| " မနာပဒါယီ "

ျမန္မာျပည္တြင္ ရွိေနသည္။

။ အခ်ိန္ 11/08/2011 11:29:00 PM

စာေရးသူ = မနာပဒါယီ အရွင္၀ိစိတၱ(ဒုိက္ဦး)

ျမန္မာျပည္တြင္ ရွိေနသည္။

ေရးစရာေတြ ရွိေနပမယ့္ လုပ္စရာေတြ ပိေနတဲ့အတြက္

မေရးအား၊ မေတြးအားတ့ဲအျပင္ အင္တာနက္ကုိလည္း အေလးမထားႏုိင္ဘဲ ျဖစ္ေနသည္။

အေလးထားဖုိ႔ တြန္းအားပုိ႔ေပမယ့္ မတြန္းႏုိင္တဲ့ အင္တာနက္ speedေၾကာင့္ မၾကည့္ႏုိင္ဘဲ မသိမသာပဲ ထားေနခဲ့ရသည္။

ခုေတာင္မွ လူေျခတိတ္ခ်ိန္မုိ႔ မခုိ႔တ႐ုိ႕နဲ႔ ပုိ႔ႏုိင္သေလာက္ ဟုိပုိ႔ဒီပုိ႔လုပ္ရင္း အင္တာနက္ စာဖတ္ပရိတ္ သတ္ေတြကုိ အရိပ္အျမြက္ ႏႈတ္ခြန္းဆက္လုိက္ရျခင္း ျဖစ္သည္။

ျပည္ေတာ္ကထြက္ၿပီး အျပန္ခရီးဆုိရင္ေတာ့ အတုိးခ်ထားတဲ့ အေတြးစေတြနဲ႔ ေတြ႕ႀကဳံခဲ့သမွ်

အေတြ႕အႀကဳံ အဝဝကုိ ရသမွ်နဲ႔ စာပန္းခ်ီျခယ္သျပဖုိ႔ အခ်က္အလက္ မွန္သမွ် မွတ္လုိ႔ရသေလာက္ မွတ္ေက်ာက္လုပ္ေနပါေၾကာင္း...

ေလတုိက္တုိင္းသာ ယိမ္းေနၾကမယ္ဆုိရင္ျဖင့္

။ အခ်ိန္ 10/27/2011 02:05:00 PM

စာေရးသူ = မနာပဒါယီ အရွင္၀ိစိတၱ(ဒုိက္ဦး)

တစ္ေလာက ႏုိင္ငံျခားမွာေနထုိင္ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ အစ္မတစ္ေယာက္ဆီက ဖုန္းဝင္လာပါတယ္။ ဖုန္းကုိင္လုိက္ေတာ့ သူ႔အသံကုိ သဲသဲကဲြကဲြ မၾကားရဘဲ ႐ႈိက္ႀကီးတစ္ငင္ ငုိေနတဲ့ အသံကုိပဲ ဆက္တုိက္ၾကားေနခဲ့ပါတယ္။ သိပ္ခံစားေနရတဲ့ သေဘာရွိတဲ့အတြက္ ငိုသံေလးနည္းနည္း တိတ္သြားေအာင္ ဖုန္းကုိင္ၿပီး ေစာင့္နားေထာင္လုိက္ပါတယ္။ အားရပါးရ ငုိၿပီးေတာ့မွ သူ႔အသံက နည္းနည္း ျပန္ထြက္လာပါတယ္။ ဘာျဖစ္တာလဲ၊ ဘယ္လုိျဖစ္တာလဲ၊ ဘာေၾကာင့္ ဒီေလာက္ေတာင္ ခံစားေနရတာလဲ စသျဖင့္ ေမးခြန္းေတြ တစ္ခုခုၿပီးတစ္ခု ေမးၾကည့္လုိက္ေတာ့မွ အစ္မေတာ္ဟာ သူ႔ကုိသူအားယူၿပီး ႐ႈိက္သံသဲ့သဲ့နဲ႔ သူ႔အျဖစ္ကုိ ေျပာျပရွာပါတယ္။ သူခံစားေနရတာေတာ့ ၾကာပါၿပီ။ ဘုန္းဘုန္းကုိ အပူေပးသလုိ ျဖစ္မွာဆုိးတာနဲ႔ ဘာမွမေျပာဘဲ ေနခဲ့တာ ခုေတာ့ ဘယ္လုိမွကုိ မခံစားႏုိင္ေတာ့လုိ႔ ဆက္လုိက္တာပါတဲ့ေလ။

ျဖစ္ပုံက ထုံးစံအတုိင္း လုပ္ငန္းခြင္မွာပဲေပါ့။ လုပ္ေဖာ္ကုိင္ဖက္ အခ်င္းခ်င္း မနာလုိၾကရကာ သူ႔ခမ်ာ တုိက္တာခုိက္တာ ခံေနရတဲ့ အျဖစ္ပါ။ ေဆး႐ုံမွာ အတူလုပ္ၾကတဲ့ စီနီယာ ႏုိင္ငံျခားသူတစ္ေယာက္က အစ္မေတာ္ရဲ႕ ရာထူးတုိး စာေမးပဲြေျဖဖုိ႔ ကိစၥကုိ ေျဖလုိ႔မရေအာင္ သူ႔ကုိအမ်ိဳးမ်ိဳး အေႏွာက္အယွက္ ေပးေနတယ္တဲ့ေလ။ အေႏွာက္အယွက္ေပးတာကလည္း အစ္မေတာ္ အရင္တုန္းက လုပ္ခဲ့တဲ့ အလုပ္မွာ စဝင္ဝင္ခ်င္းတုန္းက လူနာကုိ ေဆးမွားေပးခဲ့တဲ့ အမွားေလးကုိ ျပန္ေဖာ္ၿပီး “အဲဒီတုန္းက ဒီလုိအျဖစ္ေတြ ရွိခဲ့တဲ့အတြက္ ရာထူးတုိးစာေမးပဲြေျဖဖုိ႔ သူ႔ကုိအခြင့္ မေပးသင့္ေၾကာင္း” စသျဖင့္ တာဝန္ရွိသူေတြကုိ ေရွ႕တစ္မ်ိဳး ကြယ္ရာတစ္ဖုံ နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ တုိက္ခုိက္ေနတာလုိ႔ ဆုိပါတယ္။ အစ္မကသူ႔အေပၚကုိ ေကာင္းသေလာက္ သူကအစ္မအေပၚ အဲဒီလုိမ်ိဳးေတြ လုပ္လာတာဆုိေတာ့ ရင္ထဲမွာ မခံခ်ိမခံသာေအာင္ ျဖစ္ရတဲ့အေၾကာင္း ဘုန္းဘုန္းကုိ ရင္ဖြင့္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

အစ္မေျပာသမွ် စကားေတြကုိ ေအးေအးေဆးေဆး နားေထာင္ၿပီး ဘုန္းဘုန္းမွာ သူ႔အတြက္ ေျပရာေျပေၾကာင္း စကားေတြ ေျပာျပေပးရျပန္ပါတယ္။ ေျပာဆုိေတာ့လည္း တရားစကား၊ တရားအားေတြနဲ႔ ဘဝအားကုိ ျဖစ္ေစမယ့္ စကားေတြကုိပဲ ေျပာေပးရတာျဖစ္ပါတယ္။ ဘုန္းဘုန္းကေတာ့ ဘာသာတရား ႐ႈေထာင့္ကပဲ သူ႔ကုိ အႏုိင္ယူဖုိ႔ ေျပာရပါတယ္။ “သူ႔ကမ်ားမ်ား တုိက္ခုိက္ေလေလ ကုိယ့္က ေမတၱာမ်ားမ်ား ထားႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားေလ၊ အေႏွာက္အယွက္ အတုိက္အခုိက္ေတြ မ်ားေလေလ ဘုရားတရားအလုပ္ကုိ မ်ားမ်ားဖိလုပ္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားေလ” စသျဖင့္ ေနထုိင္ေလ့က်င့္ရမွာ ျဖစ္ေၾကာင္း အစ္မကုိ ေျပာျပေပးျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ အစ္မထံက ထြက္လာတဲ့ စကားက “တပည့္ေတာ္ အခုတစ္ေလာ ဘုရားတရား အလုပ္ကုိ ႀကိဳးစားၿပီး လုပ္ပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ လုပ္ေနရဲ႕နဲ႔ အတုိက္အခုိက္ေတြက ပုိတုိးလာေတာ့ ဘာသာတရားနဲ႔ ကုိယ္လုပ္ေနရတဲ့ ကံတရားအေပၚမွာေတာင္ အယုံအၾကည္ေတြ နည္းလာသလုိ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္”တဲ့ေလ။

အစ္မေတာ္ရဲ႕ အဲဒီစကားကုိ ၾကားလုိက္ရေတာ့ ဘုန္းဘုန္းရင္ထဲမွာ အေတာ္ထိတ္လန္႔သြားပါတယ္။ အစ္မတစ္ေယာက္ သူမ်ားရဲ႕အတုိက္အခုိက္ေၾကာင့္ ဘာသာတရား၊ ကံတရားေတြ အေပၚအထိ သဒၶါတရားေတြ နည္းလာေနပါေတာ့လားလုိ႔ စဥ္းစားၿပီး ဘုန္းဘုန္းမွာ အစ္မကုိ အေၾကအလည္ ေျဖာင့္ဖ်ရပါတယ္။ “အစ္မအေနနဲ႔ သူမ်ားရဲ႕ အတုိက္အခုိက္ေတြမွာ တစ္ခါေတာင္မဟုတ္ဘူး၊ ႏွစ္ခါေတာင္ ႐ႈံးေနၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ တုိက္ခုိက္မႈေတြႀကဳံတုိင္း ကုိယ္ကလုိက္ၿပီးတုန္လႈပ္ ခံစားေနမယ္ဆုိရင္ တုိက္ခုိက္တဲ့သူရဲ႕ ဗ်ဴဟာဟာ ေအာင္ျမင္ေနတာျဖစ္ၿပီး ကုိယ္ကသူ႔ရဲ႕ တုိက္ခုိက္မႈေအာက္ကုိ ေရာက္လာေနကာ အလုိလုိ ႐ႈံးလာေနတာ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဒီထက္ပုိဆုိးတာက သူမ်ားရဲ႕ တုိက္ခုိက္မႈေနာက္ကုိ လုိက္ခံစားၿပီး ကုိယ္လုပ္ေနတဲ့ ေကာင္းတဲ့အလုပ္ေတြမွာပါ သံသယေတြပြားၿပီး သဒၶါတရားေတြ ေလ်ာ့နည္းတဲ့ အျဖစ္ဟာ တစ္ဖက္သူရဲ႕ တုိက္ခုိက္မႈေအာက္မွာ ကုိယ္ကအလူးအလိမ့္နဲ႔ ႏွစ္ေၾကာ့ျပန္ေအာင္ကုိ ႐ႈံးေနတာျဖစ္ေၾကာင္း စသျဖင့္ ေထာက္ျပေျပာဆုိၿပီး “အခုအခ်ိန္ကစၿပီးေတာ့ စိတ္သစ္လူသစ္နဲ႔ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ အ႐ႈံးမေပးဘဲ ရတနာသုံးပါးနဲ႔ ကုိယ္က်င့္သီလကုိ အထူးလုံၿခဳံေအာင္ ေစာင့္ထိန္းကာ ျဖဴစင္သန္႔ရွင္းတဲ့ စိတ္နဲ႔ကုိယ့္ကုိ တုိက္ခုိက္တဲ့ သူရဲ႕မ်က္ႏွာကုိ ျမင္ေအာင္ၾကည့္ၿပီး ကုိယ္ရဲ႕ရန္သူလုိ႔ သေဘာမထားဘဲ သတၱဝါေတြထဲက သတၱဝါတစ္ဦး အေနနဲ႔ အႀကိမ္ႀကိမ္သာ ေမတၱာကမၼ႒ာန္း စီးျဖန္းၾကည့္ဖုိ႔၊ ၿပီးေတာ့ ျပဳခဲ့သမွ် ကုသုိလ္ေကာင္းမႈေတြကုိ ျပန္လည္ဆင္ျခင္ၿပီး သစၥာျပဳကာ အတုိက္အခုိက္မ်ားက ျမန္ျမန္ေက်ာ္လႊားႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကည့္ဖုိ႔” သတိေပး တုိက္တြန္းျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

ဘုန္းဘုန္းေျပာသမွ်ေတြကုိ နားေထာင္ၿပီး အစ္မေတာ္မွာ အေတာ္စိတ္သက္သာရာ ရသြားတယ္နဲ႔တူပါတယ္ အသံေတြ ၾကည္လင္လာကာ ေနာက္ဆုံး ႏႈတ္ဆက္စကားဆုိၿပီး ဖုန္းခ်သြားခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ သုံးေလးရက္ေလာက္ေနေတာ့ အစ္မဆီက ဖုန္းထပ္လာပါတယ္။ အခုသူ႔ကုိ အထက္က ရထူးတုိး စာေမးပြဲေျဖဖုိ႔ ခြင့္ျပဳလုိက္ၿပီတဲ့ေလ။ ဒီတစ္ေခါက္ၾကားရတဲ့ အစ္မေတာ္ရဲ႕ အသံကေတာ့ ၿပဳံးရႊင္ၾကည္လင္ေနခဲ့ပါတယ္။ အစ္မဆီက ဖုန္းခ်သြားၿပီးေနာက္မွာေတာ့ ဘုန္းဘုန္းမွာ စာေရးဖုိ႔ ကုန္ၾကမ္းတစ္ခု ရခဲ့ပါေတာ့တယ္။

ဟိုတစ္ေလာက လူမႈေရး လုပ္ငန္းေလးေတြ လုပ္ေနတဲ့ ဒကာေလးတစ္ေယာက္လည္း သူ႔အေပၚ ေျပာဆုိလာတဲ့ စကားေတြ၊ အတုိက္အခုိက္ေတြေၾကာင့္ ဒီလုပ္ငန္းအေပၚမွာ မလုပ္ေတာ့ဘဲ စိတ္ဓာတ္ေလးေတြ ေလ်ာ့နည္းလာတဲ့အျဖစ္နဲ႔ ႀကဳံေတြ႕ခဲ့ရလုိ႔ သူ႔ကုိလည္း ေျဖာင့္ဖ်ေပးခဲ့ရပါေသးတယ္။ ဟုတ္ပါတယ္။ အတုိက္အခုိက္ဆုိတာက အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ သူေတြအတြက္ေတာ့ မျဖစ္မေန ႀကဳံကုိႀကဳံေနရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ မလုပ္ရင္ ဘာမွမျဖစ္ေပမယ့္ လုပ္မိလုိ႔ကေတာ့ လုပ္တဲ့အားနဲ႔အမွ် တုိက္ခုိက္မႈ အေႏွာက္အယွက္ေတြကလည္း ရွိေနၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ လုပ္တဲ့သူမေျပာနဲ႔ ဘာမွမလုပ္ဘဲ ေနတဲ့သူေတြကုိေတာင္ ေျပာခ်င္တဲ့သူေတြက ဘာမွမလုပ္လုိ႔ ေျပာခ်င္ၾကေသးတာဆုိေတာ့ လုပ္ေနတဲ့သူေတြ အတြက္ေတာ့ အထူးေျပာစရာကုိ မလုိေတာ့ပါဘူး။ ေႏွာက္ယွက္တုိက္ခုိက္မႈေတြက ရွိကုိရွိေနၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဓိကကေတာ့ ဘယ္လုိတုိက္ခုိက္မႈမ်ိဳးပဲ လာလာ မတုန္မလႈပ္ ရင္ဆုိင္ႏုိင္ေအာင္ ကုိယ့္ဘက္က ျပင္ဆင္ထားဖုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ လူ႔ေလာကရဲ႕ အတုိက္အခုိက္ေတြဆုိတာ ေလေတြပါပဲ။ ေလဆုိတာ တုိက္တဲ့အရာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ေလဟာျပင္ထဲကုိ ထြက္လာရင္ ေလရဲ႕တုိက္တာကုိေတာ့ ခံကုိခံရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ ေလတုိက္တာခံရတဲ့ အခါမွာသာ ကုိယ္က ယိမ္းယိုင္ၿပီး လဲမသြားေအာင္ ထိန္းႏုိင္ဖုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေလတုိက္ခံရတဲ့ အရာေတြကုိၾကည့္ရင္ အျမင့္မွာရွိတဲ့ အရာေတြက ပုိၿပီးတုိက္တာ ခံရတဲ့ သေဘာရွိသလုိ ေလာကႀကီးမွာလည္း လုပ္ငန္းေဆာင္တာ ေနရာဌာန အျမင့္ကုိ ေရာက္ေနတဲ့သူေတြမွာ ပုိၿပီးအတုိက္အခုိက္ေတြ ခံရတတ္တဲ့ သေဘာရွိပါတယ္။ သစ္ပင္ေတြမွာဆုိရင္ ထိပ္ဆုံးမွာ ရွိေနတဲ့ သစ္ရြတ္သစ္ခက္ေတြဟာ တဖ်ပ္ဖ်ပ္နဲ႔ အသံထြက္ေအာင္ ပုိၿပီးအတုိက္အခုိက္ ခံရတတ္သလုိ လုပ္ငန္းခြင္ေတြမွာလည္း သူ႔အဆင့္နဲ႔သူ အျမင့္ေရာက္လာတဲ့ သူေတြမွာ ပုိၿပီးအသံထြက္ေအာင္ တုိက္ခုိက္ခံရတတ္ပါတယ္။ ဒါဟာ သဘာဝပါပဲ။ ဘာမွမဟုတ္တဲ့ ေနရာဌာနေလးေတြမွာေတာင္ အခ်င္းခ်င္း အတုိက္အခုိက္ ခံေနရတတ္တာဆုိေတာ့ နည္းနည္းဟုတ္တဲ့ေနရာ၊ နည္းနည္းျမင့္တဲ့ေနရာ၊ ဒီထက္ပုိၿပီး ဟုတ္တဲ့ျမင့္တဲ့ ေနရာေတြမွာဆုိရင္ အထူးေျပာစရာမရွိ တုိက္ခုိက္တာေတြက ေသခ်ာေပါက္ ရွိေနၾကမွာ အမွန္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဆုိေတာ့ကား တုိက္ခုိက္တတ္တာဟာ ေလေတြနဲ႔ လူေတြရဲ႕ အလုပ္ျဖစ္ၿပီး တုိက္ခုိက္တာကုိ ခံႏုိင္ရည္ရွိေအာင္ ႀကိဳးစားရမွာက အတုိက္အခုိက္ခံ သစ္ပင္ေတြနဲ႔ ကုိယ့္ကုိယ္တုိင္ရဲ႕ အလုပ္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အတုိက္အခုိက္ေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲျပင္းျပင္း အကုိင္းအခက္ေတြ မက်ိဳးမပဲ့ေအာင္ ေစာင့္ေရွာက္ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ တုိက္ခုိက္မႈေတြကုိ ဉာဏ္နဲ႔ယွဥ္ၿပီး ေက်ာ္လႊားႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ခါတေလ သစ္ပင္ေတြလုိေပါ့။ သစ္ပင္ေတြမွာ အပင္ႀကီးေတြဟာ ေလျပင္ေလးညႇင္းေလးေတြဆုိရင္ ဘာမွမျဖစ္ေပမယ့္ ျပင္းထန္တဲ့ ေလမုန္းတုိင္းေတြ တုိက္ခတ္လာတဲ့ အခါမွာေတာ့ တင္းလြန္းအားႀကီးရင္း ေနာက္ေတာ့ အကုိုင္အခက္ေတြ က်ိဳးပဲ့ကာ အျမစ္ပါ လန္သြားတာေတြကုိ သတိျပဳမိရင္ ေတြ႕ရတတ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကုိင္းပင္ေလးေတြကေတာ့ တုိက္လာတဲ့ေလေတြအေပၚမွာ အလုိက္သင့္ေလးပဲ ယိမ္းထုိးေပးေနတဲ့အတြက္ အကုိင္းအခက္က်ိဳးတာေတြ မရွိဘဲ ေလၿငိမ္သြားတဲ့အခါ ပုံမွန္အတုိင္းပဲ ျပန္ေထာင္ေနတာေတြလည္း ရွိပါတယ္။

လူ႔ေလာက၊ လူ႔အသုိင္းအဝုိင္းမွာလည္း ဒီလုိပဲ ရွိတတ္ပါတယ္။ တုိက္ခုိက္လာတဲ့ အတုိက္အခုိက္ေတြကုိ ကုိယ္က ဉာဏ္နဲ႔ယွဥ္ၿပီး ခံႏုိင္ရည္ရွိေအာင္ ႀကိဳးစားၾကည့္ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ နည္းနည္းတုိက္ခုိက္လာရင္ နည္းနည္းေလးနဲ႔ ခံႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၿပီး ျပင္းျပင္းထန္ထန္ တုိက္ခုိက္လာရင္ေတာ့ ဉာဏ္နဲ႔ယွဥ္ၿပီး ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ အကုိင္းအခက္ေတြ မက်ိဳးမပဲ့ေအာင္ တိမ္းရင္းေရွာင္းရင္း ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေျပာင္းေျပာင္းေလးနဲ႔ ခံႏုိင္ရည္ ရွိေအာင္ ႀကိဳးစားၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အတုိက္အခုိက္ေတြကုိ တန္ျပန္တုိက္ခုိက္တဲ့အခါ ကုိယ့္ရဲ႕အားနဲ႔ အတုိက္အခံအားအေပၚလုိက္ၿပီး တစ္ခါတေလ ကုိယ္ပဲက်ိဳးပဲ့ သြားတတ္တာေတြ ရွိတဲ့အတြက္ တုိက္ခုိက္မႈေတြကုိ တန္ျပန္ၿပီး တုိက္ခုိက္တာထက္ တုိက္ခုိက္လာသမွ်ကုိ မယိမ္းမယိုင္ ခံႏုိင္ရည္ရွိေအာင္ ႀကိဳးစားတာက ကုိယ့္အတြက္ အေကာင္းဆုံးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ သူမ်ားကုိလည္း မတုိက္ခုိက္ဘဲ ကုိယ့္ထံေရာက္လာတဲ့ အတုိက္အခုိက္ေတြမွာလည္း ရင္ဆုိင္ေက်ာ္လႊားႏုိင္ေအာင္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ဉာဏ္နဲ႔ယွဥ္ၿပီး ေနထုိင္ေလ့က်င့္တာဟာ အတုိက္အခုိက္ ေလာကဓံကုိ ရင္ဆုိင္ဖုိ႔အတြက္ အေကာင္းဆုံးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

အတုိက္အခုိက္ ေလာကဓံေတြကုိ ရင္ဆုိင္ႏုိင္ဖုိ႔အတြက္ ကုိယ့္မွာလက္နက္ေတြ အျပည့္ျဖည့္ထားဖုိ႔ လုိပါတယ္။ ေလာကေၾကာင္းအရ ျဖည့္သင့္ျဖည့္ထုိက္တဲ့ အသိပညာ၊ အတတ္ပညာေတြ ျဖည့္ထားဖုိ႔ လုိသလုိ ဓမၼေၾကာင္းအရလည္း ကုိယ့္က်င့္သီလေတြ၊ သမာဓိအက်င့္ေတြ၊ ပညာအက်င့္ေတြကုိလည္း အားျဖည့္ထားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ သီလတရား၊ သဒၶါတရား၊ ပညာတရား၊ ဝီရိယတရားေလးေတြနဲ႔ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ အားျဖည့္ထားမယ္ဆုိရင္ အၿမဲမရွိတဲ့ တုိက္ခုိက္မႈေတြမွာ အလဲြမရွိဘဲ ယွဥ္ဆုိင္ေက်ာ္လႊားႏုိင္ၾကမွာ အမွန္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ တုိက္တတ္တဲ့ ေလကပဲျဖစ္ျဖစ္၊ တုိက္ခုိက္တတ္တဲ့ လူေတြကပဲ ျဖစ္ျဖစ္ တုိက္ခုိက္လာတဲ့အခါ ေလတုိက္တုိင္း မယိမ္းဘဲ ခံႏုိင္တဲ့ သစ္ပင္ေတြ၊ ျပင္းထန္တဲ့ တိုက္ခုိက္မႈေတြမွာလည္း အလုိက္သင့္ ေရွာင္တိမ္းတတ္တဲ့ သစ္ပင္ေလးေတြလုိ လူအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ တုိက္ခုိက္မႈ အမ်ိဳးမ်ိဳးကုိ ခံရတတ္တဲ့ လူေတြအေနနဲ႔လည္း တစ္ခ်ိဳ႕တုိက္ခုိက္မႈေတြမွာ မယိမ္းေယာင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၿပီး တစ္ခ်ိဳ႕တုိက္ခုိက္မႈေတြမွာလည္း အလုိက္သင့္ ေရွာင္တိမ္းႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားကာ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ မက်ိဳးမပဲ့ေအာင္သာ အသိ၊ သတိ၊ သမာဓိ၊ ဝီရိယ စသည္မ်ားနဲ႔ ခံႏုိင္ရည္ရွိေအာင္ ရင္ဆုိင္ေက်ာ္လႊားၾကရမွာ ျဖစ္ပါေၾကာင္း အသိေပး တင္ျပလုိက္ရင္း တုိက္ခုိက္မႈ မွန္သမွ် မယိမ္းမယိုင္ သတိခုိင္ခုိင္ ထားၾကဖုိ႔ ေစတနာထား ေမတၱာအားျဖင့္ သိသမွ်နဲ႔ အသိမွ်လုိက္ရပါတယ္။

ေသမွာ မေၾကာက္ၾကသူမ်ား

။ အခ်ိန္ 10/25/2011 07:11:00 AM

စာေရးသူ = မနာပဒါယီ အရွင္၀ိစိတၱ(ဒုိက္ဦး)

ဤေလာက၌ ပုထုဇင္ ပုဂၢိဳလ္သတၱ၀ါ မွန္သမွ်သည္ ေသရမည္ကုိ ေၾကာက္ၾက၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္လည္း ေသရမည့္ေဘးႏွင့္ ႀကဳံၾကသည့္အခါ လြတ္ရာလမ္းကုိ နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ ႀကိဳးစားရွာေဖြၾကျခင္း ျဖစ္၏။ အသက္ရွင္ေအာင္ နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ အားထုတ္ၾက၏။ ေသေဘးႏွင့္ မႀကဳံရေအာင္ အသက္ရွင္ ရပ္တည္ႏုိင္ေရး နည္းလမ္းကုိ ရွာေဖြၾက၏။ အစာမစားလွ်င္ ေသရမည္ကုိ ေၾကာက္ၾကသျဖင့္ အစာစားၾက၏။ ေရမေသာက္လွ်င္ ေသမည္စိုးသျဖင့္ ေရေသာက္ၾက၏။ ေရာဂါေၾကာင့္ ေသမည္ကုိ ေၾကာက္ၾကသျဖင့္ ေရာဂါမျဖစ္ေအာင္၊ ျဖစ္လာလွ်င္လည္း ေပ်ာက္ကင္းသက္သာေအာင္ အားထုတ္ၾက၏။ မွန္၏။ ထုိ႔အတြက္ေၾကာင့္လည္း စည္းစိမ္ဥစၥာႏွင့္ ေျခလက္အဂၤါတစ္ခုခု ယွဥ္လာလွ်င္ စည္းစိမ္ဥစၥာကုိ စြန္႔္၍ ေျခလက္အဂၤါကုိ ေရြးခ်ယ္ၾကျခင္းျဖစ္၏။ ေျခလက္အဂၤါတုိ႔ႏွင့္ အသက္ယွဥ္လာလွ်င္ ေျခလက္အဂၤါတုိ႔ကုိ စြန္႔၍ အသက္ကုိ ေရြးခ်ယ္ၾကျခင္းျဖစ္၏။ မေသဘူးဆုိလွ်င္ အသက္ကလဲြ၍ က်န္သည့္အရာမ်ားကုိ စြန္႔လြတ္ရန္ ၀န္မေလးတတ္ၾကေပ။ ဤသည္တို႔မွာ ေသရမည္ကုိ ေၾကာက္ၾကေသာေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္၏။ သာမန္သူမ်ား မဆုိထားဘိ ေလာကတြင္ ဒုကၡအမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္ ႀကဳံေတြ႕ရသျဖင့္ မခံစားႏုိင္ျဖစ္ၿပီး မိမိကုိယ္ကုိ သတ္ေသရန္ ႀကိဳးစားၾကသည့္ သူမ်ားပင္လွ်င္ လက္ေတြ႕ေသၾကရမည္ ဆုိေသာအခါ ေၾကာက္လန္႔မႈ ျဖစ္ၾကေသး၏။

ၾကားဖူးသည့္ ပုံျပင္္ေလး တစ္ခုရွိ၏။ ေရွးတုန္းက ေက်းရြာတစ္ရြာတြင္ အလြန္ဒုကၡဆင္းရဲ ျဖစ္သျဖင့္ မိမိကုိယ္ကုိ ဆဲဲြႀကိဳးခ်ေသရန္ ႀကိဳးစားသည့္ သူတစ္ေယာက္ရွိ၏။ တစ္ေန႔ ထုိသူသည္ မိမိကုိယ္ကုိ သတ္ေသရန္ ႀကိဳးအရွည္တစ္ေခ်ာင္းကုိ ယူကာ ရြားထိပ္က သစ္ပင္ႀကီးရွိရာ အရပ္သုိ႔ သြား၏။ သစ္ပင္ရွိရာသုိ႔ ေရာက္သည့္အခါ ႀကိဳးတစ္စကုိ သစ္ပင္၏သစ္ကုိင္း တစ္ခုတြင္ ခ်ည္ၿပီး က်န္တစ္စကုိ မိမိ၏ လည္ပင္းတြင္ ခ်ည္ကာ သစ္ပင္ေပၚမွ ခုန္ခ်ေလ၏။ သုိ႔ေသာ္ မည္သုိ႔ပင္ ႀကိဳးစားႀကိဳးစား ဘာမွ်မျဖစ္ဘဲ အသက္ရွင္လွ်က္သာရွိ၏။ စင္စစ္ ထုိသုိ႔ျဖစ္ျခင္းမွာ သူ၏ႀကိဳးမွာ သစ္ကုိင္းႏွင့္ ေျမႀကီးထက္ႏွစ္ဆေလာက္ ရွည္္ေနေသာေၾကာင့္ ျဖစ္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္လည္း ခုန္ခ်တုိင္း ႀကိဳးစက ေျမႀကီးေပၚတြင္ ပုံလ်က္သားျဖစ္ကာ မေသျခင္းျဖစ္၏။ ထုိအခ်င္းအရာကုိ ျမင္းစီးၿပီး တစ္ေနရာသုိ႔ ခရီးသြားသည့္ သူတစ္ေယာက္က ေတြ႕ကာ ``ေဟ့လူ… ဘာလုပ္ေနတာလဲ`` ဟု ေမး၏။ ထုိအခါ သစ္ပင္ေပၚမွ သူက ``ကၽြန္ေတာ္ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ သတ္ေသမလုိ႔ပါ။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္လုိျဖစ္မွန္း မသိ၊ ေသလုိ႔ကုိ မရဘူးျဖစ္ေနတယ္``ဟု ျပန္ေျပာ၏။ ထုိအခါ ခရီးသြားက အေျခအေနကုိ ၾကည့္ၿပီး ``ဟာ… ခင္ဗ်ားႏွယ္… အ ရန္ေကာ… ခင္ဗ်ားလုပ္တာက ဟုတ္မွမဟုတ္ဘဲ… လာဆင္းခဲ့ ကၽြန္ေတာ္ျပမယ္ ေသေသခ်ခ်ာၾကည့္`` ဟု ဆုိကာ ေသေၾကာင္းႀကံမည့္ သူူဆီမွ ႀကိဳးကုိယူၿပီး သူကုိယ္တုိင္ သစ္ပင္ေပၚတက္သြားကာ ေအာက္ကလူကုိ ``ေဟ့လူ… ဒီမွာ က်ဳပ္ျပမယ္ ေသေသခ်ခ်ာၾကည့္.. ခင္ဗ်ားဟာက ႀကိဳးရွည္ေနလုိ႔ ျဖစ္တာ၊ ႀကိဳးကုိ ဒီလုိတုိေအာင္ ျဖတ္၊ ၿပီးရင္ ဒီလုိ လည္ပင္မွာ ခ်ည္ၿပီး ဒီလုိခုန္ခ်ရတယ္..`` ဟု ဆုိကာ သူ႔လည္ပင္းကုိ ႀကိဳးကြင္းစြပ္ကာ သူကုိယ္တုိင္ ခုန္ခ်ျပလုိက္၏။ အျပေကာင္းသည့္ ခရီးသြားကား တစ္ခါတည္း မိမိကုိယ္ကုိ မိမိသတ္ေသၿပီး ျဖစ္သြားေလ၏။ ထုိအျခင္းအရာကုိ ျမင္သည့္အခါ အမွန္တကယ္ မိမိကုိယ္ကုိ သတ္ေသရန္ ႀကိဳးစားသည့္ ရြာသားမွာ အလြန္အမတန္ ေၾကာက္လန္႔ၿပီး ``ဟာ… ေသတာဟာ ေၾကာက္စရာႀကီးပါလား…`` ဟု ေရရြတ္ၿပီး မေသရဲေတာ့ဘဲ ေၾကာက္အားလန္႔အား ရြာထဲျပန္၀င္ ေျပးသြားေလ၏။ ဤပုံျပင္ေလးသည္ ဟာသဆန္ဆန္ ပုံျပင္ေလးျဖစ္ေသာ္လည္း တစ္ဘက္က ၾကည့္ပါက အမွန္တကယ္ ေသခ်င္ၾကသည့္ သူမ်ားပင္လွ်င္ လက္ေတြ႕ေသရမည္ ဆုိေသာအခါ ေၾကာက္လန္႔တတ္ၾကေၾကာင္း သြယ္၀ုိက္ၿပီး နားလည္သေဘာေပါက္ႏုိင္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ေသရမည္ကုိ မေၾကာက္သည့္သူ မရွိဟု ေျပာဆုိၾကျခင္း ျဖစ္၏။

သုိ႔ေသာ္ ေသမွာမေၾကာက္သူမ်ားသည္ အမွန္ပင္ရွိ၏။ မည္သုိ႔ေသာ သူမ်ားသည္ ေသမွာမေၾကာက္ၾကေၾကာင္း ဗုဒၶစာေပတြင္ ဘုရားရွင္ကုိယ္ေတာ္တုိင္ ေဟာၾကားေတာ္မူထားသည္မ်ား ရွိ၏။ အဂၤုတၱရနိကာယ္၊ စတုကၠနိပါတ္ ပါဠိေတာ္ အဘယသုတ္တြင္ ေသမွာမေၾကာက္သည့္ ပုဂၢိဳလ္ေလးေယာက္ ရွိေၾကာင္း ျမတ္ဗုဒၶေဟာေတာ္မူထား၏။ ဤတရားေတာ္သည္ ဇာဏုေႆာဏီ အမည္ရွိေသာ ပုဏၰားႀကီး၏ ေမးျမန္းေလွ်ာက္ထားခ်က္ကုိ ျမတ္စြာဘုရားရွင္မွ ေျဖၾကားေဟာထားျခင္းျဖစ္၏။ ဤအဘယသုတ္တြင္ ေသမွာေၾကာက္သည့္သူမ်ား ႏွင့္ ေသမွာ မေၾကာက္သည့္ သူမ်ားကုိ ေဟာေတာ္မူထားေသာ္လည္း ဤေနရာတြင္ ေသမွာမေၾကာက္သူမ်ားကုိသာ တင္ျပလုိပါ၏။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ ေသမွာမေၾကာက္သူမ်ားကုိ တင္ျပလုိက္ကာမွ်ျဖင့္ အျပန္အားျဖင့္ ေသမွာေၾကာက္သည့္ သူမ်ားကုိလည္း အလြယ္တကူ နားလည္ႏုိင္မည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္၏။

ျမတ္စြာဘုရားရွင္မွ ပုဏၰားႀကီးအား
``- ပုဏၰား… ဤေလာက၌ အခ်ိဳ႕ေသာသူသည္ ကာမဂုဏ္တုိ႔၌ ရာဂကင္း၏။ ဆႏၵကင္း၏။ ခ်စ္ျမတ္ႏုိးျခင္းကင္း၏။ မြတ္သိပ္ျခင္းကင္း၏။ ပူပန္ျခင္းကင္း၏။ တဏွာကင္း၏။ ထုိသူသုိ႔ ျပင္းျပေသာ ေရာဂါအနာ တစ္မ်ိဳးမ်ိဳး က်ေရာက္ေသာအခါ ``ခ်စ္ခင္ဖြယ္ ကာမဂုဏ္တုိ႔သည္ ငါ့ကုိဧကန္ စြန္႔ၾကလိမ့္မည္၊ ငါသည္လည္း ခ်စ္ခင္ဖြယ္ရာ ကာမဂုဏ္တုိ႔ကုိ စြန္႔ရေတာ့မည္``ဟု (မိမိကုိယ္ကုိ) အႀကံမျဖစ္။ မစုိးရိမ္။ မပင္ပန္း။ မငိုေၾကြး။ ရင္ဘက္စည္တီး မျမည္တမ္း။ ျပင္းစြာေတြေ၀ျခင္းသုိ႔ မေရာက္။ ပုဏၰား… ေသျခင္းသေဘာရွိသည္ ျဖစ္လ်က္ ေသျခင္းမွ မေၾကာက္ေသာ၊ ထိတ္လန္႔ျခင္းသုိ႔ မေရာက္ေသာ သူဟူသည္ ဤသူပင္တည္း။

- ပုဏၰား… ေနာက္တစ္မ်ိဳးကား.. ဤေလာက၌ အခ်ိဳ႕ေသာသူသည္ ကုိယ္၌ ရာဂကင္း၏။ ဆႏၵကင္း၏။ ခ်စ္ျမတ္ႏုိးျခင္းကင္း၏။ မြတ္သိပ္ျခင္းကင္း၏။ ပူပန္ျခင္းကင္း၏။ တဏွာကင္း၏။ ထုိသူသုိ႔ ျပင္းျပေသာ ေရာဂါအနာ တစ္မ်ိဳးမ်ိဳး က်ေရာက္ေသာအခါ ``ခ်စ္ခင္ဖြယ္ ကုိယ္သည္ ငါ့ကုိဧကန္ စြန္႔ၾကလိမ့္မည္၊ ငါသည္လည္း ခ်စ္ခင္ဖြယ္ရာ ကုိယ္ကုိ စြန္႔ရေတာ့မည္``ဟု (မိမိကုိယ္ကုိ) အႀကံမျဖစ္။ မစုိးရိမ္။ မပင္ပန္း။ မငိုေၾကြး။ ရင္ဘက္စည္တီး မျမည္တမ္း။ ျပင္းစြာေတြေ၀ျခင္းသုိ႔ မေရာက္။ ပုဏၰား… ေသျခင္းသေဘာရွိသည္ ျဖစ္လ်က္ ေသျခင္းမွ မေၾကာက္ေသာ၊ ထိတ္လန္႔ျခင္းသုိ႔ မေရာက္ေသာ သူဟူသည္ ဤသူပင္တည္း။

- ပုဏၰား… ေနာက္တစ္မ်ိဳးကား.. ဤေလာက၌ အခ်ိဳ႕ေသာသူသည္ မေကာင္းမႈကုိ မျပဳ။ ၾကမ္းၾကဳတ္မႈကုိ မျပဳ။ ညစ္ႏြမ္းမႈ အကုသုိလ္ကုိ မျပဳ။ ေကာင္းမႈကုိ ျပဳၿပီးျဖစ္၏။ ကုသုိလ္ကုိ ျပဳၿပီးျဖစ္၏။ ေၾကာက္မက္ဖြယ္မွ တားျမစ္ေရးကုိ ျပဳၿပီးျဖစ္၏။ ထုိသူသုိ႔ ျပင္းျပေသာ ေရာဂါအနာ တစ္မ်ိဳးမ်ိဳး က်ေရာက္ေသာအခါ ``ငါသည္ မေကာင္းမႈကုိ မျပဳ၊ ၾကမ္းၾကဳတ္မႈကုိ မျပဳ၊ ညစ္ႏြမ္းမႈကုိ မျပဳ၊ ေကာင္းမႈကုိ ျပဳၿပီးၿပီ၊ ကုသုိလ္ကုိ ျပဳၿပီးၿပီ၊ ေၾကာက္မက္ဖြယ္မွ တားျမစ္ေရးကုိ ျပဳၿပီးၿပီ၊ အခ်င္းတုိ႔ စင္စစ္ မေကာင္းမႈကုိ မျပဳေသာ၊ ၾကမ္းၾကဳတ္မႈကုိ မျပဳေသာ၊ ညစ္ႏြမ္းမႈကုိ မျပဳေသာ၊ ေကာင္းမႈကုိ ျပဳၿပီးေသာ၊ ေၾကာက္မက္ဖြယ္မွ တားျမစ္ေရးကုိ ျပဳၿပီးေသာ သူတုိ႔၏ လားရာဂတိ ဟူသမွ်သုိ႔ ဘ၀ေနာင္ခါ ငါလားရေတာ့အံ့ တကား``ဟု (မိမိကုိယ္ကုိ) အႀကံျဖစ္၏။ ထုိသူသည္ မစုိးရိမ္၊ မပင္ပန္း၊ မငိုေၾကြး၊ ရင္ဘက္စည္တီး မျမည္တမ္း၊ ျပင္းစြာေတြေ၀ျခင္းသုိ႔ မေရာက္။ ပုဏၰား… ေသျခင္းသေဘာရွိသည္ ျဖစ္လ်က္ ေသျခင္းမွ မေၾကာက္ေသာ၊ ထိတ္လန္႔ျခင္းသုိ႔ မေရာက္ေသာ သူဟူသည္ ဤသူပင္တည္း။

- ပုဏၰား… ေနာက္တစ္မ်ိဳးကား.. ဤေလာက၌ အခ်ိဳ႕ေသာသူသည္ သူေတာ္ေကာင္းတရား၌ မယုံမွား။ ေ၀ခဲြႏုိင္၏။ ဆုံးျဖတ္ႏုိင္၏။ ထုိသူသုိ႔ ျပင္းျပေသာ ေရာဂါအနာ တစ္မ်ိဳးမ်ိဳး က်ေရာက္ေသာအခါ ``ငါသည္ စင္စစ္ သူေတာ္ေကာင္းတရား၌ မယုံမွား၊ ေ၀ခဲြႏုိင္၏၊ ဆုံးျဖတ္ႏုိင္၏``ဟု (မိမိကုိယ္ကုိ) အႀကံျဖစ္၏။ ထုိသူသည္ မစုိးရိမ္၊ မပင္ပန္း၊ မငိုေၾကြး၊ ရင္ဘက္စည္တီး မျမည္တမ္း၊ ျပင္းစြာေတြေ၀ျခင္းသုိ႔ မေရာက္။ ပုဏၰား… ေသျခင္းသေဘာရွိသည္ ျဖစ္လ်က္ ေသျခင္းမွ မေၾကာက္ေသာ၊ ထိတ္လန္႔ျခင္းသုိ႔ မေရာက္ေသာ သူဟူသည္ ဤသူပင္တည္း။ ပုဏၰား… ေသျခင္းသေဘာရွိသည္ျဖစ္လ်က္ ေသျခင္းမွ မေၾကာက္ေသာ၊ ထိန္လန္႔ျခင္းသုိ႔ မေရာက္ေသာ သူတုိ႔သည္ ဤေလးမ်ိဳးတုိ႔တည္း`` ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

အထက္ပါ ေဟာၾကားခ်က္တြင္ ျမတ္ဗုဒၶမွ ေသမွာ မေၾကာက္သည့္ ပုဂၢိဳလ္ေလးမ်ိဳးကုိ ခဲြျခားေဟာၾကားေတာ္ မူထားသည္ကုိ ဖတ္႐ႈၾကည္ညိဳႏုိင္ၾကမည္ ျဖစ္၏။ ထုိေဟာၾကားခ်က္ကုိ အႏွစ္ခ်ဳပ္ အလြယ္နားလည္ေအာင္ ေကာက္ခ်က္ခ်ျပရလွ်င္ ေသမွာ မေၾကာက္သူတုိ႔ဟူသည္
၁။ ကာမဂုဏ္တုိ႔၌ တပ္မက္မႈရာဂ၊ တြယ္တာမႈသံေယာဇဥ္၊ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ပူပန္ျခင္း ကင္းေသာသူ
၂။ ခႏၶာကုိယ္၌ တြယ္တာႏွစ္သက္ တပ္မက္မႈတဏွာ ကင္းေသာသူ
၃။ မေကာင္းမႈ အကုသုိလ္ကုိ မျပဳ၊ ေကာင္းမႈကုသုိလ္ကုိ ျပဳၿပီးေသာသူ
၄။ သူေတာ္ေကာင္းတရား၌ ယုံမွားသံသယ မရွိေသာသူ ဟူေသာ ဤေလးမ်ိဳးတုိ႔ပင္ ျဖစ္ပါ၏။

မွန္၏။ စင္စစ္ လူ႔ဘ၀တြင္ ေနသည့္အခုိက္ ကာမဂုဏ္အာ႐ုံမ်ား ေနာက္သုိ႔သာ လုိက္ေနၾကသူမ်ား၊ ``ငါ၊ င့ါခႏၶာ``ဟု စဲြလမ္းတပ္မက္မႈ ရွိေနၾကသူမ်ား၊ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈ မရွိ အကုသုိလ္မ်ားျဖင့္သာ အခ်ိန္ကုန္ေနၾကသူမ်ား၊ သူေတာ္ေကာင္းတရားကုိ မသိနားမလည္သူမ်ားသည္ ေသခါနီးအခါကာလတြင္ မိမိတုိ႔ ဘ၀သံသရာအတြက္ အားကုိးအားထားျပဳစရာ တစ္စုံတစ္ခုမွ် မရွိသည့္အတြက္ ေသရမည္ဆုိသည့္အခါ ေၾကာက္ၾကျခင္းျဖစ္၏။ အျပန္အားျဖင့္ အသက္ရွင္ေနသည့္အခုိက္ ကာမဂုဏ္အာ႐ုံမ်ား ေနာက္သုိ႔မလုိက္သူ၊ ငါ၊ ငါ့ခႏၶာဟု တပ္မက္စဲြလမ္းမႈ မရွိသူ၊ အကုသုိလ္ကုိျပဳျခင္းမရွိ ကုသုိလ္မ်ားျဖင့္သာေနသူ၊ သူေတာ္ေကာင္းတရားကုိ သိရွိနားလည္ လုိက္နာက်င့္ႀကံေနသူမ်ား အတြက္ကား မိမိတုိ႔သံသရာအတြက္ ရိကၡာအျပည့္ထုတ္ၿပီး ျဖစ္သျဖင့္ ယခုဘ၀ေသရမည့္ အေရးေတြးၿပီး ေၾကာက္စရာမလုိၾကျခင္း ျဖစ္၏။ အထူးသျဖင့္ မဟုတ္သည့္အရာမ်ား၊ မေကာင္းသည့္အမႈမ်ားကုိ ျပဳလုပ္ထားျခင္း မရွိၾကသည့္အတြက္ မိမိကုိယ္ကုိမိမိ ယုံၾကည္မႈအျပည့္ ရွိေနၿပီး မည္သည့္ေနရာ၊ မည္သည့္အခ်ိန္တြင္ျဖစ္ေစ မည္သုိ႔ေသာ အရာမ်ိုးကုိမွ ေၾကာက္လန္႔တုန္လႈပ္မႈ မရွိႏုိင္ေတာ့ေပ။

ထုိ႔အျပင္ ေသျခင္းတရားႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဓမၼပဒ၊ အပၸမာဒ၀ဂ္၊ သာမာ၀တီ၀တၳဳတြင္ ျမတ္ဗုဒၶေဟာေတာ္မူထားသည့့္ တရားတစ္ပုဒ္ကုိလည္း သတိရမိ၏။ ျမတ္ဗုဒၶက သာမာ၀တီကုိ အေၾကာင္းျပဳ၍ ေအာက္ပါဂါထာ တစ္ပုဒ္ျဖင့္ သတိေပးစကား ေဟာၾကားခဲ့၏။
``အပၸမာေဒါ အမတံ ပဒံ၊ ပမာေနာ မစၥဳေနာ ပဒံ၊
အပၸမတၱာ န မီယႏၱိ၊ ေယ ပမတၱာ ယထာ မတာ။`` ဟူေသာ ဤတရားဂါထာ၏ ဆုိလုိရင္းမွာ ``မေမ့ေလွ်ာ့ျခင္းသည္ ေသျခင္းကင္းရာ နိဗၺာန္သုိ႔ ေရာက္ေၾကာင္းျဖစ္ၿပီး ေမ့ေလွ်ာ့ေပါ့ဆျခင္းသည္ ေသျခင္း၏ အေၾကာင္းျဖစ္၏။ မေမ့မေလွ်ာ့ ေနၾကသူမ်ားသည္ ေသျခင္းကင္းသူမ်ားႏွင့္ တူကုန္ၿပီး ေမ့ေမ့ေလွ်ာ့ေလွ်ာ့ ေပါ့ေပါ့ဆဆ ေနၾကသူမ်ားသည္ အသက္ရွင္ေနေသာ္လည္း ေသေနၾကသူမ်ားႏွင့္ တူၾကကုန္၏။`` ဟူ၍ျဖစ္၏။

ဓမၼပဒလာ ထုိတရားစကားသည္ ျမတ္ဗုဒၶေန႔စဥ္ မိန္႔ေတာ္မူေနၾကျဖစ္သည့္ အပၸမာေဒန သမၸာေဒထ - မေမ့မေလ်ာ့ မေပါ့မဆေသာ သတိတရားႏွင့္ ျပည့္စုံေအာင္ေနၾက ဟူေသာ မိန္႔မွာခ်က္ကုိ ထပ္ဆင့္အထူးျပဳ သတိေပးထားသကဲ့သုိ႔ ျဖစ္၏။ ျမတ္ဗုဒၶ၏ ဤမိန္႔မွာခ်က္ကုိ ဆက္စပ္ယူလုိက္လ်င္ အထက္တြင္ေဖာ္ျပခဲ့သည့္ ေသမွာမေၾကာက္သူမ်ား ျပည့္စုံရမည့္ အခ်က္မ်ားႏွင့္ ျပည့္စုံသူမ်ားအား မေမ့မေလ်ာ့ မေပါ့မဆ ေနၾကသူမ်ားအျဖစ္ ညႊန္ျပႏုိင္မည္ျဖစ္ၿပီး ေသမွာမေၾကာက္သူမ်ားဟူသည္ သတိရွိၾကသူမ်ားပင္တည္းဟု ေကာက္ခ်က္ခ်ႏုိင္မည္ ျဖစ္၏။

ထုိ႔ေၾကာင့္ ေလာကတြင္ ေသရမည္ကုိ လူတုိင္းေၾကာက္ၾကသည္ ဆုိေသာ္လည္း ေသမွာမေၾကာက္သည့္ သူမ်ားလည္း ရွိသည္ကုိ အထက္ေဖာ္ျပပါ ျမတ္ဗုဒၶ ေဟာေတာ္မူခ်က္မ်ားက သက္ေသျပဳေနၿပီး ျဖစ္သျဖင့္ မိမိတုိ႔ ယခုလက္ရွိဘ၀တြင္ ေသျခင္းတရားကုိ ရင္ဆုိင္ႏုိင္ရန္၊ ေသရမည့္အေရး ေတြးေၾကာက္စရာ မလုိသည့္ ေသမွာမေၾကာက္သူမ်ား ျဖစ္ေစရန္ အခ်ိန္ရွိခုိက္ သတိစုိက္၍ ၾကိဳးစားၾကရန္သာ လုိအပ္ေပေတာ့၏။ ထုိသုိ႔ ၾကိဳးစားၾကရန္လည္း တုိက္တြန္းလုိပါ၏။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ေသျခင္းတရားဟူသည္ အခ်ိန္မေရြး၊ ေနရာမေရြး၊ အရြယ္မေရး ဧကန္မုခ် လာႏုိင္ေသာေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္ပါ၏။

" မနာပဒါယီ "

နေမာ ဗုဒၶႆ

မင္းကြန္းဆရာေတာ္ႀကီး