“ခ်စ္ေသာသူတုိ႔ႏွင့္လည္း မေပါင္းလင့္၊ မုန္းေသာသူတုိ႔ႏွင့္လည္း မေပါင္းလင့္၊ ခ်စ္ေသာသူတုိ႔ကုိ မျမင္ရျခင္းသည္ ဆင္းရဲ၏၊ မုန္းေသာသူတုိ႔ကုိ ျမင္ရျခင္းသည္လည္း ဆင္းရဲ၏၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ လူကုိျဖစ္ေစ ပစၥည္းဥစၥာကုိျဖစ္ေစ ခ်စ္ခင္စဲြလန္းျခင္းကုိ မျပဳရာ၊ ခ်စ္ခင္စဲြလန္းဖြယ္တုိ႔ႏွင့္ ေကြကြင္းရျခင္းသည္လည္း မေကာင္းသည္သာတည္း၊ ခ်စ္ျခင္းမုန္းျခင္း မရွိေသာသူတုိ႔အား အေႏွာင္အဖဲြ႕တုိ႔သည္ မရွိၾကကုန္“ (ဓမၼပဒ၊ ပိယ၀ဂ္၊ တေယာဇန ပဗၺဇိတ၀တၳဳ)ဤစကားေတာ္သည္ကား ျမတ္စြာဘုရားရွင္ေတာ္ျမတ္...
နေမာ ဗုဒၶႆ
ဝယဓမၼာ သခၤါရာ အပၸမာေဒန သမၸာေဒထ = ျပဳျပင္ထားသည့္ သခၤါရ တရားမွန္သမွ်သည္ ပ်က္စီးျခင္းလ်င္ နိဂုံးရွိသျဖင့္ မေမ့မေလ်ာ့ေသာ သတိတရားျဖင့္ ကုိယ္စီကုိယ္ငွ ျပည့္စုံၾကေလာ့။
မင္းကြန္းဆရာေတာ္ႀကီး
*ရုပ္နာမ္ဓမၼသခၤါရတုိ႔ ကုိယ္ကဤပုံ ျဖစ္လုိတုံလည္း တစ္ဖုံဆင္ကြဲ သူတနဲျဖင့္ ေဖာက္လြဲတတ္စြာ ဓမၼတာကုိ ပညာစကၡဳ ေမွ်ာ္ေထာက္႐ႈ ၍ > ယခုပင္လွ်င္ မအုိခင္က ႀကိဳတင္ေကာင္းမႈ ၾကိဳးစားျပဳေလာ့။ > ယခုပင္လွ်င္ မနာခင္က ႀကိဳတင္ေကာင္းမႈ ၾကိဳးစားျပဳေလာ့။ > ယခုပင္လွ်င္ မေသခင္က ႀကိဳတင္ေကာင္းမႈ ႀကိဳးစားျပဳေလာ့။ (ဘဒၵႏၲ၀ိစိတၱသာရာဘိ၀ံသ)
မနာပဒါယီ အရွင္ဝိစိတၱ
ခ်စ္ျခင္း မုန္းျခင္း ႏွလုံးသြင္းမွာ၊ အခ်စ္မ်ားက အျပစ္မ်ား၍၊ အမုန္းမ်ားက အ႐ႈံးပြား၏။ ခ်စ္ျခင္းမုန္းျခင္း ေရွာင္ၾကဥ္ကင္း၍၊ ေမတၱာႏွလုံး က်င့္ကာသုံးသည့္၊ အျဖဴစင္ဆုံး ဤက်င့္ထုံးကား၊ အျပစ္လည္းကင္း အ႐ႈံးကင္းမည့္၊ မခ်စ္မမုန္း အေကာင္းဆုံးတည္း။
