နဲနဲေလးေတာ့ လဲြေနတယ္ (၁၃) ...

ကုသုိလ္ေကာင္းမႈနဲ႔ ရက္ေကာင္းရက္ျမတ္…
တစ္ေလာက ျမန္မာျပည္မွာရွိတဲ့ ရဟန္းဒကာမ တစ္ဦးထံက ဖုန္း၀င္လာပါတယ္။ “က်န္းမာေရး မေကာင္းတဲ့ အေမအတြက္ အလွဴလုပ္ေပးဖုိ႔ဟာ အလွဴလုပ္မယ့္ရက္က ျပႆဒါးရက္ႀကီး ျဖစ္ေနလုိ႔ အေမတစ္ခုခုျဖစ္မွာ စုိးတဲ့အေၾကာင္း၊ အဲဒါ ဘယ္ေန႔လုပ္သင့္တယ္ဆုိတာ အရွင္ဘုရားဆီက အႀကံဉာဏ္ေတာင္းလုိတဲ့ အေၾကာင္း” ေလွ်ာက္လာပါတယ္။ ျဖစ္မွျဖစ္ရေလ။ ကုသုိလ္လုပ္တာပဲ ျပႆဒါးရက္ ျဖစ္ေနလုိ႔တဲ့။ လဲြေနတာကုိ ေျပာတာပါ။ “အေမတစ္ခုခုျဖစ္မွာစုိးရင္ ဟုိရက္ဒီရက္ ေရြးမေနနဲ႔ အေမဘာမွ မျဖစ္ခင္ အျမန္သာလုပ္ေပးလုိက္”လုိ႔ ဘုန္းဘုန္းက ေျပာလုိက္ပါတယ္။ သူတုိ႔ယူဆသလုိ ကုသုိလ္လုပ္တာေတာင္ ရက္မေကာင္းလုိ႔ ေကာင္းတဲ့ရက္ကုိ ေစာင့္ရင္း လုပ္ၾကမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ေသမယ့္သူက ေသသြားမွျဖင့္ ဘာမွကုိ ရလုိက္ၾကမွာ မဟုတ္ပါဘူး။

အဲဒါပါပဲ။ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြရဲ႕ အ႐ုိးစဲြေနတဲ့ အလြဲေတြထဲမွာ ရက္ရာဇာ၊ ျပႆဒါး ေရြးတတ္တဲ့ အလဲြကလည္း ေဖ်ာက္ဖ်က္ဖုိ႔ခက္တဲဲ့ အလဲြတစ္ခုလုိ ျဖစ္ေနတယ္ဆုိတာ။ ေကာင္းတဲ့အလုပ္ကုိ လုပ္တဲ့ဟာကုိ ဘာမ်ား ရက္ေကာင္းရက္ျမတ္ ေရြးေနစရာ လုိေသးလုိ႔လဲေပါ့။ အဲဒီလုိ ဟုိေရြးဒီေရြး လုပ္ရင္းနဲ႔ တစ္ခါတစ္ေလ လုပ္ရမယ့္ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈေတြ မလုပ္ျဖစ္ဘဲ ပ်က္ျပယ္သြားၾကတာလည္း မနည္းလွပါဘူး။ တစ္ခ်ိဳ႕က ကုသုိလ္ေကာင္းမႈ လုပ္ဖုိ႔သာ ဟုိရက္ဒီရက္ ေရြးေနၾကတာ။ မေကာင္းတာ လုပ္ဖုိ႔က်ေတာ့ ဘာရက္မွမေရြးဘူး။ အခ်ိန္မေရြး ထလုပ္ျဖစ္ေနတတ္ၾကပါတယ္။ တကယ္တမ္း ရက္ရာဇာ၊ ျပႆဒါး ေျပာၾကမယ္ဆုိရင္ ေကာင္းတာလုပ္တဲ့ေန႔ဟာ ရက္ရာဇာေန႔ျဖစ္ၿပီး မေကာင္းတာလုပ္တဲ့ေန႔ဟာ ျပႆဒါးေန႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေရြးမယ္ဆုိရင္လည္း ေကာင္းတဲ့အလုပ္နဲ႔ မေကာင္းတဲ့ အလုပ္ပဲ ေရြးစရာရွိပါတယ္။ ေကာင္းတာေတြျဖစ္ခ်င္ရင္၊ ေကာင္းတဲ့ကံေတြ ေရာက္လာေစခ်င္ရင္ ေကာင္းတာေတြကုိ ေရြးလုပ္ဖုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဗုဒၶအလုိေတာ္အရ ေျပာရမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ေကာင္းတဲ့နကၡတ္၊ ေကာင္းတဲ့မဂၤလာ၊ ေကာင္းတဲ့အခ်ိန္အခါ စတာေတြဆုိတာဟာ ေကာင္းတဲ့သုစ႐ုိက္အလုပ္၊ ေကာင္းတဲ့ကုသုိလ္ အလုပ္ေတြလုပ္ေနတဲ့ အခ်ိန္အခါေတြပဲလုိ႔ ေျပာရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီထက္ အေသးစိပ္ ေျပာရမယ္ဆုိရင္ ေကာင္းတဲ့ကာယကံ အမႈ၊ ေကာင္းတဲ့၀စီကံအမႈ၊ ေကာင္းတဲ့ မေနာကံအမႈေတြနဲ႔ ေနေနတဲ့ အခ်ိန္အခါေတြဟာ ေကာင္းတဲ့နကၡတ္၊ ေကာင္းတဲ့မဂၤလာ၊ ေကာင္းတဲ့ ရက္ရာဇာေတြနဲ႔ ေနေနတ့ဲ အခ်ိန္အခါမ်ားပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေကာင္းတဲ့ရက္၊ ေကာင္းတဲ့အခ်ိန္ စသျဖင့္ ေရြးမယ္ဆုိရင္ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ပဲ ကုိယ့္ရဲ႕ကုိယ္အမူအရာ၊ ႏႈတ္အမူအရာ၊ စိတ္အမူအရာေတြကုိ ေကာင္းတဲ့အလုပ္ေတြနဲ႔ ေနႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားရင္း ေရြးခ်ယ္ၾကဖုိ႔ ဆုိျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

ဆုိလုိတာက ေကာင္းတဲ့အလုပ္ကုိ လုပ္တဲ့အခါေတြဟာ ေကာင္းတဲ့အခါ၊ ေကာင္းတဲ့ရက္ေကာင္း ရက္ျမတ္မ်ား ျဖစ္တဲ့အတြက္ အခ်ိန္မေရြး၊ ေနရာမေရြး လုပ္ဖုိ႔လုိေၾကာင္းနဲ႔ မေကာင္းတဲ့အလုပ္ လုပ္ေနတဲ့အခါေတြဟာ ဘယ္လုိအခ်ိန္၊ ဘယ္လုိရက္မ်ိဳးမွာ ေရြးၿပီးလုပ္လုပ္ မေကာင္းတဲ့ ျပႆဒါးမ်ားပဲ ျဖစ္ေနမွာျဖစ္လုိ႔ အခ်ိန္မေရြး၊ ေနရာမေရြး မလုပ္ဘဲ ေနႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားဖုိ႔လုိေၾကာင္း ဆုိလုိရင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ေကာင္းမႈကုသုိလ္မွာ ျပႆဒါးဆုိတာ မရွိသလုိ မေကာင္းမႈ အကုသုိလ္မွာလည္း ရက္ရာဇာဆုိတာ မရွိတဲ့အတြက္ ရက္ရာဇာ၊ ျပႆဒါးဆုိတာေတြဟာ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ရဲ႕ ေရြးခ်ယ္လုပ္ကုိင္မႈမ်ားသာ ျဖစ္ေၾကာင္း သိေစလုိရင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ကုိယ္က အၿမဲရက္ရာဇာေတြပဲ ျဖစ္ခ်င္တယ္ဆုိရင္ ေကာင္းတာေတြကုိ လုပ္ေနဖုိ႔လုိၿပီး ရက္ေကာင္းရက္ျမတ္ေတြ မလုိခ်င္ဘူးဆုိရင္ေတာ့ မေကာင္းတဲ့အလုပ္ေတြနဲ႔ ေနလုိကေနႏုိင္ေၾကာင္းနဲ႔ အရာရာမွာ ကုိယ့္ရဲ႕ေရြးခ်ယ္မႈသာ အဓိကက်တယ္ဆုိတာ သေဘာေပါက္ေစလုိရင္း ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ဘာေလးပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေရြးခ်ယ္လုိက္ရမွ ေက်နပ္ၾက၊ ေလာကဓာတ္ နည္းေလးနဲ႔မွ ယုံၾကည္မႈ ရွိတတ္ၾကတဲ့ ျမန္မာဗုဒၶဘာသာမ်ား အေနနဲ႔ ေကာင္းမႈကုသုိလ္ ျပဳတာဟာ ဟုိရက္ဒီရက္၊ ဟုိအခ်ိန္ဒီအခ်ိန္ ေရြးခ်ယ္ရမယ့္ အရာေတြ မဟုတ္တဲ့အတြက္ အခ်ိန္မေရြး၊ ေနရာမေရြး လုပ္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကဖုိ႔နဲ႔ မေကာင္းမႈ အကုသုိလ္ကေတာ့ ဘယ္ေနရာ၊ ဘယ္အခ်ိန္မွာပဲ လုပ္လုပ္ လုပ္ေနခ်ိန္ေတြဟာ မေကာင္းတဲ့ ျပႆဒါးေတြ ျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ အခ်ိန္ေနရာ စတာေတြကုိ ေရြးလုိ႔ရသေလာက္ေရြး၊ ေရြ႕လုိ႔ရသေလာက္ ေရြ႕ၿပီး တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ မလုပ္ျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကဖုိ႔ တုိက္တြန္းရင္း အေရြးအခ်ယ္ လဲြေနၾကတာေတြကုိ သတိျပဳ ဆင္ျခင္ႏုိင္ဖုိ႔ လဲြေနတတ္တဲ့ အလဲြတစ္ခုအျဖစ္ တင္ျပလုိက္ရပါတယ္။

Read more »

ျဖစ္မွျဖစ္ရေလ အမယ္မင္းရယ္…

လြန္ခဲ့တဲ့ သုံးရက္ေလာက္က ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္နဲ႔ ေျပာစရာကိစၥေလးေတြ ရွိတာနဲ႔ အြန္လုိင္းကေနခ်ိန္းၿပီး အသုံးျပဳေလ့ မရွိတဲ့ ဂ်ီေထာ့ခ္(Gtalk)ကုိ ဖြင့္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဖြင့္ဖြင့္ခ်င္းပဲ “ဟယ္လုိ အစ္ကုိ…၊ အစ္ကုိက ကုိရီးယားကလား…”ဆုိတဲ့ ႏႈတ္ဆက္အေမးနဲ႔ အတူ အြန္းလုိင္းေပၚက ခ်က္တင္းတစ္ခု ၀င္လာပါတယ္။ ျမန္မာျပည္ဘက္က ကေလးမေလးတစ္ေယာက္ ျဖစ္မွာပါ။ “ကုိရီးယားကေတာ့ ဟုတ္ပါတယ္၊ အစ္ကုိေတာ့ မဟုတ္ဘူး၊ ဘုန္းဘုန္းတစ္ပါးပါ”လုိ႔ ဘုန္းဘုန္းက ျပန္ၿပီး စာျပန္႐ုိက္ေတာ့ “မေနာက္ပါနဲ႔ အစ္ကုိရယ္..” ဆုိၿပီး မယုံဘဲ ဇြတ္အတင္းကုိ အစ္ကုိလုပ္ေနလုိ႔ ဘုန္းဘုန္းမွာ အဲဒီဂ်ီေထာ့ခ္ကေန ျပန္ထြက္လုိက္ရပါတယ္။ ေနာက္မွပဲ ခ်ိန္းထားတဲ့ကိစၥကုိ ဖုန္းနဲ႔ေျပာလုိက္ရပါတယ္။ အဲဒါ တကယ္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ အျဖစ္ပါ။ ကုိရီးယားႏုိင္ငံကုဒ္နဲ႔ အြန္လုိင္းေပၚ တက္လာေတာ့ ဘုန္းဘုန္းလုိ႔ ေျပာတာလည္း မယုံဘဲ အစ္ကုိပဲ လုပ္ေနေတာ့ ၾကာရင္ ဘုန္းဘုန္းလည္း အစ္ကုိျဖစ္မွာစုိးတာနဲ႔ အြန္လုိင္းခ်က္တင္း (chatting)ေတြ မ၀င္ျဖစ္တာ အမွန္ပါပဲ။ အဲဒီခ်က္တင္းေရာဂါက အမယ္မင္းေတြတင္ မဟုတ္ပါဘူး။ အေမာင္မင္းတုိ႔ကလည္း စဲြေနၾကတာဆုိေတာ့ အေၾကာနပ္ေနတဲ့ သူေတြကလည္း ဒီခ်က္နဲ႔ပဲ အလုပ္ျဖစ္ေနၾကေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီခ်က္တင္းေၾကာင့္ စံရတဲ့သူေတြ ရွိသလုိ ခံရတဲ့သူေတြကလည္း မနည္းလွပါဘူး။

တစ္ေန႔ကေတာင္ ေက်ာင္းမွာဆြမ္းလာကပ္တဲ့ ဒကာေလးေတြထဲက တစ္ေယာက္နဲ႔ သူ႔သူငယ္ခ်င္း အေၾကာင္း စကားစပ္ရင္း ေျပာျဖစ္ၾကပါေသးတယ္။ ဒီဒကာေလး ေျပာျပခ်က္အရ သူ႔သူငယ္ခ်င္းဟာ ကုိရီးယားမွာ အလုပ္လုပ္ရာကေန အခုျမန္မာျပည္ ျပန္ေရာက္သြားၿပီး နဲနဲခပ္ေၾကာင္ေၾကာင္ ျဖစ္သြားတယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ သူျမန္မာျပည္ ျပန္မသြားခင္က အြန္လုိင္းခ်က္တင္း၀င္ရင္း ျမန္မာျပည္က ဒကာမတစ္ေယာက္နဲ႔ အြန္လုိင္းမွာ ခ်စ္သူေတြျဖစ္ၿပီး ေနာက္သူက ျမန္မာျပည္ ခဏျပန္တဲ့အခ်ိန္ အြန္လုိင္းမွာ ေတြ႕ခဲ့တဲ့ အဲဒီဒကာမေလးနဲ႔ လက္ထပ္လုိက္တယ္လုိ႔ ေျပာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ လက္ထပ္ထားတဲ့ စာခ်ဳပ္စာတမ္းစတာေတြကုိ ဒီဒကာမေလးကပဲ သိမ္းထားပါတယ္။ ဒကာေလးက ျမန္မာျပည္မွာ ခဏေနၿပီး ကုိရီးယားကုိ ျပန္ေရာက္လာပါတယ္။ ကုိရီးယားကုိ ေရာက္လာေတာ့လည္း ျမန္မာျပည္မွာ ရွိခဲ့တဲ့ ဒကာမနဲ႔ အဆက္အသြယ္ မျပတ္လုပ္ကာ အဲဒီဒကာမက စကၤာပူမွာ သြားအလုပ္ လုပ္ခ်င္တယ္ဆုိလုိ႔ စကၤာပူကုိ အကုန္အက်ခံၿပီး ပုိ႔ေပးျဖစ္တယ္တဲ့။ ပထမတစ္ခါက ရီဂ်က္ထိတဲ့အတြက္ ေနာက္တစ္ခါ ထပ္ပုိ႔ရေတာ့ ပုိက္ဆံေတြလည္း ေတာ္ေတာ္ကုန္သြားတယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။

သူတုိ႔တုိင္ပင္ထားတာက ဒကာမေလးကုိ စကၤာပူကုိ အရင္ပုိ႔ၿပီး သူလည္းျမန္မာျပည္ျပန္၊ ျမန္မာျပည္ကေန စကၤာပူေရာက္သြားတဲ့ ဒကာမေလးရဲ႕ ေခၚစာနဲ႔အတူ သူလည္းစကၤာပူ လုိက္သြား၊ စကၤာပူမွာ အတူတူ အလုပ္လုပ္ကာ ေနထုိင္ၾကဖုိ႔လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ ဒါနဲ႔ သူလည္း ကုိရီးယားကေန ျမန္မာျပည္ ျပန္သြားခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တကယ္လက္ေတြ႕က်ေတာ့ သူ႔စိတ္ကူးေတြ ေျပာင္းျပန္ျဖစ္ကုန္တယ္တဲ့။ ဒကာမက စကၤာပူေရာက္ၿပီး သူနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အဆက္အသြယ္ေတြ၊ အကုန္ျဖတ္ၿပီး အစေဖ်ာက္ပစ္လုိက္တယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ သူ႔ခမ်ာ ကုိရီးယားကလည္း ျပန္ထြက္လုိ႔မရ၊ သူရွာၿပီး ပုိ႔ထားတဲ့ ေငြေၾကးေတြကလည္း သူ႔နဲ႔သူ႔အေဖတုိ႔လုပ္တဲ့ အလုပ္မွာ အလိမ္ခံရ၊ စကၤာပူကုိ ထြက္သြားတဲ့ အြန္လုိင္းခ်စ္သူကလည္း အဆက္အသြယ္ျဖတ္ဆုိေတာ့ အားလုံး ဒုကၡေရာက္သြားၿပီး ေနာက္ဆုံးေတာ့ စိတ္ဖိစီးမႈေတြနဲ႔အတူ အခုလုိ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ ျဖစ္သြားတာလုိ႔ ဆုိပါတယ္။ ဒါက ဒကာေလးတစ္ေယာက္ ေျပာျပတဲ့ သူ႔သူငယ္ခ်င္းအေၾကာင္း လက္ေတြ႕အျဖစ္အပ်က္ေလး တစ္ခုပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

အဲဒါပါပဲ။ အြန္လုိင္းခ်က္တင္းက စခဲ့တဲ့ ဇာတ္လမ္းတစ္စိပ္တစ္ေဒသ ဆုိတာ။ ဘယ္အလုပ္မဆုိ ေကာင္းက်ိဳးရွိသလုိ ဆုိးက်ိဳးေတြလည္း ရွိတတ္တယ္ဆုိတဲ့ သေဘာမွာ ဒီလုိအြန္လုိင္း ခ်က္တင္းနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အေကာင္းအဆုိးေတြကလည္း ရွိတတ္ပါတယ္။ ေကာင္းတဲ့အခ်က္ေတြ ရွိသလုိ ဆုိးတဲ့အခ်က္ေတြလည္း ရွိပါတယ္။ ျပည္ပႏုိင္ငံ အသီးသီးမွာ သြားေရာက္ၿပီး အလုပ္ကုိ ႀကိဳးစားပမ္းစား လုပ္ေနၾကတဲ့ ျမန္မာဒကာေလးေတြဟာ တကယ္တမ္းေျပာရရင္ မအားလပ္ၾကပါဘူး။ အဲဒီလုိ မအားတဲ့အတြက္ သူ႔တုိ႔မွာ သမီးရည္စားထားဖုိ႔ အခ်ိန္လည္း မရွိၾကပါဘူး။ တျဖည္းျဖည္း အသက္ကလည္း ရလာ၊ ဘ၀က်င္ေဖာ္အတြက္ ကလည္း မရွိေသး၊ ေရႊျပည္ေတာ္ျပန္ဖုိ႔ကလည္း မျဖစ္ေသးတဲ့အခ်ိန္မွာ ခ်စ္သူရည္းစား ရွာဖုိ႔အတြက္က ဒီအြန္လုိင္းခ်က္တင္းကုိ အသုံးျပဳၿပီး ရွာတာဟာ အေကာင္းဆုံး ျဖစ္ေနသလုိ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိပဲ တစ္ဘက္မွာရွိတဲ့ ျမန္မာမိန္းကေလးေတြ အတြက္ကလည္း အမ်ိဳးသမီးတုိ႔သဘာ၀ ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္း ေနရတာ၊ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈ အဆင္အလာေတြ ရွိေနတာ စတာေတြေၾကာင့္ သမီးရည္စား ရွာဖုိ႔ဆုိတာ လြတ္လပ္မႈမရွိဘဲ အခုလုိ အြန္လုိင္းခ်က္တင္းကေန တစ္ဆင့္အြန္လုိင္းေပၚမွာ ေတြ႕ၾကဆုံၾက၊ ရင္းႏွီးၾကရာက ခ်စ္သူရည္းစာဘ၀ ေရာက္ၾကရတာေတြလည္း ရွိၾကပါတယ္။ ဒီလုိ အြန္လုိင္းကတစ္ဆင့္ ခ်စ္သူျဖစ္ၿပီး ေနာက္စိတ္တူကုိယ္တူနဲ႔ ဘ၀ကုိ အတူလက္တဲြ တည္ေဆာက္သြား ၾကတာေတြလည္း ရွိပါတယ္။ အဲဒီလုိ သူေတြအတြက္ေတာ့ အြန္လုိင္းခ်က္တင္းဆုိတာ ျမားနတ္ေမာင္ပါပဲ။ ဒါမ်ိဳးဆုိရင္ေတာ့ အြန္းလုိင္း ခ်က္တင္းအလုပ္ဟာ ေက်းဇူးမ်ားတယ္လုိ႔ ေျပာလုိ႔ရပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ အဲလုိမဟုတ္ပါဘူး။ ဒီအြန္လုိင္းခ်က္တင္းကုိ အသုံးခ်ၿပီး လုပ္စားေနၾကတာေတြ ရွိတယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ျမန္မာျပည္ဘက္မွာ ရွိေနၾကတဲ့ မိန္းကေလးတစ္ခ်ိဳ႕ဟာ အင္တာနက္ဆုိင္ေတြမွာ ထုိင္ၿပီး ျပည္ပမွာရွိတဲ့ အေမာင္ေတြနဲ႔ ခ်က္တင္းမွာဆုံၾက၊ ေတြ႕ၾက၊ မိတ္ဆက္ၾကနဲ႔ ေနာက္ဆုံး အြန္လုိင္းခ်စ္သူေတြ အျဖစ္ေရာက္ေအာင္ ႀကိဳးစားၿပီးမွ ျပည္ပမွာ ရွိတဲ့ အေမာင္ေတြဆီကေန အိမ္မွာဘာျဖစ္လုိ႔၊ ဘယ္လုိျဖစ္လုိ႔၊ အေဖကဘာျဖစ္လုိ႔၊ အေမက ဘယ္လုိျဖစ္လုိ႔ စတဲ့အေျပာေတြနဲ႔ လုပ္ႀကံဖန္တီး ေျပာဆုိၿပီး ဘာပုိ႔ေပးဖုိ႔ ညာပုိ႔ေပးဖုိ႔ ေတာင္းဆုိၾကတာေတြလည္း ရွိတယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ အေမာင္ေယာက္်ားမ်ားကလည္း က႐ုဏာတရား အားႀကီးၾကေတာ့ မာတုဂါမေလးေတြရဲ႕ ေျပာစကားေတြမွာ သနားက႐ုဏာေတြပုိၿပီး ပုိ႔ေပးရတာေတြလည္း မနည္းဘူးလုိ႔ ဆုိပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ ပစၥည္းဥစၥာ၊ ေငြေၾကးေလးေတြ ပုိ႔ရလုိ႔ ကုန္တာေတြေတာင္ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ အြန္လုိင္းကေန ခ်က္ရတာ အားမရလုိ႔ ဖုန္းနဲ႔ပါ ေျပာျဖစ္ၾကတဲ့အတြက္ ေဆာင္လုိက္ရတဲ့ ဖုန္းေဘ (phone bill) ေတြကလည္း ေတာ္ေတာ္ထိတယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔နဲ႔ သိတဲ့ဒကာေလး တစ္ေယာက္ဆုိ အဲဒီလုိ အြန္လုိင္းက ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ဒကာမေလးကုိ စဲြလမ္းၿပီး အလုပ္လုပ္ေနရင္းေတာင္ ဖုန္းေတြတဂြမ္ဂြမ္ ဆက္ျဖစ္ေနလုိ႔ အဲဒီလမွာ ဖုန္းေဘရွင္းရတာ သိန္းႏွစ္ဆယ္ေလာက္ က်သြားတယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ ယုံႏုိင္စရာမရွိေပမယ့္ တကယ္ျဖစ္ခဲ့တာဆုိေတာ့ ေျပာမယုံ ႀကဳံဖူးၾကသူေတြကေတာ့ သိေနၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီအဖုိအမဆုိတဲ့ ဓာတ္သေဘာကလည္း စဲြလမ္းတတ္တဲ့ သေဘာရွိတဲ့အတြက္ စမိရင္ ျဖတ္ရခက္တတ္ပါတယ္။ အေ၀းမွာ ျဖစ္ေနေပမယ့္ စိတ္ခံစားခ်က္က ရွိေနၾကေတာ့ အြန္းလုိင္းကေန တစ္ဆင့္ေတြ႕ဆုံ၊ ေရးသား၊ ေျပာဆုိ ေနၾကရတာကုိပဲ အရသာတစ္ခုျဖစ္ကာ စဲြလမ္းေနၾကတာေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ စိတ္ဖိစီးမႈေတြကုိ ေျဖေဖ်ာက္လုိတာက တစ္ေၾကာင္း၊ အေပ်ာ္သေဘာ စမ္းခ်င္ၾကတာက တစ္ေၾကာင္း၊ အလုပ္မရွိ၊ အခ်ိန္ပုိေတြ ရွိေနတာက တစ္ေၾကာင္း စတဲ့စတဲ့ အေၾကာင္းေတြေၾကာင့္ ျပည္တြင္း၊ ျပည္ပမွာ ရွိေနၾကတဲ့ အေမာင္မင္း၊ အမယ္မင္းေတြဟာ ခ်က္တင္း၀င္ကာ အလုပ္ကုိယ္စီ ရေနၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေကာင္းတာေတြရွိသလုိ ဆုိးတာေတြလည္း ရွိတတ္တဲ့အတြက္ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ပဲ အလြန္အကၽြံမျဖစ္ေအာင္ ထိန္းသိမ္းၾကဖုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္အလုပ္မဆုိ အစြန္းေရာက္သြားရင္ ဒုကၡျဖစ္တတ္တဲ့ သေဘာရွိတဲ့အတြက္ အစြန္းမေရာက္ေအာင္ ကုိယ္ကုိယ့္ကုိ သတိျပဳဆင္ျခင္ၾကဖုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ Globalization ေခတ္ႀကီးမွာ ကမၻာအရပ္ရပ္မွာ မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္း သူငယ္ခ်င္းေတြရွိတာ ေကာင္းေပမယ့္ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ႐ုိးသားမႈနဲ႔ ႐ုိင္းပင္းမႈ ရွိၾကဖုိ႔ေတာ့ လုိပါတယ္။ အလိမ္အေကာက္ေတြနဲ႔ ဟန္ေဆာင္လိမ္ညာမႈ မရွိဘဲ စိတ္ေစတနာ ေကာင္းေတြနဲ႔ မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္းေတြ ျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားဖုိ႔ လုိပါတယ္။ A friend in need is a friend indeed လုိ႔ဆုိသလုိ မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္းဆုိတာ မရွိအတူ ရွိအတူ သေဘာမ်ိဳး ျဖစ္ေနၾကဖုိ႔ လုိပါတယ္။ အဲဒီလုိ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး အျပန္အလွန္ ေက်းဇူးျပဳေနၾကမယ္ဆုိရင္ ဘယ္ေနရာ၊ ဘယ္ေဒသမွာမဆုိ အသိအကၽြမ္း ရွိေနၾကတာ အေကာင္းဆုံး ျဖစ္ပါတယ္။

ထားပါေတာ့။ ေျပာခ်င္တာက ဘုန္းဘုန္းရဲ႕ အေတြ႕အႀကဳံကုိ အေျခခံတဲ့ အြန္းလုိင္းခ်က္တင္း အေၾကာင္းပါ။ အြန္းလုိင္းခ်က္တင္းနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ သတိျပဳစရာ အခ်က္ေလးေတြပါ။ အေမာင္တုိ႔အမယ္တုိ႔ အြန္လုိင္းခ်က္တင္း ၀င္ၾကတဲ့အခါ ေကာင္းတာေတြရွိသလုိ ဆုိးတာေတြလည္း ရွိတတ္တဲ့အတြက္ အေကာင္းေတြကုိယူၿပီး အဆုိးေတြကုိ မယူမိေအာင္ ဂ႐ုျပဳၾကဖုိ႔ပါ။ အြန္လုိင္းခ်က္တင္း လုပ္တဲ့အခါ တစ္ဘက္သူကုိ ေသေသခ်ာခ်ာ စုံစမ္းၾကည့္ၾကဖုိ႔ပါ။ အြန္လုိင္းေပၚမွာ ေတြ႕တာေလးေတြနဲ႔ အယုံအၾကည္ မလြန္မိၾကဖုိ႔ပါ။ တစ္ခါတစ္ေလ အြန္လုိင္းမွာ ေတြ႕ၾကတဲ့သူေတြဟာ အိမ္ေထာင္ရွိသူေတြ ရွိသလုိ၊ မရွိသူေတြလည္း ရွိပါတယ္။ ခ်စ္သူရည္စားရွိသူေတြ ရွိသလုိ မရွိသူေတြလည္း ရွိတတ္ပါတယ္။ အိမ္ေထာင္ရွိသူေတြကလည္း မရွိသလုိ လိမ္ညာတတ္ၾကသလုိ ခ်စ္သူရည္စား ရွိထားသူေတြကလည္း မရွိသလုိ လိမ္ညာၿပီး ကုိယ့္ဆီက ရသမွ်ယူစား ခ်ဴစားတတ္တာေတြ ရွိတဲ့အတြက္ အေမာင္တုိ႔အမယ္တုိ႔ အေနနဲ႔ ခ်က္ရာကေန ရွက္စရာေတြ မျဖစ္ေအာင္ သတိတရားနဲ႔ အသိမမွားၾကဖုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ အြန္လုိင္းခ်က္တင္းေတြ အေပၚမွာ အစဲြလမ္းႀကီး စဲြလမ္းေနၾကတဲ့ အေမာင္တုိ႔အမယ္တုိ႔ အေနနဲ႔ စြဲလမ္းရာမွ ေဘးမျဖစ္ၾကေစဖုိ႔၊ ဘာမွတိတိက်က် မသိရေသးတဲ့ တစ္ဖက္သူအေပၚမွာ အယုံအၾကည္ လြယ္ၿပီး အလိမ္အညာေတြေနာက္ ေကာက္ေကာက္မပါမိၾကေစဖုိ႔၊ ကုိယ့္အေနနဲ႔လည္း ခဏတာ သာယာမႈအေပၚမွာ ဘ၀ႏွစ္ခါ မနာမိၾကေစဖုိ႔ စတာစတာေတြအတြက္ ခ်က္လည္းခ်က္ ပ်က္လည္းမပ်က္ေအာင္ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္ ႐ုိးသားမႈနဲ႔အတူ အက်ိဳးမ်ားေအာင္ ျပဳၾကဖုိ႔တုိက္တြန္းရင္း ခ်က္တာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ေတာ့တာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဘယ္လုိကိစၥမ်ိဳးမွာမဆုိ အလြန္အကၽြံမျဖစ္ေအာင္ သတိျပဳၾကပါလုိ႔ ေစတနာထား ေမတၱာအားျဖင့္ အသိေပးစကား ပါးလုိက္ရပါေၾကာင္း….။

Read more »

တရားႏွင့္အညီ ေနထုိင္ျခင္း…

လူျဖစ္ေစ ရဟန္းျဖစ္ေစ တစ္ခါတစ္ရံ မိမိတုိ႔၏ တစ္ေန႔တာ အခ်ိန္မ်ားကုိ စာဖတ္ျခင္း၊ စာေရးျခင္း၊ တရားနာျခင္း၊ တရားေဟာျခင္း၊ စာသင္ျခင္း၊ စာခ်ျခင္းမ်ားျဖင့္ ကုန္သြားတတ္သည့္ အခါမ်ား ရွိတတ္၏။ အထူးသျဖင့္ ရဟန္းေတာ္မ်ားသည္ ေန႔စဥ္ စာသင္စာခ်၊ တရားေဟာ၊ တရားျပ အလုပ္မ်ားျဖင့္ တစ္ေန႔တာ အခ်ိန္မ်ားကုိ ကုန္လြန္ေစတတ္သည္ကုိ သတိျပဳမိ၏။ စာေရးသူလည္း တစ္ခါတစ္ရံ ထုိသုိ႔ ကုန္ဆုံးခဲ့သည့္ အခ်ိန္မ်ားလည္း ရွိတတ္၏။ ေသခ်ာေတြးၾကည့္လ်င္ ထုိသုိ႔ ဗုဒၶစာေပမ်ားကုိ သင္ၾကားပုိ႔ခ် ေဟာေျပာျပသရင္းျဖင့္ ကုန္ဆုံးသြားသည့္ အခ်ိန္မ်ားသည္ စာေရးသူတုိ႔အတြက္ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈမ်ားျဖင့္ ကုန္ဆုံးသြားသည့္ အခ်ိန္မ်ားျဖစ္သျဖင့္ ေကာင္းေသာကုန္ျခင္း၊ တရားသျဖင့္ ကုန္ျခင္း၊ ေကာင္းေသာေနထုိင္ျခင္း၊ တရားသျဖင့္ ေနထုိင္ျခင္းဟု ေတြးႏုိင္ဆုိႏုိင္မည္ ျဖစ္၏။ တရားႏွင့္ ေနေလ့ရွိသူဟု ေျပာလုိက ေျပာႏုိင္မည္ျဖစ္၏။ ဗုဒၶအလုိေတာ္ အားျဖင့္ကား ထုိသုိ႔မဟုတ္။ တရားေဟာ၊ တရားျပ၊ စာသင္စာခ် စသည္မ်ားသည္ တရားေဟာ၊ တရားျပ၊ စာသင္စာခ်ျခင္းမွ်သာ ျဖစ္၏။ တရားႏွင့္အညီ ေနထုိင္ျခင္းဟုကား မဆုိႏုိင္လွေပ။ ဗုဒၶအလုိရွိသည့္ တရားႏွင့္အညီ ေနထုိင္ျခင္းမွာ အက်င့္တရားကုိ ဦးစားေပးသည့္ ေနထုိင္ျခင္းမ်ိဳးကုိ ဆုိလုိေပ၏။

တစ္ခါက ရဟန္းေတာ္တစ္ပါးသည္ ျမတ္စြာဘုရားထံ ခ်ည္းကပ္၍ တရားႏွင့္အညီ ေနထုိင္ျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ျမတ္စြာဘုရားရွင္အား ေမးေလွ်ာက္ဖူး၏။

ထုိရဟန္းက
“အရွင္ဘုရား… တရားႏွင့္ေနေလ့ရွိသူ၊ တရားႏွင့္ေနေလ့ရွိသူဟု ဆုိေလ့ရွိပါ၏၊ အဘယ္မွ်ေလာက္ျဖင့္ ရဟန္းသည္ တရားႏွင့္ ေနေလ့ရွိသူ ျဖစ္ပါသနည္း ဘုရား” ဟု ေမးေလွ်ာက္၏။

ထုိအခါ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က
“ရဟန္း … ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္ သုတ္၊ ေဂယ်၊ ေ၀ယ်ာကရဏ၊ ဂါထာ၊ ဥဒါန္း၊ ဣတိ၀ုတ္၊ ဇာတ္၊ အဗၻဳတ၊ ေ၀ဒလႅဟူေသာ တရားကုိသင္ယူ၏၊ ထုိရဟန္းသည္ ထုိတရားေတာ္ကုိ သင္ယူျခင္းျဖင့္ ေန႔ကုိကုန္လြန္ေစ၏၊ တစ္ေယာက္တည္း ကိန္းေအာင္းမႈကုိ စြန္႔လႊတ္၏၊ မိမိအတြင္း သႏၲာန္၌ စိတ္၏ ကိေလသာမွ ၿငိမ္းမႈကုိ မႀကိဳးစား။ ရဟန္း… ဤရဟန္းကုိ သင္ၾကားမႈ ပရိယတၱိမ်ားသူဟုသာ ဆုိအပ္၏၊ တရားႏွင့္ ေန႔ေလ့ရွိသူဟူ၍ကား မဆုိအပ္။

ရဟန္း… ေနာက္တစ္မ်ိဳးကား ရဟန္းသည္ ၾကားနာအပ္ သင္ယူအပ္ၿပီးတုိင္းေသာ တရားကုိ အက်ယ္အားျဖင့္ သူတပါးတုိ႔အား ေဟာ၏၊ ထုိရဟန္းသည္ ထုိတရားကုိ သူတပါးတုိ႔အား သိေစျခင္းျဖင့္ ေန႔ကုိကုန္လြန္ေစ၏၊ တစ္ေယာက္တည္း ကိန္းေအာင္းမႈကုိ စြန္႔လႊတ္၏၊ မိမိ၏ အတြင္းသႏၲာန္၌ စိတ္၏ကိေလသာမွ ၿငိမ္းမႈကုိ မႀကိဳးစား။ ရဟန္း… ဤရဟန္းကုိ သိေစျခင္း မ်ားသူဟုသာ ဆုိအပ္၏၊ တရားႏွင့္ ေနေလ့ရွိသူဟူ၍ကား မဆုိအပ္။

ရဟန္း… ေနာက္တစ္မ်ိဳးကား ရဟန္းသည္ ၾကားနာအပ္ သင္ယူအပ္ၿပီးတုိင္းေသာ တရားကုိ အက်ယ္အားျဖင့္ ရြတ္အံသရဇၥ်ာယ္ျခင္းအားျဖင့္ ေန႔ကုိကုန္လြန္ေစ၏၊ တစ္ေယာက္တည္း ကိန္းေအာင္းမႈကုိ စြန္႔လႊတ္၏၊ မိမိ၏ အတြင္းသႏၲာန္၌ စိတ္၏ကိေလသာမွ ၿငိမ္းမႈကုိ မႀကိဳးစား။ ရဟန္း.. ဤရဟန္းကုိ ရြတ္အံသရဇၥ်ာယ္ျခင္း မ်ားသူဟုသာ ဆုိအပ္၏၊ တရားႏွင့္ ေန႔ေလ့ရွိသူဟူ၍ကား မဆုိအပ္။

ရဟန္း… ေနာက္တစ္မ်ိဳးကား ရဟန္းသည္ ၾကားနာအပ္ သင္ယူအပ္ၿပီးတုိင္းေသာ တရားကုိ စိတ္ျဖင့္ႀကံ၏၊ သုံးသပ္၏၊ စိတ္ျဖင့္ အဖန္ဖန္႐ႈ၏၊ ထုိရဟန္းသည္ ထုိတရားကုိ ႀကံစည္ျခင္း ၀ိတက္တုိ႔ျဖင့္ ေန႔ကုိ ကုန္လြန္ေစ၏၊ တစ္ေယာက္တည္း ကိန္းေအာင္းမႈကုိ စြန္႔လႊတ္၏၊ မိမိ၏ အတြင္းသႏၲာန္၌ စိတ္၏ကိေလသာမွ ၿငိမ္းမႈကုိ မႀကိဳးစား။ ရဟန္း… ဤရဟန္းကုိ ႀကံစည္ျခင္း၀ိတက္ မ်ားသူဟုသာ ဆုိအပ္၏၊ တရားႏွင့္ ေနေလ့ရွိသူဟူ၍ကား မဆုိအပ္။

ရဟန္း … ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္ သုတ္၊ ေဂယ်၊ ေ၀ယ်ာကရဏ၊ ဂါထာ၊ ဥဒါန္း၊ ဣတိ၀ုတ္၊ ဇာတ္၊ အဗၻဳတ၊ ေ၀ဒလႅဟူေသာ တရားကုိသင္ယူ၏၊ ထုိရဟန္းသည္ ထုိတရားေတာ္ကုိ သင္ယူျခင္းျဖင့္ ေန႔ကုိမကုန္လြန္ေစ၊ တစ္ေယာက္တည္း ကိန္းေအာင္းမႈကုိ မစြန္႔လႊတ္၊ မိမိအတြင္း သႏၲာန္၌ စိတ္၏ ကိေလသာမွ ၿငိမ္းမႈကုိ ႀကိဳးစား၏။ ရဟန္း… ဤသုိ႔လွ်င္ ရဟန္းသည္ တရားႏွင့္ ေနေလ့ရွိသူျဖစ္၏။

ရဟန္း… ဤသုိ႔လွ်င္ ငါသည္ သင္ၾကားျခင္းမ်ားသူကုိ ေဟာၿပီးၿပီ၊ သူတပါးတုိ႔အား သိေစျခင္းမ်ားသူကုိ ေဟာၿပီးၿပီ၊ ရြတ္အံသရဇၥ်ာယ္ျခင္း မ်ားသူကုိ ေဟာၿပီးၿပီ၊ ႀကံစည္ျခင္းမ်ားသူကုိ ေဟာၿပီးၿပီ၊ တရားႏွင့္ ေနေလ့ရွိသူကုိ ေဟာၿပီးၿပီ။ ရဟန္း အစီးအပြားကုိ ရွာေလ့ရွိ၍ သနားေစာင့္ေရွာက္တတ္သည့္ ဆရာျဖစ္ေသာ ငါသည္ တပည့္တုိ႔အား သနားေစာင့္ေရွာက္မႈကုိ အေၾကာင္းျပဳ၍ သင္တုိ႔အတြက္ ျပဳဖြယ္ကုိ ငါျပဳၿပီးၿပီ။ ဤသည္တုိ႔ကား သစ္ပင္ရင္းတုိ႔တည္း၊ ဤသည္တုိ႔ကား ဆိတ္ၿငိမ္ရာ အရပ္တုိ႔ပင္တည္း၊ ရဟန္း ကပ္၍႐ႈၾကကုန္ေလာ့၊ မေမ့မေလ်ာ့ၾကကုန္လင့္၊ ေနာက္မွ အားမထုတ္လုိက္ရဟု ေနာင္တပူပန္ျခင္း မျဖစ္ၾကေစကုန္လင့္၊ ဤသည္ကား သင္တုိ႔အား ငါတုိ႔၏ အဆုံးအမပင္တည္း…”ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ ဤကား ဓမၼ၀ိဟာရီ သုတ္တြင္ ျမတ္ဗုဒၶေဟာၾကား ေတာ္မူသည့္ တရားႏွင့္ေနေလ့ရွိသူ၏ တရားႏွင့္အညီ ေနထုိင္ျခင္းအေၾကာင္းပင္ ျဖစ္ပါ၏။

ဤေဒသနာေတာ္အရ ျမတ္ဗုဒၶမိန္႔ေတာ္မူသည့္ တရားႏွင့္အညီ ေနထုိင္ျခင္းဟူသည္ တရားေဒသနာေတာ္မ်ားကုိ အခ်ိန္ျပည့္ နာယူမွတ္သား သင္အံပုိ႔ခ် ေဟာေျပာျပသ ေနသည္မ်ားကုိ ဆုိျခင္းမဟုတ္ဘဲ မိမိတုိ႔၏ အတြင္းသႏၲာန္၀ယ္ စိတ္၏ကိေလသာမွ ၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္ ႀကိဳးစားေနထုိင္မႈကုိသာ တရားႏွင့္အညီ ေနထုိင္ျခင္း၊ တရားႏွင့္ ေနေလ့ရွိျခင္းဟု ဆုိျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း နားလည္သေဘာေပါက္ႏုိင္မည္ ျဖစ္၏။ သုတ္၊ ၀ိနည္း၊ အဘိဓမၼာ တရားမ်ားကုိ အေျမာက္အမ်ား သင္ယူေလ့လာ ပုိ႔ခ်ေနျခင္းထက္ မိမိ၏ အတြင္းစိတ္တြင္ ကိေလသာတရားတုိ႔၏ ပူေလာင္လုိက္စားမႈမွ ၿငိမ္းေအးေအာင္ ႀကိဳးစားေနျခင္းကုိသာ တရားႏွင့္ေနေလ့ရွိျခင္းဟု မိန္႔ေတာ္မူလုိရင္း ျဖစ္ပါ၏။ အမ်ားႏွင့္ ေရာေရာေႏွာေႏွာ ကိေလသာ ထူေျပာစြာ ေနထုိင္ျခင္းထက္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္တည္း ေနထုိင္ကာ ကိေလသာ နည္းပါးေအာင္ က်င့္ႀကံေနထုိင္ျခင္းကုိသာ တရားႏွင့္အညီ ေနထုိင္ျခင္း၊ တရားႏွင့္ ေနေလ့ရွိျခင္းဟု သိေစလုိရင္း ျဖစ္ပါ၏။ စာတတ္ေပတတ္ က်မ္းဂန္တတ္ကာ စာေပမ်ားႏွင့္ အခ်ိန္ကုန္ ေပ်ာ္ေမြ႕ေနသည္ထက္ ကိေလသာကုန္ရာ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈကုိ ရွာေဖြႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားေနျခင္းကသာ တရားႏွင့္အညီ ေနထုိင္က်င့္သုံးျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ဆုိလုိရင္း ျဖစ္ေပ၏။

မွန္၏။ တစ္ခါတစ္ရံ စာေရးသူတုိ႔သည္လည္း မိမိကုိယ္ကုိ သတိျပဳမိသည့္ အခါမ်ား ရွိတတ္၏။ ေန႔စဥ္စာေပမ်ားျဖင့္ အခ်ိန္ကုန္ေနသျဖင့္ တစ္ေန႔တာ ကုန္ဆုံးမႈသည္ ကုသုိလ္အလုပ္မ်ားျဖင့္ ကုန္ဆုံးမႈမ်ားျဖစ္၍ တန္ဘုိးရွိသည့္ ကုန္သြားျခင္းဟု ဆုိႏုိင္ေသာ္လည္း ပုထုဇင္တုိ႔ သဘာ၀အရ မိမိတုိ႔၏ အတြင္းသႏၲာန္တြင္ ရွိေနသည့္ ေလာဘေဒါသ ေမာဟစသည့္ ကိေလသာမ်ားေၾကာင့္ စာသင္ေနရင္း၊ က်မ္းဂန္မ်ားကုိ ရြတ္ဖတ္သရဇၥ်ာယ္ေနရင္းပင္ စိတ္အစဥ္တြင္ အကုသုိလ္စိတ္မ်ားက ႀကိဳၾကားႀကိဳၾကား ေပၚလာတတ္သည့္ အခါမ်ား ရွိေနတတ္၏။ စာေပက်မ္းဂန္မ်ားကုိ မည္မွ်ပင္ ထုံလႊမ္းပြားမ်ားေနေသာ္လည္း အတြင္းစိတ္သႏၲာန္၀ယ္ ကိေလသာ တရားမ်ားက မေလ်ာ့ပါးဘဲ ရွိေနသျဖင့္ အျခားသူမ်ားနည္းတူ ေလာဘတရား၊ ေဒါသတရား၊ ေမာဟတရားမ်ားျဖင့္ ပူေလာင္ေနတတ္သည့္ အခါမ်ားလည္း ရွိတတ္၏။ တစ္ခါတစ္ရံ စာတတ္ေပတတ္ က်မ္းဂန္တတ္သည့္ ပညာရွိႀကီးမ်ား၏ ေလာဘႀကီးတတ္သည့္ အျဖစ္၊ ေဒါသအားႀကီးသည့္ အျဖစ္၊ မနာလုိမႈ၊ ၀န္တုိမႈ အားႀကီးသည့္ အျဖစ္ စသည္မ်ားေၾကာင့္ စာေပက်မ္းဂန္မ်ားျဖင့္ မည္မွ်ပင္ အခ်ိန္ကုန္ေနေသာ္လည္း အတြင္းစိတ္၀ယ္ ကိေလသာတရားမ်ား မေလ်ာ့ပါးလွ်င္ကား စာေပက်မ္းဂန္မ်ားျဖင့္ ထုံလႊမ္းထား႐ုံမွ်ျဖင့္ တရားႏွင့္အညီ ေနထုိင္ျခင္း မဟုတ္ေၾကာင္း အေတြးမ်ားလည္း ျဖစ္ေပၚမိ၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ျမတ္ဗုဒၶက စာေပက်မ္းဂန္မ်ား ထုံလႊမ္းၿပီး တစ္ေန႔တာ ကုန္လြန္သြားျခင္းသည္ တရားႏွင့္ေနေလ့ရွိျခင္း မဟုတ္ဘဲ မိမိ၏ အတြင္းစိတ္၀ယ္ ကိေလသာမွ ၿငိမ္းေအးေအာင္ အားထုတ္ေနထုိင္ျခင္းသည္သာ တရားႏွင့္အညီ ေနထုိင္ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း မိန္႔ေတာ္မူျခင္း ျဖစ္ေပ၏။

ျမတ္ဗုဒၶအလုိရွိသည္မွာ သင္အံေလ့က်က္မႈမ်ားထက္ က်င့္ႀကံအားထုတ္မႈမ်ားကုိ အလုိရွိေတာ္မူျခင္း ျဖစ္၏။ သင္အံေလ့လာသျဖင့္ သိရွိလာသည့္ အသိမ်ားသည္ သညာသိသာျဖစ္သျဖင့္ အခ်ိန္မေရြး ေပ်ာက္ပ်က္သြားႏုိင္ၿပီး လက္ေတြ႕က်င့္ႀကံအားထုတ္သျဖင့္ သိရွိလာသည့္ အသိသည္ကား စစ္မွန္သည့္ ပညာဉာဏ္ျဖင့္ သိသည့္ ပညာသိ ျဖစ္သျဖင့္ ေပ်ာက္ပ်က္မႈမရွိသည့္ အမွန္သစၥာအသိ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သညာသိထက္ ပညာသိႏွင့္ သိေစႏုိင္ရန္ က်င့္ႀကံႀကိဳးကုတ္ အားထုတ္ၾကဖုိ႔ တုိက္တြန္းေတာ္မူျခင္း ျဖစ္၏။ ဤသေဘာကုိ ဗုဒၶစာေပ တစ္ေနရာတြင္ ျမတ္ဗုဒၶ မိန္႔ေတာ္မူသည့္ ဓမၼစကားက သက္ေသျပေန၏။ ျမတ္ဗုဒၶက “ႏြားရွင္တုိ႔အား ႏြားတုိ႔ကုိ ေရတြက္အပ္ႏွင္း လုိက္ရေသာ ႏြားေက်ာင္းသားသည္ ႏြားႏုိ႔အရသာကုိ မခံစားလုိက္ရသကဲ့သုိ႔ နိဗၺာန္ေရာက္သည္အထိ အက်ိဳးစီးပြားႏွင့္စပ္ေသာ ပိဋကတ္သုံးပုံဟူေသာ ဘုရားစကားေတာ္ကုိ မ်ားစြာေဟာေျပာ ေနေသာ္လည္း မက်င့္မႀကံ ေမ့ေလ်ာ့ေပါ့တန္ေနသူသည္ ျပဳထုိက္သည္ကုိ ျပဳသည္မမည္၊ မဂ္ဖုိလ္၏ အရသာကုိ မခံစားရ…” (ဓမၼပဒ၊ ေဒြသဟာယက ဘိကၡဳ၀တၳဳ)ဟု မိန္႔ေတာ္မူထား၏။ ဤစကားျဖင့္ ျမတ္ဗုဒၶအလုိရွိသည့္ သင္အံေလ့က်က္မႈမ်ားထက္ က်င့္ႀကံအားထုတ္မႈကသာ အဓိကက်ၿပီး စိတ္အစဥ္တြင္ ကိေလသာၿငိမ္းေအာင္ အားထုတ္ေနျခင္းသည္ တရားသျဖင့္ ေနျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ရည္ညႊန္းေတာ္မူျခင္း ျဖစ္၏။

ဆုိလုိသည္မွာ တရားႏွင့္အညီ ေနထုိင္ျခင္း၊ တရားႏွင့္ ေနေလ့ရွိျခင္းဟူသည္မွာ သုတ္၀ိနည္း အဘိဓမၼာစသည့္ က်မ္းဂန္မ်ားကုိ ေန႔စဥ္ဖတ္႐ႈေလ့လာ၊ သင္အံပုိ႔ခ်၊ ေဟာေျပာျပသျခင္းမ်ားျဖင့္ အခ်ိန္ကုန္ဆုံးၿပီး ေနထုိင္ျခင္းကုိ ဆုိလုိသည္မဟုတ္ဘဲ မိမိတုိ႔၏ အတြင္းစိတ္သႏၲာန္၀ယ္ ကိေလသာတရားမ်ား တျဖည္းျဖည္း ေလ်ာ့နည္းၿငိမ္းေအးေအာင္ က်င့္ႀကံႀကိဳးကုတ္ အားထုတ္ျခင္းျဖင့္ တစ္ေန႔တာ ကုန္ဆုံးသြားျခင္းကုိသာ တရားႏွင့္အညီ ေနထုိင္ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ဆုိလုိရင္း ျဖစ္ပါ၏။ အမ်ားႏွင့္ေရာေႏွာကာ စာသင္စာခ်၊ တရားေဟာ တရားျပ စသည့္အလုပ္မ်ားကုိ လုပ္ေဆာင္ရင္း အခ်ိန္ကုိ ကုန္ဆုံးသြားၾကသည္ထက္ တစ္ပါးတည္း၊ တစ္ေယာက္တည္းေနကာ မိမိ၏ စိတ္အစဥ္ကုိ ကိေလသာတရားမ်ား၏ ပူေလာင္မႈမွ ၿငိမ္းေအးႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားအားထုတ္ ေနထုိင္ရင္း အခ်ိန္ကုိ ကုန္ဆုံးသြားၾကသည္ကသာ တရားႏွင့္အညီ ေနထုိင္ျခင္း၊ တရားႏွင့္အညီ ကုန္ဆုံးသြားျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သိေစလုိရင္း ျဖစ္ပါ၏။

ထုိ႔ေၾကာင့္ တရားႏွင့္အညီ ေနထုိင္ျခင္းျဖင့္ မိမိတုိ႔၏ အခ်ိန္မ်ားကုိ ကုန္လြန္ေစလုိသူမ်ားသည္ သုတ္၀ိနည္း အဘိဓမၼာစသည့္ တရားမ်ားကုိ သင္အံေလ့လာ ပြားမ်ားကာ ေန႔စဥ္ေန႔တုိင္း အခ်ိန္မ်ားကုိ ကုန္ဆုံးေနၾကသည္ထက္ မိမိတုိ႔၏ အတြင္းစိတ္၀ယ္ ကိေလသာတရားမ်ား ေလ်ာ့ပါးလာေအာင္ ႀကိဳးစားရင္း ကိေလသာမွ ၿငိမ္းေအာင္အားထုတ္ ေနထုိင္ျခင္းျဖင့္ ေန႔စဥ္အခ်ိန္မ်ားကုိ ကုန္လြန္သြားေစျခင္းကသာ စစ္မွန္သည့္ တရားႏွင့္အညီ ေနထုိင္ျခင္း ျဖစ္သျဖင့္ သင္အံေလ့လာ ေဟာေျပာပုိ႔ခ် ေနမႈမ်ားထက္ လက္ေတြ႕က်င့္ႀကံ ႀကိဳးကုတ္ အားထုတ္ေနမႈမ်ားကုိသာ အဓိက ျပဳလုပ္ရင္းျဖင့္သာ မိမိတုိ႔၏ ေန႔စဥ္ေနထုိင္ျခင္းကုိ တရားႏွင့္အညီ ေနထုိင္ျခင္းမ်ား ျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားအားထုတ္ပါေၾကာင္း တုိက္တြန္းစကား ပါးလုိက္ရပါသည္။

Read more »