေျပာလာရင္လည္း ၿငိမ္ေနတတ္တဲ့ သူစားမ်ိဳး မဟုတ္တဲ့အတြက္ သူဖာသာသူပဲ ေအးေအးေဆး ေနေနတတ္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ ေနတတ္တဲ့ သူ႔အက်င့္ကုိ စက္႐ုံမွဴးက သေဘာက်ဟန္ မရွိပါဘူး။ သူမ်ားေတြလုိ သူ႔ကုိ အေရးတယူ လုပ္ေစခ်င္တဲ့ သေဘာရွိပါတယ္။ သူကလည္း စက္႐ုံးမွဴးျဖစ္ေစခ်င္သလုိ မလုပ္ဘဲ သူ႔အက်င့္အတုိင္း ေနလုိက္တာေတြဟာ ေနာက္ဆုံး သူနဲ႔စက္႐ုံမွဴးၾကားမွာ နားလည္မႈေတြ လဲြလဲြလာၿပီး သူဘာပဲလုပ္လုပ္ စက္႐ုံမွဴးက အေကာင္းမျမင္ဘဲ ျဖစ္လာေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။

ထုံးစံအတုိင္း လူတစ္ေယာက္အေပၚ အျမင္မၾကည္ေတာ့ဘူးဆုိရင္ ဒီလူဘာပဲလုပ္လုပ္ အေကာင္း မျမင္တတ္တာ သဘာဝပဲဆုိေတာ့ စက္႐ုံမွဴးနဲ႔ အဆင္မေျပတဲ့ ဒီဒကာေလးအေပၚမွာလည္း စက္႐ုံမွဴးရဲ႕ အျမင္အၾကည့္ေတြက ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အျပစ္ေတြပဲ ျဖစ္ေနေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အလုပ္ဒဏ္ေတြ၊ စက္႐ုံမွဴးရဲ႕ ဖိအားေတြေၾကာင့္ ၾကာေတာ့ဒီဒကာေလးရဲ႕ စိတ္ဟာအလုိလုိ အလုိမက်တာေတြ ျဖစ္ျဖစ္လာၿပီး ေနာက္ဆုံး စက္႐ုံမွဴးကုိ တစ္ခုခုလုပ္ဖုိ႔အထိ အေတြးေတြ မၾကာမၾကာ ျဖစ္လာတယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ ဒီလူေတြကုိ တစ္ခုခု လက္တုန္႔ျပန္ပစ္မယ္ဆုိတဲ့ အႀကံအစည္လည္း ေပၚေပၚလာတယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ တစ္ေန႔ေတာ့ စက္႐ုံမွဴးက သူ႔ကုိရည္ရြယ္ခ်က္ ရွိရွိနဲ႔ ျပႆနာ ရွာလာပါေတာ့တယ္။ စက္႐ုံမွဴးက သူ႔အျပစ္ကုိ ေထာက္ျပၿပီး သူ႔ဘက္က ကုိယ္ထိလက္ေရာက္ တုံ႔ျပန္လာတဲ့အခါ သက္ေသသာဓကနဲ႔အတူ ရဲလက္ကုိအပ္ဖုိ႔အထိ လုပ္လာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီေန႔က တုိက္တုိက္ဆုိင္ဆုိင္ ဒီဒကာေလးဟာ တရားေတြလည္းနာထား၊ စာေတြလည္း ဖတ္ထားတဲ့အတြက္ စက္႐ုံမွဴးက သူ႔ကုိဘယ္လုိပဲ ျပႆနာ လာရွာေပမယ့္ သူ႔စိတ္ကုိသူ အတတ္ႏုိင္ဆုံးထိန္းၿပီး သည္းခံေက်ာ္လႊားႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။ ျပႆနာမျဖစ္ေအာင္ ေရွာင္ေနႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ စိတ္ရွိတဲ့အတုိင္း မလုပ္ျဖစ္ဘဲ အတတ္ႏုိင္ဆုံး သည္းခံလုိက္ႏုိင္တဲ့ အတြက္ ဘာျပႆနာမွ မျဖစ္ဘဲ ေအးေအးေဆးေဆး ျဖစ္သြားခဲ့ပါတယ္။

ေနာက္ေတာ့ သူလည္းအဲဒီစက္႐ုံကေန တျခားစက္႐ုံတစ္ခုမွာ ေျပာင္းၿပီးအလုပ္လုပ္ ျဖစ္သြားတယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ အခုေတာ့ စက္႐ုံအသစ္မွာ အဆင္ေျပေျပနဲ႔ အလုပ္လုပ္ရင္း တရားနာစာဖတ္တဲ့ အက်င့္ေတြ လုပ္ေနႏုိင္တဲ့အေၾကာင္း၊ စက္႐ုံေဟာင္းမွာတုန္းက စက္႐ုံမွဴးနဲ႔ ျပႆနာေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိခဲ့ေပမယ့္ သည္းခံခဲ့တဲ့ေက်းဇူးဟာ သူမ်ားႏုိင္ငံမွာ တရားမဝင္ လာေရာက္အလုပ္ လုပ္ေနတဲ့ သူတုိ႔လုိ သူေတြအတြက္ အေကာင္းဆုံး အေကာက္အထူ တစ္ခုျဖစ္ၿပီး ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ စိတ္ရွိတဲ့အတုိင္း မလုပ္ဘဲ သည္းခံလုိက္ႏုိင္တဲ့အတြက္ အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ ဘာျပႆနာမွမျဖစ္ဘဲ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ျဖစ္ေနခဲ့ေၾကာင္း သူကဆုိလာပါတယ္။ ဒါက ဖုန္းနဲ႔ ေလွ်ာက္ထားလာတဲ့ တပည့္ဒကာေလးရဲ႕ အေတြ႕အႀကဳံေလးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဟုတ္ပါတယ္။ ဒီဒကာေလး ေလွ်ာက္ထားသလုိပါပဲ။ ဘယ္သူမဆုိ ေသြးနဲ႔ကုိယ္သားနဲ႔ကုိယ္ ရွိေနတဲ့အတြက္ ခံစားတတ္ၾကမွာ အမွန္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ စိတ္လုိက္မာန္ပါ လုပ္တတ္တာလည္း လူတုိင္းလုိလုိပါပဲ။ စိတ္ရွိတဲ့အတုိင္း လုိက္လုပ္ဖုိ႔လည္း လူအေတာ္မ်ားမ်ားက ဝန္မေလးတတ္ပါဘူး။ စိတ္ရွိတဲ့အတုိင္း ေျပာလုိက္ဖုိ႔၊ စိတ္ရွိတဲ့အတုိင္း လုပ္လုိက္ဖုိ႔ဆုိတာ အလြန္လြယ္ကူတဲ့ ကိစၥပါ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီလုိ စိတ္ရွိတုိင္း လုပ္တတ္တဲ့ လုပ္ရပ္ကုိ သတိနဲ႔ ထိန္းၾကည့္ဖုိ႔က်ေတာ့ လူတုိင္းလုပ္ႏုိင္ဖုိ႔ မလြယ္ပါဘူး။ စိတ္ဆုိးတတ္တာ၊ စိတ္ေကာက္တတ္တာ၊ အလုိမက် ျဖစ္တတ္တာ၊ မနာလုိျဖစ္တတ္တာ၊ ေဒါသျဖစ္တတ္တာ စတာေတြကုိ လူတုိင္းလုပ္တတ္ေပမယ့္ စိတ္မဆုိးေအာင္၊ မနာလုိမျဖစ္ေအာင္၊ ေဒါသမျဖစ္ေအာင္ စသျဖင့္ ထိန္းဖုိ႔ကေတာ့ လူတုိင္းလုပ္ႏုိင္တဲ့ ကိစၥမဟုတ္ပါဘူး။

အားလုံးသိတဲ့အတုိင္းပဲ။ စိတ္ဆုိတာ ေကာင္းတဲ့အာ႐ုံေတြထက္ မေကာင္းတဲ့ အာ႐ုံေတြမွာ ေပ်ာ္ေမြ႕တတ္တဲ့ သေဘာရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ပုထုဇဥ္အေတာ္မ်ားမ်ားရဲ႕ စိတ္မွာရွိေနတတ္တဲ့ အရာေတြကလည္း ေကာင္းတာေတြထက္ မေကာင္းတာေတြကပဲ ပုိမ်ားေနတတ္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေကာင္းတဲ့စိတ္ျဖစ္ဖုိ႔၊ ေကာင္းတဲ့အေတြး အႀကံျဖစ္ဖုိ႔ စိတ္အစဥ္ကုိ သတိနဲ႔ ႀကိဳးစားေပးရတတ္ေပမယ့္ မေကာင္းတဲ့စိတ္ အႀကံအေတြးေတြကေတာ့ အထူးႀကိဳးစားစရာမလုိဘဲ အလုိလုိ အဆင္သင့္ ရွိေနေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိမေကာင္းတဲ့ စိတ္အႀကံအေတြးေတြ အၿမဲရွိေနတတ္တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္လည္း ပုထုဇဥ္ေတြဟာ စိတ္လုိက္မာန္ပါ လုပ္ၾကတဲ့အခါ၊ စိတ္ရွိတဲ့အတုိင္း လုပ္ၾကတဲ့အခါ မေကာင္းတဲ့ အလုပ္ေတြဘဲ အျဖစ္မ်ားေနေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ စိတ္လုိက္မာန္ပါ လုပ္လုိက္လုိ႔၊ စိတ္ရွိတဲ့အတုိင္း လုပ္လုိက္လုိ႔ အေကာင္းေတြျဖစ္သြားတယ္၊ ကုသုိလ္ေတြ ရသြားတယ္၊ ကုိယ့္အတြက္ေရာ အမ်ားအတြက္ပါ ေကာင္းက်ိဳးေတြ ျဖစ္သြားတယ္ဆုိတာ မရွိတတ္ပါဘူး။ စိတ္ရွိတဲ့အတုိင္း လုပ္လုိက္လုိ႔ ဘယ္သူေတာ့ ဘာျဖစ္သြားတယ္၊ ဘယ္သူေတာ့ ဘယ္ေရာက္သြားတယ္ စတဲ့ ဆုိးက်ိဳးေတြပဲ ျဖစ္သြားၾကတာ မ်ားပါတယ္။ အရင္းစစ္ေတာ့ စိတ္ရွိတဲ့အတုိင္းသာ လုပ္ၾကမယ္ဆုိရင္ ေကာင္းက်ိဳးထက္ ဆုိးက်ိဳးပဲ အျဖစ္မ်ားတယ္ဆုိတဲ့ အခ်က္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ေသခ်ာေတြးၾကည့္ရင္ စိတ္ရွိတဲ့အတုိင္း လုပ္လုိက္ျခင္းရဲ႕ ေနာက္ကြယ္မွာ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ အက်ိဳးရလာဘ္ ကေတာ့ မေကာင္းတဲ့ အက်ိဳးရလာဘ္ေတြခ်ည္းပဲ ျဖစ္ေနတတ္တာကုိ ေတြ႕ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ စိတ္ရွိတဲ့အတုိင္း ေျပာလုိက္ၾက၊ လုပ္လုိက္ၾကတာေတြရဲ႕ လက္ေတြ႕အက်ိဳးကေတာ့ ကုိယ္လည္းစိတ္ပင္ပန္း တဖက္သူလည္း စိတ္ပင္ပန္းၾကျခင္းဆုိတဲ့ အက်ိဳးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ စိတ္ရွိတဲ့အတုိင္း ေျပာဆုိလုပ္ကုိင္လုိက္ျခင္းရဲ႕ ေနာက္မွာေတာ့ ေနာင္တတရား၊ ေသာကတရားေတြပဲ ဆက္တုိက္ျဖစ္ေပၚတတ္ကာ ဒီေနာင္တ၊ ေသာကေတြနဲ႔ ဘဝနိဂုံး အဆုံးသတ္သြားမယ္ဆုိရင္ သံသရာမွာလည္း မေကာင္းတဲ့ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈကုိသာ ျဖစ္ေစၾကမွာ အမွန္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ မေကာင္းတဲ့ စိတ္အေတြးမ်ားနဲ႔ အျမဲမျပတ္ ဆက္ဆံေနၾကတဲ့ သူေတြျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ အေတာ္မ်ားမ်ားက စိတ္ရွိတဲ့အတုိင္း လုပ္မိတဲ့အခါတုိင္း မေကာင္းတဲ့ အေတြးအႀကံမ်ားနဲ႔ပဲ လုပ္မိတတ္တာ မ်ားေနၿပီး မေကာင္းက်ိဳးေတြပဲ အျဖစ္မ်ားေနတဲ့အတြက္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ စိတ္ရွိတဲ့အတုိင္း မလုပ္ျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားထိန္းသိမ္းၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ စိတ္ရွိတဲ့အတုိင္း မလုပ္မိေအာင္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ သတိတရားနဲ႔ သည္းခံသြားၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

တစ္ဖက္ကလည္း အဲဒီလုိ သတိတရား၊ သည္းခံျခင္းတရား လက္ကုိင္ထားၿပီး စိတ္ရွိတဲ့အတုိင္း မလုပ္မိေအာင္ ထိန္းသိမ္းလုိက္ႏုိင္တဲ့ သူေတြအတြက္ ေနာင္တကင္းၿပီး ေသာကရွင္းကာ ဒီဘဝမွာလည္း ခ်မ္းသာ၊ ေနာင္ဘဝမွာလည္း ခ်မ္းသာေစတတ္တဲ့ ေကာင္းက်ိဳးေတြကုိ ျဖစ္ေပၚေစတာေတြလည္း အမ်ားအျပား ရွိေနတတ္ပါတယ္။ စိတ္ရွိတဲ့အတုိင္း ပါးစပ္က မေျပာမိေအာင္၊ လက္ေတြ႕မလုပ္မိေအာင္ ထိန္းသိမ္းလုိက္ႏုိင္တဲ့ သူေတြဟာ တဒဂၤအခုိက္အတန္႔မွာ ပင္ပန္းႏုိင္ၾကေပမယ့္ ေသြးေအးသြားတဲ့အခါ ဒီလုပ္ရပ္အတြက္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ေက်နပ္ႏွစ္သိမ့္ႏုိင္ၾကတဲ့အျပင္ မွန္ကန္မႈအတြက္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ဂုဏ္ယူေနမိမွာ အမွန္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ေသခ်ာတာကေတာ့ စိတ္ရွိတဲ့အတုိင္း မလုပ္ဘဲ သည္းခံျခင္းဟာ အေကာင္းဆုံး အက်ိဳးရလာဘ္ကုိ ျဖစ္ေစတယ္ဆုိတာ အေသအခ်ာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ စိတ္ရွိတဲ့အတုိင္း မိမိသူတပါးထိခုိက္ေစမယ့္ စကားမ်ိဳး မေျပာျဖစ္ေအာင္၊ စိတ္ရွိတဲ့အတုိင္း မိမိသူတပါး ထိခုိက္ေစမယ့္ အလုပ္မ်ိဳး မလုပ္ျဖစ္ေအာင္၊ ၿပီးေတာ့ စိတ္ရွိတဲ့အတုိင္း မေသာက္မစားမိေအာင္၊ စိတ္ရွိတဲ့အတုိင္း ကာမဂုဏ္တရားေတြမွာ မလုိက္စားမိေအာင္၊ စိတ္ရွိတဲ့အတုိင္း လုိခ်င္တပ္မက္မႈေတြ မျဖစ္ရေအာင္၊ စိတ္ရွိတဲ့အတုိင္း အေပ်ာ္အပါး အေလာင္းအစားေတြ မလုပ္မိေအာင္၊ စိတ္ရွိတဲ့အတုိင္း သြားတာလာတာ၊ ေနတာထုိင္တာ၊ လုပ္တာကုိင္တာ စတာေတြ မလုပ္မိေအာင္ သတိနဲ႔ဆင္ျခင္ကာ သည္းခံႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားျခင္းဟာ ေရရွည္ခ်မ္းသာေရးနဲ႔ သံသရာ ေကာင္းစားေရးအတြက္ အေကာင္းဆုံးဆုိတာ အေသအခ်ာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဆုိလုိတာက စိတ္ဆုိတာ သက္ရွိထင္ရွားရွိေနၾကတဲ့ သတၱဝါေတြမွာ အၿမဲရွိေနၾကတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ စိတ္ရွိတဲ့အတုိင္း လုပ္ခ်င္ၾကမွာ ျဖစ္ေပမယ့္ စိတ္ဆုိတာကလည္း မေကာင္းတဲ့အရာေတြမွာပဲ အျဖစ္မ်ားေနတာ ျဖစ္တာေၾကာင့္ စိတ္ရွိၾကတဲ့ အတုိင္းသာ လုပ္ျဖစ္ၾကမယ္ဆုိရင္ေတာ့ မေကာင္းတာေတြဘဲ လုပ္ျဖစ္ေနၾကမွာျဖစ္ၿပီး မေကာင္းတဲ့ အလုပ္လုပ္ျဖစ္ပါက မေကာင္းက်ိဳးေတြပဲ ျဖစ္ေနၾကမွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ စိတ္ရွိတဲ့အတုိင္း လုိက္မလုပ္ျဖစ္ေအာင္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ သတိတရား၊ သည္းခံျခင္းတရားေတြနဲ႔ အေကာင္းဆုံးျဖစ္ေအာင္ ထိန္းသိမ္းေနထုိင္ၾကဖုိ႔ ဆုိခ်င္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ သူမ်ားေတြ စားတတ္သလုိ၊ သြားတတ္သလုိ၊ ေျပာတတ္သလုိ၊ လုပ္တတ္သလုိ ကုိယ္လည္း စားတတ္သြားတတ္၊ ေျပာတတ္လုပ္တတ္ေပမယ့္ မေကာင္းတဲ့အရာေတြမွာေတာ့ သူမ်ားေတြလုပ္တဲ့အတုိင္း၊ ကုိယ့္စိတ္မွာ ရွိတဲ့အတုိင္း လုိက္မလုပ္မိေအာင္ ထိန္းသိမ္းေနထုိင္ၾကဖုိ႔ ေျပာလုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကုိယ့္စိတ္မွာ ျဖစ္တတ္တဲ့အတုိင္း စိတ္လုိက္မာန္ပါ ေျပာဆုိေနထုိင္ လုပ္ကုိင္တာေတြဟာ အရင္းစစ္ေတာ့ အဆုိးအျပစ္ေတြသာ အျဖစ္မ်ားေနၾကတဲ့အတြက္ ျဖစ္ခ်င္တာေတြ၊ လုပ္ခ်င္တာေတြ၊ ျဖစ္ေနတာေတြကုိ စိတ္ရွိတဲ့အတုိင္း မလုပ္ျဖစ္ေအာင္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ သတိတရား၊ ခႏၲီတရားေတြနဲ႔ ထိန္းသိမ္းကာ ပစၥဳပၸန္ သံသရာ ႏွစ္ျဖာေကာင္းက်ိဳး ပြားတုိးေအာင္သာ ႀကိဳးစားၾကပါလုိ႔ တုိက္တြန္းစကား ပါးလုိက္ရပါတယ္။

Read more »

ကုိယ့္ဖုိ႔ဥစၥာ၊ ကုိယ္တုိင္ရွာ…

- ရာထူးဂုဏ္သိန္၊ စည္းစိမ္ဥစၥာ၊ အျဖာျဖာသည္၊ ငါ့ဟာငါ့ဟာ၊ သမုတ္ပါလည္း၊
ခႏၶာေၾကြေပ်ာက္၊ ေသၿပီးေနာက္ဝယ္၊ ကိုယ့္ေနာက္မပါ၊ အိမ္ေဂဟာ၌၊ စုကာပုံလစ္၊ က်န္ေနရစ္၏။
- ေဆြမ်ိဳးမိဘ၊ အဝဝသည္၊ ခ်စ္ၾကေသာ္လည္း၊ မလဲြမေသြ၊ ကဲြရေပမည္၊
ေသရာကုိယ့္ေနာက္၊ တစ္ေယာက္မပါ၊ ငိုယိုကာျဖင့္၊ ျမႇဳပ္ရာသခ်ႌဳင္း၊ ေျမလုပ္တုိင္းမွ၊ မဆုိင္းမတြ၊ ျပန္ေလၾက၏။
- ကုိယ္တုိင္စီမံ၊ ကုသုိလ္ကံသာ၊ မကြာကုိယ့္ေနာက္၊ တစ္ေကာက္ေကာက္ပဲ၊ လုိက္တတ္ၿမဲမုိ႔၊
ကုိယ့္ဖုိ႔ဥစၥာ၊ ကုိယ္တုိင္ရွာ၊ ခ်ိန္ခါရွိတုန္း၊ ရေအာင္ျဖည့္။
(တိပိဋကေယာဆရာေတာ္)

သံေယာဇဥ္တရားသည္ သတၱဝါအမ်ားအား အရာရာတြင္ ကပ္ၿငိတြယ္တာ ထားတတ္၏။ စည္းစိမ္ဥစၥာမ်ားတြင္လည္း ကပ္ၿငိတြယ္တာ ထားတတ္သကဲ့သုိ႔ ရာထူးဌာနႏၲရ ဂုဏ္ပကာသန မ်ားတြင္လည္း ကပ္ၿငိတြယ္တာထားတတ္၏။ ထုိ႔အတူ မိဘဆရာသမား ေဆြမ်ိဳးမ်ားႏွင့္ မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္း သူငယ္ခ်င္းမ်ား အေပၚတြင္လည္း ကပ္ၿငိတြယ္တာ ထားတတ္၏။ အခုိက္အတန္႔ပင္ ေတြ႕ဆုံႀကဳံႀကိဳက္ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံ သြားလာလႈပ္ရွား ေနထုိင္ၾကရေသာ္လည္း တြယ္တာမႈ သံေယာဇဥ္ကား အခုိက္အတန္႔ မဟုတ္ၾကဘဲ ၾကာေလတြယ္ေလ၊ ၾကာေလစဲြေလသာ ျဖစ္ေနတတ္ၾကေပ၏။ ေနာက္ဆုံး၌ မည္သူကမည္သူ႔ကုိ သုိ႔မဟုတ္ မည္သည့္အရာကုိ မည္မွ်ပင္ သံေယာဇဥ္ထားၾကေသာ္လည္း အခ်ိန္တန္လွ်င္ကား သူ႔လမ္းသူေလွ်ာက္ကာ သူ႔တရား သူစီရင္သြားၾကသည္သာ ျဖစ္ပါ၏။ သံေယာဇဥ္ထား တြယ္တာျငားလည္း အစားထား၍ မရဘဲ အမ်ားသြားစဥ္အတုိင္းသာ သြားၾကမည္သာ ျဖစ္ပါ၏။ မိမိျပဳသည့္ ကံတစ္ခုသာ ယူေဆာင္ကာျဖင့္ အျခားအျခား အရာမ်ားအား တစ္ခုမက်န္ အကုန္ခ်န္၍ အမွန္မေသြ သြားၾကရေပမည္သာ ျဖစ္ပါ၏။ ကုိယ္ပုိင္ဥစၥာဟူသည့္ ကုိယ္တုိင္ျပဳသည့္ ကံတစ္ခုသာ ရွိသျဖင့္ ကုိယ့္ဖုိ႔ဥစၥာ ကုိယ္တုိင္ရွာၾကရမည္သာ ျဖစ္ပါေပ၏။

စကားစပ္၍ လြန္ခဲ့သည့္ (၆)လခန္႔က ဆုံးပါးသြားသည့္ အသိဒကာမႀကီး တစ္ေယာက္အေၾကာင္း သတိရမိ၏။ ထုိဒကာမႀကီးတြင္ အလြန္သံေယာဇဥ္ထားရသည့္ တစ္ဦးတည္းေသာ သမီးေလးတစ္ေယာက္ရွိ၏။ တစ္ေန႔တြင္ ထုိသမီးသည္ ႏုိင္ငံျခား ပညာသင္ဆုျဖင့္ သိပ္ခ်စ္လွသည့္ မိဘမ်ားျဖင့္ ခဲြခြါကာ အဂၤလန္ႏုိင္ငံသုိ႔ ပညာသင္ သြားေရာက္ခဲ့၏။ ပညာေရးျဖစ္သျဖင့္ မတားလုိေသာ္လည္း သမီးအေပၚ သံေယာဇဥ္ႀကီးသည္ အေမမွာ သမီးအတြက္ အၿမဲရတက္မေအး ျဖစ္ေနခဲ့၏။ အၿမဲစိတ္မခ်ျဖစ္ေနခဲ့၏။ ထုိသုိ႔ သမီးအေပၚတြင္သာ အၿမဲအာ႐ုံထားေနသည့္ မိခင္မွာ တစ္ေန႔တြင္ ႐ုတ္တရက္ အေမာေဖာက္ကာ ေဆး႐ုံေရာက္သြားခဲ့၏။ ေဆး႐ုံတြင္ အေျခအေန မေကာင္းမွန္းသိေနေသာ္လည္း မိမိက်န္းမာေရးထက္ သမီးအေရးသာ ေတြးေနၿပီး သမီးအေၾကာင္းသာ ေမးေနေလေတာ့၏။ ေနာက္ဆုံးတြင္ ဒကာမႀကီးသည္ သမီးေရာက္မလာမီမွာပင္ ေရာဂါျပင္းလြန္းသျဖင့္ ဆုံးပါးသြားခဲ့ရ၏။ ဒကာမႀကီးမွာ အသက္ထြက္သြားသည္အထိ သမီးကုိသာ တမ္းတေရရြတ္ရင္း ဆုံးပါးသြားခဲ့၏။ ဒကာမႀကီး၏ အျဖစ္အပ်က္ကုိ ၾကားသိရသည့္အခါ စာေရးသူမွာ သံေဝဂျဖစ္ခဲ့၏။ အေမတကယ္ ျဖစ္လာသည့္အခါ သိပ္ခ်စ္ပါသည္ သိပ္သံေယာဇဥ္ ရွိပါသည္ဆုိသည့္ သမီးလည္းပဲ လက္ေတြ႕အားျဖင့္ မကယ္ႏုိင္ဘဲ အေမသြားႏွင့္ဟုသာ ေျပာဆုိႏုိင္သကဲ့သုိ႔ သမီးအေပၚ သံေယာဇဥ္ အလြန္ႀကီးသည့္ အေမသည္လည္း ဘဝခရီး သြားရသည့္အခါ သမီးအားထား၍သာ သြားခဲ့ရ၏။ သိပ္ခ်စ္ပါသည္ သိပ္သံေယာဇဥ္ ရွိပါသည္ဟူသည့္ ေဆြမ်ိဳးမိဘ ဟူသမွ်သည္ ေနာက္ဆုံးတြင္ မိမိတုိ႔ႏွင့္အတူတကြ လုိက္ပါႏုိင္ျခင္းမရွိ၊ မိမိတုိ႔ကလည္း ေခၚေဆာင္သြားႏုိင္ျခင္း မရွိဘဲ အသက္ရွင္စဥ္ မိမိတုိ႔ လုပ္ခဲ့သည့္ ေကာင္းကံမေကာင္းကံမ်ားကုိသာ ယူေဆာင္လ်က္ တစ္လမ္းစီသာ သြားခ့ဲၾကရ၏။

ဒကာတစ္ေယာက္ဆုိလည္း ပစၥည္းဥစၥာမ်ားအေပၚ အလြန္တန္ဘုိး ထားသူျဖစ္၏။ တန္ဘုိးထားသည္ဟု ဆုိမည္ထက္ သံေယာဇဥ္မ်ားသည္ဟုဆုိက ပုိ၍မွန္မည္ျဖစ္၏။ “ဘယ္သူေပးထားတာ ျဖစ္လုိ႔၊ ဘယ္သူ႔အေမြျဖစ္လုိ႔၊ ဘယ္တုန္းက ပစၥည္းျဖစ္လုိ႔” စသည့္ အေၾကာင္းျပခ်က္မ်ားျဖင့္ ပစၥည္းဥစၥာမ်ားကုိ တြယ္တာေနေလ့ရွိ၏။ ထုိဒကာ တြယ္တာေနသည့္ ပစၥည္းမ်ားတြင္ မိဘအေမြေပးခဲ့သည့္ ေလးဘီးကားေလး တစ္စီးလည္း အပါအဝင္ျဖစ္၏။ ေခတ္ကာလ အေနအထားအရ အသုံးအေဆာင္ ပစၥည္းမ်ား အမ်ိဳးမ်ိဳး ေျပာင္းေနေသာ္လည္း မိမိ၏ ေလးဘီးကားေလးကုိကား မိဘအေမြဟုဆုိကာ မေျပာင္းဘဲ ထားေလ၏။ ႏွစ္ေပါင္းၾကာလာၿပီး ပစၥည္းမ်ားလည္း ခ်ိဳ႕ယြင္းလာသည့္ ေလးဘီးကားေလးမွာ တစ္ေန႔တြင္ ပစၥည္းသြားသယ္ရင္း လမ္းတြင္ဘရိတ္ေပါက္ကာ ကားတုိက္မႈ ျဖစ္ခဲ့ေလ၏။ ေနာက္ဆုံးတြင္ ကားေရာလူပါ ထိခုိက္မႈျဖစ္ၿပီး ကားလည္းလႊတ္ပစ္ရ လူလည္းဒုကၡိတျဖစ္ခဲ့ရသည့္ အျဖစ္ႏွင့္ ႀကဳံခဲ့ရေလ၏။ ဤသုိ႔ေသာ အေျခအေနတြင္ေသာ္မွလည္း ထုိဒကာ၏ စိတ္ထဲတြင္ မိဘအေမြကားေလး လႊတ္ပစ္ခဲ့ရသည့္အတြက္ ေျဖဆည္ရာမရ ျဖစ္ေနခဲ့ေသးေၾကာင္း တဆင့္စကား ၾကားသိရျပန္၏။ ထုိဒကာ၏ အျဖစ္သည္ ပစၥည္းအေပၚ တြယ္တာမိသည့္ အျပစ္၏ တစ္စိပ္တေဒသအျဖစ္ ပစၥည္းလည္းဆုံး လူလည္းတုံးခဲ့ရသည့္ သေဘာမ်ိဳး ျဖစ္ေနခဲ့၏။ အခ်ိန္တန္ ကံအက်ိဳးေပးေၾကာင့္ ျဖစ္လာခဲ့သည္ဟုဆုိေသာ္လည္း ထုိဒကာ၏ အျဖစ္မွာ ေဟာင္းႏြမ္းခ်ိဳ႕ယြင္းေနသည့္ ကားအေပၚတြင္ တြယ္ေနမိခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ဟု ဆုိႏုိင္မည္ျဖစ္၏။ သံေယာဇဥ္တရားကုိ ဉာဏ္ျဖင့္ အႏုိင္မယူႏုိင္သျဖင့္ သံေယာဇဥ္၏ ဒဏ္ခတ္ျခင္းကုိ ခံခဲ့ရသည္ဟု ဆုိမည္ဆုိက ဆုိႏုိင္ေပ၏။

ဤသုိ႔ေသာ အျဖစ္အပ်က္မ်ားကုိ လက္ေတြ႕ဘဝတြင္ အေတာ္မ်ားမ်ား ေတြ႕ႀကဳံဖူးၾကမည္ ျဖစ္၏။ လူအေတာ္မ်ားမ်ားက မိမိကုိယ္တုိင္ ျဖစ္မွသာ သတိထားမိတတ္ၾကသျဖင့္ မသိဘဲ ျဖစ္ေနၾကျခင္း ျဖစ္၏။ သက္ရွိမ်ားျဖစ္ေစ၊ သက္မဲ့မ်ားျဖစ္ေစ ဘဝတစ္ခု နိဂုံးျပဳသြားသည့္အခါ အားလုံးထားခဲ့ၾကရ၏။ သိပ္ခ်စ္ပါသည္ဟူ၍လည္း အတူသြား၍ မရသကဲ့သုိ႔ သိပ္ျမတ္ႏုိးသည့္ အရာျဖစ္၍လည္း ယူေဆာင္သြား၍ ရမည္မဟုတ္ေပ။ ပုိဆုိးသည္မွာ ထုိသက္ရွိသက္မဲ့ မ်ားအေပၚ ထားမိသည့္ သံေယာဇဥ္သည္ ေသၿပီးေနာက္ဘဝမ်ားတြင္ မည္သုိ႔မည္ပုံ ျဖစ္မည္ကုိ မသိႏုိင္ေသာ္လည္း လက္ရွိဘဝတြင္ကား ထုိသံေယာဇဥ္တရားေၾကာင့္ သုချဖစ္သည္ဟူ၍ မရွိဘဲ ဒုကၡမ်ားသာ ျဖစ္ေနသည့္အခ်က္ပင္ ျဖစ္၏။ မိမိက သံေယာဇဥ္ထားသည့္ အရာမ်ားသည္ မိမိအေပၚ မည္သုိ႔မည္ပုံ ျပန္လည္တုံ႔ျပန္မည္ကုိ မသိႏုိင္ေသာ္လည္း မိမိအဖုိ႔မွာကား လက္ေတြ႕အားျဖင့္ ထုိသံေယာဇဥ္ေၾကာင့္ ပူေလာင္မႈမ်ားသာ ပြားေနခဲ့ရသည္မွာ အမွန္ပင္ျဖစ္ပါ၏။ အရာအားလုံးသည္ မိမိျဖစ္ခ်င္သလုိ ျဖစ္မလာဘဲ သူျဖစ္ခ်င္သလုိ ျဖစ္သြားၾကေလေတာ့၏။

အရင္းစစ္ေသာ္ အရာအားလုံးသည္ သူ႔သေဘာ သူေဆာင္သြားျခင္းသာ ျဖစ္ပါေပ၏။ မည္သည့္အရာ၊ မည္သည့္ပုဂၢိဳလ္မ်ား အေပၚတြင္ မည္မွ်ပင္ သံေယာဇဥ္ထားေသာ္လည္း အခ်ိန္တန္သည့္အခါ ထုိသံေယာဇဥ္ထားသည့္အရာ၊ သံေယာဇဥ္ထားသည့္ ပုဂၢိဳလ္မ်ားႏွင့္ ခဲြခြါသြားၾကရမည္သာ ျဖစ္၏။ တဒဂၤအခုိက္အတန္႔ ပိုင္ဆုိင္မႈမ်ား၊ ေတြ႕ဆုံမႈမ်ားတြင္ မည္မွ်ပင္ တြယ္တာေနေသာ္လည္း ခဲြခြါသြားခ်ိန္တြင္ အကုန္ထားသြားရမည္သာ ျဖစ္၏။ တိပိဋကဓရ ေယာဆရာေတာ္ အရွင္ျမတ္ မိန္႔ေတာ္မူ သကဲ့သုိ႔ပင္ ရာထူးဂုဏ္သိန္ စည္းစိမ္ဥစၥာ အျဖာျဖာသည္ ကုိယ္ပုိင္ဥစၥာမ်ားဟု မည္မွ်ပင္ ေျပာဆုိေနေသာ္လည္း ေသလ်င္ထားသြားရမည့္ အရာမ်ား ျဖစ္ေနၿပီး မိဘေဆြမ်ိဳး မိတ္သဂၤဟ ဟူသမွ်သည္လည္း အသက္ရွင္စဲ အခုိက္အတန္႔တြင္ သံေယာဇဥ္တရားမ်ားျဖင့္ မည္မွ်ပင္ ခ်စ္ခင္တြယ္တာေနၾကေသာ္လည္း ေသသြားသည့္အခါ မည္သူမွ် မိမိေနာက္သုိ႔ လုိက္ပါၾကမည္ မဟုတ္ၾကေပ။ အမွန္စင္စစ္ မိမိတုိ႔ေနာက္သုိ႔ အရိပ္ပမာ လုိက္ေနမည့္အရာကား မိမိတုိ႔ကုိယ္တုိင္ လုပ္ေနၾကသည့္ ကုသုိလ္ကံ၊ အကုသုိလ္ကံမ်ားသာ ျဖစ္ပါ၏။ ကုိယ္ပုိင္ဥစၥာဟု အမွန္တကယ္ ေျပာဆုိႏုိင္သည့္ အရာမွာ မိမိတုိ႔ လုပ္ေနၾကသည့္ ကံမ်ားသာ ျဖစ္ပါ၏။

ထုိကံမ်ားတြင္လည္း ေကာင္းကံမေကာင္းကံဟူ၍ ႏွစ္မ်ိဳးရွိရာ မိမိလုပ္သည့္ အလုပ္အေပၚတြင္ မူတည္ကာ မိမိရရွိမည့္ ကုိယ္ပုိင္ဥစၥာသည္လည္း ေကာင္းမြန္သည့္ဥစၥာ၊ မေကာင္းသည့္ ဥစၥာမ်ားအျဖစ္ ကဲြျပားသြားၾကမည္သာ ျဖစ္ပါ၏။ မိမိက ေကာင္းသည့္ အလုပ္လုပ္လွ်င္ မိမိ၏ ဥစၥာသည္လည္း ေကာင္းသည့္ကုိယ္ပုိင္ ဥစၥာျဖစ္လာမည္ျဖစ္ၿပီး မိမိက မေကာင္းသည့္ အလုပ္လုပ္လွ်င္ကား မိမိ၏ ဥစၥာသည္လည္း မေကာင္းသည့္ ဥစၥာမ်ား ျဖစ္လာမည္သာ ျဖစ္ပါ၏။ ဤအခ်က္သည္ မိမိကုိယ္တုိင္ ေရြးခ်ယ္ရမည့္ အခ်က္လည္း ျဖစ္ပါ၏။ မည္သုိ႔ေသာ ဥစၥာမ်ိဳးကုိ ကုိယ္ပုိင္ဥစၥာအျဖစ္ ေရြးခ်ယ္မည္နည္းဟု မိမိကုိယ္ကုိမိမိ ေမးစိစစ္၍ အလုိရွိရာကုိ ေရြးခ်ယ္လုပ္ကုိင္ရန္သာ ျဖစ္၏။ မိမိက အေရြးခ်ယ္မွန္လွ်င္ မိမိပင္စံရမည္ ျဖစ္ၿပီး မိမိက အေရြးခ်ယ္ မွားလွ်င္ကား မိမိပင္ ခံစားရမည္သာ ျဖစ္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ကုိယ္ပုိင္ဥစၥာကုိ ပုိင္ဆုိင္လုိသူမ်ားသည္ ကုိယ္တုိင္သာ ရွာၾကရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ဆုိျခင္းျဖစ္၏။

မိမိလုပ္သည့္ ကံသည္မိမိ၏ ကုိယ္ပုိင္ဥစၥာဟု ဆုိေသာ္လည္း မေကာင္းသည့္အလုပ္ျဖင့္ မေကာင္းကံ ရလာမႈ အေပၚတြင္ကား မည္သူမွ် အလုိရွိၾကမည္ မဟုတ္ေပ။ မည္သူမဆုိ ကုိယ္ပုိင္ဥစၥာမ်ားအျဖစ္ ေကာင္းသည့္ဥစၥာမ်ားကုိသာ အလုိရွိၾကမည္ ျဖစ္ေပ၏။ သုိ႔ဆုိလွ်င္ ေကာင္းသည့္အလုပ္မ်ားကုိ လုပ္ျခင္းျဖင့္ ေကာင္းသည့္ကုိယ္ပုိင္ဥစၥာကုိ အရယူျခင္းမွတပါး အျခားမရွိသည္မွာ အမွန္ပင္ျဖစ္ေပ၏။ ထုိသုိ႔ ေကာင္းသည့္ဥစၥာမ်ားကုိ ရယူႏုိင္ရန္မွာလည္း ေကာင္းသည့္ဘဝ အေျခအေနတြင္ ရွိေနမွသာ ျဖစ္ႏုိင္ေပ၏။ ေကာင္းသည့္ဘဝ အေျခအေနဟု ဆုိလာလွ်င္လည္း ယခုလက္ရွိ ဘုရားသာသနာႏွင့္ ႀကဳံေတြ႕ခ်ိန္၊ လူ႔ဘဝ ရေနခ်ိန္၊ ဗုဒၶဘာသာအျဖစ္ျဖင့္ သဒၶါတရား ရွိေနခ်ိန္ကုိသာ ဆုိရမည္ျဖစ္သျဖင့္ ယခုအခ်ိန္တြင္သာ ေကာင္းသည့္အလုပ္မ်ားကုိ ႀကိဳးစားျပဳလုပ္ၿပီး ေကာင္းသည့္ကုိယ္ပုိင္ ဥစၥာမ်ားကုိ ကုိယ္တုိင္သာစုၾကရမည္ ျဖစ္ပါေပ၏။

ဆုိလုိသည္မွာ ပုထုဇဥ္ပုဂၢိဳလ္မ်ား တြယ္တာထားၾကသည့္ သက္ရွိမ်ားႏွင့္ သက္မဲ့မ်ားသည္ မည္မွ်ပင္ တြယ္တာျငားေသာ္လည္း ခဲြခြါၾကသည့္အခါ သက္ရွိမ်ားလည္း မိမိႏွင့္အတူ လုိက္မလာသကဲ့သုိ႔ သက္မဲ့မ်ားသည္လည္း မိမိႏွင့္တပါတည္း ယူေဆာင္မသြားႏုိင္ပါသျဖင့္ အရာအားလုံးသည္ ကုိယ္ပုိင္ဟူသည္ မရွိေၾကာင္း၊ သုိ႔ေသာ္ မိမိကုိယ္တုိင္ ျပဳလုပ္သည့္ ကံသည္ကား မိမိ၏ ကုိယ္ပုိင္ဥစၥာအျဖစ္ မလဲြမေသြ ရွိေနမည္ ျဖစ္သျဖင့္ မိမိတုိ႔ျပဳလုပ္သည့္ ကံကုိကား ကုိယ္ပုိင္ဥစၥာအျဖစ္ ယူေဆာင္သြားႏုိင္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ကံသည္ ကုိယ္ပုိင္ဥစၥာဟုဆုိေသာ္လည္း ေကာင္းသည့္အလုပ္ကံသည္သာ ေကာင္းသည့္သုဂတိဘဝသုိ႔ ပုိ႔ေဆာင္ေပးႏုိင္သျဖင့္ ကုသုိလ္ကံသည္သာ အမွန္တကယ္ ကုိယ္ပုိင္ဥစၥာျဖစ္ေၾကာင္း၊ ကုိယ္ပုိင္ ဥစၥာအမွန္ျဖစ္သည့္ ကုသုိလ္ကံသည္လည္း ယခုလက္ရွိအခ်ိန္တြင္ ႀကိဳးစားလုပ္ယူမွသာ ရႏုိင္မည္ျဖစ္သျဖင့္ အေကာင္းဆုံးအခ်ိန္ျဖစ္သည့္ ယခုအခ်ိန္တြင္သာ မိမိတုိ႔၏ ကုိယ္ပုိင္ဥစၥာကုိ ကုိယ္တုိင္သာ ရယူၾကရမွာ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ အခ်ိန္မေႏွာင္းခင္ ကုိယ္ဖုိ႔ဥစၥာကုိ ကုိယ္တုိင္ရွာၾကရမွာျဖစ္ေၾကာင္း စသည္ျဖင့္ ဆုိလုိျခင္းျဖစ္၏။

ထုိ႔ေၾကာင့္ ေလာကတြင္ အမ်ားက ေျပာေနၾကသည့္ “ငါ့ရာထူးငါ့ဂုဏ္သိန္ ငါ့စည္းစိမ္” စသည့္ အရာမ်ားႏွင့္ “ငါ့မိဘငါ့ေဆြမ်ိဳး ငါ့သားငါ့သမီး”စသည့္ ပုဂၢိဳလ္သတၱဝါမ်ားသည္ တဒဂၤ အခုိက္အတန္႔မွ်သာျဖစ္ၿပီး ဘဝနိဂုံးအဆုံး သတ္သြားသည့္အခါ အကုန္ထားခဲ့ရမည့္ အရာမ်ားျဖစ္သျဖင့္ ကုိယ္ပုိင္ဥစၥာမ်ား မဟုတ္ၾကဘဲ အသက္ရွင္စဲအခုိက္တြင္ မိမိတုိ႔ကုိယ္တုိင္ လုပ္ေနၾကသည့္ ေကာင္းကံမေကာင္းကံမ်ားသည္သာ မိမိတုိ႔၏ ကုိယ္ပုိင္ဥစၥာမ်ားျဖစ္ၿပီး ဘဝသံသရာခရီးအထိ မိမိတုိ႔ႏွင့္ တပါတည္း ယူေဆာင္သြားႏုိင္မည္ျဖစ္သျဖင့္ ကုိယ္ပုိင္ဥစၥာအမွန္ျဖစ္သည့္ ကုသုိလ္ကံမ်ားကုိသာ အခြင့္သာခုိက္ ႀကိဳးစားရယူလုိက္ၾကပါရန္ႏွင့္ ေကာင္းသည့္အလုပ္မ်ားကုိ ႀကိဳးစားလုပ္ျခင္းျဖင့္သာ ကုိယ့္ဖုိ႔ဥစၥာ ကုိယ္တုိင္ရွာၾကပါဟု ေစတနာစကား ေမတၱာအားျဖင့္ အေလးအနက္ တုိက္တြန္းသမႈ ျပဳလုိက္ရပါသည္။

Read more »

နဲနဲေလးေတာ့ လဲြေနတယ္ (၁၈)...

သိမ္နဲ႔ အမ်ိဳးသမီး
ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာေတြၾကားမွာ အ႐ုိးစဲြၿပီး အမွတ္လဲြေနတတ္တဲ့ အလဲြေလးေတြအေၾကာင္း ေထာက္ျပေပးတဲ့ စာေတြေရးေပးေနတာကုိသိေတာ့ ဆရာေတာ္တစ္ပါးက သိမ္နဲ႔အမ်ိဳးသမီး အေၾကာင္းကုိလည္း စာေရးေပးဖုိ႔ မိန္႔ၾကားဖူးပါတယ္။ ဆရာေတာ္ မမိန္႔ခင္ကတည္းက ေရးဖုိ႔ရည္ရြယ္ခ်က္ ရွိေနေပမယ့္ မေရးျဖစ္ဘဲ အခုမွပဲ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ေတာရြာအေတာ္မ်ားမ်ားမွာ တစ္ရြာသိမ္တစ္လုံးေတာ့ ရွိေနတတ္ၾကပါတယ္။ အဲဒီလုိ သိမ္ေတြရွိေနေပမယ့္ အမ်ိဳးသမီးေတြ အေနနဲ႔ သိမ္ထဲကုိ မဝင္ရဘူး၊ မဝင္းေကာင္းဘူးဆုိတဲ့ အစဲြေတြ၊ အေျပာေတြေၾကာင့္ ေသတဲ့အထိ သိမ္ထဲကုိ မဝင္ဖူးၾကတဲ့သူေတြလည္း ရွိေနျပန္ပါတယ္။ ရန္ကုန္၊ မႏၲေလးလုိ ၿမိဳ႕ႀကီးေတြမွာေတာ့ အခုေနာက္ပုိင္း သိမ္ေတြထဲမွာ အခမ္းအနားေတြအထိ လုပ္လာၾကတဲ့အတြက္ အမ်ိဳးသမီးနဲ႔ သိမ္ကသိပ္ၿပီး အထူးအဆန္း မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။

ဆန္းေနတာက ေတာရြာစ႐ုိက္၊ ေတာေနယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ ေတာေနဘုန္းႀကီး၊ ေတာေနလူေတြရဲ႕ အ႐ုိးစဲြေနတဲ့ အယူအဆေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ သိမ္ထဲကုိ အမ်ိဳးသမီး မဝင္ေကာင္းတာ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ…၊ ဘုရားေဟာထားလုိ႔လား…၊ ဝင္ရင္သိမ္ပ်က္မွာစုိးလုိ႔လား…၊ ကံပ်က္မွာစုိးလုိ႔လား..၊ အမ်ိဳးသမီး ျဖစ္ေနလုိ႔ မဝင္ရတာလား… စတဲ့ အေမးေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ သိမ္နဲ႔အမ်ိဳးသမီး ကိစၥက အမ်ားေထာက္ျပစရာ ျဖစ္လာပါတယ္။ တကယ္လုိ႔ ေမးလာမယ္ဆုိရင္လည္း သိမ္ထဲကုိ မဝင္ေကာင္းဘူးလုိ႔ ေျပာေနသူေတြ ကုိယ္တုိင္က ေရေရရာရာ ေျဖစရာ ရွိမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒီလုိ သိမ္ေတြ၊ ဘုရားေတြ၊ ေက်ာင္းကန္ေတြမွာ အမ်ိဳးသမီး မဝင္ေကာင္း၊ မတက္ေကာင္းဆုိတဲ့ အ႐ုိးစဲြေနတဲ့ အယူအဆေတြဟာ ဘုရားေဟာသလုိလုိ၊ ေရွးထုံးလုိလုိ၊ အစဥ္အလာလုိလုိနဲ႔ နည္းနည္းေလးေတာ့ လဲြကုိလဲြေနေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။

သိမ္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အမ်ိဳးသမီးမ်ား အေနနဲ႔ ရဟန္းေတာ္မ်ား ကံေဆာင္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ နိမိတ္စည္းထဲကုိ မဝင္ေကာင္းဘူးဆုိရင္ အထူးေျပာစရာ မရွိပါဘူး။ ဒါေတာင္မွ သိမ္ထဲကုိ မဝင္းေကာင္းတာမဟုတ္ပါဘူး။ သိမ္အထဲမွာရွိတဲ့ နိမိတ္စည္းထဲကုိ မဝင္ေကာင္းတာပါ။ ဒါကလည္း နိမိတ္စည္းထဲမွာ ရွိတဲ့ရဟန္းေတာ္မ်ား အာပတ္သင့္မွာ စုိးလုိ႔ပါ။ ကံပ်က္လုိ႔ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ခုဟာက ကံေဆာင္ေနတဲ့အခ်ိန္ မဟုတ္တဲ့ တျခားအခ်ိန္ေတြမွာလည္း သိမ္ထဲကုိ အမ်ိဳးသမီးေတြ မဝင္ေကာင္းဘူးဆုိတဲ့ အယူအဆ၊ အေျပာအဆုိ၊ အစဲြအလန္းေတြေၾကာင့္ သိမ္နဲ႔အမ်ိဳးသမီးဟာ ဘယ္လုိမွဆက္စပ္လုိ႔မရတဲ့ အရာတစ္ခုလုိ ျဖစ္ေနေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဥပါဒ္ဒဏ္ေၾကာင့္ ဥပါဒ္ေရာက္ဆုိသလုိ သိမ္ထဲကုိ ဝင္မိတဲ့ အမ်ိဳးသမီး တစ္ခုခုတုိက္ဆုိင္ၿပီး ျဖစ္ရင္ေတာင္မွ ဒါဟာ သိမ္ထဲကုိ ဝင္လုိ႔ျဖစ္တာဆုိတဲ့ အယူအဆေတြက ရွိေနျပန္ေတာ့ ေတာေနအမ်ိဳးသမီးေတြဟာ သိမ္ဆုိရင္ ေဝးေဝးကကုိ ေရွာင္ေနၾကေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ သိမ္ထဲကုိ မဝင္ေကာင္းတာက အမ်ိဳးသမီးေတြ မဟုတ္ပါဘူး။ ရဟန္းေတာ္ေတြပါ။ ရဟန္းေတာ္ေတြဟာ ကံေဆာင္ေနတဲ့အခ်ိန္ သိမ္ထဲမွာ ရွိေနပါက တစ္ပါးနဲ႔တစ္ပါး ႏွစ္ေတာင့္ထြာနိမိတ္ ထိစပ္ၿပီး နိမိတ္အတြင္းမွာ ရွိေနရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ မဟုတ္ဘဲ ကံေဆာင္ေနတဲ့အခ်ိန္ သိမ္ထဲမွာရွိေနၿပီး နိမိတ္အျပင္ကုိ ေရာက္ေနပါက ကံပ်က္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကံေဆာင္ေနတဲ့အခ်ိန္ဆုိရင္ ရဟန္းေတာ္မ်ားဟာ သိမ္ထဲမွာရွိတဲ့ နိမိတ္အတြင္းမွာ ရွိရင္ရွိ၊ မရွိရင္ သိမ္အျပင္မွာပဲ ရွိေနရပါမယ္။ သိမ္ထဲမွာရွိေနၿပီး နိမိတ္စည္းအျပင္ ေရာက္ေနတယ္ဆုိရင္ေတာ့ ကံပ်က္ပါတယ္။ ဒီလုိ သေဘာေတြေၾကာင့္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကံေဆာင္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ရဟန္းေတာ္မ်ား အေနနဲ႔သိမ္ထဲကုိ မဝင္းေကာင္းဘူးလုိ႔ ဆုိတာျဖစ္ပါတယ္။ လူပုဂၢိဳလ္ေတြ၊ သာမေဏေတြ အေနနဲ႔ကေတာ့ ကံေဆာင္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ သိမ္ထဲမေျပာနဲ႔ သိမ္ထဲမွာရွိတဲ့ နိမိတ္စည္းထဲအထိ ဝင္မိတာေတာင္မွ ရဟန္းေတာ္မ်ား ေဆာင္ေနတဲ့ ကံကပ်က္မသြားပါဘူး။ နိမိတ္ထဲမွာ လူသာမေဏ ရွိေနလ်က္နဲ႔ ကံေဆာင္ေနၾကတဲ့ ရဟန္းေတာ္မ်ားမွာပဲ အာပတ္သင့္ပါတယ္။ ဒီလုိဆုိေတာ့ ကံေဆာင္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ကံပ်က္မႈ မပ်က္မႈဟာ ရဟန္းေတာ္မ်ားနဲ႔ပဲ သက္ဆုိင္ၿပီး လူပုဂၢိဳလ္မ်ားနဲ႔ မသက္ဆုိင္ဘူးဆုိတာ ထင္ရွားပါတယ္။ လူပုဂၢိဳလ္လုိ႔ဆုိတဲ့အတြက္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားလည္း အက်ဳံးဝင္ၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။

ဆုိလုိတာက သိမ္ထဲကုိ အမ်ိဳးသမီး မဝင္းေကာင္းဘူးဆုိတဲ့ အယူအဆေတြမွာ ဝင္ရင္ကံပ်က္တတ္တဲ့ အတြက္ မဝင္ေကာင္းတာ ျဖစ္တယ္လုိ႔ဆုိရင္ ဒါဟာ လဲြေနတဲ့ အလဲြတစ္ခုပဲ ျဖစ္ေၾကာင္း ဆုိလုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အမ်ိဳးသမီးဝင္ျခင္းေၾကာင့္ ဘယ္လုိမွ ရဟန္းေတာ္မ်ား ေဆာင္ေနတဲ့ ကံကိစၥ ပ်က္သြားျခင္း မရွိတဲ့အတြက္ ဒီအေၾကာင္းျပခ်က္ေၾကာင့္ မဝင္ေကာင္းဘူးဆုိရင္ မွားေနတာျဖစ္ေၾကာင္း သိေစလုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။ သိမ္ထဲမွာ ရဟန္းေတာ္ တစ္ပါးတည္း ရွိတတ္တာတုိ႔၊ ဆိတ္ကြယ္ရာ အရပ္မွာ မာတုဂါမ ရွိေနတာဟာ မသင့္ေလ်ာ္တာတုိ႔၊ မာတုဂါမေၾကာင့္ ရဟန္းေတာ္မ်ားအတြက္ အႏၲရာယ္ တစ္စုံတစ္ရာ ျဖစ္ႏုိင္တာတုိ႔ စတဲ့အေၾကာင္းျပခ်က္မ်ားေၾကာင့္ မဝင္သင့္တာလုိ႔ ဆုိရင္ေတာ့ အထူးေျပာစရာ မရွိပါဘူး။ ဒါေတာင္မွ မဝင္ေကာင္းလုိ႔မဟုတ္ဘဲ မဝင္သင့္လုိ႔ဆုိတဲ့ သေဘာနဲ႔ ေျပာရတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဝိနည္းေတာ္အရ အာပတ္သင့္မႈ မသင့္မႈ အပုိင္းဟာ ရဟန္းေတာ္နဲ႔ပဲ သက္ဆုိင္ပါတယ္။ အမ်ိဳးသမီးမွာ အာပတ္သင့္စရာ အေၾကာင္းမရွိပါဘူး။ ဒီလုိေျပာလုိ႔ အမ်ိဳးသမီးေတြ သိမ္ထဲကုိ ဝင္ခ်င္သလုိဝင္ ထြက္ခ်င္သလုိ ထြက္ဆုိတဲ့ သေဘာမ်ိဳး မဟုတ္ပါဘူး။ အမ်ိဳးသမီးလည္း ေလာကေၾကာင္းအရ ထိန္းသိမ္းရမွာေတြ ရွိတဲ့အတြက္ အသိသတိနဲ႔ပဲ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ထိန္းသိမ္းရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ ေျပာခ်င္တာက တိက်တဲ့အေၾကာင္းျပခ်က္ မရွိဘဲ သိမ္ထဲကုိ အမ်ိဳးသမီး မဝင္ေကာင္း၊ မဝင္ရဆုိတဲ့ အမွတ္လဲြမႈအေၾကာင္းပဲ အဓိကေျပာခ်င္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေလာကေၾကာင္းအရ၊ အေျခအေနအရက လဲြလုိ႔ သိမ္ထဲကုိ အမ်ိဳးသမီးေတြ ဝင္ေကာင္းတယ္ဆုိတာ သိေစခ်င္တာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာဗုဒၶဘာသာ အခ်ိဳ႕ရဲ႕ လဲြေနတတ္တဲ့ အလဲြေတြထဲမွာ သိမ္ထဲကုိ အမ်ိဳးသမီးေတြ မဝင္းေကာင္းဘူးဆုိတဲ့ မေရရာတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္မ်ားနဲ႔ အ႐ုိးစဲြေနတဲ့ သိမွတ္ထားမႈဟာလည္း နည္းနည္းေလး လဲြေနတဲ့ အလဲြတစ္ခုျဖစ္တဲ့အတြက္ ဒီလုိအလဲြ သိမွတ္ထားမႈမ်ိဳးကုိ သိေအာင္ႀကိဳးစားၿပီး ဘုရားေဟာမဟုတ္တဲ့၊ သံသရာဝဋ္မွ လြတ္ေျမာက္မႈကုိ အေထာက္အကူ မျပဳတဲ့ အလဲြေတြကုိ ျပဳျပင္ႏုိင္သမွ် ျပဳျပင္ႏုိင္ၾကဖုိ႔ အသိေပးတုိက္တြန္းရင္း လဲြေနတတ္တဲ့ အလဲြတစ္ခုအျဖစ္ ေရးသားတင္ျပလုိက္ရပါတယ္။

Read more »


RECENT POSTS

သူတုုိ႔သူတုုိ႔၏ မွတ္ခ်က္မ်ား