ဒါနဆုိတာ ေပးကမ္းျခင္းကုိ ေျပာတာျဖစ္ပါတယ္။ သဒၶါတရား အားနည္းလုိ႔ မေပးလုိမကမ္းလုိတဲ့ လူေတြရွိတတ္ေပမယ့္ အေတာ္မ်ားမ်ားက ရွိရင္ေပးတတ္ၾကတဲ့ သူေတြမ်ားပါတယ္။ သူမ်ားေတြကုိ ေပးဖုိ႔သေဘာမက်တဲ့ သူေတြျဖစ္ေစဦးေတာ့ ကုိယ့္မိဘ၊ မိသားစု၊ ေဆြမ်ိဳးစတ့ဲသူေတြ အေပၚမွာေတာ့ လုိအပ္ရင္ လုိအပ္သလုိ၊ ရွိရင္ရွိသလုိ ေပးတတ္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ ေပးတဲ့အခါ သဒၶါတရားေကာင္းလုိ႔ ေစတနာျပတ္ၿပီး ေပးလုိက္ၾကတဲ့ အေပၚမွာ အေထြအထူး ေျပာစရာမရွိေပမယ့္ မျဖစ္မေန ေပးေနရတဲ့အေပၚ၊ ဝတၱရားအရ ေပးေနရတဲ့အေပၚ၊ င့ါမိဘ၊ ငါ့မိသားစုဆုိတဲ့ အသိေတြေၾကာင့္ ေပးေနရတဲ့ အေပၚေတြမွာ ေျပာစရာေလးေတြက ရွိလာပါတယ္။ ေပးခ်င္လုိ႔ ေပးတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ တာဝန္ဝတၱရား အရေပးတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ သဒၶါေပါက္လုိ႔ ေပးတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ဘယ္လုိပဲ ေပးေပး ေပးတယ္ဆုိတာ ဒါနကုသုိလ္ပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီေပးတဲ့အေပၚမွာ ေပးတဲ့သူရဲ႕ ေစတနာကုိလုိက္ၿပီး ဒါနေျမာက္၊ မေျမာက္ေတာ့ ကြာျခားပါတယ္။ ေစတနာေကာင္းနဲ႔ေပးရင္ ကုသုိလ္ရေပမယ့္ ေပးတဲ့အေပၚမွာ တဏွာနဲ႔ မေပးမိၾကဖုိ႔ေတာ့ အထူးသတိျပဳ ဆင္ျခင္ၾကဖုိ႔ လုိပါတယ္။ တဏွာမကပ္တဲ့ ဒါနသက္သက္ေပးျခင္းမ်ိဳးနဲ႔ ေပးႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၿပီး ဒါနေျမာက္ေအာင္ ေလ့က်င့္သင့္ပါတယ္။
လူဆုိတာက ငါစဲြေလးေတြ မကင္းေသးေတာ့ ေပးတာခ်င္းအတူတူ ငါနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ သူေတြကုိပဲ ေပးခ်င္တတ္ၾကတာ သဘာဝပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ငါ့အေဖအတြက္၊ ငါ့အေမအတြက္၊ ငါ့မိသားစုအတြက္၊ ငါ့ေဆြမ်ိဳးအတြက္ စသျဖင့္ ငါေလးေတြ ဦးစီးၿပီး ေပးတတ္ၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ ေပးတာလည္း ဒါနရဲ႕ေပးကမ္းျခင္း သေဘာပဲ ျဖစ္ေပမယ့္ ေပးတဲ့အေပၚမွာ ငါဆုိတဲ့ တဏွာက ဦးစီးထားတာဆုိေတာ့ ဒါနေျမာက္မႈထက္ တဏွာရဲ႕ ခ်ယ္လွယ္မႈေနာက္ကုိ ေရာက္သြားတတ္တဲ့ သေဘာက ပုိမ်ားတတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း တစ္ခါတေလ “ငါဒီေလာက္ေပးေနတာေတာင္ ဘာျဖစ္တယ္၊ ညာျဖစ္တယ္ဆုိတဲ့ စိတ္ကြက္မႈေတြ၊ ငါေပးထားတာေတြကုိ ဘာလုပ္ျပစ္တယ္၊ ညာလုပ္ျပစ္တယ္” ဆုိတာေတြ ျဖစ္လာၿပီး ေပးတာကုိ အေၾကာင္းျပဳလုိ႔ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရတာနဲ႔၊ စိတ္အခန္႔မသင့္ ျဖစ္ရတာနဲ႔၊ မေပးတာပဲ ေကာင္းပါတယ္ဆုိတဲ့ စိတ္ေစတနာ ပ်က္မႈေတြ ျဖစ္ရတာနဲ႔ စသျဖင့္ စိတ္အမ်ိဳးမ်ိဳး ျဖစ္ၾကရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ေပးေပမယ့္ ေစတနာမျပတ္တာရယ္၊ ငါဆုိတဲ့ တဏွာေလးေတြက ကပ္ေနတာေတြရယ္ေၾကာင့္ ေပးျခင္းရဲ႕ ေနာက္မွာ အျပစ္ေလးေတြ ေရာက္သြားတတ္တာေလးေတြ ရွိတတ္ၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ မိဘ၊ ဆရာသမား၊ မိသားစု၊ ေဆြမ်ိဳးစတာေတြဟာ ကုိယ္တတ္ႏုိင္ရင္ ေပးခ်င္လုိ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ ဝတၱရားအရပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေပးတာေတာ့ ေပးရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီလုိ ေပးတဲ့အခါမွာေတာ့ ငါစဲြေလးေတြကုိျဖဳတ္ၿပီး ျပတ္သားတဲ့ ေစတနာသက္သက္နဲ႔ တဏွာမကပ္ဘဲ ေပးႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားမယ္ဆုိရင္ ကုန္သြားတာခ်င္း အတူတူ ဒါနအားက အမ်ားႀကီး တာသြားတာကုိ သတိျပဳမိဖုိ႔ လုိပါတယ္။ အေပးတတ္ရင္ သားသမီးဝတၱရားကုိ ျဖည့္ေနရင္း၊ မိဘဝတၱရားကုိ ျဖည့္ဆည္းေပးရင္းနဲ႔ကုိပဲ ဒါနေျမာက္ေနတယ္ဆုိတာ မေမ့ၾကဖုိ႔ လုိပါတယ္။
ဟုတ္ပါတယ္။ အေဖတုိ႔အေမတုိ႔ကုိ ေပးတာ၊ မိသားစုကုိေကၽြးတာ၊ ေဆြမ်ိဳးေတြကုိ ေထာက္ပံ့တာ စတာေတြဟာ အေပးတတ္ရင္ ဒါနလုပ္ေနၾကတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ငါစဲြေလးေတြကပ္ထားတဲ့ တဏွာေလးေတြကုိ ခြါၿပီး ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကင္းတဲ့ ျပတ္သားတဲ့ ေစတနာေလးေတြနဲ႔ တတ္ႏုိင္သေလာက္ ေပးႏုိင္ၾကမယ္ဆုိရင္ သားသမီးဝတၱရားကုိ ျဖည့္ရင္း၊ မိဘဝတၱရားအရ ေစာင့္ေရွာက္ေပးရင္းနဲ႔ကုိပဲ အေထြအထူး အလွဴပဲြႀကီး မလုပ္ရဘဲ ဒါနေျမာက္ေနၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆုိေတာ့ကား မိဘမိသားစု စတာေတြကုိ ေထာက္ပံ့ေပးကမ္း ေနတာေတြဟာ ကုသိုလ္မရဘူးလားဆုိေတာ့ ရပါတယ္။ ရေပမယ့္ ငါေလးေတြ၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေလးေတြ၊ ေစတနာ မျပတ္တာေလးေတြက ပါေနတတ္ၾကေတာ့ ေပးေပမယ့္ ဒါနရဲ႕အားေတြ၊ ဒါနေျမာက္မႈေတြ၊ ဒါနရဲ႕ ေထာက္ပံ့မႈသေဘာေလးေတြ တစ္ခါတေလ ေပ်ာက္ေနတတ္တဲ့ အျဖစ္ေလးေတြကုိ သတိျပဳမိေစခ်င္တာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဆုိလုိတာက ေပးတယ္ဆုိတာ ဘယ္သူ႔ကုိပဲ ေပးေပး ေစတနာျပတ္ၿပီး တဏွာမကပ္ရင္ ဒါနေတြ ေျမာက္ေနတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဝတၱရားအရ ေပးရတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ပတ္ဝန္းက်င္ေၾကာင့္ ေပးရတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ မလြန္ဆန္ႏုိင္လုိ႔ ေပးရတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ပုိလွ်ံေနလုိ႔ ေပးရတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ေက်းဇူးဆပ္တဲ့ အေနနဲ႔ ေပးၾကတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဘယ္လုိပဲ ေပးေပး ေပးလုိ႔ကုန္သြားတာခ်င္း အတူတူ “ငါမုိလုိ႔ ေပးႏုိင္တာ၊ ငါ့မိဘ၊ ငါ့မိသားစု၊ ငါ့ေဆြးမ်ိဳးစတာေတြ ျဖစ္လုိ႔ ငါေပးတာ၊ ငါေပးတဲ့အရာေတြကုိ ငါျဖစ္ေစခ်င္သလုိ ျဖစ္ကုိျဖစ္ရမွာ” စတဲ့ ေပးကမ္းမႈေနာက္မွာ ျဖစ္ေပၚတတ္တဲ့ တဏွာေလးေတြ၊ ေစတနာမျပတ္မႈေလးေတြ၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ထားတာေလးေတြကုိ ခြာၿပီး ျပတ္သားတဲ့ သဒၶါတရားနဲ႔ ေစတနာအျပည့္ထားကာ ဒါနေျမာက္ေအာင္ ေပးၾကည့္ၾကဖုိ႔ ဆုိလုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလုိငါေတြကုိခြာၿပီး တဏွာမပါဘူးဆုိရင္ မိဘကုိေပးေနတာ၊ မိသားစုကုိ ေကၽြးေနတာ၊ ေဆြးမ်ိဳးေတြကုိ ေထာက္ပံ့ေနတာ စတာေတြဟာ နည္းတာမ်ားတာ ပဓာနမက်ဘဲ ဒါနေလးေတြ ေျမာက္ေနၾကတယ္ဆုိတာ သိေစခ်င္တာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ေပးတာခ်င္းအတူတူ အေပးမတတ္ရင္ တဏွာကပ္တတ္ၿပီး အေပးတတ္ရင္ ဒါနအျမတ္ေတြ ျဖစ္တတ္တဲ့အတြက္ ဘယ္လုိအေၾကာင္းေၾကာင့္ပဲ ေပးေပး၊ ဘယ္သူ႔ကုိပဲ ေပးေပး ေပးတဲ့အခါမွာ ငါေလးေတြ၊ တဏွာေလးေတြကုိ ခြာၿပီး အားႀကီးတဲ့ သဒၶါ၊ ျပတ္သားတဲ့ ေစတနာ၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကင္းတဲ့ ဘာဝနာေတြနဲ႔ ေပးႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားရင္း ေပးလုိက္ရတဲ့အေလ်ာက္ ဒါနေျမာက္ေအာင္သာ ေပးၾကဖုိ႔ အသိေပးတုိက္တြန္း လုိက္ရပါတယ္။
လူဆုိတာက ငါစဲြေလးေတြ မကင္းေသးေတာ့ ေပးတာခ်င္းအတူတူ ငါနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ သူေတြကုိပဲ ေပးခ်င္တတ္ၾကတာ သဘာဝပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ငါ့အေဖအတြက္၊ ငါ့အေမအတြက္၊ ငါ့မိသားစုအတြက္၊ ငါ့ေဆြမ်ိဳးအတြက္ စသျဖင့္ ငါေလးေတြ ဦးစီးၿပီး ေပးတတ္ၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ ေပးတာလည္း ဒါနရဲ႕ေပးကမ္းျခင္း သေဘာပဲ ျဖစ္ေပမယ့္ ေပးတဲ့အေပၚမွာ ငါဆုိတဲ့ တဏွာက ဦးစီးထားတာဆုိေတာ့ ဒါနေျမာက္မႈထက္ တဏွာရဲ႕ ခ်ယ္လွယ္မႈေနာက္ကုိ ေရာက္သြားတတ္တဲ့ သေဘာက ပုိမ်ားတတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း တစ္ခါတေလ “ငါဒီေလာက္ေပးေနတာေတာင္ ဘာျဖစ္တယ္၊ ညာျဖစ္တယ္ဆုိတဲ့ စိတ္ကြက္မႈေတြ၊ ငါေပးထားတာေတြကုိ ဘာလုပ္ျပစ္တယ္၊ ညာလုပ္ျပစ္တယ္” ဆုိတာေတြ ျဖစ္လာၿပီး ေပးတာကုိ အေၾကာင္းျပဳလုိ႔ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရတာနဲ႔၊ စိတ္အခန္႔မသင့္ ျဖစ္ရတာနဲ႔၊ မေပးတာပဲ ေကာင္းပါတယ္ဆုိတဲ့ စိတ္ေစတနာ ပ်က္မႈေတြ ျဖစ္ရတာနဲ႔ စသျဖင့္ စိတ္အမ်ိဳးမ်ိဳး ျဖစ္ၾကရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ေပးေပမယ့္ ေစတနာမျပတ္တာရယ္၊ ငါဆုိတဲ့ တဏွာေလးေတြက ကပ္ေနတာေတြရယ္ေၾကာင့္ ေပးျခင္းရဲ႕ ေနာက္မွာ အျပစ္ေလးေတြ ေရာက္သြားတတ္တာေလးေတြ ရွိတတ္ၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ မိဘ၊ ဆရာသမား၊ မိသားစု၊ ေဆြမ်ိဳးစတာေတြဟာ ကုိယ္တတ္ႏုိင္ရင္ ေပးခ်င္လုိ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ ဝတၱရားအရပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေပးတာေတာ့ ေပးရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီလုိ ေပးတဲ့အခါမွာေတာ့ ငါစဲြေလးေတြကုိျဖဳတ္ၿပီး ျပတ္သားတဲ့ ေစတနာသက္သက္နဲ႔ တဏွာမကပ္ဘဲ ေပးႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားမယ္ဆုိရင္ ကုန္သြားတာခ်င္း အတူတူ ဒါနအားက အမ်ားႀကီး တာသြားတာကုိ သတိျပဳမိဖုိ႔ လုိပါတယ္။ အေပးတတ္ရင္ သားသမီးဝတၱရားကုိ ျဖည့္ေနရင္း၊ မိဘဝတၱရားကုိ ျဖည့္ဆည္းေပးရင္းနဲ႔ကုိပဲ ဒါနေျမာက္ေနတယ္ဆုိတာ မေမ့ၾကဖုိ႔ လုိပါတယ္။
ဟုတ္ပါတယ္။ အေဖတုိ႔အေမတုိ႔ကုိ ေပးတာ၊ မိသားစုကုိေကၽြးတာ၊ ေဆြမ်ိဳးေတြကုိ ေထာက္ပံ့တာ စတာေတြဟာ အေပးတတ္ရင္ ဒါနလုပ္ေနၾကတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ငါစဲြေလးေတြကပ္ထားတဲ့ တဏွာေလးေတြကုိ ခြါၿပီး ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကင္းတဲ့ ျပတ္သားတဲ့ ေစတနာေလးေတြနဲ႔ တတ္ႏုိင္သေလာက္ ေပးႏုိင္ၾကမယ္ဆုိရင္ သားသမီးဝတၱရားကုိ ျဖည့္ရင္း၊ မိဘဝတၱရားအရ ေစာင့္ေရွာက္ေပးရင္းနဲ႔ကုိပဲ အေထြအထူး အလွဴပဲြႀကီး မလုပ္ရဘဲ ဒါနေျမာက္ေနၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆုိေတာ့ကား မိဘမိသားစု စတာေတြကုိ ေထာက္ပံ့ေပးကမ္း ေနတာေတြဟာ ကုသိုလ္မရဘူးလားဆုိေတာ့ ရပါတယ္။ ရေပမယ့္ ငါေလးေတြ၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေလးေတြ၊ ေစတနာ မျပတ္တာေလးေတြက ပါေနတတ္ၾကေတာ့ ေပးေပမယ့္ ဒါနရဲ႕အားေတြ၊ ဒါနေျမာက္မႈေတြ၊ ဒါနရဲ႕ ေထာက္ပံ့မႈသေဘာေလးေတြ တစ္ခါတေလ ေပ်ာက္ေနတတ္တဲ့ အျဖစ္ေလးေတြကုိ သတိျပဳမိေစခ်င္တာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဆုိလုိတာက ေပးတယ္ဆုိတာ ဘယ္သူ႔ကုိပဲ ေပးေပး ေစတနာျပတ္ၿပီး တဏွာမကပ္ရင္ ဒါနေတြ ေျမာက္ေနတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဝတၱရားအရ ေပးရတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ပတ္ဝန္းက်င္ေၾကာင့္ ေပးရတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ မလြန္ဆန္ႏုိင္လုိ႔ ေပးရတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ပုိလွ်ံေနလုိ႔ ေပးရတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ေက်းဇူးဆပ္တဲ့ အေနနဲ႔ ေပးၾကတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဘယ္လုိပဲ ေပးေပး ေပးလုိ႔ကုန္သြားတာခ်င္း အတူတူ “ငါမုိလုိ႔ ေပးႏုိင္တာ၊ ငါ့မိဘ၊ ငါ့မိသားစု၊ ငါ့ေဆြးမ်ိဳးစတာေတြ ျဖစ္လုိ႔ ငါေပးတာ၊ ငါေပးတဲ့အရာေတြကုိ ငါျဖစ္ေစခ်င္သလုိ ျဖစ္ကုိျဖစ္ရမွာ” စတဲ့ ေပးကမ္းမႈေနာက္မွာ ျဖစ္ေပၚတတ္တဲ့ တဏွာေလးေတြ၊ ေစတနာမျပတ္မႈေလးေတြ၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ထားတာေလးေတြကုိ ခြာၿပီး ျပတ္သားတဲ့ သဒၶါတရားနဲ႔ ေစတနာအျပည့္ထားကာ ဒါနေျမာက္ေအာင္ ေပးၾကည့္ၾကဖုိ႔ ဆုိလုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလုိငါေတြကုိခြာၿပီး တဏွာမပါဘူးဆုိရင္ မိဘကုိေပးေနတာ၊ မိသားစုကုိ ေကၽြးေနတာ၊ ေဆြးမ်ိဳးေတြကုိ ေထာက္ပံ့ေနတာ စတာေတြဟာ နည္းတာမ်ားတာ ပဓာနမက်ဘဲ ဒါနေလးေတြ ေျမာက္ေနၾကတယ္ဆုိတာ သိေစခ်င္တာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ေပးတာခ်င္းအတူတူ အေပးမတတ္ရင္ တဏွာကပ္တတ္ၿပီး အေပးတတ္ရင္ ဒါနအျမတ္ေတြ ျဖစ္တတ္တဲ့အတြက္ ဘယ္လုိအေၾကာင္းေၾကာင့္ပဲ ေပးေပး၊ ဘယ္သူ႔ကုိပဲ ေပးေပး ေပးတဲ့အခါမွာ ငါေလးေတြ၊ တဏွာေလးေတြကုိ ခြာၿပီး အားႀကီးတဲ့ သဒၶါ၊ ျပတ္သားတဲ့ ေစတနာ၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကင္းတဲ့ ဘာဝနာေတြနဲ႔ ေပးႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားရင္း ေပးလုိက္ရတဲ့အေလ်ာက္ ဒါနေျမာက္ေအာင္သာ ေပးၾကဖုိ႔ အသိေပးတုိက္တြန္း လုိက္ရပါတယ္။
