Live Questions and Answers (13)…

မနာပ ဒါယီ အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာ ေအာက္ေျခမွာ ဖြင့္ထားတဲ့ Live Questions and Answers က႑တြင္ ေမးေျဖထားခ်က္ အခ်ိဳ႕ကုိ အမ်ားဖတ္၍ အျမတ္ျဖစ္ေစဖုိ႔္၊ နဲနဲပဲျဖစ္ျဖစ္ အသိပညာ ဗဟုသုတ ရရွိႏုိင္ၾကေစဖုိ႔အတြက္ တစ္ဆင့္ျပန္လည္ တင္ျပေပးလုိက္ပါတယ္။

22 Jun 11, 12:33 AM
သဲသဲ
အရွင္ဘုရား ေမးခြန္းေလးတစ္ခုေမးခြင့္ျပဳပါဘုရား ဘာသာျခားတစ္ေယာက္က တပည့္ေတာ္ကို ေမးလာတယ္ဘုရား။ လူေတြေသလို႔ သရဲျဖစ္ရင္ကမၼ၀ါဖတ္ရင္ ထြက္သြားျပီး ဘုန္းၾကီးေတြပ်ံလြန္ေတာ္မူလို႔ရွိရင္ ဘာေၾကာင့္ ကမၼ၀ါ ဖတ္ရင္မထြက္ရတာလဲတဲ့ဘုရား။ ဟိုတေလာက ဇာတ္ကားထဲမွာလည္း သရဲက ဘုန္းၾကီးေတြက ကမၼ၀ါဖတ္တာကို ထြက္မသြားတဲ့အျပင္ စကားေတြေတာင္ ျပန္ေျပာေနေသးတာကိုလည္း နားမလည္ဘူးတဲ့ဘုရား ေက်းဇူျပဳျပီး တပည့္ေတာ္ကို ျပန္ေျဖေပးေတာ္မူပါဘုရား။

22 Jun 11, 06:37 PM
မနာပ ဒါယီ>>>သဲသဲ
တေစၧသရဲ နာနာဘာဝ စတာေတြဟာ ၿပိတၱာေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ လူျဖစ္ျဖစ္ ရဟန္းျဖစ္ျဖစ္ ေသခါနီးမွာ အစဲြတစ္ခုခုနဲ႔ ေသသြားရင္ ၿပိတၱာဘုံဘဝကုိ ေရာက္သြားႏုိင္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ ၿပိတၱာဘဝကုိ ေရာက္သြားတဲ့သူမ်ားဟာ သူတုိ႔ရဲ႕ အစဲြ၊ ဒါမွမဟုတ္ အကုသုိလ္ အႀကီးအေသးကုိ လုိက္ၿပီး အဲဒီဘုံဘဝက ကၽြတ္မကၽြတ္ကြာျခားပါတယ္။ ပရိတ္ပ႒ာန္းကမၼဝါစာ ရြတ္ဖတ္ေပးျခင္းဟာ သူတုိ႔ကုိ အဲဒီဘဝက ကၽြတ္ေအာင္လုပ္ေပးျခင္း မဟုတ္ပါဘူး။ ကၽြတ္လည္းမကၽြတ္ႏုိင္ပါဘူး။ အဲဒီေနရာကေန ေျပာင္းသြားဖုိ႔၊ ထြတ္သြားဖုိ႔အတြက္ေလာက္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြတ္ဖုိ႔ကေတာ့ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈလုပ္ၿပီး အမွ်ေပးေဝကာ သာဓုေခၚေစမွ ကၽြတ္မွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေတာင္ ၿပိတၱာဘဝ ေရာက္ေနတဲ့သူက သာဓုေခၚႏုိင္မွပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ အရမ္းအကုသုိလ္ႀကီးအစဲြႀကီးတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြဟာ အဲဒီၿပိတၱာဘဝမွာ သာဓုမေခၚႏုိင္ဘဲ သက္တမ္းကုန္တဲ့အထိ ခံရတာလည္း ရွိတတ္ပါတယ္။ ဘုန္းႀကီးေတြေသလုိ႔ ၿပိတၱာျဖစ္ရင္ ကမၼဝါစာ ဖတ္လုိ႔မရဘူး ဆုိတာကလည္း ခုနေျပာသလုိ ဘုန္းႀကီးဘဝက ေသသြားလုိ႔ဆုိတာထက္ အစဲြအကုသုိလ္ ႀကီးလုိ႔မရတာလုိ႔ ဆုိရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခ်က္ အဲဒီလုိ ေသသူအတြက္ ကုသုိလ္လုပ္ေပးေပမယ့္ သူတုိ႔မရတာ၊ ပရိတ္ပ႒ာန္းကမၼဝါစာ ဖတ္လုိ႔မရတာေတြဟာ သူတုိ႔ကုိယ္တုိင္က အကုသုိလ္အစဲြႀကီးလုိ႔ ျဖစ္ႏုိင္သလုိ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္၊ ပရိတ္ပ႒ာန္း ကမၼဝါစာရြတ္ဖတ္ေပးတဲ့ ဆရာေတာ္ သံဃာေတာ္မ်ားရဲ႕ သီလသမာဓိပညာ အက်င့္ဂုဏ္ျပည့္စုံမႈ၊ မျပည့္စုံမႈနဲ႔လည္း ဆုိင္တတ္ပါတယ္။ သီလသမာဓိပညာအက်င့္ဂုဏ္ ျပည့္စုံမႈမရွိရင္ ၿပိတၱာဘဝေရာက္ေနသူေတြအတြက္ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ မရွိတာလည္း ရွိတတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘုန္းႀကီးသရဲ ကမၼဝါစာ ဖတ္လုိ႔မရဘူးဆုိတာ ဘုန္းႀကီးသရဲျဖစ္လုိ႔ဆုိတာထက္ အစဲြအကုသုိလ္ႀကီးလုိ႔လုိ႔ဆုိျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကလည္း ဘုန္းႀကီးသရဲတုိင္း မဟုတ္ဘဲ အစဲြအကုသုိလ္အရမ္းႀကီးတဲ့ အခ်ိဳ႕အနည္းငယ္သာ ျဖစ္ပါေၾကာင္း သိေစလုိပါတယ္။

28 Jun 11, 05:46 AM
ေတာက္ပႀကယ္စင္
ဘုန္းႀကီးဘုရား မဂၤလာပါဘုရား ရန္ကုန္က တပည့္ေတာ္ဒကာမတစ္ေယာက္က သက္ရွိထင္ရွားေနသူကို အမွ်ေပးေ၀လုိ႔ ရမရ တပည့္ေတာ္ကို ေမးျမန္းလာလုိ႔ ဘုန္းႀကီးကို တစ္ဆင့္ေမးျမန္းခြင့္ျပဳပါဘုရား...သူေနတဲ့ေနရာက ခနက္ရွင္ သိပ္ေကာင္းပုံမရဘူးဘုရား ဒါေႀကာင့္ တပည့္ေတာ္က အီးေမးလ္ကေနတစ္ဆင့္ သူ႕ဆီကို စာျပန္ေရးရမယ္ဘုရား အားလပ္တဲ့အခါ ေျဖႀကားေပးေတာ္မူပါဦးဘုရား ဘုန္းႀကီးဆုိဒ္ေပၚတင္ထားရင္လည္း တပည့္ေတာ္အဲဒီကေန ျပန္ကူးလုိက္မယ္ဘုရား

မနာပ ဒါယီ>>> ေတာက္ပႀကယ္စင္
မဂၤလာပါ ညီေတာ္ေရ..
တစ္ဆင့္ေမးတာဆုိေတာ့ တစ္ဆင့္ျပန္ေျဖေပးလုိက္ပါဦး။ အမွ်ေဝတာနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ သက္ရွိထင္ရွား ရွိေနသူကုိ အမွ်ေပးေဝလုိ႔ ရပါတယ္။ ဘယ္ဘဝ ေရာက္သြားတယ္ဆုိတာ မေသခ်ာတဲ့ ေသသူကုိရည္စူးၿပီး အမွ်ေဝတာထက္ လက္ရွိအသက္ရွင္ေနသူကုိ အမွ်ေဝတာက ပုိေတာင္ေကာင္းၿပီး၊ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈကုိ အမွ်ရဖုိ႔ ပုိေတာင္ေသခ်ာပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ အမွ်ေဝသူကလည္း ထက္သန္တဲ့သဒၶါ၊ စစ္မွန္တဲ့ ေစတနာနဲ႔ အမွ်ေဝၿပီး အမွ်ယူသူကလည္း ႏွစ္လုိဝမ္းေျမာက္စြာ သာဓုေခၚႏုိင္မွ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈကုိ အမွ်ရႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ စာေပမွာလာတဲ့ ပတၱိဒါနဆုိတာ မိမိရရွိတဲ့ ကုသုိလ္အဖုိ႔ကုိ တျခားသူမ်ားအားလည္း အညီအမွ် ရပါေစဆုိတဲ့ ဆႏၵနဲ႔ အမွ်အတမ္းေပးေဝျခင္းမ်ိဳးကုိ ဆုိတာျဖစ္တဲ့အတြက္ တစ္စုံတစ္ေယာက္ကုိ အမွ်ေဝဖုိ႔ဆုိတာ အမွ်ေဝမယ့္သူကုိယ္တုိင္ အရင္ဆုံး ကုသုိလ္ေကာင္းမႈကုိ ရေအာင္လုပ္ယူရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဝတ္ေက်တန္းေက် လုပ္တဲ့ကုသုိလ္မ်ိဳး မဟုတ္ဘဲ အလွဴေပး၊ အလွဴခံ၊ အလွဴဝတၳဳျပည့္စုံေအာင္ လုပ္ၿပီး ေစတနာသုံးတန္ ျပတ္သားစြာနဲ႔ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈကုိ ရေအာင္လုပ္ၿပီး မိမိရတာနဲ႔အညီ သူတပါးလည္း ရပါေစလုိ႔ အမွ်ေဝျခင္းမ်ိဳးကုိ ပတၱိဒါနလုိ႔ ေခၚတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိနည္းနဲ႔ အမွ်ေဝးႏုိင္မယ္ဆုိရင္ အမွ်ေဝတဲ့သူဘက္က ျပည့္စုံတယ္လုိ႔ ဆုိရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိ သေဘာမ်ိဳးနဲ႔ အမွ်ေပးေဝႏုိင္မယ္ဆုိရင္ အမွ်ယူသူ ရသည္ျဖစ္ေစ၊ မရသည္ျဖစ္ေစ အမွ်ေဝသူမွာ ပတၱိဒါနကုသုိလ္ကုိ ရၿပီးျဖစ္ပါတယ္။

ဒီလုိပဲ ပတၱာႏုေမာဒနာဆုိတာ မိမိထံသုိ႔ ေရာက္လာတဲ့ ကုသိုလ္အဖုိ႔ကုိ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ သာဓုေခၚတာကုိ ဆုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။ သူတပါးရဲ႕ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈကုိ အညီအမွ် ရယူဖုိ႔ သာဓုေခၚၾကတဲ့ အမွ်ယူသူ အေနနဲ႔လည္း တကယ့္ကုိ စစ္မွန္တဲ့ေစတနာနဲ႔ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ မုဒိတာတရားထားၿပီး သာဓုေခၚႏုိင္မယ္ဆုိရင္ အမွ်ေဝတဲ့သူနဲ႔အတူ အညီအမွ် ရႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္က လုိလုိလားလား ေစတနာမထား၊ သဒၶါတရားမပြားဘဲ သူမ်ားသာဓုေခၚလုိ႔ ေခၚလုိက္တဲ့သေဘာမ်ိဳး၊ အက်င့္ပါေနလုိ႔ ေခၚလုိက္တဲ့သေဘာမ်ိဳး၊ ဝတ္ေက်တန္းေက် သာဓုေခၚတဲ့ သေဘာမ်ိဳးဆုိရင္ အမွ်ယူသူအေနနဲ႔ ကုသုိလ္အဖုိ႔ကုိ အမွ်မရႏုိင္ပါဘူး။ ဒီလုိဆုိရင္ ပတၱာႏုေမာဒနာကုသုိလ္လည္း ရႏုိင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ အမွ်ယူသူ အေနနဲ႔ အလွဴရွင္က ကုိယ့္ကုိ သီးသန္႔ရည္ရြယ္ၿပီး အမွ်ေဝတာမ်ိဳးမဟုတ္လည္း အလွဴရွင္ရဲ႕အလွဴကုိ ၾကည့္ၿပီးကုိယ့္အသိနဲ႔ကုိယ္ တကယ့္ကုိ မွန္ကန္တဲ့စိတ္ေစတနာနဲ႔ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ သာဓုေခၚဆုိႏုိင္မယ္ဆုိရင္လည္း ကုသုိလ္စိတ္ျဖစ္ၿပီး ကုသုိလ္တုိးႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈကုိျပဳၿပီး သက္ရွိထင္ရွားရွိသူကုိျဖစ္ေစ၊ သက္ရွိထင္ရွား မရွိတဲ့သူကုိ ျဖစ္ေစ ရည္မွန္းရည္စူးကာ အမွ်ေပးသူနဲ႔ အဲဒီကုသုိလ္ကုိ သာဓုေခၚကာ ရယူၾကမယ့္ အမွ်ယူသူေတြ အေနနဲ႔ အမွ်ေပးေဝမႈနဲ႔ အမွ်ယူမႈ အထေျမာက္ေအာင္ျမင္ဖုိ႔၊ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈအက်ိဳးကုိ အညီအမွ် ရဖုိ႔အတြက္ အမွ်ေပးသူကလည္း ေစတနာသဒၶါတရား ထက္သန္ဖုိ႔လုိသလုိ အမွ်ယူသူကလည္း ေကာင္းမြန္တဲ့ ေစတနာနဲ႔ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ မုဒိတာပြားကာ သာဓုေခၚႏုိင္ဖုိ႔ လုိပါတယ္။ အဲဒီလုိ ႏွစ္ဖက္ျပည့္စုံၾကမယ္ဆုိရင္ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္လုံး ကုသုိလ္ေကာင္းမႈကုိ အညီအမွ် ရႏုိင္ပါေၾကာင္း အသိေပး ေျဖၾကားလုိက္ရပါတယ္။

30 Jul 11, 02:02 AM
k s m
ဆရာေတာ္ဘုရား တပည္ေတာ္ မရွင္းတာေလးေတြရိွ ေမးေလ်ွာက္ခြင့္ၿပဳပါဘုရား။ ဆရာေတာ္ဘုရား လူေတြဟာေကာင္းတာနဲ႔ မေကာင္းတာေတြလုပ္ရင္ မေကာင္းတာက အက်ိဳးေပးၿမန္တယ္လုိ႔ ေၿပာႀကတယ္ဘုရား အဲဒါမွန္လားဘုရား။

30 Jul 11, 06:46 AM
မနာပ ဒါယီ>> k s m
ေကာင္းတာနဲ႔ မေကာင္းတာ ဘယ္ဟာက အရင္အက်ိဳးေပးတာလဲဆုိရင္ ေစတနာအားႀကီးတဲ့ကံက အရင္အက်ိဳးေပးတာလုိ႔ပဲ ေျပာရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မေကာင္းတာက အရင္အက်ိဳးေပးတယ္လုိ႔ ထင္ရတတ္တာက သတၱဝါေတြဟာ ေကာင္းတာနဲ႔ မေကာင္းတာဆုိ မေကာင္းတဲ့အလုပ္ေတြမွာ ပုိၿပီးေစတနာ အားေကာင္းေနတတ္ၿပီး ေကာင္းတဲ့အလုပ္ေတြမွာဆုိ ေစတနာက တြန္႔ဆုတ္တြန္႔ဆုတ္ ျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ေစတနာ အားေကာင္းေကာင္းနဲ႔ လုပ္ခဲ့တဲ့ အကုသုိလ္က အားႀကီးၿပီး အရင္အခ်ိဳးေပးတဲ့အခါ အကုသုိလ္က ပုိၿပီးအက်ိဳးျမန္တယ္လုိ႔ ထင္ရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ေကာင္းတဲ့ကံေတြကေတာ့ ျပဳလုပ္သူေတြကုိယ္တိုင္ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ေစတနာသဒၶါတရားက ျပည့္စုံသင့္သေလာက္ မျပည့္စုံဘဲ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ မျပည့္စုံတဲ့အတြက္ေၾကာင့္လည္း ေကာင္းမႈကုသုိလ္ဟာ အက်ိဳးေပးတဲ့အခါမွာလည္း အားနည္းၿပီး အခ်ိန္တန္မွသာ အက်ိဳးေပး ေရာက္လာတတ္တဲ့ သေဘာျဖစ္ပါတယ္။ အကုသိုလ္လည္း အခ်ိန္တန္မွ အက်ိဳးေပးတာဆုိေပမယ့္ ေစတနာအားေကာင္းတာရယ္၊ အားေကာင္းတဲ့ေစတနာက အက်ိဳးေပးခ်ိန္ကုိ က်ေစတာရယ္ေၾကာင့္ အျမန္အက်ိဳးေပးတာလုိ႔ ေျပာရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ အဓိကကေတာ့ ျပဳလုပ္သူရဲ႕ ေစတနာအားႀကီးမႈ၊ မႀကီးမႈက အဓိကပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

Read more »

Facebookက အေမးတစ္ပုဒ္ (၃)

ေမး။ အရွင္ဘုရား.. တပည္႔ေတာ္ ေမးေလွ်ာက္စရာမ်ားရွိလို႔ ေမးပါရေစဘုရား။ ၀ါတြင္းကာလ နီးလာဘီဆိုေတာ႔ အိမ္အေၿပာင္းအေရြ႔မ်ား အယူအဆအရ မလုပ္ၾကရပါဘူးလို႔ ဆိုတယ္ဘုရား၊ အကယ္၍ ေျပာင္းေရြ႔႔စရာမ်ား ရွိရင္လည္း ၀ါမ၀င္ခင္ကထဲက စတိသေဘာ ေျပာင္းထားရပါတယ္တဲ႔။ ဒီလိုမွ မဟုတ္ရင္ေတာ႔ ဘာၿဖစ္မယ္၊ ညာျဖစ္မယ္ေပါ႔ဘုရား။ တပည္႔ေတာ္မ်ားလည္း ဒါေတြကို လိုက္နာ က်င္႔သံုးလာတာလည္း ၾကာလွပါဘီဘုရား။ ေရေရလည္လည္ မသိဘဲ လိုက္နာက်င္႔သံုးလာရေတာ႔ တစ္ခါတစ္ေလ အဓိပၸါယ္ကို တိတိက်က်မသိဘဲ။ ရည္ရြယ္ခ်က္ကို တိတိက်က်မသိဘဲ။ မ်ိဳးရိုးစဥ္ဆက္ က်င္႔သံုးလာလို႔ က်င္႔သံုးေနရတယ္လို႔ ဆိုလို႔လည္း ရပါတယ္။ ယခုေတာ႔ ဒီလိုအယူအဆေတြကို တကယ္ဘဲ လိုက္နာက်င္႔သံုး သင္႔သလားဆိုတာကို ေတြးမိလာရ ပါတယ္။ တကယ္က်င္႔သံုးရမယ္ဆိုရင္လည္း ဘာေၾကာင္႔က်င္႔သံုး သင္႔သလဲဆုိတာကိုလည္း သိခ်င္လာ ပါတယ္။ အဲ႔သည္႔အတြက္ ဘုရားေဟာက်မ္းစာမ်ားတြင္ ေဖာ္ၿပပါ၀င္ပါသလားဘုရား။ ေမတၱာေရွ႕ထား၍ တပည္႔ေတာ္အား ေျဖၾကားေပးပါဟု ေလ်ာက္ထားပါရေစဘုရား...။

ေလးစားစြာၿဖင္႔...
ဗုဒၶေဟာၾကား ၿမတ္တရား

ေျဖ။ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ဝါတြင္းကာလနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အ႐ုိးစဲြေနတဲ့ အမွားေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ ဘာသာေရးနဲ႔ မသက္ဆုိင္တဲ့ အယူအဆ အမွားေတြဟာ ၾကာေတာ့ဘုရားပဲ ေဟာသလုိလုိ၊ က်မ္းဂန္ေတြမွာပဲ ပါသလုိလုိ ျဖစ္ကုန္တာေတြ အမ်ားႀကီးပါပဲ။ ဒီအမ်ားႀကီးေတြထဲက ေမးခြန္းရွင္ေမးထားသလုိ၊ ဝါတြင္းကာလ အိမ္မေျပာင္းရ၊ အိမ္မေရြ႕ရ၊ အိမ္မေဆာက္ရ စတာေတြလည္းရွိသလုိ ဝါတြင္းကာလ အိမ္ေထာင္မျပဳရ ဆုိတာေတြေတာင္ ပါေနပါေသးတယ္။ ဒီအယူအဆေတြဟာ ဘုရားေဟာထဲမွာ မပါတဲ့၊ ဘုရားေဟာနဲ႔ မသက္ဆုိင္တဲ့ ေလာကီအယူအဆေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဝါတြင္းကာလမွာ အိမ္ေျပာင္းရင္၊ အိမ္ေရႊ႕ရင္ ဘာျဖစ္မယ္၊ ညာျဖစ္မယ္ဆုိတဲ့ ေရွး႐ုိးစဲြအယူအဆေတြ၊ ေလာကဓာတ္ဆရာေတြရဲ႕ ေဟာေျပာမႈေတြေၾကာင့္ အခုေနာက္ပုိင္းမွာ လူအေတာ္မ်ားမ်ားက ရက္ေကာင္းရက္ျမတ္ေရြးတာတုိ႔၊ ဝါမဆုိခင္၊ ဒါမွမဟုတ္ ဝါကၽြတ္ၿပီးမွ လုပ္တာတုိ႔ စတာေတြ ျဖစ္လာၾကတာ ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ ေရွးတုန္းကေတာ့ ရာသီဥတု အေနအထားအရ ဝါတြင္းဆုိတာ မုိးတြင္းကာလ ျဖစ္တဲ့အတြက္ မုိးရြာေနတဲ့အခ်ိန္မွာ အေျပာင္းအေရႊ႕လုပ္ရင္ ပုိၿပီးဒုကၡမ်ားႏုိင္တဲ့အတြက္ ေခ်ာက္ေခ်ာက္ေသြ႕ေသြ႕ျဖစ္တဲ့ မုိးမက်ခင္ကာလ ဒါမွမဟုတ္ မုိးရာသီၿပီးမွ လုပ္ၾကတဲ့ အစဥ္အလာေတြ ရွိၾကပါတယ္။ ဒါက ရာသီဥတု အေျခအေနေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။ ခုေနာက္ပုိင္းေတာ့ ေဗဒင္ဆရာ၊ ယၾတာဆရာ၊ နကၡတၱဆရာ စတဲ့ေလာကဓာတ္ ဆရာေတြရဲ႕ အာေဘာ္ေတြ၊ ဒီေလာကဓာတ္ ဆရာေတြရဲ႕ အယူအဆကုိ ယုံၾကည္သူေတြေၾကာင့္ ဝါတြင္းကာလ အိမ္မေျပာင္းေကာင္းတာတုိ႔၊ အိမ္မေရႊ႕ေကာင္းတာတုိ႔၊ အိမ္မေဆာက္ေကာင္းတာတုိ႔၊ အိမ္ေထာင္ မျပဳေကာင္းတာတုိ႔ စတာေတြ ျဖစ္လာတာ ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ ဒီလုိေခတ္စားလာတာေတြဟာ ဘုရားေဟာမွာပါလုိ႔ လုပ္ၾကတာေတာ့ မဟုတ္ၾကပါဘူး။

ဗုဒၶစာေပေတြမွာေတာ့ ဒီလုိကိစၥေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဘယ္အခ်ိန္မွာ မလုပ္ေကာင္းဘူး၊ ဘယ္အခ်ိန္မွာ လုပ္ရမယ္ စသျဖင့္ ေဟာထားတာ မရွိပါဘူး။ ဘယ္လုိမဂၤလာ၊ ဘယ္လုိနကၡတ္ေတြနဲ႔ အညီမွ လုပ္ရမယ္ဆုိတာ မရွိပါဘူး။ ဒီလုိ နည္းေတြကုိလည္း ဘုရားျမတ္စြာက အားမေပးပါဘူး။ အဲ နကၡတ္၊ မဂၤလာ စတဲ့အယူအဆေတြ သိပ္ျပင္းျပေနတယ္ဆုိရင္ေတာ့ ေကာင္းတဲ့အက်င့္ကုိ မ်ားမ်ားက်င့္ၾကဖုိ႔ပဲ မိန္႔ေတာ္မူပါတယ္။ ဒီစကားေတာ္ကုိ ပရိတ္ႀကီး၊ ပုဗၺဏွသုတ္မွာ လာတဲ့စကားေတာ္က အထင္းအရွား ျဖစ္ေစပါတယ္။ အဲဒီသုတ္ေတာ္မွာ ဘုရားရွင္က “ေကာင္းျမတ္ေသာအက်င့္ကို က်င့္ေနသူမ်ားအဖို႕ အျမဲတမ္း နကၡတ္ေကာင္းပါတယ္၊ အျမဲတမ္း က်က္သေရမဂၤလာ ရွိပါတယ္၊ အျမဲတမ္း ေကာင္းေသာ မိုးလင္းျခင္း ျဖစ္ပါတယ္၊ အျမဲတမ္း ေကာင္းေသာ အိပ္ရာထျခင္း ျဖစ္ပါတယ္၊ အျမဲတမ္း ေကာင္းေသာ အခ်ိန္အခါ ျဖစ္ပါတယ္၊ အျမဲတမ္း ေကာင္းေသာ ပူေဇာ္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္” လုိ႔ ေဟာၾကားေတာ္မူထားတာကုိ ေတြ႕ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ေနာက္ အိမ္အေျပာင္းအေရႊ႕ ျပဳလုပ္ၾကတာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဗုဒၶစာေပေတြမွာ အထူးမိန္႔ေတာ္ မူထားတာ မရွိေပမယ့္ အိမ္သစ္တက္တဲ့အခါ၊ ၿမိဳ႕ရြာအသစ္တည္တဲ့ အခါေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ မဟာပရိနိဗၺာနသုတ္မွာ မိန္႔ေတာ္မူထားတဲ့ ဘုရားစကားေတာ္ ရွိပါတယ္။ ဒီသုတ္ေတာ္မွာ ဘုရားရွင္က “ပညာရွိသည္ အၾကင္အရပ္၌ အိမ္ရာေဆာက္လုပ္ေနထုိင္၏၊ ဤအရပ္၌ သီလရွိေသာ၊ ကိုယ္ႏႈတ္ႏွလုံး ေစာင့္သုံးေသာ၊ ျမတ္ေသာအက်င့္ကုိ က်င့္ေသာပုဂၢိဳလ္တုိ႔ကုိ ဆြမ္းေကၽြးၿပီးလွ်င္ ထုိအရပ္၌ ရွိေသာနတ္တုိ႔အား အလွဴ၏ အဖုိ႔ကုိ အမွ်ေဝရာ၏၊ ဤသုိ႔ အမွ်ေပးေဝလတ္ေသာ္ နတ္တုိ႔သည္ ပူေဇာ္ခံရသျဖင့္ ထုိအမွ်ေပးေဝသူကုိ အတုန္႔ျပန္၍ ပူေဇာ္ကုန္၏၊ ျမတ္ႏုိးခံရသျဖင့္လည္း အတုန္႔ျပန္၍ ျမတ္ႏုိးကုန္၏၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ မိခင္သည္ ရယ္ဝယ္သားကုိ ေစာင့္ေရွာက္သကဲ့သုိ႔ ထုိအမွ်ေဝသူကုိ ေစာင့္ေရွာက္၏၊ နတ္တုိ႔ေစာင့္ေရွာက္ခံရေသာသူသည္ အခါခပ္သိမ္း ေကာင္းျခင္းမဂၤလာတုိ႔ကုိသာ ေတြ႕ျမင္ရေလ၏” လုိ႔ ေဟာၾကားေတာ္မူထားတာကုိ ေတြ႕ရပါတယ္။ ဒီစကားေတာ္အရ အိမ္အသစ္တက္တဲ့အခါ၊ ေနရာအသစ္ ေျပာင္းတဲ့အခါမွာ အိမ္တက္အလွဴစတာေတြ လုပ္ၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိအလုပ္မ်ိဳးကေတာ့ ဘုရားရွင္ရဲ႕ တရားေတာ္နဲ႔လည္း ညီညြတ္လွတဲ့အတြက္ ေကာင္းတဲ့အစဥ္အလာလုိ႔ ေျပာရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ဘယ္အခ်ိန္၊ ဘယ္ကာလမာွ ဘာမလုပ္ေကာင္းဘူး ဆုိတာေတြကေတာ့ ဘုရားေဟာနဲ႔ မညီသလုိ၊ ကုိယ့္ရဲ႕ ကံတရားေတြကုိ မယုံၾကည္ၾကလုိ႔ပဲလုိ႔ ေျပာရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္လုိ႔သာ အခါကာလေတြ ေျပာၾကေၾကးဆုိရင္ ဝါးတြင္းဝါပေတြ ေရြးစရာမလုိပါဘူး။ မေကာင္းတာလုပ္တဲ့ သူေတြအတြက္ အခ်ိန္တုိင္းဟာ မေကာင္းတာေတြ ျဖစ္ေနမွာျဖစ္ၿပီး ေကာင္းတာလုပ္တဲ့သူေတြအတြက္ အခ်ိန္တုိင္းဟာ အေကာင္းေတြပဲ ျဖစ္ေနၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္အခ်ိန္အိမ္ေျပာင္းေျပာင္း ကုိယ္ကမေကာင္းဘူးဆုိရင္ မေကာင္းတာေတြကုိ ေတြ႕ႀကဳံလာရမွာ ျဖစ္ၿပီး ကုိယ္ကေကာင္းေနမယ္ဆုိရင္ ဝါတြင္းမွမဟုတ္ပါဘူး ဘယ္အခ်ိန္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေကာင္းေနၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဆုိလုိတာက ဝါတြင္းကာလ၊ အိမ္မေျပာင္းရ၊ အိမ္ေထာင္မျပဳရ စတဲ့အယူအဆေတြဟာ ဘုရားေဟာအရ လုပ္ၾကတာမဟုတ္ဘဲ၊ ေရွး႐ုိးစဲြအယူအဆေတြေၾကာင့္နဲ႔ ေခတ္စားလာတဲ့ ေလာကဓာတ္ဆရာေတြရဲ႕ အယူအဆေတြေၾကာင့္ မလုိအပ္ဘဲ အယူသည္းလာၾကတာ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဘုရားေဟာအေနနဲ႔ကေတာ့ တကယ္လုိ႔ နကၡတ္၊ မဂၤလာေတြ ေရြးၾကေၾကးဆုိရင္ ေကာင္းတဲ့အက်င့္ေတြ လုပ္ေနျခင္းဟာ ေကာင္းတဲ့နကၡတ္၊ ေကာင္းတဲ့မဂၤလာ စတာေတြ ျဖစ္ေနၾကမွာ ျဖစ္ၿပီး မေကာင္းတဲ့ အလုပ္ေတြ လုပ္ေနတဲ့အခ်ိန္ဟာ မေကာင္းတဲ့ အတိတ္နိမိတ္ေတြ ျဖစ္ေနၾကမွာ ျဖစ္ေၾကာင္း မွတ္သားၾကရမွာ ျဖစ္ၿပီး ဒီလုိ ဘယ္အခ်ိန္၊ ဘယ္ကာလစတာေတြ ေရြးၾကဖုိ႔ထက္ ဘယ္လုိမေကာင္းမႈကုိ ဘယ္လုိေရွာင္ၾကဥ္ၾကည့္ၾကမယ္၊ ဘယ္လုိေကာင္းမႈမ်ိဳးကုိ ဘယ္လုိရွာၿပီး လုပ္ၾကမယ္ စသျဖင့္ ေရြးခ်ယ္ျခင္းကသာ ဗုဒၶအလုိေတာ္က် ျဖစ္ေၾကာင္း ဆုိလုိခ်င္တာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ဝါတြင္းကာလ ဘာမလုပ္ရ၊ ညာမလုပ္ရ စတဲ့အယူအဆေတြဟာ အ႐ုိးစဲြေနတဲ့ ေရွးအယူအဆမ်ားန႔ဲ ေဗဒင္နကၡတ္ စတဲ့ ေလာကဓာတ္ဆရာေတြရဲ႕ အယူအဆမ်ားသာ ျဖစ္ၿပီး ဘုရားေဟာ အယူအဆ မဟုတ္တဲ့အျပင္ ဘုရားေဟာနဲ႔လည္း မညီတဲ့အလုပ္မ်ား ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဒီလုိအယူအဆေတြမွာ အာ႐ုံမထားၾကဘဲ တကယ္အေလးထားရမွာက မိမိတုိ႔ရဲ႕ လုပ္ရပ္မ်ားကုိသာ အေလးထားရမွာျဖစ္ကာ ေကာင္းတဲ့အလုပ္၊ ေကာင္းတဲ့အက်င့္မ်ား လုပ္ေနၾကတဲ့ အခ်ိန္တုိင္းဟာ ေကာင္းတဲ့ ရက္ေကာင္းရက္ျမတ္ အခ်ိန္ေကာင္းမ်ားပဲ ျဖစ္ၿပီး မေကာင္းတဲ့ အလုပ္မ်ားကုိ လုပ္ေနတဲ့ အခ်ိန္ေတြဟာ မေကာင္းတဲ့ နကၡတ္၊ အမဂၤလာ အခ်ိန္ေတြသာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဝါတြင္းကာလ ဘာမလုပ္ရ၊ ညာမလုပ္ရ စတဲ့ အေျခအျမစ္မရွိတဲ့ အယူအဆေတြ လုိက္ေနၾကမယ့္အစား ကုိယ့္ကိုယ္ကုိသာ အေကာင္းဆုံး ျဖစ္ေအာင္ ေနၾကည့္ၾကဖုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါေၾကာင္း အေမးၾကည့္၍ အေျဖညႇိလုိက္ရပါတယ္။

Read more »

Facebookက အေမးတစ္ပုဒ္ (၂)

ဘုန္းဘုန္းရဲ႕ facebook (http://www.facebook.com/ashinvicitta)မွာ တင္ထားတဲ့ “ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ျပန္သတ္ျခင္း” ဆုိတဲ့ ပုိ႔စ္ေအာက္မွာ ေမးထားတဲ့ အေမးေလးတစ္ပုဒ္ပါ။ စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းၿပီး သိသင့္တယ္ထင္လုိ႔ ျပန္လည္တင္ျပ ေပးလုိက္ပါတယ္။

ေမး။ ကိုယ္႔ကိုယ္ကို သတ္ေသတာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး တပည္႔ေတာ္ သိခ်င္တာေလး တစ္ခုကို ေမးေလွ်ာက္ခြင့္ျပဳပါ အရွင္ဘုရား။ အဲဒါ မေမးခင္ လူ (သတၱဝါ) ဟာ မိမိကိုယ္မိမိ အခ်စ္ဆံုးလို႔ တပည္႔ေတာ္ ၾကားနာဖူးပါတယ္ ဘုရား။ အဲဒါ ျမတ္စြာဘုရားေဟာတာ ဟုတ္မဟုတ္ သိခ်င္ပါတယ္။ အကယ္၍ ျမတ္စြာဘုရားက အဲလို ေဟာခဲ့တယ္ဆိုရင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အခ်စ္ဆံုးျဖစ္တဲ့လူဟာ ဘာျဖစ္လို႔ ကိုယ္႔ကိုယ္ကို သတ္ေသရတာလဲ ဆိုတာသိခ်င္ပါတယ္ အရွင္ဘုရား။ ျပီးေတာ့ မိမိကိုယ္မိမိ အခ်စ္ဆံုးပါဆိုတဲ့လူဟာ ဘာျဖစ္လို႔ တစ္ျခားတစ္ေယာက္အတြက္ အသက္ေပးျပီး အေသခံ ၾကပါသလဲ။ ဥပမာ တိုက္ပြဲတစ္ခုခုမွာ ကိုယ္အရမ္းေလးစား ခ်စ္ခင္ရတဲ့ ဗိုလ္ၾကီးအတြက္ အသက္ေပးျပီး အေသခံ ကာကြယ္တဲ့ရဲေဘာ္တို႔၊ သားေလး ကားတိုက္ခံရမွာကို သားကိုတြန္းၿပီး အစားဝင္ ကားအတိုက္ခံၿပီး သားအစား အေသဝင္ခံလိုက္တဲ့မိခင္တို႔ အဲဒီအေၾကာင္းေလး တပည့္ေတာ္ သိခ်င္ပါတယ္ အရွင္ဘုရား ေျဖၾကားေပးေတာ္မူပါ။
သက္ႏုိင္

ေျဖ။ အတၱသမံ ေပမံ နတၳိ - မိမိထက္ ပုိၿပီး၊ ဘယ္သူ႔ကုိမွ၊ မခ်စ္ႏုိင္၊ မိမိကုိယ္ကုိ မိမိအခ်စ္ဆုံး ဆုိတဲ့ဘုရား စကားေတာ္ရွိပါတယ္။ ဒီစကားက ပုထုဇဥ္သတၱဝါမ်ား ျဖစ္တတ္တဲ့ သေဘာကုိ ေျပာထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ပုထုဇဥ္သတၱဝါေတြဟာ တဏွာမာနဒိ႒ိ တရားမ်ားရဲ႕ လႊမ္းမုိးမႈေၾကာင့္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိသာ အျမဲေရွးတန္းတင္ကာ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ဦးစားေပးမႈေတြ ရွိတတ္တဲ့အတြက္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ အခ်စ္ဆုံးလုိ႔ ထင္ေနတတ္တဲ့ သေဘာကုိ ဆုိလုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီတဏွာမာနစတဲ့ တရားေတြေၾကာင့္ မိမိရဲ႕႐ုပ္နာမ္ေတြမွာ တဏွာနဲ႔စြဲလမ္းခ်စ္ခင္ တြယ္တာေနၿပီး အဲဒီလုိ မိမိကုိယ္ကုိ ခ်စ္ခင္မႈေၾကာင့္ပဲ မိမိနဲ႔ပတ္သက္ရာ၊ မိမိခ်စ္ခင္ျမတ္ႏုိး ေလးစားရာေတြမွာလည္း ခ်စ္ခင္တြယ္တာေနမိေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ သတၱဝါအမ်ား ခ်စ္ေလ့ရွိတာက ငါဆုိတဲ့အတၱကုိ ခ်စ္ေနၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘုရားျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ အခ်စ္က အတၱကုန္ရာ၊ တဏွာကုန္ရာကုိ ခ်စ္ေစခ်င္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားရွင္က မိမိကုိယ္ကုိ တကယ္ခ်စ္တယ္လုိ႔ဆုိရင္ ထုိမိမိကုိယ္ကုိ ေကာင္းစြာေစာင့္ေရွာက္ရာ၏လုိ႔ မိန္႔ေတာ္မူထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီစကားေတာ္က ကုိယ့္ကိုယ္ကုိ တကယ္ခ်စ္ရင္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ မေကာင္းမႈ ဒုစ႐ုိက္ေတြက ေရွာင္ၾကဥ္ၿပီး အက်င့္သီလကုိ ေကာင္းစြာေစာင့္ထိန္းကာ ကိေလသာကုန္ရာကုိ သုတ္သင္ၾကဖုိ႔ တုိက္တြန္းေတာ္မူထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ေလာကသားေတြကေတာ့ တဏွာေပမစတဲ့ စဲြလမ္းမႈေတြနဲ႔ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ အခ်စ္ဆုံးျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေနၾကတဲ့ သေဘာရွိပါတယ္။ ႐ုပ္နာမ္ခႏၶာႀကီးကို အခ်စ္ဆုံးျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေနၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ငါ့စိတ္မွာ၊ ငါ့ခႏၶာမွာ ေသာကေတြ ဒုကၡေတြ ျဖစ္လာခဲ့ရင္ မခံမရပ္ႏုိင္ျဖစ္ၿပီး မထူးပါဘူးကြာဆုိကာ ေနာက္ဆုံးကုိယ့္ကုိယ္ကုိ သတ္ေသသြားတဲ့အထိ ျဖစ္ၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ ဒီခႏၶာႀကီးနဲ႔ ဒီစိတ္ခံစားမႈကုိ ခ်စ္လြန္းလုိ႔ ျဖစ္တာပါ။ သာမန္ေတြးရင္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ခ်စ္တဲ့သူက ဘာလုိ႔ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ သတ္ေသမွာလဲလုိ႔ ေတြးစရာရွိပါတယ္။ ဒီလုိခ်စ္လုိ႔လည္း ဒီ႐ုပ္နာမ္မွာ ဒီထက္ပုိၿပီး ျဖစ္ေပၚလာမယ့္ ဒုကၡေတြ မခံစားေစလုိ၊ မျဖစ္ေပၚေစလုိလုိ႔ ငါဆုိတဲ့တဏွာအစဲြ၊ ဒီ႐ုပ္ဒီခႏၶာျပတ္ရင္ ၿပီးတာပဲဆုိတဲ့ ဒိ႒ိအစဲြစတာေတြေၾကာင့္ ကုိယ့္ကုိယ္သတ္ေသၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ သတ္ေသသြားသူ အေတာ္မ်ားမ်ားကုိ ၾကည့္ရင္စိတ္ခ်မ္းသာလုိ႔၊ ေပ်ာ္လုိ႔၊ အယူအဆမွန္လုိ႔ သတ္ေသသြားၾကတယ္ဆုိတာ မရွိပါဘူး။ ဒုကၡမ်ားလုိ႔၊ အယူမွားလုိ႔ ျဖစ္တာေတြပဲ မ်ားေနတာကုိ ေတြ႕ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ တကယ္ခ်စ္လုိ႔မဟုတ္ပါဘူး။ မခ်စ္လုိ႔ လုပ္ၾကတာပါ။ တကယ္ခ်စ္ရင္ ဒီဒုကၡေတြျဖစ္ေစတဲ့ တဏွာ၊ မာန၊ ဒိ႒ိစတဲ့ တရားေတြကုိပဲ သတ္ႏုိင္ေအာင္ၾကိဳးစားၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလုိပဲ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ တဏွာနဲ႔ စဲြလမ္းမႈတင္ မလုံေလာက္ဘဲ ကုိယ္ခ်စ္ရတဲ့သူ၊ ကုိယ္ေလးစားရတဲ့သူ စတာေတြအထိ ဆက္စပ္ကာ စဲြလန္းတတ္တာေတြလည္း ရွိပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ဒီလုိငါစဲြေလးေတြေၾကာင့္ ငါ့သားေလး တစ္ခုခုျဖစ္မွာကုိ စုိးရိမ္တာ၊ ငါ့ဆရာ တစ္ခုခုျဖစ္မွာကုိ စုိးရိမ္တာေတြျဖစ္ၿပီး သူတုိ႔ေတြဘာမွ မျဖစ္ေအာင္ ကာကြယ္လုိၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ငါေလးေတြက ဦးစီးထားၾကလုိ႔ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ကပ္ၿပီးေျပာေၾကးဆုိရင္ အဲဒီသူေတြ သူမ်ားသားသမီး အတြက္ဆုိ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ အေသခံမလား၊ သူမ်ားက ေလးစားၾကည္ညိဳရတဲ့ သူမ်ားဆရာသမားအတြက္ဆုိ ဒီလုိ လုပ္ႏုိင္မလားဆုိေတာ့ ငါ့သားသမီးမွ မဟုတ္တာ၊ ငါ့ဆရာမွ မဟုတ္တာ စတာေတြ ျဖစ္ေပၚလာေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ ငါဆုိတဲ့ အတၱကုိခ်စ္ေနတဲ့ လဲြေနတဲ့ အခ်စ္လဲြေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ တကယ္ခ်စ္ရင္ ခုနေျပာသလုိ အက်င့္သီလကုိ ေကာင္းေအာင္လုပ္ၿပီး ကိေလသာ တဏွာကုန္ရာကုိပဲ ႀကိဳးစားၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

Read more »

ေမးလ္ထဲက အေမးမ်ား (၄)

မဂၤလာပါ အရွင္ဘုရား
တပည့္ေတာ္အေနနဲ႔ အရွင္ဘုရားရဲ႕ ေရးသားလမ္းညႊန္ခ်က္ေတြကို ဖတ္ရႈမိၿပီး ႏွစ္သက္ သေဘာက်မိပါတယ္ဘုရား။ အရွင္ဘုရား ေရးသားထားသမွ်ထဲမွာ ေမးလ္ထဲက အေမးအေျဖမ်ားဆုိတာလည္း ပါ၀င္တာေတြ႕ရလုိ႔ တပည့္ေတာ္လဲ သိခ်င္တာကို ေမးလုိက္ရပါတယ္ဘုရား။ နယ္ေ၀းေရာက္ေနသူ တစ္ဦးျဖစ္ေနတာမုိ႔ ဖုန္းဆက္ၿပီး ရုိေသစြာ ေလွ်ာက္ထားေမးျမန္းႏုိင္ျခင္း မရွိတာကို ခြင့္လႊတ္နားလည္ေပးဖို႕ ေလွ်ာက္ထားအပ္ပါတယ္ဘုရား။ တပည့္ေတာ္ေမးခ်င္တာက
"ဘုရားရွင္ရဲ႕ ၾကင္ယာေဖာ္ဟာ ဘုရားေလာင္းရဲ႕ ပါရမီျဖည့္ဆည္းေနဆဲ ဘ၀အဆက္ဆက္မွာေရာ ၾကင္ယာေဖာ္ ေတြအျဖစ္ ကူညီပံ့ပုိး ေပးခဲ့ၾကပါသလား ဘုရား။ ဘ၀အဆက္ဆက္ ၾကင္ဖက္အျဖစ္ ဆုပန္လုိ႔ (သို႔မဟုတ္) လုိက္နာက်င့္ၾကံ အားထုတ္လို႔ေရာ ျဖစ္ႏုိင္ပါသလား ဘုရား။ ဘယ္လုိနည္းလမ္းေတြနဲ႔ သံသရာတစ္ေလွ်ာက္ ဘ၀အဆက္ဆက္ ၾကင္ယာဖက္ေတြ ျဖစ္ႏုိင္ၾကပါသလဲ ဘုရား"

ရုိေသေလးစားစြာျဖင့္ ရွိခုိးဦးခုိက္လွ်က္
တပည့္ေတာ္
ကုိသန္႔ (ေခတၱ - ေမာ္စကုိ)

ေျဖ။ မဂၤလာပါ။ ဒကာ ကုိသန္႔။ အေမးရွိလာလုိ႔ အေျဖညႇိတဲ့ သေဘာနဲ႔ ေျဖၾကည့္ေပးပါမယ္။ အခု ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ ေဂါတမ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ရဲ႕ သာသနာေတာ္မွာ ေဂါတမဘုရားအေလာင္း သိဒၶတၱမင္းသားရဲ႕ ၾကင္ယာေတာ္ ယေသာဓရာ အမ်ိဳးေကာင္းသမီးဟာ ဘုရားအေလာင္း ပါရမီျဖည့္စဥ္ကာလ တစ္ေလွ်ာက္လုံးမွာ ၾကင္ယာေတာ္အျဖစ္ အတူျဖစ္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ၾကင္ဖက္အျဖစ္လုိ႔ ဆုိတာထက္ ပါရမီျဖည့္ဖက္အျဖစ္ အခုေနာက္ဆုံး ဘဝအထိ အတူတူ ရွိခဲ့ၾကတာလုိ႔ ဆုိရင္ပုိမွန္ပါလိမ့္မယ္။ ဘုရားရွင္နဲ႔ ယေသာဓရာတုိ႔ရဲ႕ ပါရမီျဖည့္ဖက္အျဖစ္ စတင္ခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ ေလးအသေခ်ၤနဲ႔ ကမၻာတစ္သိန္းေလာက္ ကတည္းက စခဲ့ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက ေဂါတမျဖစ္စြာဘုရား ျဖစ္ေတာ္မူလာမယ့္ သုေမဓာ ရွင္ရေသ့ဟာ ဒီပကၤရာ ျမတ္စြာဘုရား ၾကြေတာ္မူလာမယ့္ လမ္းခရီးမွာ ကုိယ္ကုိတံတားခင္းၿပီး ဒီပကၤရာ ဘုရားရွင္နဲ႔ ေနာက္ပါသံဃာေတာ္မ်ား နင္းေလ်ာက္သြားဖုိ႔ အလွဴလုပ္ရင္း ဒီပကၤရာ ျမတ္စြာဘုရား အထံေတာ္ေမွာက္မွာ နိဗၺာန္ကုိ မ်က္ေမွာက္ျပဳႏုိင္ခဲ့ေပမယ့္ သတၱဝါ ေဝေနယ်ေတြကုိ ကယ္လုိတဲ့ စိတ္ဓာတ္နဲ႔ ဘုရားဆုပန္ဖုိ႔ ဆုံးျဖတ္ၿပီး ပါရမီေတာ္ေတြကုိ ျဖည့္က်င့္ဖုိ႔ အစျပဳခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။

အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဒီပကၤရာ ျမတ္စြာဘုရားကုိ ဖူးေျမာ္ၾကည္ညိဳ ႀကိဳဆုိဖုိ႔ ေရာက္လာၾကတဲ့ ရမၼာဝတီ ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားေတြနဲ႔ အတူ သုမိတၱာလုိ႔ေခၚတဲ့ ပုေဏၰးမ အမ်ိဳးသမီးငယ္ တစ္ေယာက္လည္း ပါဝင္ခဲ့ပါတယ္။ အမ်ိဳးသမီးငယ္ဟာ ဘုရားေလာင္း သုေမဓာ ရွင္ရေသ့ရဲ႕ ဘုရားဆုပန္တဲ့ အျဖစ္ကုိ ၾကည့္ၿပီး ထုိရွင္ရေသ့နဲ႔အတူ ပါရမီျဖည့္ဖက္အျဖစ္ နိဗၺာန္ကုိ ကူးေျမာက္ႏုိင္ဖုိ႔ ဒီပကၤရာ ဘုရားရွင္ထံမွာ ဆုပန္ၿပီး ဗ်ာဒိတ္ခံယူခဲ့ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက ဒီပကၤရာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က ဒီဘဒၵကမၻာမွာ သုေမဓာ ရွင္ရေသ့ဟာ ေဂါမျမတ္စြာအေနျဖင့္ ဘုရားျဖစ္ေတာ္မူမည့္အေၾကာင္း၊ သုမိတၱာ အမ်ိဳးေကာင္းသမီးဟာ ယေသာဓရာ အေနနဲ႔ ပါရမီျဖည့္ဖက္အျဖစ္ နိဗၺာန္ကုိ ဝင္စံမည့္အေၾကာင္း ဗ်ာဒိတ္စကားကုိ မိန္႔ၾကားေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ ဆုႀကီးပန္တဲ့ ပါရမီရွင္ေတြ အေနနဲ႔ ဘုရားတစ္ဆူဆူထံမွာ ဗ်ာဒိတ္စကား ခံယူၿပီးၿပီဆုိရင္ အဲဒီဆုပန္မႈဟာ မေျပာင္းလဲ မပ်က္ဆီးေတာ့ပဲ ဘဝအဆက္ဆက္ ဒါနစတဲ့ ပါရမီေတာ္ေတြကုိ ျဖည့္က်င့္ကာ ေနာက္ဆုံးပန္းတုိင္အထိ အေရာက္လွမ္းႏုိင္ခဲ့ၾကေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ယခုဘုရားရွင္ရဲ႕ သာသနာေတာ္မွာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ရဲ႕ ပါရမီျဖည့္ဖက္ ယေသာဓရာဟာ ဘုရားရွင္နဲ႔အတူ ဘဝဆက္တုိင္း အတူတူ ပါရမီျဖည့္ဖက္အျဖစ္ ရွိေနခဲ့တာလုိ႔ ဆုိရတာျဖစ္ပါတယ္။

ဆုိေတာ့ကား လူတစ္ေယာက္ဟာ တစ္ဘဝၿပီး တစ္ဘဝအတူတကြ ရွိႏုိင္ဖုိ႔ဆုိတာ ျဖစ္ႏုိင္ပါ့မလားလုိ႔ စဥ္းစားစရာ ရွိပါတယ္။ ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ ဒီအေၾကာင္းအရာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ျမတ္စြာဘုရားရွင္က အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္၊ ပုညာဘိသႏၶ၀ဂ္၊ ပဌမ သမဇီ၀ိသုတ္မွာ “သတၱဝါမ်ား အေနနဲ႔ ဒီဘဝမွစၿပီး ဘဝသံသရာ ခရီးအတူနီးကာ ေလွ်ာက္လွမ္းလုိပါလွ်င္ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး တူမွ်တဲ့ သဒၶါ၊ တူမွ်တဲ့ သီလ၊ တူမွ်တဲ့ ေပးကမ္းစြန္႔ႀကဲ လွဴဒါန္းမႈ စာဂ၊ တူမွ်တဲ့ အသိဉာဏ္ပညာ ရွိၾကရမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ အဲဒီလုိ သဒၶါ၊ သီလ၊ စာဂ၊ ပညာ တူညီၾကပါက ေနာင္ဘဝသံသရာတြင္ အတူျဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္း” စသျဖင့္ မိန္႔ေတာ္မူထားတာ ေတြ႕ရပါတယ္။

ဒီအဖြင့္ေတြအရ ဘုရားရွင္ရဲ႕ ပါရမီျဖည့္ဖက္ ယေသာဓရာ အေနျဖင့္လည္း ဘုရားရွင္နဲ႔အတူ တူညီတဲ့စိတ္ထား၊ တူညီတဲ့ သဒၶါတရားစတာေတြနဲ႔ သဒၶါသီလစာဂပညာ တရားမ်ား လက္ကုိင္ထားကာ ဒါန၊သီလစတဲ့ ပါရမီေတာ္ေတြကုိ ျဖည့္က်င့္ခဲ့ၾကတဲ့အတြက္ ပါရမီျဖည့္က်င့္ရာ ကာလတစ္ေလွ်ာက္လုံး အတူတူ ျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္ဆုိတာ သိမွတ္ႏုိင္မွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အဲဒီလုိပဲ ဘဝအဆက္ဆက္ ၾကင္ဖက္အျဖစ္ သံသရာအဆုံးတုိင္ ေလွ်ာက္လွမ္းလုိသူမ်ားဟာလည္း တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ဒီလုိတူမွ်ရမယ့္ တရားမ်ားနဲ႔ ညီမွ်ေအာင္ ႀကိဳးစားႏုိင္လွ်င္ ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္ဆုိတာ အေမးၾကည့္၍ အေျဖညႇိေပးလုိက္ရပါတယ္။

Read more »

ေမးလ္ထဲက အေမးမ်ား (၃)

အရွင္ဘုရား,
တရားေတာ္နဲ႔ ပတ္သက္ရင္ ေမးျမန္းကိုးကြယ္ရာအျဖစ္ ဆည္းကပ္ပါ၏ အရွင္ဘုရား။
အခုတစ္ေခါက္လည္း တပည့္ေတာ္ မသိတာေလးေတြကို ေမးေလွ်ာက္ခ်င္လို႔ပါ အရွင္ဘုရား။

(၁) သခၤါရ ေလာကမွာ ဘာေတြပါလဲ ဆိုတာကို သိခ်င္ပါတယ္ အရွင္ဘုရား။
ေျဖ။ သခၤါရေလာကဆုိတာ (၃၁)ဘုံနဲ႔တကြ သက္ရွိသက္မဲ့ အားလုံးေသာ သတၱေလာက၊ ၾသကာသေလာက ေတြကုိ ျဖစ္မႈပ်က္မႈ၊ အုိနာေသမႈ စသည္ အမ်ိဳးမ်ိဳး အဖုံဖုံးတုိ႔ျဖင့္ စီမံဖန္တီး ေျပာင္းလဲျပဳျပင္ ေပးတဲ့သေဘာမ်ိဳး၊ တစ္နည္းအားျဖင့္ ေလာကီစိတ္၊ ေစတသိက္၊ ႐ုပ္တရားမ်ား၊ တစ္နည္းအားျဖင့္ နာမ္႐ုပ္အစုမ်ားကုိ သခၤါရေလာကလုိ႔ ေခၚတာျဖစ္ပါတယ္။ အလြယ္ေျပာရရင္ ႐ုပ္တရား၊ နာမ္တရားအားလုံးဟာ သခၤါရေလာကပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

(၂) ၾသကာသ ေလာကကို “သက္မဲ့ေလာက” လို႔ အတိုခ်ဳပ္ ေျပာရင္ ရႏိုင္မလားဘုရား။
ေျဖ။ သက္မဲ့ေလာကလုိ႔ ေျပာလုိကလည္း ေျပာႏုိင္ပါတယ္။ စာေပအဖြင့္ေတြကေတာ့ သတၱဝါဟူသမွ်၊ မွီတင္းေနထုိင္ရာ ဌာနျဖစ္တဲ့ (၃၁)ဘုံ (ေရ၊ ေျမ၊ ေတာ၊ ေတာင္၊ ေကာင္းကင္စတာေတြ) ကုိ ၾသကာသေလာကလုိ႔ ဆုိလုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။ စာေပအရ သက္ရွိသတၱဝါအေပါင္းကုိ သတၱေလာကလုိ႔ ေခၚၿပီး အဲဒီသတၱဝါေတြရဲ႕ တည္ေနရာဘုံဌာနကုိျဖစ္ေစ၊ ဘုံမရွိတဲ့ ေနရာဌာကုိ (တစ္ခ်ိဳ႕သတၱဝါေတြဟာ သီးသန္႔ဘုံဌာနမရွိ) ျဖစ္ေစ ၾသကာသေလာကလုိ႔ ေခၚဆုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သက္မဲ့ေလာကလုိ႔ ဆုိတာထက္ သက္ရွိသတၱဝါေတြ မွီတင္းေနထုိင္ၾကတဲ့ တည္ေနရာဘုံဌာနကုိ ၾသကာသေလာကလုိ႔ ဆုိတာက ပုိသင့္ပါတယ္။ (ခႏၶဝဂၢသံယုတ္ ပါဠိေတာ္၊ ၁၁၃၊ အ႒ကထာ၊ ၂၉၃)

(၃) ျမတ္စြာဘုရားက ရွားေတာေရာက္တဲ့အခါ ရွားရြက္တစ္ရြက္ကိုကိုင္ၿပီး အရွင္အာနႏၵာကို မိန္႔ေတာ္မူတာေလးကိုလည္း သိခ်င္ပါတယ္ အရွင္ဘုရား။ ဘယ္အေၾကာင္းအရာနဲ႔ ဆက္စပ္ၿပီး ေဟာျဖစ္သြားတာလဲ ဆိုတာကိုလည္း သိခ်င္ပါတယ္ အရွင္ဘုရား။ ဒီ(၃) ေမးခြန္းမွာ အမွားေတြ( ရွားေတာ ဟုတ္မဟုတ္၊ အရွင္အာနႏၵာကို ေဟာတာဟုတ္မဟုတ္) ပါသြားရင္လည္း ခြင့္လႊတ္ၿပီး ျပဳျပင္ေပးပါဘုရား။ တပည့္ေတာ္ မွတ္မိသေလာက္ေလးကို မွန္းဆၿပီး ေရးလိုက္ရလို႔ပါ အရွင္ဘုရား။
႐ုိေသေလးစားစြာျဖင့္
တပည့္ ဆက္ေနာင္

ေျဖ။ လက္လွမ္းမီသေလာက္ ပိဋကတ္စာေပေတြအရ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ရွားေတာကုိ ၾကြေတာ္မူတဲ့အေၾကာင္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ရွားေတာမွာ တစ္ပါးတည္း ဓုတင္ေဆာက္တည္ေနတဲ့ အရညက ဓုတင္အရာမွာ ဧတဒဂ္ ရေတာ္မူတဲ့ အရွင္ေရဝတမေထရ္ကုိ အေၾကာင္းျပဳၿပီး ၾကြေတာ္မူေၾကာင္း သိရပါတယ္။ အဲဒီရွားေတာကုိ ၾကြေတာ္မူတဲ့အခ်ိန္မွာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္နဲ႔အတူ၊ အရွင္သာရိပုတၱရာ၊ အရွင္အာနႏၵာ၊ အရွင္သီဝလိ စတဲ့ မေထရ္ျမတ္ႀကီးအေတာ္မ်ားမ်ားနဲ႔ ေနာက္ပါးရဟန္းေတာ္မ်ားလည္း အတူတကြ ၾကြေတာ္မူပါတယ္။ ရွားေတာၾကြရာလမ္း တစ္ေနရာေရာက္ေတာ့ ေကာက္ေကြးေနတဲ့လမ္း တစ္သြယ္ရင္၊ ေျဖာင့္ျဖဴးေပမယ့္ ေဝးၿပီးအႏၲရာယ္ရွိတဲ့အျပင္ ဆြမ္းကြမ္းကိစၥလည္း အခက္အခဲျဖစ္ႏုိင္တဲ့ လမ္းတစ္သြယ္ရယ္ဆုိၿပီး လမ္းႏွစ္သြယ္ကုိ ေတြ႕ေတာ္မူၾကပါတယ္။ အဲဒီအခါမွာ အရွင္အာနႏၵာ မေထရ္က ျမတ္စြာဘုရားကုိ “အရွင္ဘုရား လမ္းႏွစ္သြယ္မွာ ဘယ္လမ္းကုိ ၾကြေတာ္မူပါမလဲ ဘုရား”လုိ႔ ေလွ်ာက္ထားေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က “အာနႏၵာ ေနာက္ပါသံဃာေတာ္ေတြထဲမွာ အရွင္သီဝလိ မေထရ္ပါသလား”လုိ႔ ေမးတဲ့အခါ အရွင္အာနႏၵမေထရ္က ပါေတာ္မူေၾကာင္း ျပန္ေလွ်ာက္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ ဘုရားရွင္က “ရွင္သီဝလိမေထရ္ပါရင္ လမ္းေျဖာင့္ကုိပဲ ၾကြၾကစုိ႔”လုိ႔ မိန္႔ေတာ္မူကာ ၾကြေတာ္မူေၾကာင္း ဖတ္မွတ္ရပါတယ္။ ဒီလုိ မိန္႔ေတာ္မူတာကလည္း ရွင္သီဝလိ မေထရ္ရဲ႕ ဘုန္းကံႀကီးမား၊ လာဘ္လာဘ ေပါမ်ားမႈကုိ သိေတာ္မူတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ ျဖစ္ေၾကာင္း ဓမၼပဒအ႒ကထာမွာ ဖြင့္ျပပါတယ္။

ဘုန္းဘုန္းသိတဲ့ စာေပအဖြင့္ေတြအရ အရွင္ေရဝတ မေထရ္ကုိ ခ်ီးေျမႇာက္ေတာ္မူလုိတဲ့အတြက္ ရွားေတာကုိ ၾကြေတာ္မူရျခင္း အေၾကာင္းနဲ႔ လမ္းခရီးမွာ အရွင္အာနႏၵာနဲ႔ ဘုရားရွင္တုိ႔ရဲ႕ အေမးအေျဖအေၾကာင္းကေတာ့ ဒီေလာက္ပဲ သိမွတ္မိပါတယ္။ ဒကာေတာ္ ေမးတဲ့အေၾကာင္းအရာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ပိဋကတ္လမ္းညႊန္မွာ အထပ္ထပ္ ရွာၾကည့္ေပမယ့္ ေမးခြန္းကသုတ္ေတာ္ အတိအက် မရွိတာရယ္၊ အေၾကာင္းအရာက ဟုိလုိလုိဒီလုိလုိ ေရာေနတာရယ္ေၾကာင့္ တိတိက်က် မေတြ႕မိဘူး ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဘုန္းဘုန္းရဲ႕ စာေပ မႏွံ႔စပ္မႈေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ ဘုန္းဘုန္းအေနနဲ႔ ဓမၼပဒ၊ အရဟႏၲဝဂ္၊ ေရဝတမေထရ္ ဝတၳဳပါ အ႒ကထာ အဖြင့္ကုိ ဖတ္မွတ္မိၿပီး ျပန္လည္ေျဖၾကားလုိက္ပါတယ္။ အေၾကာင္းသင့္တဲ့အခါ စာေပေရးရာမွာ ပုိမုိႏွံ႔စပ္ျပည့္စုံေတာ္မူတဲ့ ဆရာေတာ္ သံဃာေတာ္မ်ား အထံေတာ္မွာ ထပ္မံၿပီး ေမးေလ်ာက္ၾကည့္ဖုိ႔ ဆႏၵျပဳ တုိက္တြန္းပါတယ္။

Read more »

ေမးလ္ထဲက အေမးမ်ား (၂)

တပည့္ေတာ္၏ ေမးခြန္းကိုေျဖၾကားေပးေသာေၾကာင့္ ေက်းဇူးအထူးတင္ပါသည္ ဘုရား။
အရွင္ဘုရား တပည့္ေတာ္မ ေမးခြန္းအနည္းငယ္ထပ္မံ၍ ေမးလိုပါသည္္ဘုရား။ ေျဖၾကားေပးပါရန္ ေလွ်ာက္ထားပါသည္။

၁။ တရားထုိင္ရာတြင္ မည္သည့္အတြက္ေၾကာင့္ ထုိင္ခံုတြင္ထိုင္၍ မရပါသနည္း။ ထုိင္ခံုတြင္ထိုင္ျခင္းျဖင့္ ၾကာၾကာထိုင္နိုင္သည္ မဟုတ္ပါလားဘုရား။

ေျဖ။ တရားထုိင္တဲ့အခါ ထုိင္ခုံတြင္ထုိင္ၿပီး တရားမမွတ္ရဘူးဆုိတာ မရွိပါဘူး။ မွတ္လုိ႔ရပါတယ္။ ခႏၶာကုိယ္ရဲ႕ ေလ်ာင္းထုိင္ရပ္သြား ဣရိယာပုတ္ေလးပါးလုံးမွာ သင့္ေလ်ာ္သလုိ မွတ္ႏုိင္ပါတယ္။ ဘုရားရွင္က မဟာသတိပ႒ာနသုတ္မွာ တိတ္ဆိတ္ရာအရပ္မွာ တင္ပလႅင္ေခြထုိင္ၿပီး ခါးကုိေျဖာင့္မတ္စြာထားက မွတ္ရမယ္လုိ႔ တုိက္႐ုိက္ဆုိထားေပမယ့္ ေနာက္ပုိင္း ကာယာႏုပႆနာ သတိပ႒ာန္ အဖြင့္ေတြမွာ ခႏၶာကုိယ္ရဲ႕ ဘယ္လုိ အေနအထားမ်ိဳးမွာ မဆုိ အရွိအတုိင္း သတိကပ္ကာ ႐ႈမွတ္ရမယ္လုိ႔ ေဟာေတာ္မူထားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အေျခအေနအရ ထုိင္ခုံေပၚမွာ ထုိင္ၿပီးမွတ္လုိ႔ အဆင္ေျပရင္ အဆင္ေျပတဲ့အတုိင္း မွတ္ႏုိင္ပါတယ္။ ဒီအတြက္ ပညတ္သတ္မွတ္ခ်က္ မရွိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခ်ိဳ႕ရိပ္သာေတြမွာေတာ့ အဲဒီလုိ ထုိင္ခုံေပၚမွာ သက္ေသာင့္သက္သာ ထုိင္မွတ္တဲ့အခါ ထိနမိဒၶ (ေတြေဝငုိက္မ်ည္း)တာေတြ အလြယ္တကူ ျဖစ္တတ္တဲ့ အတြက္ရယ္၊ တစ္ျခားတျခား အသက္သိကၡာဂုဏ္ဝါ ႀကီးသူေတြရဲ႕ အထက္မွာျဖစ္ေနကာ ဂ႐ုဂါရဝ မျဖစ္တာေတြရယ္ စတာေတြေၾကာင့္ ထုိင္ခုံမွာထုိင္ၿပီး တရားမမွတ္ၾကဖုိ႔ ေျပာေကာင္းေျပာႏုိင္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘုရားေဟာလုိ႔၊ ဒါမွမဟုတ္ ထုိင္ခုံမွာ ထုိင္မွတ္လုိ႔ တရားမရႏုိင္တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ေသခ်ာတာကေတာ့ ဘယ္လုိပဲျဖစ္ျဖစ္ ခႏၶာကုိယ္ရဲ႕ ဘယ္လုိအေနအထားမ်ိဳးမွာမဆုိ တရားမွတ္ႏုိင္တယ္ဆုိတာ အေသအခ်ာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

၂။ တပည့္ေတာ္မ လူတေယာက္ကို ေဆးဖိုးအေျမာက္အမ်ား လွဴခဲ့ပါသည္။ ထုိလူမွာ ေရာဂါမသက္သာပါ။ တပည့္ေတာ္မက ငါ့ပိုက္ဆံေတြ အလကားျဖစ္သြားတယ္လုိ႔ ထင္ခဲ့ပါသည္။ ထို႔ေနာက္ ထိုလူေရာဂါ သက္သာသြားပါသည္။ တပည့္ေတာ္မ ကုန္ရက်ိုးနပ္ပါလားဆိုျပီး ၀မ္းသာသြားျပန္ပါသည္။ ပထမ နွေျမာသြားခဲ့သည္။ ထုိအတြက္ေၾကာင့္ တပည့္ေတာ္ကုသိုလ္ မရေတာ့ဘူးလားဘုရား။

ေျဖ။ ပုထုဇဥ္ေတြရဲ႕ စိတ္အစဥ္ဟာ အၿမဲတမ္း ေျပာင္းလဲေနၿပီး သဒၶါတရားဟာလည္း မတည္မၿမဲ ျဖစ္တတ္တာ သဘာဝပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒကာမအခုျဖစ္တဲ့ စိတ္အစဥ္ဟာ လွဴၿပီးေနာက္မွာ ျဖစ္တဲ့ ေနာက္ပုိင္းေစတနာ ကြက္သြားမႈသာ ျဖစ္ၿပီး မလွဴခင္မွာျဖစ္တဲ့ ပုဗၺေစတနာရယ္၊ လွဴစဲအခုိက္မွာ ျဖစ္တဲ့ မုဥၥေစတနာရယ္က အလြန္အားေကာင္းၿပီး ျဖစ္တဲ့အျပင္ လွဴၿပီးေနာက္မွာ အက်ိဳးရလာဘ္ကုိ ျမင္ရၿပီး တစ္ခါျပန္ကာ အရပေစတနာ အားေကာင္းလာတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ေနာက္ပုိင္းမွာျဖစ္ခဲ့တဲ့ စိတ္ကြက္မႈဟာ မေျပာပေလာက္ဖူးလုိ႔ ဆုိရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ကုသုိလ္ကေတာ့ လွဴၿပီးကတည္းက ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ေစတနာမွာကုိက ရရွိခဲ့ၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ပုိင္းေစတနာ အနည္းငယ္ ပ်က္ကြက္ခဲ့တဲ့အတြက္ အလွဴအက်ိဳးေပး အနည္းငယ္ အားနည္းႏုိင္ေပမယ့္ ေရွ႕မွာျဖစ္ခဲ့ လွဴခဲ့တဲ့ ေစတနာေတြ အားႀကီးခဲ့တာေတြရယ္၊ လွဴလုိက္ၿပီးေနာက္ အက်ိဳးရလာဘ္ေကာင္းတာကုိ ေတြ႕ရတဲ့အတြက္ တစ္ခါျပန္ၿပီး ေနာက္ပုိင္းေစတနာ အားေကာင္းခဲ့တာေတြရယ္ေၾကာင့္ အားနည္းခဲ့တဲ့ စိတ္ကြက္မႈဟာ မေျပာပေလာက္ဘဲ ေကာင္းတဲ့ေစတနာေတြက အားႀကီးတဲ့အတြက္ ကုသုိလ္တရားကေတာ့ ရရွိၿပီးျဖစ္တယ္လုိ႔ ဆုိရမွာျဖစ္ပါတယ္။ အလွဴလွဴတဲ့အခါမွာ ေစတနာသုံးတန္ ျပတ္သားဖုိ႔ အေရးႀကီးတယ္လုိ႔ ဆုိေပမယ့္ ေရွ႕ပုိင္းမွာ ျဖစ္တဲ့ေစတနာေတြက ကုသုိလ္ေကာင္းမႈ လုပ္ဖုိ႔အတြက္ အဓိကက်တဲ့ အေထာက္အပံ့ေတြ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဒီေရွ႕ပုိင္းေစတနာေတြကုိ အဓိက အားေကာင္းေအာင္ ႀကိဳးစားၿပီး ေနာက္ပုိင္းေစတနာကုိလည္း မကြက္ေအာင္ ေနာက္ေနာင္ သတိထားၿပီး ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ၾကဖုိ႔ လုိပါတယ္။ ေနာက္ပုိင္းေစတနာကလည္း သတိရတုိင္း သတိရတုိင္း ကုသုိလ္တရားကုိ ပုိမုိတုိးပြားေစတဲ့အတြက္ ဒီေစတနာ မပ်က္ေအာင္ လွဴကတည္းက စိတ္ျပတ္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကဖုိ႔ အထူးလုိအပ္လွပါတယ္။

thin thin

Read more »