နေမာ ဗုဒၶႆ
ဝယဓမၼာ သခၤါရာ အပၸမာေဒန သမၸာေဒထ = ျပဳျပင္ထားသည့္ သခၤါရ တရားမွန္သမွ်သည္ ပ်က္စီးျခင္းလ်င္ နိဂုံးရွိသျဖင့္ မေမ့မေလ်ာ့ေသာ သတိတရားျဖင့္ ကုိယ္စီကုိယ္ငွ ျပည့္စုံၾကေလာ့။
မင္းကြန္းဆရာေတာ္ႀကီး
*ရုပ္နာမ္ဓမၼသခၤါရတုိ႔ ကုိယ္ကဤပုံ ျဖစ္လုိတုံလည္း တစ္ဖုံဆင္ကြဲ သူတနဲျဖင့္ ေဖာက္လြဲတတ္စြာ ဓမၼတာကုိ ပညာစကၡဳ ေမွ်ာ္ေထာက္႐ႈ ၍ > ယခုပင္လွ်င္ မအုိခင္က ႀကိဳတင္ေကာင္းမႈ ၾကိဳးစားျပဳေလာ့။ > ယခုပင္လွ်င္ မနာခင္က ႀကိဳတင္ေကာင္းမႈ ၾကိဳးစားျပဳေလာ့။ > ယခုပင္လွ်င္ မေသခင္က ႀကိဳတင္ေကာင္းမႈ ႀကိဳးစားျပဳေလာ့။ (ဘဒၵႏၲ၀ိစိတၱသာရာဘိ၀ံသ)
မနာပဒါယီ အရွင္ဝိစိတၱ
ခ်စ္ျခင္း မုန္းျခင္း ႏွလုံးသြင္းမွာ၊ အခ်စ္မ်ားက အျပစ္မ်ား၍၊ အမုန္းမ်ားက အ႐ႈံးပြား၏။ ခ်စ္ျခင္းမုန္းျခင္း ေရွာင္ၾကဥ္ကင္း၍၊ ေမတၱာႏွလုံး က်င့္ကာသုံးသည့္၊ အျဖဴစင္ဆုံး ဤက်င့္ထုံးကား၊ အျပစ္လည္းကင္း အ႐ႈံးကင္းမည့္၊ မခ်စ္မမုန္း အေကာင္းဆုံးတည္း။
ကူညီေရးအဘိဓာန္မ်ား
မခံစားပါနဲ႔
အတၱရဲ႕ သားေကာင္မ်ား
ပုုထုုဇဥ္ သတၱဝါဆုုိတာ တကယ္ေတာ့ ငါဆုုိတဲ့ အတၱရဲ႕ သားေကာင္မ်ားပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အတၱရဲ႕ ေစရာေနာက္ တေကာက္ေကာက္ လုုိက္ေနရင္း အတၱကေန ႐ုုန္းမထြက္ႏုုိင္ၾကပဲ ျဖစ္ေနၾကရပါတယ္။ အတၱအစဲြမ်ားေၾကာင့္ အမွားမ်ားကုုိ လုုပ္ၿပီးရင္းလုုပ္ရင္း ျဖစ္ေနၾကရပါတယ္။ အတၱေလး ေပ်ာ္ရႊင္ေနေစဖုုိ႔အတြက္ လုုပ္လုုိက္ရတဲ့ အလုုပ္ေတြက မဟုုတ္တာေတြေကာ ဟုုတ္တာေတြကုုိပါ ႐ႈပ္ေနေအာင္ လုုပ္ေနၾကရေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕လည္း အတၱေလး ေပ်ာ္ရႊင္ဖုုိ႔အတြက္ အာ႐ုုံေကာင္းေတြရေအာင္ ႀကိဳးစားၾကသလုုိ တစ္ခ်ိဳ႕လည္း အတၱေၾကာင့္ ဒုုကၡေရာက္ရတယ္ဆုုိကာ အတၱကုုိ ပင္ပန္းေအာင္ လုုပ္ေနတတ္ၾကျပန္ပါတယ္။ ငါဆုုိတဲ့ အတၱေတြ ရွိေနသမွ် အဲဒီအတၱကုုိ ဘယ္လုုိပဲ ေပ်ာ္ေအာင္လုုပ္လုုပ္၊ အတၱကုုိ ဘယ္ေလာက္ပဲ ပင္ပန္းဆင္းရဲေအာင္ လုုပ္လုုပ္ ေနာက္ဆုုံးရရွိသြားတဲ့ ရလာဘ္က ဒုုကၡဆုုိတဲ့ ဆင္းရဲျခင္းပဲ ျဖစ္ေနၾကပါတယ္။ ပုုိဆုုိးတာက အဲဒီအတၱကုုိ အလြန္အကၽြံ ေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္ လုုပ္မိရာက၊ အတၱကုုိ အတိုုင္းထက္အလြန္ ပင္ပန္းဆင္းရဲေအာင္ လုုပ္မိရာက အစြန္းေရာက္ကုုန္တဲ့အထိ ျဖစ္သြားၾကတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ဘုုရားရွင္ကေတာ့ အဲဒီလုုိ အတၱကုုိ ေပ်ာ္ေအာင္လုုပ္တဲ့ အစြန္းေရာက္တဲ့ အက်င့္ကုုိ ကာမသုုခလႅိကာႏုုေယာဂ - (ကာမဂုုဏ္အာ႐ုုံေတြမွာ အလြန္အကၽြံ လုုိက္စားတဲ့ အက်င့္) လုုိ႔ မိန္႔ေတာ္မူၿပီး အတၱကုုိ ဆင္းရဲေစတဲ့ အစြန္းေရာက္ အက်င့္ကုုိ အတၱကိလမထာႏုုေယာဂ (ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ အလြန္အကၽြံ ပင္ပန္းဆင္းရဲေအာင္ က်င့္တဲ့ အက်င့္) လုုိ႔ မိန္႔ေတာ္မူပါတယ္။ ႏွစ္ခုုလုုံးဟာ အတၱကုုိ အေျခခံထားတဲ့ အက်င့္ေတြ ျဖစ္တဲ့အတြက္ မမွန္ကန္တဲ့ အစြန္းေရာက္ အက်င့္လုုိ႔ မိန္႔ေတာ္မူျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္လုုိပဲ က်င့္က်င့္ ဒီအက်င့္ေတြဟာ ငါဆုုိတဲ့ အတၱကုိ အေၾကာင္းျပဳၿပီး အတၱရဲ႕ေစရာေနာက္ တေကာက္ေကာက္လုိက္ကာ လုုပ္ေနၾကရတဲ့ သေဘာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ငါဆုိတဲ့ အတၱေလးကလည္း သတၱဝါေတြကုိ အေတာ္ဒုကၡေပးတတ္ပါတယ္။ ငါ့အတြက္၊ ငါ့မိသားစုုအတြက္၊ ငါ့အသုုိင္းအဝုုိင္းအတြက္ စသျဖင့္ ငါကုိေရွ႕တန္းတင္ၿပီး အဲဒီငါေတြေၾကာင့္ပဲ အမွားမ်ားနဲ႔ မတရားမ်ားကုုိ တစ္ခုၿပီးတစ္ခု လုပ္ေနၾကေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အတၱစဲြေတြေၾကာင့္ပဲ ျမင္ခ်င္တာေတြ၊ ၾကားခ်င္တာေတြ၊ နံခ်င္တာေတြ၊ စားခ်င္တာေတြ၊ ေတြ႕ထိခ်င္တာေတြ ေနာက္ကိုု မဆုုံးႏုုိင္ေအာင္ လုုိက္ေနၾကေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ငါဆုုိတဲ့ အစဲြက ရွိေနၾကတဲ့အတြက္ ငါလုုပ္တာမွ မွန္တယ္၊ ငါေျပာတာမွ မွန္တယ္၊ ငါမွအဟုုတ္၊ သူမဟုုတ္ စတဲ့ ခံယူခ်က္ေတြနဲ႔ ငါမွငါဆုုိတာေတြက လႊမ္းမုုိးေနၾကေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ခါတေလ ငါလုုပ္တာ မွားေနတာေတာင္မွ ငါကခံေနေတာ့ အမွန္ကုုိ ဝန္မခံႏုုိင္ဘဲ အမွားလမ္းေပၚမွာ မထူးဇာတ္ ခင္းျဖစ္ၾကတာေတြကလည္း အမ်ားႀကီးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ငါဆုုိတဲ့ အတၱဟာ သတၱဝါေတြကုုိ အမွားေတြမွာလည္း ေပ်ာ္ေနေစတတ္သလုုိ မတရားတာေတြမွာလည္း ေဖ်ာ္ေျဖေနတတ္ေစပါတယ္။ အတၱက သတၱဝါေတြကုုိ ကုုသုိလ္လုုပ္တာေတာင္မွ ငါ့မုုိ႔လုုိ႔ လုုပ္ႏုုိင္တာ၊ င့ါေလာက္ဘယ္သူမွ မလုုပ္ႏုုိင္ဘူး၊ သူထက္ငါက ပုုိလုုပ္ႏုုိင္တယ္စတဲ့ မာနေတြကုုိလည္း ျဖစ္ေစတတ္သလုုိ၊ ငါေကာင္းတာလုုပ္ေနတာပဲ ဘယ္သူ႔ကုုိမွ ဂ႐ုုစုုိက္စရာ မလုုိဘူး၊ ငါလုုပ္တဲ့ ေကာင္းမႈဟာ နင္တုုိ႔လုုိ သူေတြအတြက္ မျဖစ္ေစရဘူး စတဲ့ ေကာင္းမႈကုုသုုိလ္ကုုိ အေၾကာင္းျပဳၿပီး မေကာင္းတဲ့ မာနေလးေတြကုုိ ဝင္ေစတတ္ပါတယ္။ ဒါဟာ အတၱက ေကာင္းတဲ့အလုုပ္ကုုိ အေၾကာင္းျပဳၿပီး ကိေလသာေတြ မေလ်ာ့ပါးဘဲ မာန၊ ေဒါသစတဲ့ ပူေလာင္မႈတရားေတြအထိ ျဖစ္သြားေစတဲ့ သေဘာမ်ိဳးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေကာင္းမႈကုုသုုိလ္ လုုပ္တဲ့အခါမွာလည္း အတၱကုုိခြာၿပီး သံသရာက ထြက္ေျမာက္ရာ ကုုသုုိလ္မ်ိဳးျဖစ္ဖုုိ႔အတြက္ အလွဴေပးပုုဂၢိဳလ္ဆုုိတာ မၿမဲ၊ အလွဴပစၥည္းဆုုိတာလည္း မၿမဲ၊ အလွဴခံပုုဂၢိဳလ္ဆုုိတာလည္း မၿမဲတဲ့ သေဘာကုုိ ဘာဝနာနဲ႔ ဆင္ျခင္ကာ ျပဳလုုပ္သင့္ေၾကာင္း အဲလုုိမွမဟုုတ္ရင္ ကုုသုုိလ္လုုပ္ေနတာေတာင္မွ ငါဆုုိတဲ့ အတၱက ခ်ယ္လွယ္သြားတတ္ေၾကာင္း ဆုုိျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
အမွန္ေတာ့ ငါဆုုိတဲ့ အတၱဟာ သဘာဝအားျဖင့္ ရွိလည္းမရွိသလုုိ ရွိလည္းမရွိသင့္ပါဘူး။ ရွိေနရင္လည္း တျဖည္းျဖည္း နည္းပါးသြားေအာင္ ေလ့က်င့္ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္သူေတြက ငါပါလုုိ႔ဘယ္လုုိပဲ ေျပာေျပာ တကယ္တမ္းက်ေတာ့ ငါဆုုိတာ၊ ငါ့ပုုိင္ဆုုိတာ ဘာတစ္ခုုမွ မရွိတဲ့အတြက္ အားလုုံးဟာ အတၱမဟုုတ္၊ အနတၱဆုုိတာ အထင္အရွားပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ငါလုုိ႔ထင္ေနၾကတဲ့ အဲဒီငါဟာလည္း အရင္းစစ္ေတာ့ နာမ္႐ုုပ္အစုုပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ နာမ္အစုုက ေတာင့္တတဲ့အတြက္ ႐ုုပ္အစုုက လႈပ္ရွားေနျခင္း သက္သက္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီ႐ုုပ္နာမ္အစုု လႈပ္ရွားမႈဟာလည္း အၿမဲမဟုုတ္ဘဲ ျဖစ္ၿပီးပ်က္၊ ေပၚၿပီးေပ်ာက္ တဒဂၤ ခဏေလာက္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီသေဘာကုုိ အမွန္မသိတဲ့ အခါက်ေတာ့ သတၱဝါေတြဟာ နာမ္႐ုုပ္အစုုကုုိ အတၱထင္ၿပီး ငါစားတယ္၊ ငါးသြားတယ္၊ ငါလုုပ္တယ္၊ ငါကုုိင္တယ္ စတာေတြ ျဖစ္လာကာ ငါမရွိရင္ မျဖစ္ဘူး၊ ငါမပါရင္ မျဖစ္ဘူး စသျဖင့္ တဒဂၤကုုိ ထာဝရထင္ရင္း မာနေတြ ဝင္ေနၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။
အရင္းစစ္ေတာ့ အားလုုံးဟာ သူမဟုုတ္၊ ငါမဟုုတ္ နာမ္နဲ႔႐ုုပ္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီသေဘာကုုိ သိမွ ငါဆုုိတဲ့ အတၱကုုိ ခြာႏုုိင္ၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
အတၱရွိေနရင္၊ အတၱကုုိ အေျခခံထားရင္ အတၱကုုိ ေပ်ာ္ေအာင္လုုပ္ေနတဲ့ ကာမဂုုဏ္အာ႐ုုံေတြမွာ အလြန္အကၽြံ လုုိက္စားမိတတ္သလုုိ အတၱကုုိ ပင္ပန္းေအာင္ လုုပ္တဲ့ ကုုိယ့္ကုုိယ္ကုုိ ညွင္းဆဲတတ္တဲ့ အက်င့္ေတြမွာ အလြန္အကၽြံ လုုိက္စားမိကာ အစြန္းတစ္ဘက္ကုုိ ေရာက္သြားေစတတ္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုုိ အစြန္းမ်ိဳးေတြ မျဖစ္ဖုုိ႔ ၾကားျဖစ္တဲ့ အလယ္အလတ္ လမ္းစဥ္ျဖစ္တဲ့ မဇၥ်ိမပဋိပဒါ အက်င့္ကုုိ လုုိက္နာက်င့္သုုံးဖုုိ႔ ဘုုရားရွင္ ေဟာေတာ္မူတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အလယ္အလတ္လမ္းစဥ္ဆုုိတာ သြားေနတဲ့ လမ္းေတြထဲက အလယ္တည့္တည့္ လမ္းမ်ိဳးမဟုုတ္ဘဲ အေၾကာင္းအက်ိဳး ဆက္စပ္တဲ့ လမ္းစဥ္မ်ိဳးကုုိ ဆုုိလုုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အေၾကာင္းေၾကာင့္ အက်ိဳးျဖစ္ျခင္း၊ အေၾကာင္းခ်ဳပ္ျခင္းေၾကာင့္ အက်ိဳးခ်ဳပ္ျခင္း သေဘာမ်ိဳးကုုိ လုုိက္နာက်င့္သုုံးတဲ့ အက်င့္ကုုိ အလယ္အလတ္လမ္းစဥ္လုုိ႔ ဆုိလုုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။ စာလုုိေျပာေတာ့ မဂၢင္ရွစ္ပါး လမ္းစဥ္လုုိ႔ ေျပာၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။
မဂၢင္အက်င့္ဟာ အယူအစ မွန္ကန္ေရးကုုိ အေျခခံကာ အေတြးမွန္ေရး၊ အေျပာမွန္ေရး၊ အလုုပ္မွန္ေရး၊ အသက္ေမြးမႈမွန္ေရး၊ အားထုုတ္မႈ မွန္ေရး၊ သတိမွန္ေရး၊ တည္ၾကည္မႈ မွန္ေရးကုုိ ျဖစ္ပြားေစတဲ့ လမ္းစဥ္ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဒီအက်င့္ေတြကုုိ လုုိက္နာက်င့္ႀကံေနသူအတြက္ ငါဆုုိတဲ့ အတၱစဲြေတြ ေလ်ာ့နည္းလာေစၿပီး အတၱရဲ႕ ခ်ယ္လွယ္မႈကေန တျဖည္းျဖည္း ခြာထြက္လာေစမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အျမင္အေတြး စတာေတြ မွန္ေနရင္ အလုုပ္အကုိင္အႀကံစည္ စတာေတြလည္း မွန္ေနမွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အမွန္ျမင္တဲ့သူေတြ ျဖစ္ေနကာ အမွန္ျမင္ေနရင္ တကယ္မရွိတဲ့ ငါအေပၚမွာလည္း အရွိအတုုိင္းသိၿပီး ငါဆုုိတဲ့ အတၱရဲ႕ သားေကာင္အျဖစ္ကေန ႐ုန္းထြက္လာႏုုိင္ၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျမတ္စြာဘုုရားရွင္က အျမင္မွန္ျခင္း သမၼာဒိ႒ိဟာ သိပ္အေရးႀကီးတဲ့အတြက္ ပညာေနရာမွာထားၿပီး မဂၢင္တရားမွာ အဦးဆုုံးအေနနဲ႔ ေဟာၾကားေပးထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အျမင္မွန္ကန္မႈရဲ႕ေနာက္မွာ ေတြးႀကံေျပာဆုုိလႈပ္ရွားတာေတြဟာ ဆက္တုုိက္ျဖစ္ေပၚေစတတ္တဲ့အတြက္ အျမင္မွန္ကန္ေရးဟာ အတၱခြာေရးအတြက္ အဓိကအခ်က္ဆုုိတာ အထင္အရွားပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ဆုုိလုုိတာက သတၱဝါေတြဟာ မသိမႈ အဝိဇၨာနဲ႔ တြယ္တာမႈ တဏွာေတြေၾကာင့္ ငါဆုုိတဲ့ အတၱရဲ႕ ခ်ယ္လွယ္မႈေအာက္က ႐ုုန္းမထြက္ႏုုိင္ၾကပဲ အတၱရဲ႕ သားေကာင္းမ်ားအျဖစ္ အမွားေတြကုုိ ဆက္တုုိက္လုုပ္ေနၾကရေၾကာင္း၊ အတၱေၾကာင့္ပဲ ကာမဂုုဏ္အာ႐ုုံေတြ အေပၚမွာ တပ္မက္တြယ္တာရင္း အတၱေလးေပ်ာ္ေအာင္ လုုပ္ေနတတ္ၾကသလုုိ၊ ဒီအတၱေၾကာင့္ပဲ ဒုုကၡေရာက္တာလုုိ႔ဆုုိကာ အတၱကုုိ ပင္ပန္းေစတဲ့ အက်င့္လဲြေတြ က်င့္ေနမိျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း၊ တကယ္တမ္း အတၱကုုိ ခြာေစဖုုိ႔ဆုုိတာ အေၾကာင္းအက်ိဳးကုုိ ျဖတ္ႏုုိင္မွ ကြာေစမွာျဖစ္တဲ့အတြက္ အဲဒီအက်င့္ႏွစ္ခုုကုုိ ေရွာင္ၿပီး အလယ္အလတ္ လမ္းစဥ္အက်င့္ကုုိ က်င့္သုုံးၾကရမွာ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ မဂၢင္အက်င့္ကုုိ မွန္ကန္ေအာင္ က်င့္သုုံးႏုုိင္္ရင္ အတၱကုုိ အမွန္ျမင္ၿပီး အတၱရဲ႕ ခ်ယ္လွယ္မႈေအာက္က ႐ုုန္းထြက္ႏုုိင္ၾကမွာ ျဖစ္ေၾကာင္း စသျဖင့္ ဆုုိလုုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ငါဆုုိတဲ့ အတၱအစဲြမ်ားေၾကာင့္ အမွားေတြေနာက္ တေကာက္ေကာက္လုုိက္ကာ အတၱရဲ႕ ခ်ယ္လွယ္မႈ အတၱသားေကာင္းမ်ား အျဖစ္မွ ႐ုုန္းမထြက္ႏုုိင္ ျဖစ္ေနၾကတဲ့ ပုုထုုဇဥ္ေတြ အေနနဲ႔ ငါဆုုိတဲ့ အတၱဟာ တကယ္မရွိ ႐ုုပ္နာမ္အစုုသာ ရွိတယ္ဆုုိတဲ့ အသိနဲ႔ အရာရာ ငါငါျဖစ္ေနၾကတဲ့ ကုုိယ္ကုိယ့္ကုုိ မွန္ကန္တဲ့ အျမင္နဲ႔ ျမင္သိႏုုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၿပီး အားလုုံးဟာ ငါမဟုုတ္၊ ငါ့ဥစၥာမဟုုတ္တဲ့ အနတၱဆုုိတဲ့ သေဘာကုုိ သတိျပဳဆင္ျခင္ကာ ကုုိယ္ကုုိယ္ကုုိ ငါစဲြေတြဝင္တုုိင္း ငါကုုိယ္တုုိင္လည္း ငါမဟုုတ္ဘူးဆုုိတဲ့အသိနဲ႔ အတၱရဲ႕ သားေကာင္မ်ားအျဖစ္မွ ႐ုုန္းထြက္ႏုုိင္ေအာင္ ႀကဳိးစားၾကရမွာ ျဖစ္ပါေၾကာင္း အသိေပးတင္ျပရင္း အသိေနာက္ကုုိ အက်င့္လုုိက္ႏုုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားဖုုိ႔လည္း တုုိက္တြန္းစကား ပါးလုုိက္ရပါတယ္။
Facebook က အေမးတစ္ပုဒ္ (၈)
Tin Tun Oo (http://www.facebook.com/TINTUNOO.TUNTUN)
ဆရာေတာ္ သံဃာေတာ္မ်ားအား ေလွ်ာက္ထားအပ္ပါသည္။
လူပညာရွိမ်ားကိုလည္းဆရာတင္ပါသည္။
"နေမာ တႆ ဘဂ၀ေတာ အရဟေတာ သမၼာသမၺဳဒၶ" ဟူသာ
ဘုရားရွိခိုးကို မည္သို႔ရြတ္ဆိုမွ ပါဠိသဒၵါမွန္ျပီး ဌာန္ကရိုင္းက်န
မွန္ကန္ပါသနည္း။
၁။နေမာတႆ ဟုတြဲဆိုျခင္းနွင္႔ နေမာ တႆ ဘဂ၀ေတာ ဟုခြဲဆိုျခင္း။
၂။နေမာ တႆဘဂ၀ေတာ ဟုဆိုျခင္း။
၃။နေမာ တႆ ဘဂ ၀ေတာ ဟုခြဲ၍ဆိုျခင္း နွင္႔ ဘဂ၀ေတာ ဟုတြဲ၍ဆိုျခင္း။
၄။အရဟေတာ ၊ အရ ဟေတာ နွင္႔ အ ရဟေတာ ဟု သံုးဂါထာတြင္တစ္မ်ိဳးစီဆိုျခင္း။
မနာပဒါယီ အရွင္ဝိစိတၱ (http://www.facebook.com/ashinvicitta)
၁။ နေမာ တႆဘဂဝေတာလို႔ ရြတ္ဆုိရင္ပိုသင့္ပါတယ္။
၂။ အဓိပၸါယ္ အရရြတ္ဆုိမယ္ဆုိရင္ တႆဘဂဝေတာ-ထုိျမတ္စြာဘုရားရွင္အား နေမာ-ရွိခုိးပါ၏ ဆုိတဲ့ အဓိပၸါယ္နဲ႔ တႆဘဂဝေတာလို႔ ရြတ္ဆုိႏုိင္ပါတယ္။
၃။ ဘဂဝေတာဆုိတဲ့ ပါဠိပုဒ္ဟာ ေဝါဟာရ စကားလုံးတစ္ခု သက္သက္ျဖစ္တဲ့အတြက္ ခဲြၿပီးမရြတ္ဘဲ ဘဂဝေတာလို႔ တစ္ေပါင္းတည္း ရြတ္သင့္ပါတယ္။
၄။ သုံးမ်ိဳးလုံးကုိ အဓိပၸါယ္နဲ႔တကြ ဂုဏ္ကုိမွန္းၿပီး ပူေဇာ္ႏုိင္ရင္ပုိေကာင္းပါတယ္။
ဒီသုံးမ်ိဳးလုံးဟာ အျဖတ္အေတာက္ကြဲတာနဲ႔အမွ် အဓိပၸါယ္လည္း ကဲြသြားတာျဖစ္ပါတယ္။ အရဟေတာဆုိရင္ လူနတ္ျဗဟၼာသတၱဝါအားလုံးတုိ႔၏ ပူေဇာ္အထူးကို ခံယူေတာ္မူထုိက္ေသာလို႔ အဓိပၸါယ္ရၿပီး အရ ဟေတာကေတာ့ ကိေလသာမွန္သမွ်ကို အၾကြင္းအက်န္မရွိ အကုန္အစင္ ပယ္သတ္ေတာ္မူၿပီးေသာလို႔ အဓိပၸါယ္ရကာ အ ရဟေတာကေတာ့ ဆိတ္ကြယ္ရာ အရပ္မွာပင္ မေကာင္းမႈ အကုသိုလ္ကို ျပဳေတာ္မမူေသာလို႔ အဓိပၸါယ္ရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီသုံးမ်ိဳးလုံးကို အဓိပၸါယ္နဲ႔တကြ ဂုဏ္ကိုအာ႐ုံျပဳၿပီး ရြတ္ဆုိႏုိင္ရင္ အေကာင္းဆုံးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
နေမာ တႆ ဘုရားရွိခုိး
အရဟေတာ- လူနတ္ျဗဟၼာ သတၱဝါ အားလုံးတုိ႔၏ ပူေဇာ္အထူးကို ခံယူေတာ္ မူထုိက္ေသာ
အရ ဟေတာ - အလုံးစုံေသာ ကိေလသာမွန္သမွ်ကို အၾကြင္းအက်န္မရွိ အကုန္အစင္ ပယ္သတ္ေတာ္မူၿပီးထေသာ
အ ရဟေတာ - စိတ္ကြယ္ရာ အရပ္၌ပင္လွ်င္ မေကာင္းမႈ အကုသိုလ္ကို ျပဳေတာ္မမူတတ္ထေသာ
သမၼာသမၺဳဒၶႆ - သစၥာေလးတန္ တရားမွန္ကို ဆရာမကူ သယမၺဴဉာဏ္ျဖင့္ ကုိယ္ေတာ္တုိင္ ထုိးထြင္း၍ သိေတာ္မူတတ္ထေသာ
တႆ ဘဂဝေတာ- ဘုန္းေတာ္အစုံ တန္ခုိးဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စုံေတာ္မူေသာ ထုိဘုရားရွင္အား
နေမာ- ႐ုိေသျမတ္ႏုိးမာန္႐ုိႀကိဳး၍ ရွိခုိးပါ၏ အရွင္ဘုရား။
Subscribe to:
Posts (Atom)
