ဘုရားကုိးဆူနဲ႔ ၿဂိဳဟ္ကုိးလုံး…
ခုေနာက္ပုိင္း ျမန္မာႏုိင္ငံမွာရွိတဲ့ ဗုဒၶဘာသာဝင္ ဂုဏ္သေရရွိ အသုိင္းအဝုိင္း၊ ပုိက္ဆံရွိ အသုိင္းအဝုိင္း၊ ပညာတတ္ အသုိင္းအဝုိင္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားၾကားမွာ ေပၚျပဴလာျဖစ္လာတဲ့ ဘာသာေရး ခုတုံးလုပ္မႈ တစ္ခုဟာ အရမ္းေခတ္စားလာေနပါတယ္။ အဲဒါက ဘာလဲဆုိေတာ့ ဘုရားကုိးဆူပူေဇာ္ပဲြ ဆုိတာပါ။ ပူေဇာ္ပဲြဆုိတာထက္ ဘုရားကုိးဆူတင္ပဲြဆုိရင္ ပုိမွန္ပါလိမ့္မယ္။ တင္ၿပီဆုိကတည္းက ပူေဇာ္တာ မဟုတ္ေတာ့ဘဲ နတ္တင္သလုိ တင္တဲ့သေဘာမ်ိဳး သက္ေရာက္သြားတဲ့ သေဘာရွိပါတယ္။ ပုိဆုိးတာက ဘုရားကုိးဆူ ပူေဇာ္တာကုိ အေၾကာင္းျပဳၿပီး ၿဂိဳဟ္ႀကီးကုိးလုံးပါ ပူေဇာ္တယ္ဆုိတဲ့ အခ်က္က ပုိဆုိးပါတယ္။ ဒီလုိလုပ္ေနၾကတဲ့ သူတုိ႔လုပ္ရပ္ေတြဟာ ဘုရားရဟႏၲာကုိ ပူေဇာ္ၾကတာထက္ သူတုိ႔သူတုိ႔ရဲ႕ ေလာကီအက်ိဳးစီးပြား တုိးတက္ေရး၊ ရာထူးဌာနႏၲရ စသည္တည္ၿမဲေရးကုိ ဦးတည္ၿပီး ၿဂိဳဟ္ႀကီးကုိးလုံးကုိ ပူေဇာ္ပသေနတယ္ဆုိတဲ့ အခ်က္ကပုိၿပီး ထင္ရွားေနပါတယ္။ ဒါဟာ ဗုဒၶဘာသာေတြရဲ႕ လဲြေနတဲ့ အခ်က္တစ္ခုပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ဟုတ္ပါတယ္။ ရန္ကုန္မွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ မႏၲေလးမွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ တစ္ျခားတစ္ျခား ၿမိဳ႕ႀကီးမ်ားမွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ လူႀကီးပုိင္း အေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ေမးလုိက္လုိ႔ရွိရင္ ဘယ္လူႀကီးအိမ္မွာ၊ ဘယ္သူေ႒းအိမ္မွာ ဘုရားကုိးဆူပဲြရွိလုိ႔ သြားၾကတယ္ဆုိတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ေလးေတြနဲ႔ ျပန္လည္ေျဖၾကားတာကုိ ခဏခဏ ၾကားရတတ္ပါတယ္။ ဘုရားကုိးဆူပဲြ သြားတဲ့အခ်ိန္ကလည္း မ်ားေသာအားျဖင့္ ညအခ်ိန္ပဲ ျဖစ္ေနတာ မ်ားပါတယ္။ ဒီလုိဆုိရင္ ဘုရားကုိးဆူပူေဇာ္ပဲြကုိ ညပုိင္းမွာလုပ္တယ္ဆုိတဲ့ သေဘာသက္ေရာက္ေနပါတယ္။ မနက္အေစာပုိင္းမွာ လုပ္တာေတြလည္း ရွိၾကမွာပါ။ ဘယ္လုိအခ်ိန္ေတြပဲ လုပ္လုပ္ လုပ္တဲ့အခါမွာ သစ္သီးစတဲ့ စားေသာက္ဖြယ္မ်ားလည္း ကပ္လွဴၾကမွာ အမွန္ပါပဲ။ ဒါဆုိရင္ ညဖက္ႀကီးမွာ၊ ဒါမွမဟုတ္ အ႐ုဏ္မတက္မီ အခ်ိန္ႀကီးမွာ ဘုရားရဟႏၲာေတြကုိ အသီးအႏွံစတဲ့ စားေသာက္ဖြယ္ရာေတြ ကပ္လွဴျခင္းဟာ ဝိကာလ အခ်ိန္ႀကီး ျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ အပ္စပ္မႈက မရွိပါဘူး။
ၿပီးေတာ့ ဘုရားကုိးဆူကုိ အေၾကာင္းျပဳၿပီး ဘုရားရဟႏၲာေတြကုိ ေနရာခ်ထားတာေတြလည္း ၾကည့္ပါဦး ေလာကဓာတ္ အစီအစဥ္ေတြ အျပည့္နဲ႔ ဖန္တီးထားသလုိ ျဖစ္ေနပါတယ္။ သူတုိ႔ေလာကဓာတ္ ဆရာေတြ ဖန္တီးတဲ့ ဒီဘုရားကုိးဆူ ပူေဇာ္ထားရွိပုံ စနစ္က
(၁) ဘုရားသခင္ = အလယ္အရပ္မွာ ေဗာဓိပင္ကုိ ရည္စူး၍လည္းေကာင္း
(၂) အရွင္သာရိပုတၱရာ = ဗုဒၶဟူသား၊ ေတာင္အရပ္ လက္်ာဘက္တြင္လည္းေကာင္းး
(၃) အရွင္ေမာဂၢလာန္ = ေသာၾကာသား၊ ေျမာက္အရပ္၊ လက္၀ဲဘက္တြင္လည္းေကာင္း
(၄) အရွင္ဥပါလိ = စေနသား၊ အေနာက္ေတာင္အရပ္တြင္လည္းေကာင္း
(၅) အရွင္ရာဟုလာ = တနဂၤေႏြသား၊ အေရွ႕ေျမာက္အရပ္တြင္လည္းေကာင္း
(၆) အရွင္အာနႏၵာ = ၾကာသပေတးသား၊ အေနာက္မ်က္ႏွာအရပ္တြင္လည္းေကာင္း
(၇) အရွင္ေကာ႑ည = တနလၤာသား၊ အေရွ႕အရပ္တြင္လည္းေကာင္း
(၈) အရွင္ေရ၀တ = အဂၤါသား၊ အေရွ႕ေတာင္ေထာင့္အရပ္တြင္လည္းေကာင္း
(၉) အရွင္ဂ၀မၸတိ = ရာဟုသား၊ အေနာက္ေျမာက္ေထာင့္ အရပ္တြင္လည္းေကာင္း ထားၿပီး ပူေဇာ္ၾကတဲ့ စနစ္ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီလုိထားရွိပူေဇာ္ပုံေတြအရ ဒါဟာ ဘုရားရဟႏၲာေတြကုိ ၾကည္ညိဳလုိ႔ ပူေဇာ္တဲ့ပုံစံ မဟုတ္ေတာ့ဘဲ ေလာကီအက်ိဳးစီးပြား တုိးတက္ေရးအတြက္ ကုိယ္လုိသလုိ ဘုရားရဟႏၲာေတြကုိ ေနရာခ်ၿပီး လုပ္စားၾကတဲ့ ပုံစံဆုိတာ အလြန္ထင္ရွားလွပါတယ္။ ဘုရားရဟႏၲာကုိ ပူေဇာ္တာ မေကာင္းဘူး မဟုတ္ပါဘူး။ ေကာင္းပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘုရားရဟႏၲာေတြကုိ အသုံးခ်ၿပီး လုပ္စားတာကေတာ့ အေတာ္မေကာင္းတဲ့ ကိစၥျဖစ္ပါတယ္။ တကယ့္ကုိ စစ္မွန္တဲ့ စိတ္ေစတနာနဲ႔ ပူေဇာ္မယ္ဆုိရင္ ဘယ္ရဟႏၲာက ဘယ္ေနရာမွာေန၊ ဘယ္လုိအခ်ိန္မွာၾကြ ဆုိတာေတြ မလုိအပ္ပါဘူး။ ႏွလုံးသားမွာ ဘုရားဂုဏ္နဲ႔ သံဃာ့ဂုဏ္ေတြ ကိန္းေနၿပီး ပူေဇာ္ႏုိင္ရင္ ၿပီးတာပါပဲ။ ဒီလုိပူေဇာ္ဖုိ႔ အတြက္ဆုိရင္ ဘယ္လုိအခ်ိန္ ဘာပူေဇာ္မႈေတြမွ မလုိအပ္ပါဘူး။ ကုိယ့္ရဲ႕ စိတ္ေစတနာ အတုိင္းပဲ မနက္ အ႐ုဏ္တက္ခ်ိန္ကစၿပီး ေနမြန္းမတည့္မီ အခ်ိန္အထိ အပ္စပ္တဲ့ လွဴဖြယ္၀တၳဳေတြ၊ အပ္စပ္တဲ့ အစားအေသာက္ေတြနဲ႔ ကပ္လွဴကာ ထုိအရွင္ျမတ္မ်ားရဲ႕ ဂုဏ္ကုိအာ႐ုံျပဳၿပီး ပူေဇာ္ႏုိင္ၾကပါတယ္။ ပြင့္ေတာ္မူၿပီးသား ဘုရားရွင္မ်ားနဲ႔ ဘုရားသာသနာတြင္းမွာရွိတဲ့ ရဟႏၲာမွန္သမွ် ဂုဏ္ကုိမွန္းၿပီး ပူေဇာ္ႏုိင္ၾကပါတယ္။ ဘယ္ၿဂိဳဟ္ဘယ္နံေတြနဲ႔ ကုိက္ညီတဲ့ ဘယ္ရဟႏၲာရယ္လုိ႔ ခဲြျခားသတ္မွတ္ ပူေဇာ္ဖုိ႔မလုိပါဘူး။ ရတနာသုံးပါးရဲ႕ ဂုဏ္ေတြဟာ ႏွလုံးသားမွာ ထုံေနေအာင္ ပူေဇာ္သင့္ပါတယ္။ ဒီလုိပူေဇာ္နည္းကသာ စစ္မွန္တဲ့ ပူေဇာ္နည္းျဖစ္ပါတယ္။
ခုေတာ့ အဲဒီလုိ မဟုတ္ဘဲ ဘုရားရဟႏၲာေတြနဲ႔ ၿဂိဳဟ္ေတြေပါင္းစပ္ၿပီး ေလာကီနည္းေတြအရ လုပ္ေနၾကတာဆုိေတာ့ ပူေဇာ္ရာမေရာက္ဘဲ ကုိယ္ကုိးကြယ္တဲ့ အႏႈိင္းမဲ့ အရွင္ျမတ္ေတြကုိ ၿဂိဳဟ္ေစာင့္နတ္ပုံစံ၊ တစ္ခုခုကုိ ေစာင့္ၾကပ္ကာကြယ္ေပးတဲ့ အေစာင့္နတ္ပုံစံမ်ိဳး အဆင့္နိမ့္ခ်လုိက္ သလုိ ျဖစ္ေနပါတယ္။ တကယ္သာ အဲဒီလုိ ေလာကီအစီအစဥ္ေတြအတုိင္း လုိက္နာေဆာင္ရြက္ လုပ္ေနၾကမယ္ဆုိရင္ ကုသုိလ္ထက္ အျပစ္က ပုိမ်ားႏုိင္တဲ့အျပင္ ဒီလုိလုပ္ေနၾကတဲ့ ဗုဒၶဘာသာေတြရဲ႕ လုပ္ရပ္ဟာ လြဲေန႐ုံတင္မဟုတ္ဘဲ လြတ္ေနတဲ့ပုံကုိ ျဖစ္ကုန္ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာအခ်ိဳ႕ရဲ႕ လဲြေနၾကတဲ့ အလဲြေတြထဲမွာ ဘုရားကုိးဆူပူေဇာ္မႈဟာလည္း ဘာသာေရးကုိ ေလာကီေရးနဲ႔တဲြစပ္ၿပီး ခုတုံးလုပ္အသုံးျပဳထား သလုိျဖစ္တဲ့ မလဲြသင့္တဲ့ အလဲြတစ္ခုလုိ ျဖစ္လာေနတ့ဲအတြက္ ဒီလုိအလဲြမ်ိဳးကုိ အခ်ိန္မီျပဳျပင္ၿပီး ဘုရားရဟႏၲာေတြရဲ႕ ဂုဏ္ေတာ္သက္သက္ကုိ အာ႐ုံျပဳကာ သင့္ေလ်ာက္ေလာက္ပတ္ အပ္စပ္တဲ့အရာေတြနဲ႔ အပ္စပ္တဲ့အခ်ိန္မွာ ပူေဇာ္ႏုိင္ၾကေစဖုိ႔ ေစတနာေကာင္းနဲ႔ အသိေပးရင္း လဲြေနၾကတဲ့ အလဲြတစ္ခုအျဖစ္ သတိျပဳဆင္ျခင္ႏုိင္ရန္ တင္ျပလုိက္ရပါတယ္။
ခုေနာက္ပုိင္း ျမန္မာႏုိင္ငံမွာရွိတဲ့ ဗုဒၶဘာသာဝင္ ဂုဏ္သေရရွိ အသုိင္းအဝုိင္း၊ ပုိက္ဆံရွိ အသုိင္းအဝုိင္း၊ ပညာတတ္ အသုိင္းအဝုိင္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားၾကားမွာ ေပၚျပဴလာျဖစ္လာတဲ့ ဘာသာေရး ခုတုံးလုပ္မႈ တစ္ခုဟာ အရမ္းေခတ္စားလာေနပါတယ္။ အဲဒါက ဘာလဲဆုိေတာ့ ဘုရားကုိးဆူပူေဇာ္ပဲြ ဆုိတာပါ။ ပူေဇာ္ပဲြဆုိတာထက္ ဘုရားကုိးဆူတင္ပဲြဆုိရင္ ပုိမွန္ပါလိမ့္မယ္။ တင္ၿပီဆုိကတည္းက ပူေဇာ္တာ မဟုတ္ေတာ့ဘဲ နတ္တင္သလုိ တင္တဲ့သေဘာမ်ိဳး သက္ေရာက္သြားတဲ့ သေဘာရွိပါတယ္။ ပုိဆုိးတာက ဘုရားကုိးဆူ ပူေဇာ္တာကုိ အေၾကာင္းျပဳၿပီး ၿဂိဳဟ္ႀကီးကုိးလုံးပါ ပူေဇာ္တယ္ဆုိတဲ့ အခ်က္က ပုိဆုိးပါတယ္။ ဒီလုိလုပ္ေနၾကတဲ့ သူတုိ႔လုပ္ရပ္ေတြဟာ ဘုရားရဟႏၲာကုိ ပူေဇာ္ၾကတာထက္ သူတုိ႔သူတုိ႔ရဲ႕ ေလာကီအက်ိဳးစီးပြား တုိးတက္ေရး၊ ရာထူးဌာနႏၲရ စသည္တည္ၿမဲေရးကုိ ဦးတည္ၿပီး ၿဂိဳဟ္ႀကီးကုိးလုံးကုိ ပူေဇာ္ပသေနတယ္ဆုိတဲ့ အခ်က္ကပုိၿပီး ထင္ရွားေနပါတယ္။ ဒါဟာ ဗုဒၶဘာသာေတြရဲ႕ လဲြေနတဲ့ အခ်က္တစ္ခုပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ဟုတ္ပါတယ္။ ရန္ကုန္မွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ မႏၲေလးမွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ တစ္ျခားတစ္ျခား ၿမိဳ႕ႀကီးမ်ားမွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ လူႀကီးပုိင္း အေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ေမးလုိက္လုိ႔ရွိရင္ ဘယ္လူႀကီးအိမ္မွာ၊ ဘယ္သူေ႒းအိမ္မွာ ဘုရားကုိးဆူပဲြရွိလုိ႔ သြားၾကတယ္ဆုိတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ေလးေတြနဲ႔ ျပန္လည္ေျဖၾကားတာကုိ ခဏခဏ ၾကားရတတ္ပါတယ္။ ဘုရားကုိးဆူပဲြ သြားတဲ့အခ်ိန္ကလည္း မ်ားေသာအားျဖင့္ ညအခ်ိန္ပဲ ျဖစ္ေနတာ မ်ားပါတယ္။ ဒီလုိဆုိရင္ ဘုရားကုိးဆူပူေဇာ္ပဲြကုိ ညပုိင္းမွာလုပ္တယ္ဆုိတဲ့ သေဘာသက္ေရာက္ေနပါတယ္။ မနက္အေစာပုိင္းမွာ လုပ္တာေတြလည္း ရွိၾကမွာပါ။ ဘယ္လုိအခ်ိန္ေတြပဲ လုပ္လုပ္ လုပ္တဲ့အခါမွာ သစ္သီးစတဲ့ စားေသာက္ဖြယ္မ်ားလည္း ကပ္လွဴၾကမွာ အမွန္ပါပဲ။ ဒါဆုိရင္ ညဖက္ႀကီးမွာ၊ ဒါမွမဟုတ္ အ႐ုဏ္မတက္မီ အခ်ိန္ႀကီးမွာ ဘုရားရဟႏၲာေတြကုိ အသီးအႏွံစတဲ့ စားေသာက္ဖြယ္ရာေတြ ကပ္လွဴျခင္းဟာ ဝိကာလ အခ်ိန္ႀကီး ျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ အပ္စပ္မႈက မရွိပါဘူး။
ၿပီးေတာ့ ဘုရားကုိးဆူကုိ အေၾကာင္းျပဳၿပီး ဘုရားရဟႏၲာေတြကုိ ေနရာခ်ထားတာေတြလည္း ၾကည့္ပါဦး ေလာကဓာတ္ အစီအစဥ္ေတြ အျပည့္နဲ႔ ဖန္တီးထားသလုိ ျဖစ္ေနပါတယ္။ သူတုိ႔ေလာကဓာတ္ ဆရာေတြ ဖန္တီးတဲ့ ဒီဘုရားကုိးဆူ ပူေဇာ္ထားရွိပုံ စနစ္က
(၁) ဘုရားသခင္ = အလယ္အရပ္မွာ ေဗာဓိပင္ကုိ ရည္စူး၍လည္းေကာင္း
(၂) အရွင္သာရိပုတၱရာ = ဗုဒၶဟူသား၊ ေတာင္အရပ္ လက္်ာဘက္တြင္လည္းေကာင္းး
(၃) အရွင္ေမာဂၢလာန္ = ေသာၾကာသား၊ ေျမာက္အရပ္၊ လက္၀ဲဘက္တြင္လည္းေကာင္း
(၄) အရွင္ဥပါလိ = စေနသား၊ အေနာက္ေတာင္အရပ္တြင္လည္းေကာင္း
(၅) အရွင္ရာဟုလာ = တနဂၤေႏြသား၊ အေရွ႕ေျမာက္အရပ္တြင္လည္းေကာင္း
(၆) အရွင္အာနႏၵာ = ၾကာသပေတးသား၊ အေနာက္မ်က္ႏွာအရပ္တြင္လည္းေကာင္း
(၇) အရွင္ေကာ႑ည = တနလၤာသား၊ အေရွ႕အရပ္တြင္လည္းေကာင္း
(၈) အရွင္ေရ၀တ = အဂၤါသား၊ အေရွ႕ေတာင္ေထာင့္အရပ္တြင္လည္းေကာင္း
(၉) အရွင္ဂ၀မၸတိ = ရာဟုသား၊ အေနာက္ေျမာက္ေထာင့္ အရပ္တြင္လည္းေကာင္း ထားၿပီး ပူေဇာ္ၾကတဲ့ စနစ္ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီလုိထားရွိပူေဇာ္ပုံေတြအရ ဒါဟာ ဘုရားရဟႏၲာေတြကုိ ၾကည္ညိဳလုိ႔ ပူေဇာ္တဲ့ပုံစံ မဟုတ္ေတာ့ဘဲ ေလာကီအက်ိဳးစီးပြား တုိးတက္ေရးအတြက္ ကုိယ္လုိသလုိ ဘုရားရဟႏၲာေတြကုိ ေနရာခ်ၿပီး လုပ္စားၾကတဲ့ ပုံစံဆုိတာ အလြန္ထင္ရွားလွပါတယ္။ ဘုရားရဟႏၲာကုိ ပူေဇာ္တာ မေကာင္းဘူး မဟုတ္ပါဘူး။ ေကာင္းပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘုရားရဟႏၲာေတြကုိ အသုံးခ်ၿပီး လုပ္စားတာကေတာ့ အေတာ္မေကာင္းတဲ့ ကိစၥျဖစ္ပါတယ္။ တကယ့္ကုိ စစ္မွန္တဲ့ စိတ္ေစတနာနဲ႔ ပူေဇာ္မယ္ဆုိရင္ ဘယ္ရဟႏၲာက ဘယ္ေနရာမွာေန၊ ဘယ္လုိအခ်ိန္မွာၾကြ ဆုိတာေတြ မလုိအပ္ပါဘူး။ ႏွလုံးသားမွာ ဘုရားဂုဏ္နဲ႔ သံဃာ့ဂုဏ္ေတြ ကိန္းေနၿပီး ပူေဇာ္ႏုိင္ရင္ ၿပီးတာပါပဲ။ ဒီလုိပူေဇာ္ဖုိ႔ အတြက္ဆုိရင္ ဘယ္လုိအခ်ိန္ ဘာပူေဇာ္မႈေတြမွ မလုိအပ္ပါဘူး။ ကုိယ့္ရဲ႕ စိတ္ေစတနာ အတုိင္းပဲ မနက္ အ႐ုဏ္တက္ခ်ိန္ကစၿပီး ေနမြန္းမတည့္မီ အခ်ိန္အထိ အပ္စပ္တဲ့ လွဴဖြယ္၀တၳဳေတြ၊ အပ္စပ္တဲ့ အစားအေသာက္ေတြနဲ႔ ကပ္လွဴကာ ထုိအရွင္ျမတ္မ်ားရဲ႕ ဂုဏ္ကုိအာ႐ုံျပဳၿပီး ပူေဇာ္ႏုိင္ၾကပါတယ္။ ပြင့္ေတာ္မူၿပီးသား ဘုရားရွင္မ်ားနဲ႔ ဘုရားသာသနာတြင္းမွာရွိတဲ့ ရဟႏၲာမွန္သမွ် ဂုဏ္ကုိမွန္းၿပီး ပူေဇာ္ႏုိင္ၾကပါတယ္။ ဘယ္ၿဂိဳဟ္ဘယ္နံေတြနဲ႔ ကုိက္ညီတဲ့ ဘယ္ရဟႏၲာရယ္လုိ႔ ခဲြျခားသတ္မွတ္ ပူေဇာ္ဖုိ႔မလုိပါဘူး။ ရတနာသုံးပါးရဲ႕ ဂုဏ္ေတြဟာ ႏွလုံးသားမွာ ထုံေနေအာင္ ပူေဇာ္သင့္ပါတယ္။ ဒီလုိပူေဇာ္နည္းကသာ စစ္မွန္တဲ့ ပူေဇာ္နည္းျဖစ္ပါတယ္။
ခုေတာ့ အဲဒီလုိ မဟုတ္ဘဲ ဘုရားရဟႏၲာေတြနဲ႔ ၿဂိဳဟ္ေတြေပါင္းစပ္ၿပီး ေလာကီနည္းေတြအရ လုပ္ေနၾကတာဆုိေတာ့ ပူေဇာ္ရာမေရာက္ဘဲ ကုိယ္ကုိးကြယ္တဲ့ အႏႈိင္းမဲ့ အရွင္ျမတ္ေတြကုိ ၿဂိဳဟ္ေစာင့္နတ္ပုံစံ၊ တစ္ခုခုကုိ ေစာင့္ၾကပ္ကာကြယ္ေပးတဲ့ အေစာင့္နတ္ပုံစံမ်ိဳး အဆင့္နိမ့္ခ်လုိက္ သလုိ ျဖစ္ေနပါတယ္။ တကယ္သာ အဲဒီလုိ ေလာကီအစီအစဥ္ေတြအတုိင္း လုိက္နာေဆာင္ရြက္ လုပ္ေနၾကမယ္ဆုိရင္ ကုသုိလ္ထက္ အျပစ္က ပုိမ်ားႏုိင္တဲ့အျပင္ ဒီလုိလုပ္ေနၾကတဲ့ ဗုဒၶဘာသာေတြရဲ႕ လုပ္ရပ္ဟာ လြဲေန႐ုံတင္မဟုတ္ဘဲ လြတ္ေနတဲ့ပုံကုိ ျဖစ္ကုန္ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာအခ်ိဳ႕ရဲ႕ လဲြေနၾကတဲ့ အလဲြေတြထဲမွာ ဘုရားကုိးဆူပူေဇာ္မႈဟာလည္း ဘာသာေရးကုိ ေလာကီေရးနဲ႔တဲြစပ္ၿပီး ခုတုံးလုပ္အသုံးျပဳထား သလုိျဖစ္တဲ့ မလဲြသင့္တဲ့ အလဲြတစ္ခုလုိ ျဖစ္လာေနတ့ဲအတြက္ ဒီလုိအလဲြမ်ိဳးကုိ အခ်ိန္မီျပဳျပင္ၿပီး ဘုရားရဟႏၲာေတြရဲ႕ ဂုဏ္ေတာ္သက္သက္ကုိ အာ႐ုံျပဳကာ သင့္ေလ်ာက္ေလာက္ပတ္ အပ္စပ္တဲ့အရာေတြနဲ႔ အပ္စပ္တဲ့အခ်ိန္မွာ ပူေဇာ္ႏုိင္ၾကေစဖုိ႔ ေစတနာေကာင္းနဲ႔ အသိေပးရင္း လဲြေနၾကတဲ့ အလဲြတစ္ခုအျဖစ္ သတိျပဳဆင္ျခင္ႏုိင္ရန္ တင္ျပလုိက္ရပါတယ္။
