Living together ႏွင့္ ကာေမသုမိစၧာစာရ…

Living together ဆုိတဲ့ စကားကုိ “လက္မထပ္ဘဲ အတူေနျခင္း”လုိ႔ အဓိပၸါယ္ နားလည္ႏုိင္ပါတယ္။ ဒီအေလ့အက်င့္ဟာ အေနာက္တုိင္းမွ ဆင္းသက္လာတဲ့ အေလ့အက်င့္လုိ႔လည္း ေျပာႏုိင္ပါတယ္။ သူတုိ႔အဆုိအရ လူတစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ အိမ္ေထာင္ဘက္အျဖစ္ တစ္ဘ၀လုံး အတူလက္တဲြ သြားရမယ့္အေရးမွာ တစ္ေယာက္အေၾကာင္း တစ္ေယာက္မသိဘဲ ဘုမသိဘမသိ အိမ္ေထာင္ျပဳၿပီး ထာ၀ရ ေနထုိင္သြားတာထက္ စာရင္ တရား၀င္ လက္မထပ္ခင္ ႏွစ္ဦးသေဘာတူ အတူေနထုိင္ၿပီးမွ တရား၀င္ လက္ထပ္တာက အိမ္ေထာင္ေရးမွာ ျပႆနာအျဖစ္နည္းၿပီး ေရရွည္မွာလည္း သာယာတဲ့ အိမ္ေထာင္ေရး ျဖစ္ႏုိင္တဲ့အတြက္ လက္မထပ္ခင္ အတူေနတဲ့ living together ပုံစံကုိ က်င့္သုံးျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သိရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း အေနာက္တုိင္းက လူအေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ဒီစနစ္ကုိ က်င့္သုံးေနၾကၿပီး တစ္ခ်ိဳ႕ဆုိ သားသမီး တစ္ေယာက္ႏွစ္ေယာက္ရမွ လက္ထပ္တာေတာင္ ရွိပါေသးတယ္။

အေနာက္တုိင္းသားေတြရဲ႕ အဆုိအရ ေအာင္ျမင္တယ္လုိ႔ ထင္ရတဲ့ ဒီစနစ္ဟာ အေနာက္တုိင္းကေနၿပီး အေရွ႕တုိင္းအထိ ျပန္႔ႏွံ႔လာေနပါတယ္။ ဥေရာပတုိက္၊ အေမရိကတုိက္မွသည္ အာရွတုိက္၊ အဲဒီကမွတစ္ဆင့္ အခုေတာ့ အေရွ႕ေတာင္ အာရွႏုိင္ငံမ်ားကုိပါ ျပန္႔ႏွံ႔လာေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ သူတုိ႔စနစ္ ဘယ္ေလာက္ပဲ ေကာင္းေနေပမယ့္ ဒီစနစ္ဟာ အာရွတုိက္ ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ေတာ့ ဆန္႔က်င္ေနပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ဗုဒၶဘာသာ ကုိးကြယ္တဲ့ ႏုိင္ငံေတြနဲ႔ကေတာ့ ဒါဟာ အမတန္ ေျပာင္းျပန္ျဖစ္ေနတဲ့ စနစ္ျဖစ္ေနပါတယ္။ လက္မထပ္ဘဲ အတူေနတဲ့ စနစ္နဲ႔ ဗုဒၶဘာသာမွာလာတဲ့ ကာေမသုမိစၧာစာရနဲ႔ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ႀကီး ဆန္႔က်င္ေနပါေတာ့တယ္။

ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား ေန႔စဥ္ခါး၀တ္ပုဆုိးလုိ ၿမဲၿမံေနရမယ့္ ငါးပါးသီလထဲမွာ ကာေမသုမိစၧာစာရ သိကၡာပုဒ္လည္း တစ္ခုအပါအ၀င္ျဖစ္ပါတယ္။ ကာမဂုဏ္မ်ားမွာ ေဖာ္လဲြေဖာက္ျပန္ ျပဳက်င့္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ျခင္းလုိ႔ အဓိပၸါယ္ရပါတယ္။ ဒီသိကၡာပုဒ္ဟာ တစ္လင္တစ္မယား စနစ္ကုိ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေပးထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကာမဂုဏ္မွီ၀ဲတာကုိ ေရွာင္ႏုိင္ရင္ ေကာင္းေပမယ့္ မေရွာင္ႏုိင္ရင္ေတာ့ ကုိယ့္အိမ္သူသက္ထား၊ ကုိယ့္လင္ေယာက်္ားနဲ႔ပဲ မွီ၀ဲေနထုိင္ႏုိင္ေၾကာင္း ခြင့္ျပဳထားျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ အိမ္ေထာင္သည္ မွန္သမွ် ကာမဂုဏ္ကိစၥမွာ ကုိယ့္လင္ေယာက်ာ္း၊ ကုိယ့္ဇနီးမယားကလဲြၿပီး က်န္တဲ့ ဘယ္သူ႔အေပၚမွာကုိမွ ဘယ္လုိအေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ မေဖာက္ျပန္ရဘူးလုိ႔ တားျမစ္ထားျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီကာေမသုမိစၧာစာရ သိကၡာပုဒ္ဟာ အိမ္ေထာင္သည္မ်ားကုိ ရည္ညြန္းပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ အိမ္ေထာင္သည္ ေယာက္်ားမ်ားအတြက္ ပုိၿပီးတားျဖစ္ပါတယ္။ ေယာက္မ်ားအတြက္ ကာေမသုနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး မသြားလာအပ္တဲ့ မိန္းမ (၂၀)ရွိေၾကာင္း ပါရာဇိကဏ္အ႒ကထာမွာ ဖြင့္ျပထားပါတယ္။ အဲဒီ ၂၀က
(၁) အမိေစာင့္ေရွာက္တဲ့မိန္းမ၊
(၂) အဘေစာင့္ေရွာက္တဲ့မိန္းမ၊
(၃) အမိ အဘေစာင့္ေရွာက္တဲ့မိန္းမ၊
(၄) ေမာင္ႀကီးေမာင္ငယ္ ေစာင့္ေရွာက္တဲ့မိန္းမ၊
(၅) အစ္မ ညီမ ေစာင့္ေရွာက္တဲ့မိန္းမ၊
(၆) ေဆြမ်ဳိးေစာင့္ေရွာက္တဲ့ မိန္းမ၊
(၇) အႏြယ္တူေစာင့္ ေရွာက္တဲ့ မိန္းမ၊
(၈) တရားက်င့္သံုးဖက္ေစာင့္ေရွာက္တဲ့မိန္းမ။
ဒီမိန္းမရွစ္မ်ဳိးက ကာမပိုင္မရွိတဲ့ အပ်ဳိစဥ္မိန္းမမ်ားျဖစ္ၿပီး
(၉) ေစ့စပ္ေၾကာင္းလမ္းၿပီးမိန္းမ၊
(၁၀) လက္မထပ္ရန္ မင္းအမိန္႔အာဏာျဖင့္ တားျမစ္ထားတဲ့မိန္းမ၊
(၁၁) ဥစၥာျဖင့္၀ယ္ထားတဲ့ မိန္းမ၊
(၁၂) ေယာကၤားတစ္ဦးဦးနဲ႔ အလိုတူ၍ အတူူေနတဲ့ မိန္းမ၊
(၁၃) စည္းစိမ္ေပးၿပီး မယားျပဳလုပ္ထားတဲ့ မိန္းမ၊
(၁၄) အ၀တ္ပုဆိုးေပးၿပီး မယားျပဳ ထားတဲ့ မိန္းမ၊
(၁၅) ေရႊခြက္မွာ လက္စံုခ်ၿပီး ေယာကၤ်ားနဲ႔ ထိမ္းျမားလက္ထပ္ထားတဲ့ မိန္းမ၊
(၁၆) ေခါင္းရြက္လုပ္ကိုင္စားေသာက္ရတဲ့ မိန္းမကို ေခါင္းမရြက္ေစဘဲ သိမ္းယူထားတဲ့ မိန္းမ၊
(၁၇) ကၽြန္လည္းျဖစ္ မယားလည္းျဖစ္တဲ့ မိန္းမ၊
(၁၈) အမႈလုပ္လည္းျဖစ္ မယားလည္းျဖစ္တဲ့ မိန္းမ၊
(၁၉) စစ္ေျမမွ ေဆာင္ခဲ့တဲ့ သံု႔ပန္းမိန္းမ၊
(၂၀) တစ္ဦးဦးရဲ႕ ေခတၱမယားျဖစ္ေနတဲ့ မိန္းမ
ဒီမိန္းမ(၁၂)ဦးကေတာ့ ကာမပိုင္ေယာကၤ်ားရွိတဲ့ မိန္းမ မ်ားျဖစ္ပါတယ္။

ကာမပိုင္မရွိတဲ့ ပထမ မိန္းမရွစ္ေယာက္ကေတာ့ တစ္ျခားေယာကၤ်ားနဲ႔ ဆက္ဆံမႈ ျပဳေပမယ့္ သူ႔ကာမကို သူသာပိုင္တဲ့အတြက္ ကာေမသုမိစၧာ မထိုက္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ေယာကၤ်ားမွာေတာ့ အဂမနီယ ျဖစ္တဲ့မိန္းမကို က်ဴးလြန္တဲ့အတြက္ ကာေမသုမိစၧာရ ထိုက္ပါတယ္။ ကာမပိုင္ရွိတဲ႔ မိန္းမ(၁၂)ေယာက္က ကာမပိုင္မွတစ္ပါး တစ္ျခားေယာကၤ်ားနဲ႔ က်ဴးလြန္မိရင္ကာေမသု ထိုက္သလို က်ဴးလြန္တဲ့ ေယာကၤ်ားမွာလည္း ထိုက္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီလုိသြားလာရာမွာ ကာေမသု မိစၧာစာရ ထုိက္တဲ့အဂၤါ ရပ္ေတြနဲ႔ျပည့္စုံမွ ထုိက္တယ္ဆုိတာကုိေတာ့ သတိျပဳႏုိင္ပါတယ္္။ အဲဒီအဂၤါရပ္ေတြက
(၁) မသြားလာထိုက္တဲ့ အဂမနီယမိန္းမျဖစ္ျခင္း။
(၂) မွီ၀ဲလိုတဲ့ စိတ္ ရွိျခင္း။
(၃) လံု႔လ ျပဳျခင္း။
(၄) မဂ္အခ်င္းခ်င္း ထည့္သြင္းးတာကို သာယာျခင္း
တုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီအဂၤါေလးခ်က္နဲ႔ ညီရင္ ကာေမသုမိစၧာစာရ ထိုက္ၿပီး၊ ေလးပါးအနက္က တစ္ပါးပါးခြ်တ္ယြင္းေနတယ္ ဆိုရင္ေတာ့ မထိုက္ပါဘူး။ ဒါက စာေပမွာလာတဲ့ ကာေမသု မိစၧာစာရနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ဖြင့္ဆုိခ်က္ေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီအဖြင့္ေတြအရ ျပည္ပကုိေရာက္ၿပီး အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ အဆင္ေျပေစဖုိ႔ living together သေဘာနဲ႔ ေနေနၾကသူမ်ား အထူးသတိျပဳသင့္တဲ့ အခ်က္ေတြ ရွိပါတယ္။ ေယာက်္ားေလးေတြေရာ မိန္ကေလးေတြေရာ အတူတူ ေနၾကရာမွာ အထက္ပါ ကာေမသုနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ဖြင့္ဆုိခ်က္ေတြကုိ သတိျပဳၾကဖုိ႔ လုိပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ အိမ္ေထာင္က်ၿပီး တရား၀င္ ကာမပုိင္ရွိတဲ့ ေယာက္်ားမ်ား၊ မိန္းမမ်ားဟာ ျပည္ပေရာက္ၿပီး မသိမသာ အတူတူ ေနေနၾကတာေတြ ရွိႏုိင္ပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ ေယာက္်ားက တရား၀င္ အိမ္ေထာင္ျပဳၿပီး ကာမပုိင္ ရွိသလုိ၊ တစ္ခါတစ္ေလ မိန္းကေလးကလည္း တရား၀င္ အိမ္ေထာင္က်ၿပီး ကာမပုိင္ ရွိေနတာေတြ ရွိတတ္ပါတယ္။ ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ အသိဆုံး ျဖစ္တဲ့အတြက္ ကုိယ့္ရဲ႕ living together ဟာ ကာေမသု မိစၧာစာရ လြတ္မလြတ္ အထူးဆင္ျခင္သင့္ပါတယ္။

ၿပီးေတာ့ ဒီေန႔ေခတ္မွာ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ အမိျမန္မာျပည္ကေန အျပင္ေရာက္ေနတဲ့သူ အေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ျပည္ပကုိ ေရာက္သြားတာနဲ႔ တစ္ၿပိဳင္တည္း အကုန္လုံး လြတ္လြတ္လပ္လပ္ကုိ ေနပစ္လုိက္တာေတြ ေတြ႕ျမင္ၾကားသိေနရပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕က ျပည္ပမွာ ရပ္တည္ေရး အဆင္မေျပတာ၊ ေျပေပမယ့္လည္း ကုိယ္က်င့္သီလပုိင္းကုိ ဂ႐ုမစုိက္လုိတာ၊ အေနာက္တုိင္း စနစ္ကုိ အတုယူ အားက်ေနတာ စတာေတြေၾကာင့္ ကာမပုိင္ရွိသူေတြေရာ၊ မရွိသူေတြပါ၊ မိဘညီအစ္ကုိ ေမာင္ႏွမစတဲ့ အုပ္ထိန္းသူရွိသူေတြေရာ မရွိသူေတြပါ living together အျဖစ္နဲ႔ ေနေနၾကတာ ၾကားသိရျပန္ပါတယ္။ ဒီလုိ အတူေနတာေတြဟာ ကာေမသုမိစၧာစာရ အဂၤါေတြနဲ႔ ျငိမၿငိ၊ ကာေမသုကံ ေျမာက္မေျမာက္ သတိျပဳ ဆင္ျခင္ၾကဖုိ႔ လုိပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ ကာမဂုဏ္ကိစၥကုိ အေလးေပးေလ့ မရွိတဲ့ ဗုဒၶဘာသာ သေဘာအရ ဘယ္လုိအေၾကာင္းမ်ိဳးနဲ႔ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ လက္မထပ္ဘဲ အတူေနတဲ့ အေလ့ဟာ ကာေမသုမိစၧာစာရကံ ထုိက္ေစဖုိ႔ အေၾကာင္းအေတာ္မ်ားတယ္ ဆုိတာ သတိျပဳဖုိ႔ လိုပါတယ္။ ျဖစ္ဖုိ႔လည္း လြယ္ကူပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ အိမ္ေထာင္က်ၿပီးသူမ်ား အထူးသတိျပဳသင့္ပါတယ္။ ေယာက္်ားသားမ်ား အေနနဲ႔ အိမ္ေထာင္က်ၿပီး ကုိယ့္ဇနီးနဲ႔ အတူကာမဂုဏ္ မွီ၀ဲမႈဟာ ကာေမသုမိစၧာစာရ ကံမျဖစ္ေပမယ့္ တစ္ျခားအမ်ိဳးသမီး တစ္ဦးဦးနဲ႔ သြားလာေပ်ာ္ပါးမယ္ဆုိရင္ အိမ္ေထာင္ေရး ေဖာက္ျပန္မႈ ျဖစ္တဲ့အျပင္ ကာေမသု မိစၧာစာရကံလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ တရား၀င္သေဘာအရ ကုိယ္လုပ္ေကၽြးႏုိင္လုိ႔ ဇနီးအမ်ားႀကီး ယူထားတယ္ဆုိရင္ေတာ့ ဒါဟာ ကံမေျမာက္ျပန္ပါဘူး။ က်န္တဲ့ သေဘာေတြနဲ႔ဆုိ ဘယ္လုိမွ ကာေမသုကံ မလြတ္ႏုိင္တဲ့ သေဘာရွိပါတယ္။ အမ်ိဳးသမီးမ်ားလည္း ဒီအတုိင္းပါပဲ။ ကုိယ့္လင္ေယာက်္ားကလဲြၿပီး က်န္တဲ့ေယာက်္ား တစ္ေယာက္ေယာက္နဲ႔ ကာမဂုဏ္ေဖာက္ျပန္တာ ကာေမသု မိစၧာစာရကံ ျဖစ္ေစပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ယေန႔ေခတ္စားေနတဲ့ living together စနစ္ဟာ ဗုဒၶဘာသာ ႐ႈေထာင့္အရ ကာေမသုမိစၧာစာရကံ ျဖစ္ဖုိ႔လြယ္တယ္လုိ႔ ဆုိျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

ဆုိလုိတာက လက္မထပ္ဘဲ အတူေနၾကတာေတြဟာ အေနာက္တုိင္းသားမ်ားရဲ႕ သေဘာအရ ေရရွည္အိမ္ေထာင္ေရး အဆင္ေျပေရးအတြက္ အေထာက္အကူ ျဖစ္ေစတယ္လုိ႔ ဆုိေပမယ့္ ဗုဒၶဘာသာ သေဘာအရ ဒါဟာ အကုသုိလ္အျပစ္ျဖစ္တဲ့ ကာေမသုမိစၧာ စာရကံ ျဖစ္စရာအေၾကာင္း ျဖစ္ႏုိင္တယ္လုိ႔ ဆုိလုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ လက္မထပ္ခင္ ဘယ္ေလာက္ပဲ အတူတူေနၿပီး အိမ္ေထာင္ေရး အဆင္ေျပေအာင္ ႀကိဳးစားၾကေပမယ့္ တကယ္တမ္း လက္ထပ္တဲ့ အခါက်ေတာ့လည္း အိမ္ေထာင္ေရး အဆင္မေျပတာေတြက အမ်ားႀကီးပါပဲ။ အဓိကကေတာ့ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ခ်င္းရဲ႕ ကုိယ့္က်င့္တရား ေကာင္းမြန္ထိမ္းသိမ္းေရးက အဓိကက်ပါတယ္။ ခုမွေတြ႕ၾကေပမယ့္လည္း ေတာ္တဲ့သူက ေတာ္ေနမွာျဖစ္ၿပီး ကိုယ့္က်င့္တရား ေကာင္းသူက ေကာင္းေနမွာျဖစ္ပါတယ္။ သူေတာ္ေကာင္းဟာ သူေတာ္ေကာင္းပါပဲ။

ဒါေၾကာင့္ လြတ္လပ္မႈနဲ႔အတူ အသိပညာ၊ အေတြ႕အႀကဳံနည္းပါးကာ ဘာသာတရား အဆုံးအမမ်ား အေပၚ အေလးထားေလ့ မရွိၾကတဲ့ ျပည္ပေရာက္ ျမန္မာမ်ားအေနနဲ႔ သူမ်ားေယာင္လုိ႔ ေယာင္၊ အေမွာင္ေတာင္မွန္း ေျမာက္မွန္းမသိ မျဖစ္ရေလေအာင္ သူမ်ား living togetherဆုိၿပီး ကုိယ္ကပါ လုိက္ၿပီး living together မလုပ္မိၾကဖုိ႔၊ ခဏတာ အေပ်ာ္၊ ခဏတာ အဆင္ေျပမႈေတြနဲ႔ ဘ၀သံသရာ ဒုကၡျဖစ္ေစမယ့္ မေကာင္းတဲ့အလုပ္ေတြမွာ လုိက္ၿပီး မလုပ္မိၾကဖုိ႔ အထူးလုိအပ္တယ္ဆုိတာ သတိျပဳၾကရင္း living togetherနဲ႔ ကာေမသုမိစၧာစာရကုိ ေသခ်ာစဥ္းစား ဆင္ျခင္ကာ အတူေနရာမွ ကာေမသုအျဖစ္ မေရာက္မိၾကေစဖုိ႔ ေစတနာစကားနဲ႔ အသိေပးေျပာၾကား လုိက္ရပါေၾကာင္း…

Read more »

စိတ္အားျဖည့္ စကားစုေလးမ်ား (၇)…

ဘုန္းဘုန္းရဲ႕ အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာမွာ ေရးခဲ့တဲ့ ေတြးမိသမွ် စာစုမ်ားထဲက စာဖတ္သူမ်ားကုိ အားျဖစ္ေစမယ့္ သတိေပးစကား ႏွလုံးသား အာဟာရေလးမ်ားကုိ ထုတ္ႏႈတ္ၿပီး ျပန္လည္တင္ျပ ေပးလုိက္ပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ စာတစ္ပုဒ္လုံးကုိ ဖတ္ရတာထက္ စာတစ္ပုိဒ္ေလာက္၊ စာတစ္ေၾကာင္းေလာက္၊ စကားလုံးတစ္လုံးေလာက္က စိတ္အားအင္ကုိ ပုိၿပီးျဖစ္ေစတတ္ ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စိတ္အင္အား အသိတရားေလးမ်ား တုိးပြားေစဖုိ႔ ေအာက္ေဖာ္ျပပါ ေကာက္ခ်က္ေလးမ်ားကုိ ထပ္မံတင္ျပလုိက္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဖတ္မွတ္က်င့္ႀကံၿပီး တစ္ဆင့္ ျပန္လည္ မွ်ေ၀ႏုိင္ၾကပါေစ…

ခြင့္လြတ္ေစခ်င္…
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ခြင့္လြတ္ၾကည့္ေစခ်င္ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ ခြင့္မလြတ္ႏုိင္ဘဲ ရန္ၿငိဳးဖဲြ႕ၾကရာမွ ျဖစ္ေပၚခဲ့တဲ့ အျပန္အလွန္ အၿငိဳးအေတး အာဃာတ၊ ကလဲ့စားေခ်မႈေတြဟာ သံသရာကုိ ရွည္ၾကာေစၿပီး လြတ္ေျမာက္ရာအမွန္ နိဗၺာန္နဲ႔ ေ၀းေနတတ္လုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးခ်င္းရဲ႕ ကုိယ္ပုိင္လြတ္လပ္ခြင့္အရ ခြင့္မလြတ္ဘဲ ေနလုိ႔ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခြင့္မလြတ္ဘဲ ေနျခင္းရဲ႕ ေနာက္ကြယ္မွာ ျဖစ္ေပၚလာမယ့္ ရလာဘ္ေတြအတြက္ေတာ့ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ပဲ ျပန္ခံရမွာျဖစ္ပါတယ္။ သံသရာအဆုံးသတ္ဖုိ႔ ကုိယ္လုပ္တဲ့ ေကာင္းကံ၊ မေကာင္းကံေတြကုိ အဆုံးသတ္မွ ျဖစ္မွာပါ။ အၿငိဳးအေတးေတြနဲ႔ လုပ္ေနၾကတဲ့ လုပ္ရပ္ေတြကုိ ခြင့္လြတ္သီးခံမႈနဲ႔ အဆုံးသတ္မွပဲ ၿပီးဆုံးၾကမွာပါ။ ကံေတြကုိ ဉာဏ္နဲ႔ျဖတ္မွပဲ သံသရာလည္မႈက ရပ္မွာျဖစ္ပါတယ္။ အဲလုိမွ မဟုတ္ဘဲ ခံလုိက္ရလုိ႔ မေက်နပ္ခ်က္ေတြနဲ႔ ခြင့္မလြတ္ႏုိင္ဘူးဆုိၿပီး အၿငိဳးအေတးေတြထားကာ ျပန္လည္တုံ႔ျပန္ၾကမယ္ ဆုိရင္ေတာ့ ကုိယ့္အတြက္လည္း အတုံ႔အလွည့္ ျပန္ျဖစ္ကာ သံသရာအဆက္ ရွည္ၾကာလ်က္ေနမွာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

အူမ,ေတာင့္ေရး ဦးစားမေပးသင့္…
“အူမ,ေတာင့္မွ သီလေစာင့္”ဆုိတဲ့ စကားပုံကုိ အေၾကာင္းျပၿပီး အူမ,ေတာင့္ေရး ဦးစားေပးေနသူေတြ ရွိပါတယ္။ ဘုရားရွင္ကေတာ့ “သီလမလုံၿခဳံဘဲ ႏွစ္ေပါင္းတစ္ရာေက်ာ္ အသက္ရွင္ၿပီး ေနရတာထက္ သီလလုံၿခဳံၿပီး တစ္ေန႔တစ္ရက္ တစ္မနက္မွ် အသက္ရွင္၍ ေနရတာက ပုိျမတ္ေၾကာင္း…” မိန္႔ေတာ္မူပါတယ္။ ဘုရားရွင္အလုိအရ အူမ,ေတာင့္ေအာင္ ႀကိဳးစားရင္း အူမ, ေတာင္လာတဲ့အတြက္ အသက္ေတြ ရာေထာင္မက ရွည္ေနေပမယ့္ သီလမလုံၿခဳံရင္ အဲဒီပုဂၢိဳလ္ရဲ႕ အသက္ရွင္ေနမႈဟာ အႏွစ္မရွိတဲ့ အသက္ရွင္ေနမႈပဲ ျဖစ္ၿပီး အူမ,မေတာင့္လုိ႔ အသက္မရွည္ေပမယ့္ သီလလုံၿခဳံၿပီး ေနသြားရမယ္ဆုိရင္ အဲဒီေနရတဲ့ အခိုက္ဟာ အႏွစ္ရွိတဲ့အခုိက္၊ တန္ဘုိးရွိတဲ့အခုိက္လုိ႔ နားလည္သေဘာ ေပါက္ႏုိင္ပါတယ္။ အက်င့္သီလလုံၿခဳံေရးဟာ အဓိကျဖစ္ၿပီး စား၀တ္ေနေရးဟာ တဒဂၤအခုိက္အတန္႔မွ်သာ ျဖစ္ပါတယ္။ သီလနဲ႔ယွဥ္လာရင္ အသက္ပင္ စြန္႔လြတ္တဲ့အထိ ထိန္းသိမ္းသင့္ပါတယ္။ ေသခ်ာေတြးၾကည့္ရင္ သံသရာအဆက္ဆက္၊ ငတ္ခဲ့တာေတြ မ်ားခဲ့သလုိ အႀကိမ္ႀကိမ္ ေသခဲ့ေပါင္းလည္း မ်ားခဲ့ပါၿပီ။ အူမ,မေတာင့္လုိ႔ ေသမယ္ဆုိရင္လည္း အႀကိမ္ႀကိမ္ ေသခဲ့ဖူးၿပီးသား ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဒီတစ္ဘ၀ ထပ္ေသလည္း မထူးပါဘူးလုိ႔ေတာင္ ဆုိႏုိင္ပါတယ္။ သီလမလုံဘဲ သီလေသရင္ေတာ့ အူမ,မေတာင့္လုိ႔ ဒီဘ၀မွာ ေသရတာထက္ အဆေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာ မေကာင္းတဲ့အက်ိဳးေတြနဲ႔ ပုိလုိ႔ေတာင္ အူမ,မေတာင့္ ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သီလကုိ ဦးစားေပးၾကဖုိ႔ ဆုံးမေတာ္မူျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

တကယ့္ရွက္စရာ…
ေလာကမွာ အရွက္လဲြေနတဲ့သူေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားပါတယ္။ ရွက္စရာ မဟုတ္တဲ့အရာေတြမွာ ရွက္ေနၿပီး ရွက္ရမယ့္အရာေတြက်ေတာ့ မရွက္ဘဲ ျဖစ္ေနတတ္တာေတြ အမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္။ ေလာကီနယ္ပယ္မွာ ရွိေနၾကတဲ့ ႐ုပ္ပုိင္းဆုိင္ရာ ျပည့္စုံမႈ၊ မျပည့္စုံမႈ၊ ပညာတတ္မႈ၊ မတတ္မႈ၊ ဂုဏ္ရွိမႈ မရွိမႈေတြဟာ တကယ္ေတာ့ ရွက္စရာေတြ မဟုတ္ဘဲ ကုိယ္က်င့္တရားေတြ ပ်က္စီးတာ၊ ေလာက၀တ္ေတြ ေဖာက္ပ်က္တာ၊ ဓမၼ၀တ္ေတြ ခၽြတ္ယြင္းတာ စတာေတြကသာ တကယ့္ရွက္စရာေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ပုိၿပီး ရွက္စရာေကာင္းတာက ကုိယ္အမွားလုပ္မိတာကုိ မသိဘဲ အမွားကုိ အမွန္လုိ႔ ထင္ၿပီး ဘယ္သူဘာေျပာေျပာ ကုိယ္ကအမွန္ဆုိတဲ့ တစ္ယူသန္ အစဲြနဲ႔ ဇြတ္အတင္း မဟုတ္တာကုိ ကုိင္စဲြထားတဲ့ အခ်က္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ရွက္တတ္မယ္ဆုိရင္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ျပန္ၿပီး ရွက္သင့္ပါတယ္။ ကုိယ္လုပ္တာ ကုိယ္အသိဆုံး ျဖစ္တဲ့အတြက္ ကုိယ္မေကာင္းတာ လုပ္တဲ့အခါလည္း ဘယ္သူမွ မသိဘူးဆုိေပမယ့္ ေသခ်ာေတြးၾကည့္ရင္ ကုိယ္ကိုယ္တုိင္က သိေနတာျဖစ္လုိ႔ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ျပန္ရွက္ေနရမယ့္ အျဖစ္ပါ။

မန္းေတာင္ရိပ္ခုိ..
အသက္ေလးရယ္ ရွည္ေစလုိ မန္းေတာင္ရိပ္ကုိခုိ ဆုိတဲ့ စကားကုိ နားလည္မႈအမွားနဲ႔ အသက္ရွည္ခ်င္ရင္ မႏၲေလးေတာင္ရိပ္ကုိ သြားေရာက္ၿပီး ခုိခုိင္းတယ္လုိ႔ မထင္ပါနဲ႔။ ဒီမွာေျပာတဲ့ မန္းေတာင္ရိပ္ဆုိတာ မႏၲေလးေတာင္ရဲ႕ အရိပ္ကုိ ဆုိလုိတာ မဟုတ္ပါဘူး။ မန္းဆုိတဲ့ ငါးပါးသီလ၊ ေတာင္ဆုိတဲ့ သူေတာ္ေကာင္းတရား ခုႏွစ္ပါးနဲ႔ ရိပ္ဆုိတဲ့ သတိပ႒ာန္တရား ေလးပါးေတြကုိ ဆုိလုိတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီတရားေတြကုိ လုိက္နာက်င့္သုံးၿပီး ဒီတရားအရိပ္မွာ ခိုလုံေစတာကုိ ေျပာတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အမွန္ေတာ့ ဘယ္ေနရာမွာပဲ ေနေန၊ ဘယ္လုိအေျခအေနမ်ိဳးမွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဒီမန္းေတာင္ရိပ္ဆုိတဲ့ တရားေတြနဲ႔သာ ေနႏုိင္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ တကယ့္ကုိ အသက္ရွည္ၿပီး အခက္ေ၀ကာ ရမၼက္ေျပမယ့္ မန္းေတာင္ရိပ္ႀကီးမွာ ေနေနတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တကယ့္ခုိရမယ့္ မန္းေတာင္ရိပ္ေတြျဖစ္တဲ့ သီလတရား၊ သူေတာ္ေကာင္းတရားနဲ႔ သတိပ႒ာန္တရားေတြကုိသာ ခုိႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကပါလုိ႔ ဆုိျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

ရွက္တတ္မယ္ဆုိရင္…
အရက္မေသာက္တဲ့ သူေတြက အရက္ေသာက္တာ တစ္ခုေလာက္ကုိပဲ ရွက္စရာလုိ႔ ထင္တတ္ၾကပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ရွက္တတ္မယ္ဆုိရင္ အရက္ေသာက္တာမွ မဟုတ္ပါဘူး။ မေကာင္းမႈမွန္သမွ် ရွက္ရမယ့္ အရာေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ သူ႔မ်ားအသက္သတ္တာ၊ သူမ်ားပစၥည္းခုိးတာ၊ သူမ်ားသားမယား ျပစ္မွားတာ၊ အိမ္ေေထာင္ေရးေဖာက္ျပန္တာ၊ လိမ္ညာေျပာဆုိတာ စတာေတြဟာလည္း ရွက္ရမယ့္ အရာေတြပါပဲ။ ဒါတင္ပဲလားဆုိေတာ့ မဟုတ္ေသးပါဘူး။ လူတစ္ဦးနဲ႔ တစ္ဦးအဆင္မေျပျဖစ္ေအာင္ ဂုံးတုိက္တာ၊ ယုတ္မာ႐ုိင္းစုိင္းၿပီး ၾကမ္းတမ္းတဲ့ စကားကုိေျပာဆုိတာ၊ သူ႔အတြက္လည္း အက်ိဳးမရွိ ကုိယ့္အတြက္လည္း အက်ိဳးမရွိတဲ့ စကားမ်ိဳးကုိ ေျပာဆုိတာ စတာေတြကလည္း ရွက္စရာေတြပါပဲ။ ၿပီးေတာ့ သူတပါးအေပၚ အဘိဇၥ်ာပြားတာ၊ သူတပါးစည္းစိမ္ ဥစၥာ ပ်က္စီးရာ ပ်က္စီးေၾကာင္း ႀကံစည္တာ၊ အယူ၀ါဒ လဲြမွားတာေတြဟာလည္း ရွက္စရာေတြထဲမွာ ပါေနပါတယ္။ ဒီလုိ မေကာင္းတဲ့ အလုပ္ေတြနဲ႔ ေပ်ာ္ေမြ႕ေနတာေတြကမွ တကယ့္ရွက္စရာေတြ ျဖစ္ေနတာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ကုိယ္တကယ္ ရွက္ရမယ့္ အရာေတြမွာ မရွက္ဘဲ မရွက္ရမယ့္ အရာေတြမွာ ရွက္ေနတတ္တဲ့ အရွက္လဲြေနသူေတြ အေနနဲ႔ လဲြေနတာေတြကုိ အခ်ိန္မီ အသိ၀င္ကာ ရွက္သင့္တာေတြကုိ ရွက္ၿပီးေရွာင္ရွားႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားဖုိ႔ လုိတယ္လုိ႔ ဆုိျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

ေရလုိက္လဲြေနျခင္း…
အရက္ဆုိတာ ေသာက္ခါစကေတာ့ ကုိယ္က သူ႔ကုိေသာက္တာပါပဲ။ ေနာက္ေတာ့ သူက ကုိယ့္ကုိ ျပန္ေသာက္လာပါတယ္။ သူ႔ကုိ မေသာက္ရရင္ မေနႏုိင္ေအာင္ကုိ သူက ခ်ည္ေႏွာင္လာပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္ထိ ခ်ည္ေႏွာင္လာလဲဆုိရင္ ဘာမွမသိတဲ့ အထိကုိ ခ်ည္ေႏွာင္လာတာပါ။ အရက္က ကုိယ့္ကုိ ေသာက္ေနတာကုိ ေသာက္မွန္းမသိေတာ့ တစ္လဲြဆံပင္ေကာင္းၿပီး အေကာင္းကုိ မေကာင္းထင္၊ မေကာင္းကုိ အေကာင္းထင္ကာ ေရလုိက္လဲြကုန္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အရက္ေသာက္မွ လူရာ၀င္တယ္၊ မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္း ေပါတယ္၊ ေခတ္မွီတယ္ဆုိတဲ့ အေတြးေတြနဲ႔ အလုိက္လဲြေနၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္လဲြအေတြးေတြနဲ႔ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ “ေသာက္ေသာက္စားစား၊ လူ႔မင္းသား”လုိ႔ ထင္ေနၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ပုိက္ဆံရွိတုန္း၊ အလုပ္ရွိတုန္း၊ သန္တုန္းျမန္တုန္း၊ မေသခင္တုန္းေတာ့ လူ႔မင္းသားလုိ႔ ထင္ခ်င္ထင္ၾကမွာေပ့ါ။ အဲ… ပုိက္ဆံလည္းမရွိ၊ အလုပ္လည္းမရွိ၊ ကုသုိလ္လည္းမရွိ၊ သီလလည္း မရွိရင္ေတာ့ ကုိယ့္စကားနဲ႔ကုိ လူ႔ငႏြားျပန္ျဖစ္တတ္တယ္ ဆုိတာေတာ့ သတိျပဳၾကဖုိ႔ လုိပါတယ္။

အစမလုပ္မိပါေစနဲ႔…
မေကာင္းတဲ့အလုပ္ဆုိတာ လုပ္ပါမ်ားရင္ အဲဒီမေကာင္းမႈကုိ မေကာင္းမႈလုိ႔ မျမင္ေတာ့ဘဲ ေန႔စဥ္ပုံမွန္ လုပ္ေနက် အလုပ္တစ္ခုလုိထင္ၿပီး ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး လုပ္ေနမိတတ္ပါတယ္။ အေသးအဖဲြ မေကာင္းမႈေလးဆုိေပမယ့္ လုပ္ပါမ်ားရင္ ႀကီးလာတတ္ပါတယ္။ လုပ္ေနက် ျဖစ္သြားရင္လည္း အကုသုိလ္လုိ႔ မထင္တတ္ျပန္ပါဘူး။ ငါးေတြခုတ္ထစ္ၿပီး ေရာင္းေနတဲ့ ငါးစိမ္းသယ္ေတြလုိ႔ေပါ့။ ငါးအရွင္ေတြကုိ သတ္ၿပီး ခုတ္ထစ္ပါမ်ားလာေတာ့ အကုသုိလ္လုိ႔ မျမင္ေတာ့ဘဲ ေန႔စဥ္အလုပ္တစ္ခုလုိ ထင္ၿပီး သီးခ်င္းေလးတစ္ေအးေအးနဲ႔ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး လုပ္ေနမိေတာ့တာပါ။ ဒါေၾကာင့္ မေကာင္းတဲ့အလုပ္ဆုိတာ အေသးအဖဲြေလးက စၿပီး အစမလုပ္မိဖုိ႔ လုိတယ္လုိ႔ ဆုိျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

တကယ္သတ္ခ်င္ရင္…
ေလာကႀကီးမွာ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ျပန္သတ္ေလ့ရွိၾကတဲ့ သူေတြရွိပါတယ္။ ဒါဟာ လဲြမွားတဲ့ လမ္းစဥ္ျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္သတ္သင့္တဲ့ ကုိယ္တြင္းကိေလသာေတြကုိ မသတ္ဘဲ ႐ုပ္တရားျဖစ္တဲ့ ဒီခႏၶာကုိယ္ႀကီးကုိ သတ္ေနလုိ႔ကေတာ့ အေလ့က်ေပါက္တဲ့ မ်က္ပင္ေတြလုိ သတ္ေလရွင္ေလ၊ ျဖတ္ေလတက္ေလပဲ ျဖစ္ေနမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အမွန္တကယ္ ဒုကၡေတြကုိ ၿငီးေငြ႕လုိ႔ ဒုကၡၿငိမ္းရာ ေရာက္ေအာင္ သတ္ခ်င္တယ္ဆုိရင္ေတာ့ ခႏၶာကုိယ္ ရုပ္တရားေတြကုိ သတ္ေနလုိ႔ မရပါဘူး။ ကုိယ့္ရဲ႕ကုိယ္တြင္းမွာ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟစတဲ့ ကိေလသာတရားမ်ားကုိ သတ္မွတကယ့္ ဒုကၡၿငိမ္းမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အျပင္ပုိင္း႐ုပ္တရားေတြကုိ သတ္ဖုိ႔လြယ္ေပမယ့္ အတြင္းကိေလသာ တရားမ်ားကုိေတာ့ သတ္ဖုိ႔ခက္လွပါတယ္။ ဒီအတြင္း ကိေလသာေတြကုိ သတ္ဖုိ႔အတြက္ကေတာ့ ဉာဏ္လက္နက္တစ္ခုနဲ႔ပဲ သတ္ႏုိင္ပါလိမ့္မယ္။ ၀ိပႆနာအားထုတ္လုိ႔ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ဉာဏ္လက္နက္ တစ္ခုတည္းနဲဲ႔ပဲ ဒီအတြင္း ကိေလသာေတြကုိ အျမစ္ျပတ္ ေခ်မႈန္းသတ္ျဖတ္ႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ျပန္သတ္ၾကရာမွာ ကုိယ့္ရဲ႕႐ုပ္တရားကုိ ျပန္သတ္ဖုိ႔ မဟုတ္ဘဲ အတြင္းမွာရွိတဲ့ ကိေလသာတရားေတြကုိ သတ္ရမွာလုိ႔ ဆုိျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

ဒါနေလးနဲ႔ေတာ့…
ျမန္မာဗုဒၶဘာသာ အမ်ားစုဟာ ဒါနလုပ္ရတာကုိ သေဘာက် ေက်နပ္တတ္ၾကပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္အထိ ေက်နပ္ၾကသလဲဆုိရင္ ဒါနလုပ္ေနရရင္ အားလုံးၿပီးျပည့္စုံၿပီလုိ႔ ဆုိၾကတဲ့အထိ ေက်နပ္တတ္ၾကပါတယ္။ အဲဒါေကာင္းတာေပါ့။ ဘာေျပာစရာရွိလုိ႔လဲဆုိေတာ့ ဒါနလုပ္တာ မေကာင္းဘူးလုိ႔ ဆုိတာမဟုတ္ပါဘူး။ ေကာင္းပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဓိကက်တဲ့ သီလ၊ ကုသုိလ္နဲ႔ ဘာ၀နာကုသုိလ္ေတြကုိ ပုိၿပီး ႀကိဳးစားအားထုတ္သင့္တယ္လုိ႔ ဆုိလုိခ်င္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါနေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲလုပ္လုပ္ သီလမလုံၿခဳံရင္ မေကာင္းတဲ့ဘုံေတြမွာ ျပန္ျဖစ္ႏုိင္သလုိ၊ ဘာ၀နာ မပါျပန္ရင္လည္း လြတ္ေျမာက္မႈနဲ႔ အလွမ္းေ၀းေနျပန္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အဓိကက်တဲ့ သီလကုိ လုံေအာင္ထိန္းၿပီး ဒါနေလးနဲ႔ရံကာ ဘာ၀နာပါတဲြလုိက္ၾကဖုိ႔ အထူးသတိေပး တုိက္တြန္းရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ သီလလုံမွ ဒါနအက်ိဳးေပး ေကာင္းႏုိင္သလုိ သီလလုံမွလည္း ဘာ၀နာဉာဏ္ အျဖစ္ျမန္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒါနလုပ္တာ ေကာင္းေပမယ့္ ဒါနတစ္ခုတည္းေတာ့ မေကာင္းႏုိင္ဘူးလုိ႔ ဆုိျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ သီလ၊ ဘာ၀နာပါတြဲၾကဖုိ႔ အသိေပးလုိရင္း ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါနသီလဘာ၀နာ စံုပါေလမွ..
သီလလုံရင္ အပါယ္လုံၿပီး ဒါနပါရင္ ခ်မ္းသာလာကာ ဘာ၀နာပြားရင္ တဏွာပါးမွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ သီလကုိ အေျခခံတဲ့ ဒါန၊ ဘာ၀နာေတြကုိ အစုံပါေအာင္ လုပ္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားသင့္ပါတယ္။ ဒီလုိ ဒါန၊ သီလ၊ ဘာ၀နာ စုံပါေလမွ ႀကဳံလာေလသမွ် ဒုကၡေတြက အမွန္မေသြ အကုန္ခြာေလမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

Read more »

ဒါနလုပ္တာလည္း ေကာင္းပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္…

တစ္ေလာက ေက်ာင္းမွာအလွဴပဲြ ရွိတဲ့အခ်ိန္ ကုိရီးယားတစ္ခ်ိဳ႕လည္း ေရာက္လာပါတယ္။ အလွဴပဲြဆုိေတာ့ သိတဲ့အတုိင္း လာသမွ်လူေတြကုိ ဖြယ္ဖြယ္ရာရာ အားရပါးရ ေကၽြးေမြးဧည့္ခံၾကတာေပါ့။ ဒီလုိလွဴတာ၊ တမ္းတာေကၽြးေမြး ဧည့္ခံတာေတြ ေတြ႕ရေတာ့ ကုိရီးယားဧည့္သည္ေတြထဲမွ တစ္ခ်ိဳ႕က အံ့ၾသၾကပါတယ္။ ဘာသာမရွိတာလည္း ပါသလုိ သူတုိ႔ဆီမွာ အလကားရတာ၊ အလကားေပးတာဆုိတာ ဘာမွမရွိတဲ့အတြက္ ခုလုိအလကား ေပးေကၽြးေနတာေတြ လက္ေတြ႕ျမင္ရေတာ့ ထူးဆန္းေနတာလည္း ပါမွာေပါ့။ ဒါနဲ႔ပဲ မသိတာေတြ နားမလည္တာေတြ တစ္ခုၿပီး တစ္ခုေမးပါေတာ့တယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔ ဒီလုိေပးလွဴၾကတာလဲ…၊ ဗုဒၶဘာသာမွာ ဒီလုိ ေပးေနရင္ကုိပဲ အားလုံးၿပီးျပည့္စုံၿပီးလား..၊ ဒီလုိ ေပးလွဴျခင္းရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္က ဘာလဲ…စသျဖင့္ ေမးခြန္းေတြက စုံလွပါတယ္။

သူတုိ႔ေမးမယ္ဆုိလည္း ေမးခ်င္စရာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အမ်ားစုဟာ တကယ္ပဲ အလွဴဒါနျပဳရတာကုိ သေဘာက်ၾကပါတယ္။ ရွိလုိ႔ကေတာ့ လူမယ္ဆုိတာခ်ည္းပါပဲ။ အထူးသျဖင့္ ျမန္မာဗုဒၶဘာသာ အမ်ားစု ရွာေဖြစုေဆာင္းၾကတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြထဲမွာ စား၀တ္ေနေရးအတြက္ ပါသလုိ လွဴဖုိ႔တန္းဖုိ႔အတြက္လည္း ပါပါတယ္။ အလွဴေပးရတာကုိ သေဘာက်သလုိ လွဴေနရတာကုိလည္း ဂုဏ္ယူေလ့ရွိပါတယ္။ တစ္ဘက္ကလည္း အလွဴရွင္မွန္းသိေအာင္ မ႑ာပ္တုိင္ တက္ျပတာလည္း ၀ါသနာပါျပန္ပါတယ္။ ဘယ္မွာဘယ္လုိဘယ္ေလာက္ လွဴထားတယ္ဆုိတာကုိလည္း အၿမဲဂုဏ္ယူေလ့ ရွိပါတယ္။ အလွဴေပးတာကုိ သေဘာက်တဲ့စိတ္က ေကာင္းေပမယ့္ အလွဴနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ၾကြားတာ၀ါတာေတြကေတာ့ ျပဳျပင္ရမယ့္ အပုိင္းေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခ်က္က အလွဴဒါနလုပ္တာ လုပ္သင့္တဲ့ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈ တစ္ခုျဖစ္ေပမယ့္ ဒီလုိအလွဴေပးတာ တစ္ခုတည္းနဲ႔ေတာ့ ဗုဒၶဘာသာရဲ႕ ေနာက္ဆုံးပန္းတုိင္အထိ သြားဖုိ႔မျဖစ္ႏုိင္သလုိ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြ အဓိကလုပ္သင့္တဲ့ ကုသုိလ္ကေတာ့ မဟုတ္ေသးပါဘူး။ ဒါနအလုပ္ဟာ နတ္ရြာလားေၾကာင္း၊ သုဂတိေရာက္ေၾကာင္း အက်င့္ေကာင္းတစ္ခု ျဖစ္ေပမယ့္ ဒါနသက္သက္နဲ႔ေတာ့ ေနာက္ဆုံးပန္းတုိင္ျဖစ္တဲ့ နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္း လမ္းစဥ္ေတာ့ မဟုတ္ေသးပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဒါနလုပ္တာေကာင္းေပမယ့္ ဒါနတစ္ခုတည္းအားေကာင္းၿပီး က်န္တဲ့အဓိကက်တဲ့ ကုသုိလ္ေတြ အားမေကာင္းဘူး၊ မလုပ္ႏုိင္ေသးဘူး ဆုိရင္ေတာ့ မေကာင္းျပန္ပါဘူး။

ဗုဒၶဘာသာကေျပာတဲ့ ကုသုိလ္လုပ္ရမယ္လုိ႔ ဆုိရာမွာ ဒါနကုသုိလ္၊ သီလကုသုိလ္၊ ဘာ၀နာကုသုိလ္ဆုိတဲ့ ကုသုိလ္အမ်ိဳးအစား သုံးမ်ိဳးလုံးကုိ ဆုိလုိပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာေတြရဲ႕ ေနာက္ဆုံးပန္းတုိင္ျဖစ္တဲ့ နိဗၺာန္ေရာက္ေရးကေတာ့ ဘာ၀နာကုသုိလ္ အထူးသျဖင့္ ၀ိပႆနာ အလုပ္ကုိ လုပ္မွကုိ ေရာက္ႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ နိဗၺာန္မရခင္ ဘ၀သံသရာ ခရီးကုိ က်င္လည္ရတဲ့အခါ သုဂတိဘ၀ကုိ ေရာက္ႏုိင္ေရး နံပါတ္တစ္အေရးႀကီးၿပီး အဲဒီသုဂတိဘ၀မွာ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ ေနႏုိင္ေရးဟာ ဒုတိယ အေရးႀကီးပါတယ္။ ဆုိေတာ့ကား ဒီဘ၀နိဗၺာန္ မရႏုိင္ေသးရင္ေတာ့ အရင္ဆုံး ငရဲ၊ တိရိစၧာန္၊ ၿပိတၱာ၊ အသူရကာယ္ဆုိတဲ့ အပါယ္ေလးဘုံကုိ မလားေရာက္ရေရး ဦးစားေပးရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီဘ၀ေသၿပီး အပါယ္မလားဖုိ႔ အတြက္ကေတာ့ သီလကုသုိလ္ရွိမွ ျဖစ္မွာပါ။ သီလလုံၿခဳံမွ အပါယ္မသြားေရး အာမခံႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ သီလလုံၿခဳံရင္ အပါယ္မသြားႏုိင္ေပမယ့္ သုဂတိဘ၀မွာ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ ရွိေရးလည္း လုိအပ္လာျပန္ပါတယ္။ ဒီအတြက္ ဒါနကုသုိလ္ကုိ လုပ္ေပးရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိ သီလလုံၿပီး ဒါနပါ ပါမယ္ဆုိရင္ေတာ့ သုဂတိဘ၀မွာ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ ရွိေစမွာ အမွန္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ေသခ်ာေတြးၾကည့္မယ္ဆုိရင္ ဗုဒၶဘာသာမ်ားအတြက္ လုပ္သင့္လုပ္ထုိက္တဲ့ ကုသုိလ္မ်ားဟာ သူ႔အပုိင္းနဲ႔သူ အကုန္လုိအပ္တဲ့ ကုသုိလ္ေရးေတြပဲ ဆုိတာ အလြယ္တကူ သိရွိႏုိင္ပါတယ္။ ဒါနကုသုိလ္၊ သီလကုသုိလ္၊ ဘာ၀နာ ကုသုိလ္ဆုိတဲ့ ကုသုိလ္သုံးမ်ိဳးမွာ ပုထုဇင္ပုဂၢိဳလ္မ်ားအတြက္ အေျခခံအက်ဆုံးနဲ႔ အေရးအႀကိးဆုံးက သီလကုသုိလ္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ သီလလုံၿခဳံေရးဟာ နံပါတ္တစ္ ဦးစားေပးျဖစ္ၿပီး စြမ္းႏုိင္လုိ႔၊ ပါရမီရွိလုိ႔ နိဗၺာန္အထိ အေရာက္လွမ္းႏုိင္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ ဘာ၀နာကုသုိလ္ကုိ ထပ္ဆင့္ႀကိဳးစား လုပ္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီဘာ၀နာ အလုပ္ေတာင္မွ သီလကုိအရင္ဆုံး လုံၿခဳံေအာင္၊ သီလျဖဴစင္ေအာင္ အရင္ဆုံးလုပ္ၿပီးမွ ဘာ၀နာနဲ႔သြားတာ ပုိထိေရာက္တဲ့ သေဘာရွိပါတယ္။ သီလမလုံၿခဳံဘဲ ဘာ၀နာအလုပ္ အားထုတ္ေနရင္ေတာ့ ၀ိပႆနာဉာဏ္ရဖုိ႔ မလြယ္လွပါဘူး။ သီလျဖဴစင္မွ စိတ္ျဖဴစင္ၿပီး စိတ္ျဖဴစင္မွ သမာဓိျဖစ္ကာ သမာဓိရွိမွ ဉာဏ္တက္မွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိဆုိရင္ ဒါနကုသုိလ္ရဲ႕ အခန္းက႑ဟာ စည္းစိမ္ဥစၥာခ်မ္းသာေရး တစ္ခုကုိပဲ လုပ္ေပးႏုိင္စြမ္း ရွိတယ္ဆုိတာ ရွင္းေနပါတယ္။ ဒါနသက္သက္နဲ႔ကေတာ့ အပါယ္မလားေရးကုိ မတားေပးႏုိင္သလုိ ဒါနမပါျပန္ရင္လည္း သုဂတိဘ၀ ရေနေပမယ့္ ဆင္းရဲတဲ့ဘ၀နဲ႔ ေနေနရတဲ့ အျဖစ္နဲ႔ ႀကံဳေတြ႕ႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာဗုဒၶဘာသာအမ်ား ႀကိဳက္ႏွစ္သက္တဲ့ ဒါနကုသုိလ္ဟာ လုပ္ႏုိင္ရင္ ေကာင္းေပးမယ့္ ဒါနသက္သက္နဲ႔ေတာ့ အလုံးစုံ ျပည့္စုံၿပီလုိ႔ ယူဆလုိ႔ မရဘူးလုိ႔ ဆုိျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ဒါနလုပ္ျခင္းျဖင့္ ဒါနရဲ႕ လက္ေတြ႕အက်ိဳးေတြကေတာ့ ခံစားရတတ္ပါတယ္။ ေပးကမ္းလွဴဒါန္းတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ဟာ အရင္ဆုံး သဒၶါတရားရွိမွ ေပးႏုိင္ကမ္းႏုိင္တာ ျဖစ္လုိ႔ သဒၶါတရားေတြ တုိးေစႏုိင္သလုိ မိမိမွာရွိတဲ့ အရာကုိ စြန္႔လြတ္တာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ မေပးလုိမလွဴလုိတဲ့ ၀န္တုိမႈ မစၧရိယကုိ တုိက္ခုိက္တြန္းလွန္ေနတာ ျဖစ္လုိ႔႔ ကုသုိလ္တရားေတြလည္း တုိးေစတတ္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေပးကမ္းလွဴဒါန္းတဲ့သူဟာ လူခ်စ္လူခင္၊ နတ္ခ်စ္နတ္ခင္မ်ားၿပီး ေပးကမ္းတဲ့အတြက္ ေအာင္ျမင္မႈကုိလည္း ရေစပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ အလွဴေပးတဲ့အတြက္ ခ်မ္းသာမႈကုိလည္း ျဖစ္ေစႏုိင္ပါတယ္။ ဒီလုိ အက်ိဳးေတြ ရွိတဲ့အတြက္ေၾကာင့္လည္း ျမန္မာအမ်ားစုဟာ ဒါနျပဳရတာကုိ သေဘာက်တာ ျဖစ္ပါတယ္။

တစ္ဘက္က ျပန္ေတြးၾကည့္ရင္လည္း ဒါနဟာ တစ္ျခားကုသုိလ္ေတြထက္ လုပ္ရတာ ပုိလြယ္တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္လည္း က်န္တဲ့ကုသုိလ္ေတြ မလုပ္တာထက္စာရင္ ဒါနေလးေလာက္ေတာ့ လုပ္မွဆုိတဲ့ အေတြးေလးေတြနဲ႔ လုပ္ေနၾကတာလည္း ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ က်န္တဲ့ သီလကုသုိလ္၊ ဘာ၀နာကုသုိလ္ေတြကေတာ့ လက္ေတြ႕က်င့္ႀကံ အားထုတ္၊ ေစာင့္စည္းမွသာ ရႏုိင္တဲ့အတြက္ သဒၶါပညာ၀ိရိယ တရားမ်ား အားနည္းလာတဲ့ ဒီေန႔ေခတ္မွာ အက်င့္တရားနဲ႔ လက္ေတြ႕အားထုတ္ဖုိ႔ထက္ ရွိတာေလးကုိ ေပးကမ္းစြန္႔ၾကဲၿပီး လွဴဒါန္းလုိက္တာက ပုိၿပီးလြယ္ကူထင္ေပၚတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ ဒါနလုပ္တာကုိ ပုိၿပီး သေဘာက်ၾကျခင္း ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။

မွန္ပါတယ္။ ဒီေန႔ေခတ္မွာ က်င့္ႀကံအားထုတ္ ထိန္းသိမ္းဖုိ႔ဆုိရင္ မလုပ္ခ်င္ၾကေတာ့ဘဲ ျဖစ္ကုန္ပါေတာ့တယ္။ သီလလည္း မထိန္းခ်င္ ဘာ၀နာလည္း မလုပ္ခ်င္ျဖစ္ကုန္ပါတယ္။ က်န္တာေတြ မေျပာနဲ႔ တရားနာဖုိ႔ကုိေတာင္ မလုပ္ခ်င္ၾကေတာ့ပါဘူး။ ဘုန္းဘုန္းေက်ာင္းမွာ အပတ္စဥ္ တနဂၤေႏြေန႔ေတြမွာ အလွဴပဲြရွိရင္ တစ္ခ်ိဳ႕ကေလးေတြက ေ၀ယ်ာ၀စၥလုပ္ရတာ၊ ညလုံးေပါက္ခ်က္ျပဳတ္ရတာ၊ ဘုန္းႀကီးဆြမ္းကပ္ရတာ၊ လာသမွ်လူေတြကုိ ေၾကြးေမြးဧည့္ခံရတာေတြဆုိ အပင္ပန္းခံၿပီး တစ္ညလုံး မအိပ္မေန လုပ္တတ္ၾကေပမယ့္ တရားနာ ေရစက္ခ်ေတာ့မယ္ဆုိရင္ ၾကက္ေပ်ာက္ငွက္ေပ်ာက္ကုိ ေပ်ာက္ကုန္တတ္ၾကပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ ဘုန္းဘုန္းတရားေဟာတာပဲ မေကာင္းလုိ႔လား၊ ဒါမွမဟုတ္ တရားေဟာတာပဲ ၾကာလုိ႔လားလုိ႔ ေတြးၾကည့္စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့လည္း တရားေဟာတာ အလြန္ဆုံး မိနစ္သုံးဆယ္ေလာက္ပဲ ရွိပါတယ္။ တရားေဟာဘယ္ေလာက္ပဲ ေကာင္းေကာင္း တရားနာၾကမယ္ေဟ့ဆုိ ရွိကုိမရွိေတာ့ဘဲ အက်င့္ပါၿပီး ေပ်ာက္ေပ်ာက္သြားပါေတာ့တယ္။ သူတုိ႔ကုိ ေမးၾကည့္ ဒါနလုပ္မလား တရားနာမလားဆုိ ဒါနပဲလုပ္ၾကမယ့္ သူေတြမ်ားပါတယ္။ ဒါနလုပ္ရတာက လြယ္တာကုိး။ လွဴဖြယ္၀တၱဳကလည္း အဆင္သင့္ရွိေနေတာ့ ဒါနဆုိရင္ အခ်ိန္မေရြး လုပ္ေနႏုိင္တဲ့ သေဘာရွိေနတာကုိး။

အဲ… သီလေစာင့္ဖုိ႔၊ တရားအားထုတ္ဖုိ႔ ဆုိရင္ေတာ့ အဲဒါ ရန္သူပဲ။ မ်က္ေမွာက္ေခတ္ ဗုဒၶဘာသာမွာ မသိတာေတြ မ်ားလာတယ္ဆုိတာ အက်င့္တရားအားနည္းျပီး အလြယ္လုိက္ေနတာေတြေၾကာင့္လည္း ပါပါတယ္။ လက္ေတြ႕က်င့္ႀကံအားထုတ္မွ ရတဲ့ဗုဒၶဘာသာမွာ အက်င့္တရားက အဓိကျဖစ္ေနေပမယ့္ အက်င့္တရားနဲ႔ေနဖုိ႔ မလုပ္ႏုိင္တဲ့အခါက်ေတာ့ ဗုဒၶဘာသာဟာ ဖာသိဖာသာ၊ မသိမသာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြ မ်ားကုန္ေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိသဒၶါ၊ ပညာ ၀ိရီယတရား ယုတ္ေလ်ာ့လာတာေတြေၾကာင့္လည္း ဗုဒၶဘာသာမ်ားဟာ သီလ၊ဘာ၀နာ ကုသိုလ္ေတြထက္ ဒါနကုသုိလ္မွာ ပုိၿပီးလုပ္ၾက၊ ဒါနလုပ္ရတာကုိ ပုိၿပီးႏွစ္သက္ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘာမွမလုပ္တာထက္ စာရင္ ဒါနေလးလုပ္တာက ေတာ္ေသးတယ္ဆုိတဲ့ အေတြးမ်ားနဲ႔ ဒါနေလးေတြေတာ့ ရသမွ် လုပ္ေနၾကတာ ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။

ဒါနလုပ္တာ မေကာင္းလုိ႔လားဆုိေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ေကာင္းပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဓိကက်တဲ့ သီလ၊ ကုသုိလ္နဲ႔ ဘာ၀နာကုသုိလ္ေတြကုိ ပုိၿပီး ႀကိဳးစားအားထုတ္သင့္ပါတယ္။ ဒါနေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲလုပ္လုပ္ သီလမလုံၿခဳံရင္ မေကာင္းတဲ့ဘုံေတြမွာ ျပန္ျဖစ္ႏုိင္သလုိ၊ ဘာ၀နာ မပါျပန္ရင္လည္း လြတ္ေျမာက္မႈနဲ႔ အလွမ္းေ၀းေနျပန္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အဓိကက်တဲ့ သီလကုိ လုံေအာင္ထိန္းၿပီး ဒါနေလးနဲ႔ရံကာ ဘာ၀နာပါတဲြလုိက္ၾကဖုိ႔ အထူးသတိေပး တုိက္တြန္းရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ သီလလုံမွ ဒါနအက်ိဳးေပး ေကာင္းႏုိင္သလုိ သီလလုံမွလည္း ဘာ၀နာဉာဏ္ အျဖစ္ျမန္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒါနလုပ္တာ ေကာင္းေပမယ့္ ဒါနတစ္ခုတည္းေတာ့ မေကာင္းႏုိင္ဘူးလုိ႔ ဆုိျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ သီလ၊ ဘာ၀နာပါတြဲၾကဖုိ႔ အသိေပးလုိရင္း ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ဒီေနရာမွ ေနာက္ဆုံးအေနနဲ႔ ေျပာလုိတာက ဒါနလုပ္တာေကာင္းေပမယ့္ ဒါနတစ္ခုတည္းနဲ႔ပဲ ေက်နပ္မေနၾကဘဲ သီလေရာ၊ ဘာ၀နာပါ ေပါင္းၿပီး လုပ္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားပါလုိ႔ ေျပာလုိရင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ျဖစ္သင့္တာက သီလကုိ အရင္လုံေအာင္ထိန္းၿပီး ဒါနေကာင္းမႈနဲ႔ ဘာ၀နေကာင္းမႈကုိ ရႏုိင္သမွ် ႀကိဳးစားၿပီး လုပ္ႏုိင္ေအာင္ အားထုတ္တာက အျဖစ္ႏုိင္ဆုံး၊ အေကာင္းဆုံးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ သီလလုံရင္ အပါယ္လုံၿပီး ဒါနပါရင္ ခ်မ္းသာလာကာ ဘာ၀နပြားရင္ ကိေလသာပါးမွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဒါနတစ္ခုတည္းကုိပဲ အားမျပဳၾကပဲ သီလကုိ အေျခခံတဲ့ ဒါန၊ ဘာ၀နာေတြပါ လုပ္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားအားထုတ္ၾကည့္ၾကပါလုိ႔ ေစတနာစကား ပါးလုိက္ရပါတယ္။ အားလုံး သီလၿခဳံၿပီး ဒါနစုံနဲ႔ ဘာ၀နာထုံႏုိင္ၾကပါေစ

Read more »


RECENT POSTS

သူတုုိ႔သူတုုိ႔၏ မွတ္ခ်က္မ်ား