သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔ (သုိ႔) အဘိဓမၼာ အခါေတာ္ေန႔…

ဒီေန႔ဟာျဖင့္ ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၃၇၂ခုႏွစ္ရဲ႕ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔ ျဖစ္သလုိ ပုရိမ၀ါဆုိ၀ါကပ္ ျပဳေတာ္မူေနၾကတဲ့ သံဃာေတာ္အရွင္ျမတ္မ်ားရဲ႕ ၀ါကၽြတ္တဲ့ေန႔လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ပုိၿပီးထူးျခားတာက ဒီေန႔ဟာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ၀ါတြင္းသုံးလ ကာလပတ္လုံး တာ၀တႎသာ နတ္ျပည္မွာ အဘိဓမၼာ ေဒသနာေတာ္ ေဟာၾကားေတာ္မူၿပီး လူ႔ျပည္ကုိ ျပန္လည္ဆင္းသက္ ၾကြေရာက္ေတာ္မူတဲ့ ေန႔လည္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီေန႔ကုိ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာမ်ားက အဘိဓမၼာ အခါေတာ္ေန႔လုိ႔ ထူးထူးျခားျခား အမည္ထားၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

ျမန္မာျပည္မွာ ဆုိရင္ေတာ့ အခုလုိ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔ ညမွာ ေက်ာင္းတုိင္း၊ အိမ္တုိင္းနီးပါး ဆီးမီးဖေယာင္းတုိင္ေလးတြင္ ထြန္းညႇိထားတတ္ၾကပါတယ္။ ဒီအေလ့အထဟာ နတ္ျပည္က ဆင္းသက္ေတာ္မူလာတဲ့ ဗုဒၶျမတ္စြာကုိ ႀကိဳဆုိတဲ့ အေနနဲ႔ ဆီးမီးဖေယာင္းတုိင္ စသျဖင့္ ထြန္းညႇိကာ ပူေဇာ္ၾကတဲ့ အေလ့အထပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ဘုရားျဖစ္ေတာ္မူၿပီးေနာက္ ခုႏွစ္၀ါေျမာက္၀ါကုိ တာ၀တႎသာ နတ္ျပည္မွာ ကပ္ဆုိေတာ္မူပါတယ္။ ၀ါဆုိရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းကေတာ့ မယ္ေတာ္ျဖစ္ခဲ့ဖူးတဲ့ သႏၲဳသိတနတ္သား အမွဴးျပဳတဲ့ နတ္ျဗဟၼာအေပါင္းကုိ အဘိဓမၼာ ေဒသနာေတာ္ ေဟာေတာ္မူလုိတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘုရားရွင္ရဲ႕ မယ္ေတာ္အရင္းျဖစ္တဲ့ မယ္ေတာ္မာယာဟာ ဘုရားေလာင္းကုိ ေမြးဖြားၿပီး (၇)ရက္ေျမာက္မွာ နတ္ရြာစံကာ တာ၀တႎသာ နတ္ျပည္မွာ သႏၲဳသိတ အမည္ရတဲ့ နတ္သားတစ္ပါးအျဖစ္ ျပန္လည္ေမြးဖြားခဲ့ပါတယ္။ ဘုရားျဖစ္ေတာ္မူၿပီးတဲ့ ျမတ္စြာဘုရားဟာ မိခင္ေက်းဇူးကုိ တရားနဲ႔ ဆပ္လုိတဲ့အတြက္ အမိနတ္သားရွိတဲ့ နတ္ျပည္ကုိ ၾကြေတာ္မူကာ ဒီလုိအဘိဓမၼာ ေဒသနာေတာ္ကုိ ေဟာေတာ္မူျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

အဘိဓမၼာ ေဒသနာေတာ္ဟာ သိမ္ေမြ႕နက္နဲကာ ရွည္လ်ားလွၿပီး တစ္နာရီ ႏွစ္နာရီေလာက္နဲ႔ ျပည့္စုံေအာင္ ေဟာၾကားေပးဖုိ႔ မျဖစ္ႏုိင္တဲ့အတြက္ ၀ါတြင္းသုံးလပတ္လုံး ၀ါဆုိ၀ါကပ္ရင္း ေဟာေတာ္မူရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ၀ါတြင္းကာလ တာ၀တႎသာ နတ္ျပည္မွာ သုံးလလုံးလုံး သီတင္းသုံး ေနေတာ္မူေပမယ့္ နတ္တုိ႔ရဲ႕ အခ်ိန္နဲ႔က်ေတာ့ သုံးလဟာ မိနစ္၊နာရီပုိင္း ေလာက္ပဲရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ လူသားျဖစ္တဲ့ ဘုရားရွင္ကေတာ့ ဒီသုံးလအတြင္းမွာ လူ႔ျပည္ကုိ ေန႔စဥ္ၾကြကာ ဆြမ္းခံၿပီး ဘုဥ္းေပးေတာ္မူပါတယ္။ ဘုရားရွင္ လူ႔ျပည္ဆင္းတဲ့ အခုိက္အတန္႔မွာဆုိရင္ ဘုရားရွင္က ကုိယ္ေတာ္ျမတ္နဲ႔ ထပ္တူထပ္မွ် တူညီလွတဲ့ နိမၼိတ႐ုပ္ပြားေတာ္ကုိ ဖန္ဆင္းၿပီး နတ္သဘင္ တရားပဲြကုိ ဆက္လက္ေဟာၾကား ေစေတာ္မူပါတယ္။

ေန႔စဥ္လူ႔ျပည္ဆင္းၿပီး ဥတၱရကု႐ုကၽြန္းမွာ ၾကြေရာက္ကာ ဆြမ္းခံဆြမ္းဘုဥ္း ေပးေတာ္မူေလ့ရွိတဲ့ ဘုရားရွင္ဟာ တပည့္ျဖစ္ေတာ္မူတဲ့ ပညာအရာ ဧတဒဂ္ရ အရွင္သာရိပုတၱရာ မေထရ္ျမတ္နဲ႔ ဆႏၵကူးေတာမွာ ေတြ႕ဆုံကာ အရွင္သာရိပုတၱရာကုိ နတ္ျပည္မွာ ေဟာၾကားေတာ္မူတဲ့ အဘိဓမၼာ ေဒသနာေတာ္အေၾကာင္း အက်ဥ္းအေနနဲ႔ ျပန္လည္ေဟာၾကားေတာ္ မူပါတယ္။ အရွင္သာရိပုတၱရာ မေထရ္ဟာ ပညာဉာဏ္ႀကီးမားေတာ္ မူလွတဲ့အတြက္ ျမတ္စြာဘုရား အက်ဥ္းေဟာေတာ္မူတဲ့ အဘိဓမၼာ ေဒသနာေတာ္ကုိ အက်ယ္ဆင္ျခင္ နားလည္သေဘာေပါက္ ေတာ္မူပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ အရွင္သာရိပုတၱရာ မေထရ္ဟာ မိမိဘုရားရွင္ထံက နာယူေတာ္မူခဲ့တဲ့ အဘိဓမၼာေဒသနာေတာ္ကုိ တပည့္ျဖစ္တဲ့ ရဟန္းငါးရာကုိ မက်ဥ္းမက်ယ္ ျပန္လည္ေဟာျပေတာ္မူပါတယ္။

ဒီေန႔ အသုံးျပဳေနတဲ့ ပိဋကတ္သုံးပုံရဲ႕ အဘိဓမၼာ ပိဋကဟာ ျမတ္ဗုဒၶရဲ႕ အက်ဥ္းေဟာၾကားခ်က္ကုိ အက်ယ္သိရွိၿပီး တပည့္ရဟန္းငါးရာကုိ မက်ဥ္းမက်ယ္ ျပန္လည္ေဟာၾကားေတာ္ မူထားတဲ့ အဘိဓမၼာ ေဒသနာေတာ္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တာ၀တႎသာ နတ္ျပည္မွာ ၀ါဆုိရင္း အဘိဓမၼာ ေဒသနာေတာ္ကုိ ေန႔စဥ္ေဟာကာ လူျပည္မွာလည္း ျပန္လည္ မိန္႔ၾကားေတာ္မူတဲ့ ျမတ္ဗုဒၶရဲ႕ အဘိဓမၼာ ေဒသနာေတာ္ဟာ ၀ါကၽြတ္လုိ႔ အဘိဓမၼာ ခုႏွစ္က်မ္းလည္းကုန္ လူ႔ျပည္မွာလည္း အၿပီးတုိင္ ေဟာၾကားပုိ႔ခ်ၿပီးျဖစ္ကာ တကယ့္ကုိ အႏွစ္သာရ ျပည့္၀တဲ့ ေဒသနာေတာ္တစ္ရပ္ ျဖစ္ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ အဘိဓမၼာ ဓမၼသဘင္ၿပီးဆုံးတဲ့အခါ မယ္ေတာ္အမိနတ္သား ျဖစ္တဲ့ သႏၲဳသိတ နတ္သားဟာ ေသာတာပတၱိဖုိလ္၌တည္ၿပီး အျခားေျမာက္မ်ားစြာေသာ နတ္ျဗဟၼာ အေပါင္း ဟာလည္း တရားရကာ ကၽြတ္တမ္း၀င္ခဲ့ၾကပါတယ္။

တရားပဲြလည္းၿပီး ၀ါလည္းကၽြတ္ၿပီျဖစ္လုိ႔ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔မွာ ဗုဒၶျမတ္စြာဟာ လူျပည္ကုိ ဆင္းၾကြေတာ္မူပါတယ္။ လူျပည္ၾကြတဲ့ အခါမွာလည္း တပည့္ျဖစ္တဲ့ အရွင္သာရိပုတၱရာကုိ ခ်ီးေျမႇာက္လုိတဲ့အတြက္ အရွင္သာရိပုတၱရာ ရွိတဲ့ သကၤႆနဂုိရ္ျပည္ကုိ ဆင္းၾကြေတာ္မူပါတယ္။ ဘုရားရွင္ သကၤႆနဂုိရ္ျပည္ကုိ ဆင္းၾကြေတာ္မူမွာသိတဲ့ လူအမ်ားဟာ ဘုရားရွင္ကုိ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ ပူေဇာ္မူမ်ား၊ ပန္းမာလ္မ်ား၊ ဆီးမီးမ်ား ထြန္းညႇိကာ ပူေဇာ္ရင္း ႀကိဳဆုိၾကပါတယ္။ ဒီအစဥ္အလာကုိ ယူၿပီး ျမန္မာျပည္မွာ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔မွာ ဆီးမီးထြန္းရင္း ဘုရားရွင္ကုိ ပူေဇာ္ႀကိဳဆုိကာ အဘိဓမၼာ ေဒသနာေတာ္ကုိလည္း ရြတ္ပြားသရဇၥ်ာယ္ၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔ဟာ ဘုရားရွင္လူ႔ျပည္ကုိ ၾကြေတာ္မူတဲ့ေန႔၊ ဒါမွမဟုတ္ အဘိဓမၼာ ေဒသနာေတာ္ ေဟာၾကားမႈ ၿပီးဆုံးတဲ့ အဘိဓမၼာ အခါေတာ္ေန႔ အျဖစ္ သတ္မွတ္တဲ့ ေန႔ျဖစ္ၿပီး ဒီေန႔မွာ ဗုဒၶဘာသာမ်ားဟာ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈ အစုစုကုိ ျပဳၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါက သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔နဲ႔ အဘိဓမၼာ အခါေတာ္ေန႔ အေၾကာင္း တစ္ေစ့တစ္ေစာင္း ျဖစ္ပါတယ္။

စကားစပ္လုိ႔ ဒီေနရာမွာ အဘိဓမၼာအေၾကာင္း နဲနဲေလာက္ မိတ္ဆက္တင္ျပလုိပါတယ္။ ဘုရားရွင္ရဲ႕ ဓမၼေဒသနာမ်ားကုိ ပိဋကအေနနဲ႔ အစုသုံးစု ခဲြျခားထားရာမွာ သုတၱႏၲပိဋကုိ သတၱ၀ါေတြရဲ႕ အသိဉာဏ္နဲ႔ သင့္ေတာ္မယ့္ ေ၀ါဟာရမ်ားကုိ အသုံးျပဳ ေဟာၾကားထားတဲ့ ေဒသနာျဖစ္လုိ႔ ေ၀ါဟာရေဒသနာ၊ ၀ိနယပိဋကကုိ ဘုရားတပည့္ သာ၀ကမ်ား လုိက္နာက်င့္ႀကံရန္ အာဏာကုိ အမ်ားဆုံးသုံးကာ ေဟာၾကားထားတဲ့ ေဒသနာျဖစ္လုိ႔ အာဏာေဒသနာ၊ အဘိဓမၼာပိဋကကုိ မေဖာက္မျပန္ မွန္ကန္တဲ့ သေဘာတရား (ပရမတၳတရား) မ်ားကုိ အၾကြင္းမရွိ ျပည့္ျပည့္စုံစုံ ေဟာၾကားထားတဲ့ ေဒသနာျဖစ္လုိ႔ ပရမတၳေဒသနာ လုိ႔ ဖြင့္ျပပါတယ္။ ဒီမွာဖြင့္ျပတဲ့ အဘိဓမၼာအဖြင့္အရ အဘိဓမၼာဆုိတာ ေလာကသုံးပါးနဲ႔ နိဗၺာန္တုိ႔ရဲ႕ အေၾကာင္းအရာမ်ားကုိ တကယ္အစစ္အမွန္ရွိတဲ့ စိတ္၊ ေစတသိက္၊ ႐ုပ္၊ နိဗၺာန္ဆုိတဲ့ ပရမတၳတရားေလးပါးနဲ႔ ခဲြျခမ္းစိပ္ျဖာ ေဟာၾကားထားျခင္းကုိ ဆုိလုိတာျဖစ္ေၾကာင္း သေဘာေပါက္ မွန္ယူႏုိင္ပါတယ္။

အဘိဓမၼာ ေဒသနာေတာ္မွာ ေလာကႀကီးကုိ လႊမ္းမုိးခ်ယ္လွယ္ေနတဲ့ စိတ္၊ ေစတသိက္တုိ႔ရဲ႕ သေဘာသဘာ၀မ်ားကုိ မျခြင္းမခ်န္ မွန္ကန္ျပည့္စုံေအာင္ ေဟာၾကားထားတဲ့အတြက္ ဒီအဘိဓမၼာဟာ လူတုိင္းအတြက္ မွန္ကန္တည့္မတ္တဲ့ ဘ၀အျမင္ကုိ ျဖစ္ေစပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ အဘိဓမၼာမွာ္ လူတုိ႔အား ဆုိးသြမ္းယုတ္ည့ံ ဆင္းရဲေစတတ္တဲ့ အကုသုိလ္ ေစတသိက္မ်ား၊ လူတို႔ရဲ႕ ဘ၀ကုိ ျမင့္ျမတ္ေစတတ္တဲ့ ေသာဘဏ ေစတသိက္မ်ား၊ ေကာင္းျမတ္တဲ့ လုပ္ငန္းမ်ားတြင္ ေအာင္ပန္းဆင္ေစတတ္တဲ့ ဗလအင္းအားႏွင့္ အဓိပတိတရားမ်ား၊ ၀ဋ္ဆင္းရဲမွ လြတ္ေျမာက္ေစၿပီး အခ်မ္းသာဆုံး သႏၲိသုခကုိ ရရွိေစႏုိင္တဲ့ က်င့္စဥ္အမွန္တရားမ်ား စသည္တုိ႔ကုိ တိတိက်က် ေဖာ္ညြန္းထားတဲ့အတြက္ အဘိဓမၼာေဒသနာဟာ တန္ဘုိးမျဖတ္ႏုိင္တဲ့ ဘ၀ပညာေပး တရားလုိ႔လည္း ဆုိႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ပုိၿပီးထူးျခားေစႏုိင္တာက အဘိဓမၼာရဲ႕ သေဘာကုိ ေကာင္းစြာသိရွိၿပီး စိတ္၊ ေစတသိက္ စတဲ့ ပရမတၳတရားမ်ားရဲ႕ အလုပ္လုပ္ပုံကုိ သိရွိနားလည္လာပါက ငါ ငါလုိ႔ စဲြတတ္တဲ့ အသက္ေကာင္၊ ၀ိညာဥ္ေကာင္၊ လိပ္ျပာေကာင္တုိ႔ မရွိေၾကာင္း ရွင္းရွင္းလင္းလင္း သိျမင္သြားႏုိင္ကာ မွားယြင္းတဲ့ အျမင္အယူတုိ႔ကုိ ပယ္ခြာရင္း နိဗၺာန္အထိ မ်က္ေမွာက္ျပဳေရးကုိ အေထာက္အကူ ေပးႏုိင္တဲ့ အခ်က္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီလုိအက်ိဳးတရားနဲ႔ သေဘာတရားမ်ားကုိ အဘိဓမၼာေဒသနာေတာ္က ထုတ္ေဖာ္ျပသေပးထားတဲ့ အတြက္ အဘိဓမၼာေဒသနာေတာ္ဟာ အမွန္ကန္ဆုံး ဘ၀ပညာေပး ပရမတၳ ေဒသနာေတာ္ ျဖစ္ေၾကာင္း ဆုိျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒါက စကားစပ္လုိ႔ အဘိဓမၼာ ေဒသနာရဲ႕ ထူးျခားခ်က္ကုိ အက်ဥ္းအေနနဲ႔ မိတ္ဆက္ တင္ျပျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ ေျပာလုိတာက သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔ သုိ႔မဟုတ္ အဘိဓမၼာ အခါေတာ္ေန႔ရဲ႕ ထူးျခားမႈ အေၾကာင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာတုိ႔ရဲ႕ ဆယ့္ႏွစ္လရာသီမ်ားကုိ ဗုဒၶဘာသာရဲ႕ ထူးျခားမႈမ်ားနဲ႔ တင္စားေဖာ္ျပျခင္းျဖင့္ လစဥ္လတုိင္း ကုသုိလ္တရားမ်ား တုိးပြားေစႏုိင္တဲ့အျပင္ ဗုဒၶဘာသာရဲ႕ ထူးျခားျဖစ္စဥ္မ်ားကုိလည္း သိရွိမွတ္သားခြင့္ ရႏုိင္တဲ့အတြက္ ထူးျခားတဲ့ သဒၶါတရားမ်ား ပြားတုိးေစမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီလုိ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ ေန႔မ်ိဳးမွာ ဗုဒၶျမတ္စြာ တာ၀တႎသာမွာ အဘိဓမၼာ ေဒသနာေတာ္ကုိ ေဟာၾကားၿပီး လူ႔ျပည္သုိ႔ ျပန္လည္သက္ဆင္းတဲ့ ပုံရိပ္ကုိ နိမိတ္ယူကာ ဘုရားရွင္ကုိလည္း ပူေဇာ္ရင္း ဘုရားေဟာေတာ္မူတဲ့ အဘိဓမၼာ ေဒသနာေတာ္ရဲ႕ အႏွစ္ရွိပုံကုိလည္း ေလ့လာၾကည္ညိဳရင္း ဥပုသ္ေန႔ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဥပုသ္သီလလည္း ေစာင့္သုံးကာ ကုသုိလ္တရား ပြားႏုိင္ၾကဖုိ႔ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔ သုိ႔မဟုတ္ အဘိဓမၼာ အခါေတာ္ေန႔အေၾကာင္း ဗုဒၶဘာသာရဲ႕ ထူးျခားျဖစ္စဥ္ တစ္ခုအေနနဲ႔ ဗဟုသုတျဖစ္ဖြယ္ ေရးသားတင္ျပလုိက္ရပါတယ္။

Read more »

နဲနဲေလးေတာ့ လဲြေနတယ္ (၁၄) ...

ကုသုိလ္နဲ႔အရက္…
“အရက္အရက္”နဲ႔ လူအေတာ္မ်ားမ်ားဟာ အရက္ရဲ႕ လႊမ္းမုိးမႈေအာက္ကုိ ေရာက္ေနၾကပါေတာ့တယ္။ ဆုိးတာက ဘာသာေရးအရ တားျမစ္ထားတဲ့ ဒီအရက္ဟာ ခုေနာက္ပုိင္း ဘာသာေရး ပြဲေတြမွာေတာင္ ေနရာယူလာေနတာကုိ ၾကားသိေနရျပန္ပါတယ္။ ဒါဟာ တကယ့္ကုိ စိတ္မေကာင္းစရာပါပဲ။ ေတာေတြမွာေရာ ၿမိဳ႕ေတြမွာပါ ကုသုိလ္ပဲြနဲ႔ အရက္ေတြက ကင္းမရေအာင္ကုိ ျဖစ္လာေနတာဟာ ဘာသာသာသနာ ဆုတ္ယုတ္ဖုိ႔အတြက္ အားေပးေနသလုိ ျဖစ္ေနပါတယ္။ အရင္တုန္းက ေတာရြာေတြမွာ ကုသုိလ္ပဲြလုပ္၊ အလွဴပဲြေတြ လုပ္ၾကမယ္ဆုိရင္ ရြာမွာဖဲြ႕စည္းထားတဲ့ လူငယ္အဖဲြ႕ေတြကုိ ေဆးေပါ့လိပ္ေလးေတြ၊ စီးကရက္ေလးေတြကုိ ကမ္းၿပီး ဖိတ္လုိက္ရင္ အားလုံးတက္ညီလက္ညီ လာေရာက္လုပ္အားေပးေလ့ ရွိပါတယ္။ ခုေနာက္ပုိင္း ရြာကလူႀကီးေတြ အေျပာအရ ဘာပဲြေလးပဲ လုပ္လုပ္ လူငယ္ေတြ အကူအညီလုိလုိ႔ ဖိတ္မယ္ဆုိရင္ ေဆးလိပ္ေလာက္နဲ႔ မရေတာ့ဘဲ အရက္၀ုိင္း၊ ထန္းရည္၀ုိင္းေလးေတြနဲ႔ ဧည့္ခံေပးမွကုိ လာေရာက္ၿပီး ၀ုိင္း၀န္းလုပ္အားေပးၾကတယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။

ေရမ်ားေရႏုိင္၊ မီးမ်ားမီးႏုိင္ဆုိသလုိ ရြာေတြအေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ဒီလုိအရက္နဲ႔ဖိတ္မွ လုပ္အားလာေပးတာေတြ ျဖစ္လာေတာ့ လူႀကီးေတြ၊ အလူရွင္ေတြ ကုိယ္တုိင္က အရက္ကုိ ပုန္းလုိက္တည္ၿပီး အလွဴပဲြေတြမွာ ဧည့္ခံေပးရတယ္ဆုိတာ ၾကားသိရျပန္ပါတယ္။ လဲြေနတာကေတာ့ အေတာ့္ကုိ လဲြေနၾကေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကုသုိလ္လုပ္ပါတယ္ဆုိမွ အရက္ကေလး တျမျမနဲ႔ဆုိေတာ့ ဘယ္မွာလာၿပီး အျပစ္ကင္းတဲ့ ကုသုိလ္ျဖစ္ႏုိင္မွာလဲေပါ့။ ဒီၾကားထဲ လူပ်ိဳကာလာသားေတြက အရက္ကေလး ၀င္လာေတာ့ ေသြးေလးေတြၾကြလာၿပီး အလွဴပဲြ လုပ္အားေပးလာၾကတဲ့ အပ်ိဳေလးေတြ၊ အပ်ိဳႀကီးေတြကုိ စၾကေနာက္ၾကတာ ေတြေတြလည္း ရွိလာျပန္တယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ အလွဴရွင္ေတြမွာ အလွဴအတြက္ပူရ၊ အရက္သမားေတြအတြက္ ပူရနဲ႔ ကုသုိလ္ပဲြ၊ အလွဴပဲြကုိ ေျဖာင့္ေျဖာင့္တန္းတန္း စိတ္ၾကည္လက္ၾကည္ မလုပ္ႏုိင္ဘူး ျဖစ္ေနၾကတဲ့အျပင္ တစ္ခါတစ္ေလ တစ္ခ်ိဳ႕သူေတြရဲ႕ လုပ္ရပ္ေတြေၾကာင့္ ကုသုိလ္တစ္ပဲ ငရဲတစ္ပိႆာ ျဖစ္ၾကရတာေတြလည္း ရွိတယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။

ကုသုိလ္နဲ႔အရက္ကေတာ့ ျပည္တြင္းမွာတင္ မဟုတ္၊ ျပည္ပမွာလည္း တဲြရက္ကုိ ပါေနေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ လြတ္လပ္လွတဲ့ ျပည္ပႏုိင္ငံမွာ ေရာက္ေနတဲ့ ျမန္မာဗုဒၶဘာသာ အခ်ိဳ႕ရဲ႕ ကုသုိလ္ပဲြေတြမွာ အရက္ပါမွကုိ ကုသုိလ္ပဲြတစ္ခု ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ ၿပီးႏုိင္သလုိ ျဖစ္ေနပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ အလွဴပဲြ လုပ္တဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြဟာ ခ်က္ေရးျပဳတ္ေရးေတြမွာ တျခားခ်က္တတ္ ျပဳတ္တတ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကုိ အကူအညီ ေတာင္းတဲ့အခါ အရက္ကေလးနဲ႔ တည္ခင္းဧည့္ခံ ေပးရတာေတြ ရွိၾကသလုိ ကုသုိလ္ပဲြ အႀကိဳမွာလည္း အႀကိဳအေနနဲ႔ အေ၀းက လာၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကုိ အရက္နဲ႔ ဧည့္ခံေပးရ၊ အလွဴပဲြၿပီးေတာ့လည္း အလွဴေအာင္ပဲြအျဖစ္ အရက္ေလးနဲ႔ ေအာင္ပဲြခံႏုိင္ေအာင္ လုပ္ေပးရတာေတြလည္း ရွိတယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္ေတာင္လဲဆုိရင္ ကုသုိလ္လုပ္ဖုိ႔ တုိင္ပင္ၾကတာေတာင္ အရက္ဆုိင္မွာ အရက္နဲ႔ တည္ခင္းဧည့္ခံၿပီး တုိင္ပင္ၾကတယ္တဲ့ေလ။ တစ္ခ်ိဳ႕ဆုိရင္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ အရက္မေသာက္ရလုိ႔ စာေရးထားတဲ့အတြက္ ေက်ာင္းမွာရွိတဲ့ အခုိက္ေလးမွာေတာင္ မေသာက္ဘဲ မေနႏုိင္လုိ႔ ေက်ာင္းအျပင္မွာ ထမင္းစားခါနီး တစ္ႀကိဳက္ေလာက္ သြားေမာ့ၾကတာေလးေတြ ရွိတယ္တဲ့။ ဘယ္လုိလုပ္ၾကမလဲေပါ့။ အရက္က ေနရာတကာမွာ လႊမ္းမုိးလာၿပီး ကုသုိလ္ပဲြ၊ အလွဴပဲြေတြအထိ စုိးမိုးလာေနေတာ့တာဆုိေတာ့ လုပ္မွာက ကုသုိလ္အလုပ္ ပံ့ပုိးေနတာက အကုသုိလ္ အ႐ႈပ္နဲ႔ ကုသုိလ္လုပ္ေပမယ့္ လုပ္သေလာက္ အက်ိဳးမျဖစ္ဘဲ ကုသုိလ္တစ္၀က္ အကုသုိလ္တစ္၀က္လုိ ျဖစ္ေနျပန္ပါတယ္။

ဒီလုိ ကုသုိလ္နဲ႔အရက္ကုိ လဲြလဲြနဲ႔ တဲြေနၾကေပမယ့္ လဲြလုိ႔လဲြမွန္း မသိျဖစ္ေနၾကတဲ့ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြ အေနနဲ႔ ဒီအလဲြကုိ အခ်ိန္မီျပင္ႏုိင္ေအာင္ေတာ့ ႀကိဳးစားဖုိ႔ လုိပါတယ္။ ဆြမ္းဆန္ထဲ ၾကြက္ေခ်းေရာ ဆုိသလုိ မျဖစ္ရေအာင္ ကုသုိလ္ပဲြေတြ လုပ္တဲ့အခါမွာ ကုသုိလ္သက္သက္နဲ႔ စိတ္သန္႔လူသန္႔ အလွဴသန္႔ေအာင္ လုပ္သင့္ပါတယ္။ အရက္ကုိ ႀကိဳက္တတ္လုိ႔ ေသာက္ၾကတယ္ဆုိရင္လည္း ကုသုိလ္လုပ္တဲ့ အခ်ိန္ေလာက္ေတာ့ ေရွာင္ၾကဥ္သင့္ပါတယ္။ တစ္ေန႔၊ တစ္ရက္၊ တစ္မနက္ေလာက္ အရက္မေသာက္လုိ႔ေတာ့ မေသႏုိင္ေလာက္ပါဘူး။ ေသေတာ့ေရာ ဘာျဖစ္ေသးလဲ ကုသုိလ္လုပ္ရင္း ေသသြားမွာဆုိေတာ့ ေကာင္းရာဘုံေတာင္ ေရာက္ႏုိင္ေသးတာေပါ့။ ဒါက ဘုန္းဘုန္းအေတြးနဲ႔ ေစတနာစကားပါ။

ရွိေစေတာ့။ ေျပာခ်င္တာက လဲြေနတတ္တဲ့ အလဲြေတြထဲမွာ ကုသုိလ္နဲ႔အရက္ကုိ တဲြၿပီးလုပ္ေနၾကတဲ့ အလဲြအေၾကာင္းကုိ ေျပာခ်င္တာပါ။ ကုသုိလ္ပဲြလုပ္တာ အရက္နဲ႔ ဧည့္ခံရတယ္၊ အရက္နဲ႔ ႀကိဳဆုိရတယ္ ဆုိတာေတာ့ အေတာ့္ကုိလဲြေနတဲ့ လုပ္ရပ္တစ္ခုဆုိတာ သိေစခ်င္တာပါ။ သူ႔ေနရာ၊ သူ႔က႑နဲ႔သူ တစ္ကန္႔စီထားႏုိင္ရင္ ကုသုိလ္လုပ္တဲ့အခါမွာလည္း အက်ိဳးအျပည့္အ၀ ျဖစ္ေစႏုိင္တဲ့အတြက္ ကုသုိလ္လုပ္တဲ့ အခ်ိန္ေလးေတြမွာေတာ့ အရက္ကိုေရွာင္ၾကည္ၾကဖုိ႔ သတိေပးလုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာဗုဒၶဘာသာေတြဟာ ကုသုိလ္ပဲြေတြကုိ အႀကီးအက်ယ္ လုပ္တတ္ၾကေပမယ့္ လုပ္သေလာက္ အက်ိဳးမရ ျဖစ္တတ္တဲ့ အေၾကာင္းေတြထဲမွာ ဒီလုိ ကုသုိလ္နဲ႔ အကုသုိလ္ေရာေနတဲ့ အခ်က္ေတြလည္း ပါ၀င္ႏုိင္တယ္လုိ႔ ဆုိရမလုိ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကုသုိလ္လုပ္တဲ့ပဲြမွာ အရက္နဲ႔တဲြေနတာဟာ လဲြေနတဲ့ အခ်က္ပဲ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ကုသုိလ္နဲ႔အရက္ကုိ တစ္ကန္႔စီထားႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကဖုိ႔ တုိက္တြန္းလုိပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာဗုဒၶဘာသာေတြရဲ႕ လဲြေနတတ္တဲ့ အလဲြေတြထဲမွာ ကုသုိလ္နဲ႔အရက္ တဲြေနတဲ့အလဲြဟာလည္း တစ္ခုအပါအ၀င္ ျဖစ္လာေနတဲ့အတြက္ ဒီအလဲြကုိ သတိျပဳၿပီး ကုသုိလ္လုပ္တဲ့အခါမွာ ကုသုိလ္သက္သက္နဲ႔ သန္႔သန္႔ရွင္းရွင္း၊ ၾကည္ၾကည္လင္လင္ျဖစ္ကာ အက်ိဳးတရား အျပည့္ရေစဖုိ႔အတြက္ ကုသုိလ္ပဲြလုပ္တုိင္း တဲြပါေနတတ္တဲ့ အရက္ကုိ အၿမဲခြါႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားရင္း ကုသုိလ္နဲ႔အရက္ မတဲြဖက္မိၾကဖုိ႔ လဲြေနတတ္တဲ့ အလဲြတစ္ခုအျဖစ္ အသိေပးတင္ျပလုိက္ရပါတယ္။ အလဲြသိမွ မလဲြမိမွာျဖစ္လုိ႔ သိသင့္တဲ့ အလဲြတစ္ခုအျဖစ္ ကုသုိလ္နဲ႔အရက္အေၾကာင္း တစ္ေစ့တစ္ေစာင္း မီးေမာင္းထုိးျပလုိက္ရပါတယ္။

Read more »

ပ၀ါရဏာက ေပးတဲ့ မက္ေစ့ခ်္ (message) (သုိ႔) ပ၀ါရဏာ ျပဳၾကစုိ႔…

၁၃၇၂ခုႏွစ္ရဲ႕ သီတင္းကၽြတ္ လျပည့္ေန႔ကုိေရာက္ဖုိ႔ အခ်ိန္ဟာ တျဖည္းျဖည္း နီးကပ္လာတာနဲ႔အတူ ၀ါဆုိ၀ါကပ္ ျပဳေတာ္မူေနၾကတဲ့ သံဃာေတာ္မ်ားနဲ႔ ၀ါတြင္းကာလ ကုသုိလ္ေတာ္ ယူေနၾကတဲ့့ ဒကာဒကာမမ်ားရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈေတြဟာလည္း ပုိၿပီးအသက္၀င္လာ ေနပါတယ္။ သံဃာေတာ္မ်ားရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈေတြထဲမွာ ၀ါကၽြတ္တဲ့ေန႔မွာ က်င္းပၾကမယ့္ ပ၀ါရဏာပဲြဟာလည္း ထင္ရွားတဲ့ လႈပ္ရွားမႈ တစ္ခုအျဖစ္ ပါ၀င္ေနသလုိ ဒကာဒကာမမ်ားရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈေတြထဲမွာ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေနမွာ ျပဳလုပ္ေလ့ ရွိၾကတဲ့ သံဃာ့ပူဇာပဲြနဲ႔ မိဘဘုိးဘြားစတဲ့ အသက္သိကၡာ ဂုဏ္၀ါႀကီးသူမ်ားကုိ ပူေဇာ္ကန္ေတာ့ၾကတဲ့ ပူဇာပဲြဟာလည္း တစ္ခုအပါအ၀င္ ျဖစ္ပါတယ္။

ထူးထူးျခားျခား ဒီႏွစ္သီတင္းကၽြတ္မွာေတာ့ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ ေရာက္ရွိသာသနာျပဳေနတဲ့ ကုိရီးယားႏုိင္ငံမွာလည္း ပထမဆုံးအႀကိမ္အျဖစ္ ကုိရီးယားႏုိင္ငံ တစ္၀ွန္လုံးရွိ ေနရာေဒသ အသီးသီးမွာ ၀ါဆုိ၀ါကပ္ ျပဳေတာ္မူေနၾကတဲ့ ေထရ၀ါဒ ျမန္မာရဟန္းေတာ္မ်ားနဲ႔ ကုိရီးယားႏုိင္ငံသား ေထရ၀ါဒ ရဟန္းေတာ္မ်ား တစ္ေနရာတည္းမွာ စုေပါင္းၿပီး ျပဳလုပ္ၾကမယ့္ သံဃာ့ပ၀ါရဏာပဲြနဲ႔ ဒီပဲြကုိ ၾကြေရာက္ေတာ္မူလာၾကတဲ့ သံဃာေတာ္မ်ားကုိ ကုိရီးယားေရာက္ ျမန္မာဗုဒၶဘာသာ ဒကဒကာမမ်ားက အမ်ားေပါင္းစုၿပီး ပူေဇာ္ကန္ေတာ့ကာ ဆရာေတာ္မ်ားထံမွ ဆုံးမၾသ၀ါဒ ခံယူၾကမယ့္ သံဃာ့ပူဇာပဲြကုိပါ တစ္ေပါင္းတည္း က်င္းပျပဳလုပ္ၾကဖုိ႔ တုိင္ပင္ညႇိႏိႈင္းရင္း ဒီပဲြေလးတစ္ခု ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ ၿပီးေျမာက္သြားဖုိ႔ တက္ညီလက္ညီနဲ႔ လႈပ္ရွားေနတာကုိ ၾကးသိရပါတယ္။

ဘုရားညြန္တဲ့ လမ္းစဥ္နဲ႔ ဘုရားခ်မွတ္တဲ့ ဥပေဒကုိ လုိက္နာက်င့္သုံးျခင္းဟာ ဘုရားရွင္ကုိ အစစ္အမွန္ ပူေဇာ္ရာ ေရာက္သလုိ ဘုရားသာသနာေတာ္ကုိလည္း အရွည္တည္တံ့ေအာင္ ထိန္းသိမ္းရာ ေရာက္တယ္ဆုိတဲ့ အခ်က္ကုိ ဘုရားရွင္အေပၚ ၾကည္ညိဳေလးစားမႈနဲ႔အတူ ဘုရားလမ္းစဥ္ကုိ လုိက္နာက်င့္သုံး ေနၾကတဲ့ ျမန္မာႏုိင္ငံ တစ္၀ွန္းလုံးနဲ႔ ကမၻာ့ႏုိင္ငံ အသီးသီးမွာ ရွိေနၾကတဲ့ ဘုရားသားေတာ္ ရဟန္းေတာ္မ်ားနဲ႔ ဘုရားတပည့္သား ဒကာဒကာမမ်ားရဲ႕ အျပစ္ကင္းၿပီး ကုသုိလ္ရေရးကုိ ဦးတည္ေပးေနတဲ့ ယံုၾကည္မႈနဲ႔ သက္၀င္လႈပ္ရွားမႈမ်ားက သက္ေသျပဳေပး ေနပါတယ္။ ညီညြတ္ေရးနဲ႔ အျပစ္ကင္းစင္ေရးကုိ ဦးစားေပးေလ့ရွိတဲ့ ဘုရားရွင္ရဲ႕ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြထဲမွာ ၀ါကၽြတ္ၿပီးတဲ့ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားဟာ ၀ါကၽြတ္တဲ့ေန႔မွာ ပ၀ါရဏာ ျပဳရမယ္ဆုိတဲ့ သတ္မွတ္ခ်က္ဟာလည္း လက္ေတြ႕က်ၿပီး အျပစ္ကင္းကာ ကုသုိလ္ရေစတဲ့ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈကုိ ျဖစ္ေစတာ အမွန္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ရဟန္းေတာ္မ်ား ပ၀ါရဏာျပဳၾကဖုိ႔ ျမတ္စြာဘုရား ခြင့္ျပဳခဲ့ရတဲ့ အေၾကာင္းက အေတာ္စိတ္၀င္စားဖုိ႔ ေကာင္းလွပါတယ္။ ဗုဒၶျမတ္စြာ သာ၀တၳိျပည္၊ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္မွာ သီတင္းသုံး ေနေတာ္မူစဥ္က ျဖစ္ပါတယ္။ ေကာသလတုိင္း၊ ဇနပုဒ္တစ္ခုရဲ႕ ေတာေက်ာင္းမွာ ၀ါဆုိ၀ါကပ္ျပဳၾကတဲ့ ရဟန္းေတာ္မ်ားဟာ ၀ါတြင္းကာလမွာ အခ်င္းခ်င္း ခ်မ္ခ်မ္းသာသာ သီတင္းသုံးၿပီး ကမၼ႒ာန္းတရား အားထုတ္ႏုိင္ဖုိ႔အတြက္ အေကာင္းဆုံးနည္းလမ္းကုိ တုိင္ပင္ညႇိႏိႈင္းၾကပါတယ္။ ဘယ္လုိေနထုိင္ၾကရင္ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈကုိ ရႏုိင္တယ္၊ ခ်မ္းသာမႈကုိ ရႏုိင္တယ္၊ ျငင္းခုံခုိက္ရန္မရွိဘဲ ေနထုိင္ႏုိယ္တယ္ စတဲ့ အႀကံအစည္မ်ားနဲ႔ ေဆြးေႏြးတုိင္ပင္ၿပီး ေနာက္ဆုံးမွာ ရဟန္းေတာ္မ်ားဟာ ၀ါတြင္းသုံးလ ကာလပတ္လုံး အခ်င္းခ်င္း စကားတစ္လုံးမွ မေျပာၾကဘဲ ဆြမ္းခံ၀တ္၊ ေျခေဆး၀တ္စတဲ့ ၀တၱရားေတြကုိ ကိုယ့္တာ၀န္ ကုိယ္ေက်ေအာင္လုပ္ၿပီး ေနထုိင္ၾကဖုိ႔၊ တာ၀န္၀တၱရားေတြကုိသာ ေက်ပြန္ေအာင္လုပ္ၿပီး စကားမေျပာဘဲ ေနၾကမယ္ဆုိရင္ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ ေနႏုိင္ၾကမွာျဖစ္လုိ႔ ကုိယ့္အလုပ္ ကုိယ္လုပ္ရင္း စကားမေျပာဘဲ ေနၾကဖုိ႔ အားလုံးသေဘာတူ ဆုံးျဖတ္ကာ ၀ါတြင္းကာလကုိ ျဖတ္သန္းခဲ့ၾကပါတယ္။ အဲဒီရဟန္းေတာ္မ်ားဟာ စကားမေျပာဘဲ ေနခဲ့ၾကတဲ့အတြက္ တစ္ပါးနဲ႔တစ္ပါး အေကာင္းလည္း မသိခဲ့ၾကသလို အဆုိးလည္း မသိခဲ့ၾကပါဘူး။ အျပစ္လည္း မသိၾကသလုိ အႏွစ္လည္း မသိခဲ့ၾကပါဘူး။ ဒီလုိနဲ႔ ၀ါတြင္းကာလ ကုန္ဆုံးခဲ့ၾကပါတယ္။

၀ါကၽြတ္လုိ႔ ဘုရားရွင္ထံ အဖူးအေမွ်ာ္သြားတဲ့အခါ ဘုရားရွင္က အဲဒီရဟန္းေတာ္မ်ားကုိ ၀ါတြင္းကာလ ခ်မ္ခ်မ္းသာသာ ေနခဲ့ရမႈ ရွိမရွိ ေမးျမန္းေတာ္မူပါတယ္။ ဒီအခါ ရဟန္းေတာ္မ်ားက မိမိတုိ႔ အားလုံးသေဘာတူ ဆုံးျဖတ္ခ်က္နဲ႔အညီ ၀ါတြင္းကာလမွာ တစ္ပါးနဲ႔တစ္ပါး စကားမေျပာၾကဘဲ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ ေနထုိင္ခဲ့ပါေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထားပါတယ္။ ရဟန္းေတာ္မ်ားရဲ႕ ေလွ်ာက္ထားခ်က္ကုိ နားေထာင္ၿပီး ျမတ္ဗုဒၶက “ရဟန္းတုိ႔ သင္တုိ႔ေနထုိင္ခဲ့သည့္ အက်င့္သည္ မဂ္ဖုိလ္မၿပီး အခ်ည္းႏွီးေသာ အက်င့္ျဖစ္၏၊ ႏြားဆိတ္စေသာ သတၱ၀ါမ်ား၏ အက်င့္ျဖစ္သကဲ့သုိ႔ိ တိတၱိတုိ႔၏ အက်င့္လည္းျဖစ္၏၊ ဤသုိ႔ေသာ အက်င့္ႏွင့္ ေနထုိင္ေသာ သင္တုိ႔သည္ ခ်မ္းသာစြာ ေနထုိင္ခဲ့ျခင္း မဟုတ္၊ မခ်မ္းမသာ ေနထုိင္ခဲ့ျခင္းသာ ျဖစ္၏..” စသျဖင့္ ျပစ္တင္ကဲ့ရဲ႕ကာ “ရဟန္းတို႔ ဝါမွထေသာ ရဟန္းတို႔အား ျမင္၍ျဖစ္ေစ၊ ၾကား၍ျဖစ္ေစ၊ ယံုမွား၍ျဖစ္ေစ သံုးပါးေသာ အေၾကာင္းတို႔ျဖင့္ ဖိတ္ၾကားျခင္း 'ပဝါရဏာျပဳျခင္း' ငွါ ခြင့္ျပဳ၏၊ ထိုသို႔ ဖိတ္ၾကားျခင္းသည္ သင္ တို႔အတြက္ အခ်င္းခ်င္း လိုက္ေလ်ာျခင္း အာပတ္မွ ထေျမာက္ေစျခင္း ဝိနည္းကို ေရွး႐ႈျခင္းျဖစ္လတံၱ႕။” စသည္ျဖင့္ မိန္႔ေတာ္မူၿပီး ပ၀ါရဏာ ျပဳဖုိ႔ပါ ခြင့္ျပဳေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။

ပ၀ါရဏာျပဳနည္းကုိလည္း ျမတ္စြာဘုရားရွင္က ၀ါစဥ္အလုိက္ ''အရွင္င္ဘုရားတို႔ သံဃာကို ဖိတ္ၾကားပါ၏၊ ျမင္၍ျဖစ္ေစ၊ ၾကား၍ျဖစ္ေစ၊ ယံုမွား၍ျဖစ္ေစ အရွင္တို႔သည္ တပည့္ေတာ္္အား အစဥ္သနားျခင္းကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ေျပာဆိုကုန္ေလာ့၊ (အျပစ္ကို) ျမင္သည္ ႐ိွေသာ္ ကုစားပါအံ့။”လုိ႔ ဆုိကာ ျပဳၾကဖုိ႔ မိန္ၾကားေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ ဒါက ပ၀ါရဏာျပဳဖုိ႔ ခြင့္ျပဳျခင္း အေၾကာင္းးနဲ႔ ပ၀ါရဏာျပဳနည္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီမွာအဓိက ေျပာလုိတာက ပ၀ါရဏာ အေၾကာင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ပ၀ါရဏာဆုိတာ ဖိတ္ၾကားျခင္းလုိ႔ အဓိပၸါယ္ရပါတယ္။ ရဟန္းေတာ္မ်ား အခ်င္ခ်င္း တစ္ပါးနဲ႔တစ္ပါး အျပစ္ကုိ ျမင္တာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ၾကားတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ သံသယျဖစ္တာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ တုိက္႐ုိက္ေျပာဆုိ ဖိတ္ၾကားကာ အျပစ္ကုိျမင္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္က အျပစ္ကုိ ေျပာဆုိၾကဖုိ႔၊ အျပစ္ရွိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ကလည္း အျပစ္ကုိ ၀န္ခ်ၿပီး အဲဒီအျပစ္ကုိ ကုစားရင္း တစ္ပါးနဲ႔တစ္ပါး ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ ေနထုိင္သီတင္းသုံးၾကဖုိ႔ စတဲ့စတဲ့ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာမ်ား အတြက္ ဒီလုိပ၀ါရဏာ ျပဳခြင့္နဲ႔ျပဳနည္းမ်ားကုိ ဗုဒၶျမတ္စြာ ညြန္ျပျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သိေစလုိရင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဒီပ၀ါရဏာကုိ အေၾကာင္းျပဳၿပီး လက္ေတြ႕ဘ၀ လူသားမ်ား အေနနဲ႔ အခ်င္းခ်င္း ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ ေနႏုိင္မယ့္ လမ္းညႊန္ကုိယူကာ လုိက္နာက်င့္သုံးၾကဖုိ႔ တင္ျပလုိရင္းလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ပ၀ါရဏာက ေပးတဲ့ ေလာကသား အခ်င္းခ်င္း ခ်မ္းသာစြာ ေနထုိင္ႏုိင္မယ့္ မက္ေစ့ခ်္ေလးကုိ တစ္ဆင့္ျပန္လည္ ေပးေ၀လုိရင္း ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီမွာေျပာခဲ့တဲ့ ပ၀ါရဏာ ျပဳၾကတဲ့ ရဟန္းေတာ္မ်ား အခ်င္းခ်င္း ဖိတ္ၾကားၾကတဲ့ ဖိတ္ၾကားခ်က္ေလးက ေလာကသားေတြအတြက္ တကယ့္ကုိ အတုယူလုိက္နာ က်င့္သုံးသင့္တဲ့ အခ်က္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ “သံဃာေတာ္မ်ား အေနနဲ႔ တပည့္ေတာ္ကုိ တပည့္ေတာ္ရဲ႕ အျပစ္တစ္ခုခုနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ျမင္တာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ၾကားတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ယုံမွားသံသယ ရွိတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေျပာဆုိၾကပါ၊ တပည့္ေတာ္ အေနနဲ႔လည္း အဲဒီအျပစ္ကုိ ေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီး ခံယူၿပီး ကုစားပါမယ္၊ ေနာင္မျဖစ္ေအာင္၊ သတိထားၿပီး ေနထုိင္ပါမယ္”တဲ့။ သိပ္ေကာင္းတဲ့ ဖိတ္ၾကားခ်က္နဲ႔ ခံယူခ်က္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ယူတတ္မယ္ဆုိရင္ ဘ၀မွာ ကူညီျပသ လမ္းညြန္မႈေတြနဲ႔ တကယ့္ကုိ ေအာင္ျမင္မႈနဲ႔ ခ်မ္းသာမႈကုိ ျဖစ္ေစတဲ့ ဖိတ္ၾကားခ်က္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ေသခ်ာေတြးၾကည့္ရင္ ေလာကမွာ ျပည့္စုံတဲ့ သူဆုိတာ တစ္ေယာက္မွ မရွိသလုိ၊ အျပစ္မလုပ္ဖူး၊ မမွားဖူးတဲ့ သူဆုိတာလည္း မရွိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အျပစ္ကုိ မျမင္သူေတြ၊ အျပစ္ကုိ အျပစ္လုိ႔ သိေအာင္ညြန္ျပေပးမယ့္သူ မရွိသူေတြကေတာ့ အမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ အျပစ္ကုိ ညြန္ျပသူေတြ ရွိေပမယ့္ အဲဒီအျပစ္ကုိ ၀န္ခံၿပီး ေနာင္မျဖစ္ေအာင္ ျပဳျပင္ႏုိင္တဲ့ သူေတြလည္း ထင္သေလာက္ မရွိၾကျပန္ပါဘူး။ ပုိဆုိးတာက အျပစ္ကုိ ေျပာဆုိဆုံးမေပးဖုိ႔ ဖိတ္ၾကားေျပာဆုိႏုိင္တဲ့သတၱိ မရွိသူေတြ၊ အျပစ္ကုိ ျပသေျပာဆုိရင္လာရင္ ေက်ေက်နပ္နပ္နဲ႔ ေက်းဇူးတင္စြာ လက္ခံႏုိင္တဲ့သတိၱ မရွိသူေတြ မ်ားေနတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အျပစ္ကုိ ေျပာျပလာရင္ ေက်းဇူးတင္စြာ လက္ခံၿပီး ေနာင္မျဖစ္ေအာင္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ထိန္းသိမ္းေနထုိင္၊ ျပဳျပင္မယ္ဆုိတဲ့ ခံယူခ်က္ မရွိလုိ႔ကေတာ့ ေလာကႀကီးမွာ သတၱ၀ါေတြဟာ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ဘယ္ေတာ့မွ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ ေနထုိင္ႏုိင္ၾကမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ အျပစ္ျပသူကလည္း အျပစ္ခ်ဖုိ႔ ႀကိဳးစားေန၊ အျပစ္အျပခံရသူကလည္း အျပစ္ကုိ မခံယူဘဲ ျပန္လွန္အျပစ္ပုံခ်ဖုိ႔ ႀကိဳးစားေနလုိ႔ကေတာ့ ဘုရားရွင္ညြန္ျပတဲ့ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ ေနထုိင္ႏုိင္ေရးနဲ႔ အေ၀းႀကီးေ၀းေနၾကဦးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိ မခ်မ္းသာမႈေတြ ရွိေနတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ခ်မ္းသာမႈကုိ အလုိရွိတဲ့ ဘုရားရွင္က သူ႔သားေတာ္ ရဟန္းေတာ္မ်ားကုိ အခ်င္းခ်င္း အျပန္အလွန္ ပ၀ါရဏာျပဳၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ သီတင္းသုံး ေနထုိင္ၾကဖုိ႔ မိန္႔မွာေတာ္မူျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ အမွားမ်ားတတ္တဲ့ ပုထုဇဥ္ပုဂိၢဳလ္ေတြအတြက္ အျပစ္ကုိ ျပသေျပာဆုိ ေပးမယ့္သူ ရွိေနတာကုိက ေနတတ္မယ္ဆုိရင္ ေက်နပ္စရာ ျဖစ္ေနတာပါ။ ယူတတ္မယ္ဆုိရင္ အပူသက္သာစရာ ျဖစ္ေနတာပါ။ ေျမာက္ပင့္ၿပီး ေပါင္းသင္းစားေသာက္ကာ အျပစ္တစ္ခုခု ျဖစ္လာတဲ့အခါမွ ကုိယ့္အေပၚပုံခ်ၿပီး ေရွာင္ထြက္သားတတ္တဲ့ သူေတြအမ်ားႀကီး ရွိေနတာထက္စာရင္ အမွားကုိေထာက္ကာ အျပစ္ကုိ ျပသလမ္းညႊန္ေပးတဲ့သူ တစ္ေယာက္ႏွစ္ေယာက္ ရွိေနတာက ပုိၿပီးဘ၀ကုိ ျမင့္ေစတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေရွးက သူေတာ္ေကာင္းႀကီးမ်ားဆုိရင္ အျပစ္ကုိေထာက္ျပ ေျပာဆုိေပးတတ္တဲ့ ဆရာမ်ားနဲ႔ မ်ားမ်ားေတြ႕ဆုံ ရပါလို၏လုိ႔ေတာင္ ေတာင္းဆုျပဳၾကတယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ မသိမႈအားႀကီးတတ္တဲ့ ပုထုဇဥ္ေတြမွာ မသိတာကုိ သိေအာင္ျပသေပးတဲ့သူ ရွိေနတာဟာ ဘ၀မွာ ဂုဏ္ယူစရာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ညြန္ျပသူေတြက ဘယ္ေလာက္ပဲ ညြန္ျပညြန္ျပ ေျပာဆုိဆုံးမသူေတြက ဘယ္ေလာက္ပဲ ေျပာဆုိဆုံးမဆုံးမ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္က အျပစ္ကုိ ေက်ေက်နပ္နပ္ ခံယူကာ လက္ခံျပဳျပင္ႏုိင္မႈ မရွိလုိ႔ကေတာ့ ဆရာရွိလည္း အလကားပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အေရးႀကီးတဲ့အခ်က္က ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ အျပစ္ကုိ ခံယူတတ္တဲ့ စိတ္ဓာတ္နဲ႔ ျပဳျပင္ႏုိင္တဲ့ အက်င့္ရွိဖုိ႔က အေရးႀကီးပါတယ္။ အဲဒီလုိ ခံယူမႈနဲ႔ ျပဳျပင္ႏုိင္မႈ ရွိလာၿပီဆုိရင္ေတာ့ အဲဒီသူအတြက္ ေအာင္ျမင္မႈလမ္းဟာ အခ်ိန္မေရြး လာေနမွာျဖစ္ၿပီး ဒီလုိကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ျပဳျပင္ႏုိင္မႈ၊ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ေစာင့္ေရွာင္ႏုိင္မႈ ရွိေနတာကုိက အတၱသမာ ပဏိဓိမဂၤလာ ျဖစ္ေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ညြန္ျပသူနဲ႔ လက္ခံသူမွာ အညြန္အျပေကာင္းသူ ရွိဖုိ႔လုိသလုိ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္လက္ခံ ျပဳျပင္လုိသူလည္း ရွိဖုိ႔လုိတယ္လုိ႔ ဆုိျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ အခ်ဳပ္အေနနဲ႔ ေျပာလုိတာက ဘုရားသားေတာ္ ရဟန္းေတာ္မ်ား အခ်င္းခ်င္း အျပစ္ကုိ ပ၀ါရဏာျပဳၿပီး ဖိတ္ၾကား ျပဳျပင္ၾကသလုိ အျပစ္ေတြနဲ႔မကင္းတဲ့ အျပစ္ေလာကႀကီးမွာ ရွိၾကတဲ့ ပုထုဇဥ္ေတြ အေနနဲ႔လည္း အခ်င္းခ်င္း အျပစ္ေတြကုိ ပ၀ါရဏာ ျပဳၾကည့္ၾကဖုိ႔ပါ။ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ အျပစ္ေတြပုံမခ်ၾကဘဲ အျပစ္ရွိရင္ ေျပာဆုိျပဳျပင္ေပးႏုိင္ေအာင္ ဖိတ္ၾကားကာ ေထာက္ျပေျပာဆုိ လာရင္လည္း ေက်ေက်နပ္နပ္ ခံယူတတ္ၿပီး ေနာင္မျဖစ္ေအာင္ ျပဳျပင္ေနထုိင္ၾကည့္ၾကဖုိ႔ပါ။ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ အျပစ္ကုိ ျမင္တာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ၾကားတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ သံသယရွိတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဖိတ္ၾကားၿပီး လက္ခံျပဳျပင္ၾကဖုိ႔ပါ။ အဲဒီလုိသာ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ အျပစ္ေတြကုိ ေျပာဆုိလက္ခံ ျပဳျပင္ၾကမယ္ဆုိရင္ေတာ့ အမွားမ်ားတဲ့ ေလာကႀကီးမွာ ေနေနေပမယ့္ အမွားနည္းၿပီး အမ်ားတဲြၾကမယ္ဆုိတာ အမွန္ပဲ ျဖစ္ပါေၾကာင္း ပ၀ါရဏာက ေပးတဲ့ မက္ေစ့ခ်္တစ္ခုအျဖစ္ အတုယူျပဳျပင္ႏုိင္ဖုိ႔ ေစတနာထား ေမတၱားအားျဖင့္ တစ္လုံးတစ္ပါဒ တင္ျပလုိက္ရပါေတာ့တယ္။ အားလုံး ပ၀ါရဏာ ျပဳႏုိင္ၾကပါေစ….

Read more »


RECENT POSTS

သူတုုိ႔သူတုုိ႔၏ မွတ္ခ်က္မ်ား