ဆုိဖာေပၚမွာအိပ္ျခင္းသည္ ဥပုသ္က်ိဳး၊ မက်ိဳး…

Q. အရွင္ဘုရား
အရင္က တပည့္ေတာ္ ၈ ပါးသီလေစာင့္ရင္ ၾကမ္းေပၚမွာပဲ အိပ္ပါတယ္။ အခု လက္ရွိ ေနတဲ့အိမ္မွာ အပ်င္းထူျပီး အိပ္ခါနီး အိပ္ရာ မခင္းခ်င္တာနဲ႔ အသင့္ရွိေနတဲ့ ဆုိဖာေပၚ တက္အိပ္ပါတယ္။ ဆုိဖာ ဝယ္တုန္းကလဲ ဥပုသ္ေစာင့္တဲ့အခါ ထုိင္လုိ႔ေနလုိ႔ရေအာင္ သားေရဆုိဖာမဝယ္၊ ေမႊးပြဆုိဖာ မဝယ္ပဲ ရုိးရုိးဆုိဖာထဲက အခင္း သိပ္မႏူးညံ့ မေပ်ာ့ေပ်ာင္းတာကုိ ေရြးဝယ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဆုိဖာက ဆုိဖာပဲဆုိေတာ့ ၾကမ္းျပင္ထက္ေတာ့ ႏူးညံ့ေနပါတယ္။ တပည့္ေတာ္ အိပ္ရတာ ဇိမ္ရွိလုိက္တာ ဆုိတာမ်ိဳးလဲ မျဖစ္မိပါဘူး။ ေရရွည္မွာ ခါးနာမွာစုိးလုိ႔ ရုိးရုိးခံုတုိ႔ ကြပ္ပ်စ္တုိ႔လုိ အခင္းမာမာကုိ ပုိၾကိဳက္ပါတယ္။ အိမ္ခန္းမွာ အဲဒါေတြ မရွိလုိ႔ အိပ္ခါနီး အခင္းေတြ ဘာေတြ ထခင္းစရာ မလုိတဲ့ ဆုိဖာေပၚ အလြယ္အိပ္တာပါ။ ဥပုသ္က်ိဳးပါသလားဘုရား။
ဝင္းေမာင္

A. ဒီေနရာမွာ ဥပုသ္က်ိဳး မက်ိဳးသိခ်င္တဲ့ ေမးခြန္းရွင္အေမးအရ ဥစၥာသယန၊ မဟာသယန သီလသိကၡာပုဒ္ကုိ ရည္ရြယ္တယ္လုိ႔ ထင္ပါတယ္။ ဒီသိကၡာပုဒ္မွာပါတဲ့ ဥစၥာသယနအရ ျမင့္ေသာေနရာ၌ အိပ္ျခင္း၊ ေနထုိင္ျခင္းကုိ ယူရပါမယ္။ ျမင့္ေသာေနရာဆုိတာ အေျခတစ္ေတာင့္ထြာထက္ရွည္ေသာ အိပ္ရာခုတင္ ကုလားထုိင္ႀကီးမ်ားကုိ ဆုိပါတယ္။ ျမင့္ေသာေနရာဆုိလုိ႔ လူႀကီးက ေအာက္အနိမ့္မွာေနလွ်င္ ဥပုသ္သည္ လူငယ္က အထက္အျမင့္မွာ မေနေကာင္းဆုိတဲ့ အျမင့္မ်ိဳးမဟုတ္ပါ။ မဟာသယနအရကုိလည္း ျမတ္ေသာေနရာ၌ အိပ္စက္၊ ေနထုိင္ျခင္းကုိ ဆုိပါတယ္။ ျမတ္ေသာေနရာဆုိတာ စည္းစိမ္အားေလ်ာ္စြာ ခံစား၊ စံစားေလ့ရွိၾကတဲ့ စည္းစိမ္ရွင္ႀကီးမ်ား အိမ္မွာရွိတဲ့ လက္ေလးသစ္အထက္ ရွည္ေသာအေမြးရွိတဲ့ သားေမြးအခင္း၊ ျခေသၤ့၊သစ္ က်ားစတဲ့ အ႐ုပ္မ်ားနဲ႔ ခမ္းနာဆန္းၾကယ္ေသာ သားေမြးအခင္း၊ ေရႊခ်ည္ေငြခ်ည္တုိ႔ျဖင့္ ခ်ဳပ္လုပ္ထားတဲ့ ပုိးအခင္း၊ လဲ၀ါဂြမ္းမ်ားသြတ္ထားတဲ့ ေမြ႕ရာမ်ိဳးကုိ ဆုိပါတယ္။ ဒီလုိအခင္းေမြ႕ရာမ်ိဳးကုိ ယခုကာလ ဥပုသ္သည္မ်ား အသုံးျပဳေနျခင္းဟာ မသင့္ေတာ္ေၾကာင္း၊ သုိ႔ေသာ္ အုန္းဆံသြတ္ေမြ႕ရာ အ၀တ္အဆာပုိးခ်ည္ အဆာပါေသာ ေမြ႕ရာကုိကား သုံးေကာင္းေၾကာင္း ဆရာေတာ္ အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသမွ ဖြင့္ဆုိပါတယ္။ အထက္ပါ ေနရာမ်ိဳး၊ အခင္းမ်ိဳးကုိသာ ျမတ္ေသာေနရာလုိ႔ဆုိႏုိင္ၿပီး သင္ျဖဴးေခ်ာေခ်ာ၊ ေကာ္ေဇာႏုႏု စသည္ႏွင့္ ရဟန္းသံဃာ ဂုဏ္၀ါႀကီးသူတုိ႔ရဲ႕ ေနရာစသည္မ်ားကုိ ဒီသိကၡာပုဒ္အရ ျမတ္ေသာ ေနရာဟု မဆုိထုိက္ေၾကာင္းလည္း မိန္႔ေတာ္မူပါတယ္။ဒါေၾကာင့္ ဒီအဖြင့္မ်ားကုိ ေသခ်ာနားလည္ သေဘာက္ေပါက္ေအာင္ မွတ္သားၿပီး ကုိယ္အသုံးျပဳေနမႈမ်ားသည္ သင့္မသင့္ ဆင္ျခင္စဥ္းစား ဆုံးျဖတ္ႏုိင္ပါတယ္။

ဆရာေတာ္ အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ ဖြင့္ဆုိမွာၾကားခ်က္အရ ေျပာရရင္ ဥပုသ္ေစာင့္တဲ့အခါ ႐ုိး႐ုိးငါးပါးသီလထက္ အပုိယူကာ ကာေမသုမိစၦာစာရအစား အျဗဟၼာစရိယကုိ ေဆာက္တည္ၿပီး ၀ိကာလေဘာဇန၊ နစၥဂီတ၊ ဥစၥာသယန သိကၡာပုဒ္မ်ားကုိ ေဆာက္တည္ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဒီေလးပါးလုံးကုိ ၿခဳံ၍စဥ္းစားလွ်င္ တဏွာကိေလသာ အကုသုိလ္စိတ္မ်ား မျဖစ္ေအာင္ႀကိဳးစားျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဥပမာအားျဖင့္ ခမ္းနားေသာ အိပ္ရာေနရာ၌ အိပ္စက္ေနထုိင္ျခင္း၊ ၿဖီးလိမ္းပန္ဆင္ျခင္း၊ ကျပသီဆုိတီးမႈတ္ျခင္း၊ ညစာထမင္းစားျခင္းတုိ႔သည္ ကိေလသာ တဏွာေလာဘစိတ္ကုိ ေသြးေဆာင္ေခၚယူေသာ အျပဳအမူမ်ားျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဒါေၾကာင့္ ဒီလုိကိေလသာမ်ားကုိ တားျမစ္ပိတ္ဆုိ႔ႏုိင္ရန္အတြက္ ဒီအပုိသိကၡာပုဒ္မ်ားကုိ ေစာင့္ထိမ္းေစျခင္းျဖစ္ေၾကင္း နားလည္သေဘာေပါက္ႏုိင္ပါတယ္။ အဓိကကေတာ့ တစ္စုံတစ္ခု တစ္စုံတစ္ရာကုိ အမွီျပဳၿပီး ကိေလသာတဏွာ မျဖစ္ေစဖုိ႔ပါ။ အေကာင္းဆုံးကေတာ့ အထက္ပါ အဖြင့္မ်ားနဲ႔လည္းညီေစ၊ မိမိကုိယ္ကုိညွင္းဆဲမႈလည္း မျဖစ္ေစဘဲ ကိေလသာတဏွာ နည္းႏုိင္သည့္ အိပ္ရာေနရာမ်ားကုိ အသုံးျပဳျခင္းက အေကာင္းဆုံး ျဖစ္ပါေၾကာင္း… အႀကံျပဳလုိက္ပါတယ္။

မွတ္ခ်က္။ ဆရာေတာ္ အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ၏ ရတနာ့ဂုဏ္ရည္စာအုပ္လာ ဥစၥာသယန၊ မဟာသယနသီလ အဖြင့္ကုိ ကုိးကားေျဖၾကားေပးထားပါသည္။

Read more »

႐ုပ္ေဖာက္ျပန္ျခင္းေၾကာင့္လား… ေအာက္လမ္းပေယာဂေၾကာင့္လား..

Q. ဘုန္းဘုန္း
တပည့္ေတာ္ စုိင္းစုိင္း ရုိေသစြာ ေလွ်ာက္ထားေမးျမန္းပါသည္ဘုရား။ တပည့္ေတာ္ ေမးလုိသည္မွာ ေထရဝါဒႏွင့္ ဆုိင္မဆုိင္ သာသနာေရး ေမးခြန္း ဟုတ္မဟုတ္ မေျပာတတ္သျဖင့္ သီးျခားစာႏွင့္ ေလွ်ာက္ထားေမးျမန္းပါသည္ဘုရား။ တပည့္ေတာ္သည္ က်န္းက်န္းမာမာၾကီး ေနလာရာကေန ... ေနထုိင္မေကာင္းသလုိလုိ၊ မိမိမွာ ေရာဂါေဝဒနာ တစ္ခုခု ရွိေန၍ အားနည္းေပ်ာ့ေခြသလုိ ခံစားလာရပါသည္။ အျမဲ မူးေဝ ေပ်ာ့ေခြေနျခင္း၊ အပင္ပန္း မခံႏုိင္ျခင္းမ်ားေၾကာင့္ အလုပ္ႏွင့္ ဘဝရပ္တည္ေရးပါ ထိခုိက္လာပါသည္။ ဆရာဝန္ႏွင့္ ျပေတာ့လည္း ေသြးအားနည္းသလုိ၊ အာဟာရ ခ်ိဳ႕တဲ့သလုိသာ အေျဖထြက္ျပီး ဤမွ် ေဝဒနာခံေနရေအာင္ ေရာဂါၾကီးၾကီးမားမား မေတြ႔ပါ။ တပည့္ေတာ္မွာ ယခင္က အပင္ပန္း အၾကမ္းတမ္း ခံႏုိင္ေအာင္ က်န္းမာသန္စြမ္းျပီး လူငယ္ဘာဝ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ေနခဲ့သူ ျဖစ္ပါသည္။ စာမ်ားလည္း မက်က္မွတ္ႏုိင္ေတာ့ဘဲ ပညာေရးပါ ထိခုိက္လာပါသည္။ အျမဲတမ္း ႏံုးခ်ိအားနည္းျပီး အိမ္ထဲက မထြက္ခ်င္၊ အိပ္ရာထဲက မထခ်င္ေအာင္ ျဖစ္ေနသျဖင့္ မိတ္ေဆြမ်ားႏွင့္ပါ လူမႈေရး လစ္ဟင္းျပီး ယခင္လုိ မဟုတ္ေတာ့ဘဲ အေပါင္းအသင္း နည္းပါးလာပါသည္။


တပည့္ေတာ္ ယခင္က လူျပဳစားျခင္းဆုိသည္ကုိ အယံုအၾကည္ မရွိပါ။ ေအာက္လမ္းနည္းမ်ားကုိလည္း အယံုအၾကည္ မရွိသူ ျဖစ္ပါသည္။ တပည့္ေတာ္ဘဝမွာလည္း ျပန္စဥ္းစားမိသေလာက္ ဘယ္သူ႔ကုိမွ ပ်က္စီးေအာင္ မလုပ္ခဲ့ဖူးပါ။ မည္သူ႔ကုိမွလည္း မျပိဳင္ဆုိင္ပါ။ မိမိက မျပိဳင္ဆုိင္ေသာ္လည္း မိမိကုိ ျပိဳင္ဆုိင္သူ၊ လုိသူ မလုိသူကေတာ့ သဘာဝအေလ်ာက္ ရွိပါသည္။ ငါ့ကုိ ရန္ျပဳမည့္သူ မရွိ၊ မလုိသူ မရွိဟုေတာ့ ေသခ်ာေပါက္ ေျပာႏုိင္သူ မဟုတ္ပါ။ ယခုမူ ေဝဒနာ ခံစားရျခင္း လမွ ႏွစ္ခ်ီလာေသာအခါ မေပ်ာက္လွ်င္လဲ ေသသြားတာ ေကာင္းမယ္ဆုိသည့္အထိ စိတ္ဓာတ္က်လာပါသည္။ အကယ္၍ မိတ္ေဆြမ်ား ေျပာတတ္သလုိ မလုိသူ တစ္ဦးဦးက ေအာက္လမ္းနည္းျဖင့္ တစ္စံုတစ္ခု လုပ္ျခင္း၊ ပ်က္စီးေအာင္ ၾကံျခင္း ျဖစ္ပါက လြန္ေျမာက္လုိပါသည္။ တစ္ဖက္လူကုိ ဘယ္သူျဖစ္ျဖစ္ ျပန္ဒုကၡေပးလုိစိတ္ေတာ့ မရွိပါ။

ထုိ႔ေၾကာင့္ ေအာက္လမ္းနည္း ျဖစ္ခဲ့ပါက ဘယ္လုိ ႏႈတ္ရမည္ကုိ တပည့္ေတာ္ နားမလည္ မကၽြမ္းက်င္သျဖင့္ ဘုန္းဘုန္းထံ ေမးျမန္းေလွ်ာက္ထားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ တပည့္ေတာ္မွာ စာမက်က္ႏုိင္၊ အလုပ္ေကာင္းေကာင္းမလုပ္ႏုိင္သျဖင့္ ပညာေရးႏွင့္ အလုပ္အကုိင္ ထိခုိက္ေနျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ မလုိသူလုပ္ရပ္ ျဖစ္ပါက ပညာေရး၊ လူမႈေရးႏွင့္ အလုပ္အကုိင္ကုိ ပ်က္စီးေစရန္ ဦးတည္ ထုိးႏွက္ျခင္း ျဖစ္မည္ဟု ထင္ပါသည္။
တပည့္ေတာ္မွာ ဖခင္ကုိ ရွာေကၽြးေနရာ ေမြးခ်င္းေမာင္ႏွမမ်ားက ၄င္းတုိ႔ လုိသမွ် ေငြကုိ မေပးဘဲ ဖခင္ကုိသာ ဦးစားေပး လုပ္ေကၽြး ဝင္ေငြအပ္ႏွံေနသျဖင့္ မေက်နပ္ခံရျခင္းေတာ့ ရွိပါသည္။ အလုပ္အကုိင္တြင္လည္း မနာလုိသူ၊ အလုပ္အဆင္ေျပေၾကာင္း ၾကားရလွ်င္ မေက်နပ္ဘဲ အဆင္မေျပ ဒုကၡေရာက္ေၾကာင္းသာ ၾကားလုိသူလည္း ရွိပါသည္။ ပညာေရးမွာလည္း မည္သူ႔ကုိမွ မျပိဳင္ဆုိင္ေသာ္လည္း အလားတူ မေက်နပ္သူ ရွိပါသည္။ အခ်ိဳ႕ ျပဳစားခံရသူမ်ား ျဖစ္တတ္သလုိ သူမ်ားထံမွ ေငြေခ်းျပီး ျပန္မဆပ္ျခင္းမ်ိဳးေတာ့ မရွိပါ။ ေငြလည္း အလြန္ ေခ်းခဲပါသည္။

ဦးဇင္းတစ္ပါးက ေအာက္လမ္းအတတ္ဆုိသည္မွာ ျဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္း၊ ရဟန္းေတာ္မ်ားကုိပင္ မလုိသူက လုပ္တတ္ေၾကာင္း၊ ဦးဇင္းကုိယ္တုိင္လည္း ခံရဖူးေၾကာင္း အမိန္႔ရွိပါသည္။ ထုိဦးဇင္းမွာ အျခား သိနားလည္သည့္ ဦးဇင္းတစ္ပါးက ကုေပးသျဖင့္ ေပ်ာက္ကင္းခဲ့ရေၾကာင္း အမိန္႔ရွိပါသည္။ တပည့္ေတာ္လည္း အလားတူ ေပ်ာက္လုိပါသည္။ ရုိးရုိးလူကုိ ေမးျခင္းထက္ သီလသမာဓိ သာလြန္ေသာ သံဃာေတာ္မ်ားကုိ ေမးေလွ်ာက္လွ်င္ ပုိေကာင္းမည္ဟု ထင္သျဖင့္ ဘုန္းဘုန္းထံ ေမးေလွ်ာက္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ဗုဒၵနည္းႏွင့္ ျဖစ္ေစ၊ ေလာကီနည္းႏွင့္ ျဖစ္ေစ ေပ်ာက္ကင္းေအာင္ မည္သုိ႔ လုပ္ရမည္ကုိ ဂရုဏာေရွ႕ထား အမိန္႔ရွိေပးပါဘုရား။
ရုိေသစြာျဖင့္
စုိင္းစုိင္း

ဘုန္းဘုန္းဘုရား
တပည့္ေတာ္ ေအာက္လမ္းနည္း၊ လူျပဳစားျခင္း စသည္မ်ားကုိ ယံုတမ္းစကား အျဖစ္သာ မွတ္ယူျပီး လံုးဝ အယံုအၾကည္ မရွိခဲ့သူ ျဖစ္ပါတယ္ဘုရား။ ယခု တပည့္ေတာ္ဟာ ယခင္က ရႊင္ရႊင္လန္းလန္း တက္တက္ၾကြၾကြ ေနခဲ့ရာကေန အျမဲ မူးေဝထုိင္းမႈိင္းလာျပီး အားကုန္ခန္းႏြမ္းနယ္သလုိ ျဖစ္ကာ အိပ္ရာထဲပဲ အျမဲ လွဲေနလုိတာ၊ မၾကာခဏ ေနမေကာင္း ျဖစ္လြယ္တာ၊ စာေတြ စူးစုိက္က်က္မွတ္လုိ႔မရ ဘာကုိမွ ယခင္လုိ ရည္မွန္းခ်က္ထား စူးစုိက္လုပ္ကုိင္လုိ႔မရ ျဖစ္တာေတြ ၾကံဳေတြ႔လာရပါတယ္။ ဒီလုိ ျဖစ္ေနတာ ယခုဆုိ လပုိင္းမကေတာ့ဘဲ ႏွစ္ခ်ီလာပါျပီဘုရား။ ခႏၵာကုိယ္မွာ ေရာဂါတစ္ခုခု ရွိေနလုိ႔လားလုိ႔ ဆရာဝန္နဲ႔ ျပသေတာ့လဲ ေသြးအားနည္းတာမွ်သာ ေတြ႔ပါတယ္။ ယခင္က ဒီေလာက္နဲ႔ တပည့္ေတာ္ ဒီလုိ မူးေဝခ်ိနဲ႔မေနဖူးပါ။ အရင္က အေပါင္းအသင္းဆံ့ လူမႈေရး မ်ားျပားရာကေန အခု ကုိယ္မွာ အျမဲ အားမရွိ မူးေဝခ်ိနဲ႔သလုိ ျဖစ္ေနလုိ႔ ယခင္လို အမ်ားနဲ႔ မေရာေႏွာဘဲ လူမမာတုိ႔ဘာဝ မိမိအခန္းမွာသာ သက္သာသလုိ ေနရတဲ့အတြက္ မိတ္လည္း ပ်က္လာပါတယ္။ တပည့္ေတာ္မွာ ဒီလုိ ျဖစ္လာရတာကုိ ေအာက္လမ္း၊ ပေယာဂ စတာေတြကုိ လက္မခံ၊ အယံုအၾကည္ မရွိပဲ ဒါ ရုိးရုိး ေရာဂါဘယ တစ္ခုခုေၾကာင့္သာ ျဖစ္ရမယ္ မွတ္ျပီး ေဆးစား ေဆးေသာက္ေပမယ့္ မေရမရာနဲ႔ ေပ်ာက္လဲ မေပ်ာက္ႏုိင္ဘဲ ေဆးဝါး ဓာတ္စာဖုိးသာ ကုန္လာပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မျဖစ္ႏုိင္ဘူးလုိ႔ ျငင္းေနမယ့္အစား အကယ္၍ တကယ္ ျဖစ္ေနရင္ ဘယ္လုိ လုပ္ရမလဲဆုိတာ သိလုိလာပါတယ္ဘုရား။

တပည့္ေတာ္ ဘယ္သူ႔ကုိမွ ဒုကၡေရာက္ေအာင္ မလုပ္ဖူးပါဘူးဘုရား။ ကုိယ့္အေပၚ မႏွစ္လုိတဲ့ သူေတြကုိေတာင္ သူတုိ႔ ပ်က္စီးနစ္နာေအာင္ ဘာမွ မၾကံစည္တတ္ပါ။ ပညာေရး အလုပ္အကုိင္ စသည္တုိ႔မွာ တပည့္ေတာ္က မျပိဳင္ဆုိင္ေသာ္လည္း တပည့္ေတာ္ကုိ ျပိဳင္ဆုိင္သူ၊ ေအာင္ျမင္လွ်င္ မလုိသူမ်ားေတာ့ ေလာကသဘာဝအေလ်ာက္ ရွိပါတယ္။ ဖခင္ကုိ ရွာေဖြေကၽြးေမြးေနေတာ့ သူတုိ႔ကုိသာ ပံုခ်စ္ျပီး အဓိက ရွာေကၽြးပံ့ပုိးေစခ်င္တဲ့ မေအတူ ေမာင္ႏွမမ်ားက မၾကည္ျဖဴျခင္းလဲ ရွိပါတယ္။ တပည့္ေတာ္ မေအာင္ျမင္ ဒုကၡဆင္းရဲေတြေရာက္ ရုန္းကန္ရစဥ္က တခ်ိန္က ရွာေကၽြးခဲ့ဖူးတဲ့ မေအတူ ေမာင္ႏွမမ်ားက မ်က္ႏွာလႊဲေနျပီး ဖခင္ကသာ ေစာင့္ေရွာက္ခဲ့လုိ႔ ျပန္ေကာင္းစားခ်ိန္မွာ မေအတူ ေမာင္ႏွမမ်ားကုိ လွည့္မၾကည့္ေတာ့ဘဲ ဖခင္ကုိသာ ဦးထိပ္ထား လုပ္ေကၽြးျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

အေမွာင့္ပေယာဂ တစ္ခုခုေၾကာင့္ ျဖစ္ခဲ့ရင္ မလုိမုန္းထား ၾကံစည္သူ ဘယ္သူ ျဖစ္မလဲ တပည့္ေတာ္ မသိပါ။ သူတုိ႔ကုိ တပည့္ေတာ္ ျဖစ္သလုိ ျဖစ္ေစလုိစိတ္လဲ မရွိပါ။ ဘာမွလဲ လက္တံု႔မျပန္လုိပါ။ ခံစားေနရတဲ့ အဆင္မေျပမႈမ်ားက လြတ္ခ်င္တာသာ ရွိပါတယ္။ တပည့္ေတာ္ အသက္ ၂၀ ေက်ာ္ကတည္းက ငါးပါးသီလကုိ ၾကိဳးစား ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္လာတာ ယခု အသက္ ၃၀ ေက်ာ္အထိ ျဖစ္ပါတယ္ဘုရား။ တတ္ႏုိင္သမွ် ကုိယ္စြမ္း ရွိသမွ်ေတာ့ ျမဲေအာင္ ၾကိဳးစားပါတယ္။ ဥပုသ္လဲ အလ်ဥ္းသင့္သလုိ ေဆာက္တည္ေလ့ရွိပါတယ္။ ဒါနမႈအေနနဲ႔ေတာ့ သံဃာေတာ္မ်ားကုိ ဆြမ္း သကၤန္းေဆးဝါး အသံုးအေဆာင္မ်ား လွဴဒါန္းျခင္း သံဃိကဒါနနဲ႔ ဆင္းရဲသားမ်ား လူအုိလူနာမ်ားကုိ လွဴဒါန္းျခင္း ဒါနကုိ အျမဲ ပံုမွန္ျပဳပါတယ္။ ဘာဝနာအေနနဲ႔ေတာ့ ေမတၱာ ဘာဝနာ တတ္ႏုိင္သမွ် ပြားပါတယ္။

တပည့္ေတာ္ ပ်က္စီးေအာင္ တစ္ပါးသူ တစ္ဦးဦးက လုပ္ျခင္း တကယ္ဟုတ္ေနရင္ ဘယ္လုိ ေျပေပ်ာက္ေအာင္ လုပ္ရမလဲ သိလုိတဲ့အတြက္ ဆရာေတာ္ဘုရားကုိ ေမးျမန္းေလွ်ာက္ထားျခင္း ျဖစ္ပါတယ္ဘုရား။ တပည့္ေတာ္က ဒါေတြ မျဖစ္ႏုိင္ဘူး၊ မယံုဘူး ေနလာရာကေန အခ်ိန္ေတြ ၾကာလာျပီး မေပ်ာက္လုိ႔ အားကုိးတၾကီး ေလွ်ာက္ထားေမးျမန္းျခင္း ျဖစ္ပါတယ္ ဘုရား။ ေလာကီဆရာမ်ားကုိ ေမးျမန္းျပီး သိရမယ့္ ေလာကီအစီအရင္မ်ားဟာ တစ္ဖက္သူ ဒဏ္ျပန္ထိေစမယ့္ အမႈ ျဖစ္ေနပါက ဘုရားမၾကိဳက္မွာစုိးလုိ႔ တပည့္ေတာ္ မလုပ္လုိပါ။ ဘုရားသားေတာ္ သံဃာေတာ္ကုိ ေမးျမန္းျပီး ဗုဒၶေဆးနဲ႔ ကုတာ အေကာင္းဆံုး ထင္လုိ႔ ေလွ်ာက္ထားရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္လုိ႔ ဗုဒၶဝါဒမွာ ဒါေတြ မရွိဘူး၊ အယူမွားေတြ ဆုိရင္လဲ အားမနာတမ္း အမိန္႔ရွိေစလုိပါတယ္ဘုရား။ တပည့္ေတာ္ နာခံပါ့မယ္။
ရုိေသစြာျဖင့္
မင္းမင္း


A. အီးေမးလ္မွ ေရွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္ ေရာက္လာတဲ့ ေမးခြန္းရွင္ႏွစ္ဦးရဲ႕ ေမးခြန္းဟာ တစ္ဦးတည္းလုိ႔ ဆုိရေလာက္ေအာင္ အေၾကာင္းအရာ အျဖစ္အပ်က္မ်ား တုိက္ဆုိင္ေနတာကုိ ေတြ႕ရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ႏွစ္ဦးလုံးအတြက္ တစ္ခါတည္း ေျဖေပးဖို႔ ရည္ရြယ္လုိက္ပါတယ္။ ေအာက္လမ္းပေယာဂမ်ား အေၾကာင္းမေျပာခင္ ရုပ္တရားအေၾကာင္းကုိ အရင္ေျပာလုိပါတယ္။ သိၿပီးတဲ့အတုိင္းပဲ ခႏၶာကုိယ္ႀကီးကုိ ရလာပုိင္ဆုိင္လာတဲ့အတြက္ ေဖာက္ျပန္ျခင္း၊ ေျပာင္းလဲျခင္းသေဘာကေတာ့ အခ်ိန္မေရြး၊ အသက္အရြယ္မေရြး၊ ကာလေဒသမေရြး လာေနမွာျဖစ္ပါတယ္။ အရင္တုန္းက ဘာမွမျဖစ္ဘဲ ခုမွျဖစ္ရေကာင္းလားလုိ႔ ဟုိေတြးဒီေတြး ဟုိထင္ဒီထင္လည္း မျဖစ္ေစခ်င္ပါ။ ဥပါဒ္ဒဏ္ေၾကာင့္ ဥပါဒ္ေရာက္ ဆုိတာမ်ိဳးလည္း မျဖစ္ေစခ်င္ပါ။ တကယ္ေတာ့ ႐ုပ္တရားဆုိတာ တစ္ျခားမဟုတ္ပါဘူး။ ႐ုပၸတီတိ ႐ူပံ- ေဖာက္ျပန္တတ္တဲ့သေဘာေၾကာင့္ ႐ုပ္မည္တယ္လုိ႔ ဆုိတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ႐ုပ္ရဲ႕သဘာ၀ လကၡဏာဟာ ေဖာက္ျပန္ျခင္းသေဘာရွိေနတာပါ။ ဒီလုိေဖာက္ျပန္ျခင္း သေဘာရွိတဲ့ ႐ုပ္တရားကုိ ပုိင္ဆုိင္ထားတဲ့သူမွန္သမွ် ႐ုပ္တရားရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ေျပာင္းလဲျခင္း သေဘာကုိ ရင္ဆုိင္ေတြ႕ၾကရမွာပါ။ ဘယ္သူမွ ေရွာင္တိမ္းလုိ႔ မရပါဘူး။ အခ်ိန္မေရြး၊ အရြယ္မေရြး၊ ေနရာမေရြး ေဖာက္ျပန္ေနမွာပါ။ အေၾကာင္းအမ်ိဳးနဲ႔ ေဖာက္ျပန္ေနမွာပါ။

အဘိဓမၼာအလုိအရ ရုပ္တရားေဖာက္ျပန္ျခင္းအေၾကာင္း ေလးမ်ိဳးရွိပါတယ္။ ၁၊ ကံေၾကာင့္လည္း ေဖာက္ျပန္ပါတယ္။ ၂၊ စိတ္ေၾကာင့္လည္း ေဖာက္ျပန္ပါတယ္။ ၃၊ ဥတုေၾကာင့္လည္း ေဖာက္ျပန္ပါတယ္။ ၄၊ အာဟာရေၾကာင့္လည္း ေဖာက္ျပန္တတ္ပါတယ္။ ဒီေလးမ်ိဳးထဲမွာ ကံေၾကာင့္ ႐ုပ္တရားေဖာက္ျပန္ ေျပာင္းလဲမယ္ဆုိရင္ အကုသုိလ္အက်ိဳးဆက္မ်ားရဲ႕ တန္ျပန္အက်ိဳးေပးမႈျဖစ္တဲ့အတြက္ ကုသဖုိ႔ ခက္ခဲပါတယ္။ စိတ္ေၾကာင့္ ေဖာက္ျပန္ရင္ေတာ့ စိတ္နဲ႔ပဲ ျပန္လည္ကုစားရပါမယ္။ ဥတုနဲ႔ အာဟာရကေတာ့ ရာသီဥတုကုိ ကာကြယ္ႏုိင္မယ့္ အ၀တ္အထည္မ်ား၊ က်န္းမာေရးနဲ႔ ညီညြတ္တဲ့ အစားအေသာက္မ်ားကုိ သင့္ေလ်ာ္ေအာင္ လုပ္ေပးျခင္းျဖင့္ ကုလုိ႔ရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကုိယ့္ရဲ႕အေျခအေနကုိ ကုိဆင္ျခင္ၿပီး ဒီေလးမ်ိဳးနဲ႔ ညွိၾကည့္ပါ။ ဘာေၾကာင့္ ေဖာက္ျပန္တယ္ဆုိတာ အတိအက် မေျပာႏုိင္တဲ့အတြက္ ကုလုိ႔ရတဲ့နည္းနဲ႔ ကုသၾကည့္ႏုိင္ပါတယ္။ ဘယ္လုိမွ မရႏုိင္ရင္ေတာ့ တရားရွာ ကုိယ္မွာေတြ႕ဆုိသလုိ တရားနဲ႔သာ ေျဖႏုိင္ေအာင္၊ ရွာႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားေစခ်င္ပါတယ္။ ေသခ်ာတာကေတာ့ ရုပ္တရားႀကီး ရထားလုိ႔ ဒီလုိအျဖစ္ေတြနဲ႔ ႀကဳံေတြ႕ေနရတာပါ။

ေနာက္တစ္ခ်က္က ေအာက္လမ္းပေယာဂ စတာေတြပါ။ ေလာကီနည္းအရ ဒါေတြက ရွိပါတယ္။ တေစၦ၊ အစိမ္းသရဲ စတာေတြလည္း ရွိပါတယ္။ နတ္ဆုိးမ်ား၊ တန္ခုိးရွိတဲ့ မိစၦာနတ္မ်ား၊ ဘီးလူးသရဲမ်ား စတာေတြဟာ လူကုိအမ်ိဳးမ်ိဳး ဒုကၡေပးေလ့ရွိေၾကာင္း စာေပေတြမွာ ေဖာ္ျပတာေတြ ရွိပါတယ္။ ဒီနတ္ဆုိးမ်ားရဲ႕ ဖမ္းစား၊ ေႏွာက္ယွက္ျခင္းမ်ား ခံရတဲ့အတြက္ ဒုကၡေရာက္ရတဲ့အေၾကာင္း၊ တစ္ခါတစ္ရံ ပရိတ္အရံအတားမ်ား ရြတ္ဖတ္ျခင္းမ်ားျဖင့္ ထုိရန္မ်ားမွ ကာကြယ္သင့္ေၾကာင္း ေဟာၾကားေဖာ္ျပထားတာေတြလည္း ရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီနတ္ဆုိး အစိမ္းသရဲဆုိတာေတြ ရွိတယ္ဆုိတာ လက္ခံလုိ႔ရပါတယ္။ ၀ိနည္း ပါရာဇိကဏ္ အ႒ကထာ၊ ပါဏာတိပါတ အဖြင့္မွာလည္း ၀ိဇၨာမယ ပေယာဂ- ဓာတ္႐ိုက္ ဓာတ္ဆင္ ဂါထာမႏၲရား စေသာ အစီ အရင္တို႔ျဖင့္ ေသေအာင္လုပ္ျခင္းဟူေသာ ပေယာဂတစ္ခုကုိ ဖြင့္ျပထားတာ ရွိပါတယ္။ ဒါေတြကုိ ၾကည့္ပါက ဒီေလာကီအစီအရင္မ်ား ရွိတယ္ဆုိတာ မွန္းဆသိႏုိင္ပါတယ္။ ဗုဒၶကေတာ့ ဒီေလာကီနည္းမ်ားဟာ ဘ၀လြတ္ေျမာက္ရာ အမွန္လမ္းစဥ္မ်ား၊ အက်ိဳးရွိတဲ့နည္းပညာမ်ား မဟုတ္တဲ့အတြက္ အထူးတလည္ မေဟာပါဘူး။ အားမေပးပါဘူး။ ရဟန္းမ်ားဆုိရင္ မလုပ္ဖုိ႔ပင္ တာျမစ္ပိတ္ပင္ပါတယ္။ လူပုဂၢိဳလ္မ်ားအေနျဖင့္လည္း ဒီလိုအတတ္ပညာမ်ိဳးနဲ႔ အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္း မျပဳတာေကာင္းပါတယ္။ အားလည္းအားမေပးပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဒီေရာဂါမ်ား ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ စဲြကပ္လာရင္ေတာ့ ကုိယ့္ရဲ႕ကုိယ္က်င့္သီလလည္း မထိခုိက္ဘူး၊ သရဏဂုံလည္း မထိခိုက္ဘူး၊ သူမ်ားေတြလည္း အက်ိဳးမယုတ္ဘူး ဆုိရင္ေတာ့ ကၽြမ္းက်င္တဲ့ဆရာမ်ားနဲ႔ ျပသကုသႏုိင္ပါတယ္။ အေကာင္းဆုံးနည္းကေတာ့ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ကုိယ္က်င့္သီလလုံၿခဳံေအာင္လုပ္၊ ေမတၱာပုိ႔အမွ်ေ၀၊ သစၥာဆုိၿပီး အေကာင္းဆုံးျဖစ္ေအာင္ ေနထုိင္ျခင္းဟာ အေကာင္းဆုံးပါ။ အမွန္ေတာ့ ျပဳစားခံရတယ္ဆုိရင္လည္း ကံနိမ့္ေနတဲ့အတြက္ ျပဳစားခံရတာပါ။ ေကာင္းတာေတြအၿမဲလုပ္ေန၊ ကုိယ္က်င့္သီလေတြ ထာ၀ရလုံေနေပမယ့္ အဆုိးေတြနဲ႔ ႀကဳံေတြ႕ေနရတာေတြလည္း ရွိတတ္ပါတယ္။ ေကာင္းတာေတြလုပ္ေနေပမယ့္ အတိတ္ကံအက်ိဳးေပးခ်ိန္ ေရာက္လာရင္ ျပန္ေပးဆပ္ရတာ၊ ျပန္ခံရတာေတြလည္း ရွိတတ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘာမဆုိ အတိတ္ကံကုိပဲ ပုံခ်လုိ႔ မရပါဘူး။ ပစၥဳပၸန္မွာလည္း ေကာင္းေနဖုိ႔ ေကာင္းေအာင္လုပ္ေနဖုိ႔ လုိပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကုိယ္လုပ္ေနတဲ့ ေကာင္းတဲ့အလုပ္ေတြကုိေတာ့ ရပ္မျပစ္ဖုိ႔ လုိပါတယ္။ ေစာင့္ထိန္းၿမဲသီလကုိေတာ့ ဘာေတြပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဘယ္လုိပဲႀကဳံႀကဳံ မဆုတ္မနစ္ ထိန္းႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားေစခ်င္ပါတယ္။ ေနာက္ဆုံး ေသတာထက္ပုိၿပီး ျဖစ္စရာအေၾကာင္း မရွိဘူးလုိ႔ အဆုံးအထိေတြးၿပီး အသိသတိယွဥ္ကာ ႀကဳံလာသမွ် ဒုကၡမ်ားကုိ ရင္ဆုိင္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားရင္း သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာကုသုိလ္တရားေတြသာ မ်ားမ်ားဖိလုပ္ေစခ်င္ပါတယ္။ အခ်ိန္တန္ရင္ေတာ့ အားလံုးၿပီးသြားမွာ၊ ေက်ာ္လႊားသြားမွာပါလုိ႔ပဲ အႀကံျပဳပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ႐ုပ္ေဖာက္ျပန္တာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ေအာက္လမ္းပေယာဂေတြေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေဖာက္ျပန္တာေတာ့ ေဖာက္ျပန္တာပဲ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အကယ္၍ ေအာက္လမ္းပေယာဂျဖစ္လုိ႔ ေသခ်ာတယ္ ကုလုိတယ္ဆုိရင္လည္း အရင္ဆုံးမိမိကုိယ္ကုိ ကုိယ္က်င့္သီလလုံၿခဳံေအာင္ ႀကိဳးစားၿပီး ကုိယ္ေစာင့္နတ္မ်ား အပါအ၀င္ သုံးဆယ့္တစ္ဘုံ ရွွိရွိသမွ် နတ္အေပါင္းတုိ႔အား အမွ်အတမ္းေပးေ၀ကာ ရတနာသုံးပါးနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ သစၥာဆုိ၍ သီလမက်ိဳး၊ သရဏဂုံမပ်က္တဲ့ နည္းကုိရွာၿပီး ကုၾကည္ပါဟု တုိက္တြန္းလုိက္ပါတယ္။

Read more »

ၿပီးျပန္ေလၿပီ တစ္ႏွစ္… နီးျပန္ေလၿပီ တစ္ဆစ္…

ျမန္မာ့ျပကၡဒိန္ သတ္မွတ္ခ်က္အရ ၁၃၇၀ျပည့္ႏွစ္မွ ၁၃၇၁ခုႏွစ္သုိ႔ ကူးေျပာင္းခဲ့ေလၿပီ။ ၁၃၇၀ခုႏွစ္ကား ကုန္ဆုံးသြားေလၿပီ၊ ျပီးဆုံးသြားေလၿပီ၊ က်န္ခဲ့ေလၿပီေပါ့…။ စကၠန္႔ေတြကုိ မိနစ္ေတြကစား၊ မိနစ္ေတြကုိ နာရီေတြကစား၊ နာရီေတြကုိ ေန႔ရက္ေတြကစား၊ ေန႔ရက္ေတြကုိ လေတြကစား၊ လေတြကုိ ႏွစ္ေတြကစားနဲ႔ တစ္ခုၿပီးတစ္ခု စားသြားလုိက္တာ ခုေတာ့ တစ္ႏွစ္ကုိတစ္ႏွစ္က စားသြားခဲ့ျပန္ၿပီီေလ။ ၁၃၇၀ခုႏွစ္ကုိ ၁၃၇၁ခုက အစားထုိးၿပီး ေနရာယူလုိက္တယ္ဆုိရင္လည္း မမွားဘူးေပါ့။ တစ္နည္းဆုိရရင္ ၁၃၇၀ခုႏွစ္ရဲ႕ အခန္းက႑ဟာ ၿပီးဆုံးသြားပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္ အေကာင္းေတြနဲ႔ ၿပီးဆုံးသြားသလား…၊ အဆုိးေတြနဲ႔ ၿပီးဆုံးသြားသလား ဆုိတာကေတာ့ အဲဒီႏွစ္ကုိ ျဖတ္သန္းခဲ့ၾကသူေတြပဲ အသိဆုံးျဖစ္ၾကမွာပါ။ ေသခ်ာတာကေတာ့ အေကာင္းအဆုိး ႏွစ္ခုလုံးနဲ႔ ျဖတ္သန္းခဲ့ၾကတယ္ဆုိတာပါပဲ။ တစ္ခ်ိဳ႕လည္း ေျပာၾကမွာေပါ့ ``၁၃၇၀ခုႏွစ္ဟာ တုိ႔အတြက္ ကံဆုိးမုိးေမွာင္ၾကတဲ့ႏွစ္``လုိ႔…။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ ``၁၃၇၀ျပည့္ႏွစ္ဟာ တုိ႔အတြက္ ကံေကာင္းျခင္းလက္ေဆာင္ပဲ`` လုိ႔ ေျပာၾကေပလိမ့္မယ္။ ဘယ္သူေတြ ဘာပဲေျပာေျပာ အေကာင္းအဆုိးဆိုတဲ့ ေလာကဓံ မုန္တုိင္းေၾကာင့္ ဒီလုိေတြ ကဲြျပားၾကတာပါ။ ၁၃၇၀ခုႏွစ္ေၾကာင့္ မဟုတ္ပါဘူး။ သူကေတာ့ သူ႔ဖာသာသူ လည္ပတ္ကုန္ဆုံးေနခဲ့တာပါ။ သူနဲ႔အတူ က်န္လည္ခဲ့သူေတြရဲ႕ အေကာင္းအဆုိးေတြေၾကာင့္ တစ္ခ်ိဳ႕ကံေကာင္းၿပီး တစ္ခ်ိဳ႕ကံဆုိးတယ္လုိ႔ ေျပာၾကတာပါ။

ၿပီးဆုံးသြားတဲ့ ၁၃၇၀ခုႏွစ္ကုိ ျပန္ၾကည့္ရင္ ဘယ္သူမဆုိ အေကာင္းအဆုိးေတြနဲ႔ က်င္လည္ခဲ့ၾကမွာပါ။ အေကာင္းခ်ည္းနဲ႔ပဲ က်င္လည္ျဖတ္သန္းခဲ့ၾကတာ မဟုတ္သလုိ အဆုိးေတြနဲ႔ပဲ က်င္လည္ျဖတ္သန္းခဲ့ၾကတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ အေကာင္းအဆုိး ႀကဳံေတြျဖတ္သန္းခဲ့ရတာ ရွိသလုိ ကုိယ္နဲ႔ပတ္သက္သူေတြေၾကာင့္လည္း ႀကဳံေတြ႕ျဖတ္သန္းခဲ့ရတာေတြလည္း ရွိမွာပါ။ အထူးသျဖင့္ ကုိယ့္ျမန္မာႏုိင္ငံနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ကေတာ့ ၁၃၇၀ခုႏွစ္ဟာ အေကာင္းထက္ အဆုိးေတြနဲ႔ပဲ ႀကဳံေတြ႕ျဖတ္သန္းခဲ့ရတယ္ဆုိရင္ မမွားပါဘူး။ ႏုိင္ငံတစ္၀ွန္း ေလာင္လုိက္တဲ့မီးေတြ၊ ဆုံး႐ႈံလုိက္တဲ့ ပစၥည္းေတြဟာ ေၾကာက္ခမန္းလိလိပါ။ အဆုိးတကာ အဆုိးဆုံးက လူအေျမာက္အမ်ား ေသဆုံးၿပီး အုိးမဲ့အိမ္မဲ့၊ စားရမဲ့ ေသာက္ရမယ့္၊ ေဆြကဲြမ်ိဳးကဲြျဖစ္ခဲ့ရတဲ့ နာဂစ္မုန္တုိင္းရဲ႕ ရက္စက္မႈႀကီးပါ။ ဆုိးလိုက္တဲ့ ေလာကဓံႀကီးပါ။ ဒီေလာကဓံဟာ ကုိယ္နဲ႔တုိက္႐ုိက္ ပတ္သက္တာေတြ ရွိသလုိ တစ္ဆင့္သြယ္၀ုိက္ၿပီး ႐ုိက္ခက္တာေတြလည္း ရွိမွာပါ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒါဟာ ေရွာင္လုိ႔မရတဲ့ မလဲြမေသြ ႀကဳံေတြ႕ရမယ့္ ေလာကဓံတရားေတြပါ။ ဒါေတြဟာ ၿပီးဆုံးသြားတဲ့ ၁၃၇၀ခုႏွစ္ရဲ႕ ထင္ရွားတဲ့ ေလာကဓံဆုိးေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အေကာင္းေလာကဓံေတြကေတာ့ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး မတူညီမႈေတြနဲ႔ ႀကံဳေတြ႕ခဲ့ၾကမွာပါ။

ထားပါေတာ့။ ၿပီးဆုံးသြားတဲ့ အတိတ္ကုိ ျပန္ေျပာေနလုိ႔လည္း ဘာမွလုပ္လုိ႔မွ မရေတာ့တာ။ ရွိေစေတာ့ေပါ့။ ဒါေပမယ့္ က်န္ခဲ့တဲ့အတိတ္နဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ ဘယ္သူမဆုိ ယူစရာ သခၤန္းစာေတြေတာ့ ရွိခဲ့ၾကမွာပါ။ အတိတ္ဆုိတာ ျပန္ၿပီးပူေဆြးေသာက ျဖစ္ရမဲ့အရာမဟုတ္ဘဲ အတိတ္ကျဖစ္ခဲ့တာေတြကုိ သခၤန္းစာယူၿပီး ေနာင္မျဖစ္ေအာင္ သတိျပဳဆင္ျခင္ရမယ့္ အရာပါ။ အတိတ္က မွားခဲ့တဲ့အမွားေတြကုိ ဆင္ျခင္ၿပီး ေနာင္မမွားေအာင္ ႀကိဳးစားၾကဖုိ႔ပါ။ အမွားကေတာ့ လူတုိင္းရွိၾကမွာပါ။ အမွားႀကီးနဲ႔ အမွားေလးပဲ ကြာျခားမွာပါ။ ၿပီးေတာ့ ပစၥဳပၸန္မွာပဲ ဒုကၡေရာက္မယ့္ အမွားရွိသလုိ သံသရာမွာပါ ဒုကၡေရာက္မယ့္ အမွားမ်ိဳးလည္း ရွိပါတယ္။ ပစၥဳပၸန္ သံသရာဒုကၡေရာက္မယ့္ အမွားမ်ိဳးဆုိရင္ေတာ့ အမွားႀကီးျဖစ္သြားၿပီေပါ့။ ဒီအမွားကုိ စာလုိေျပာမယ္ဆုိရင္ အကုသုိလ္လုိ႔ ေျပာႏိုင္ပါတယ္။ ဒီအကုသုိလ္ေၾကာင့္ အပါယ္လားၿပီး သံသရာအထိႏွစ္မြန္း သြားမယ္ဆုိရင္ေတာ့ အရမ္းႀကီးတဲ့ အမွားႀကီးျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိ အမွားႀကီး မျဖစ္ဖုိ႔ အတိတ္ကုိ သခၤန္းစာယူၿပီး အခ်ိန္ရွိတုန္း အနာဂတ္မွာ သတိျပဳဆင္ျခင္ ထိန္းသိမ္းၾကရမွာပါ။

မွန္ပါတယ္။ ဒီလုိ သတိျပဳဆင္ျခင္ရမယ့္ အထဲမွာ အၿမဲႏွလုံးသြင္းထားရမွာက ေသျခင္းတရားပါ။ တစ္ႏွစ္ၿပီးသြားေပမယ့္ တစ္ႏွစ္နီးလာတယ္ဆုိတာ ဆင္ျခင္ေနရမွာပါ။ တစ္ႏွစ္ကုန္သြားတာနဲ႔ ေသျခင္းတရားက တစ္ဆစ္နီးလာေနတယ္ဆုိတာ မေမ့ဖုိ႔လုိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ၿပီးသြားေလၿပီ တစ္ႏွစ္ တဘက္မွာေတာ့ ေသဖုိ႔နီးသြားေလၿပီ တစ္ဆစ္လုိ႔ ဆုိရျခင္းပါ။ တစ္ဆစ္ဆုိတာ လက္တစ္ဆစ္ပမာဏကုိ ေျပာတာပါ။ လက္တစ္ဆစ္ဆုိတာ အလြန္တုိေတာင္းပါတယ္။ ဒီအတုိင္းပါပဲ အသက္ရွင္ျခင္းဆုိတာလည္း အလြန္တုိေတာင္းပါတယ္။ ဒီေတာ့ ဒီလုိတုိေတာင္းလွတဲ့ အသက္ရွင္ေနမႈမွာ ကုိယ့္အတြက္ ဘာေတြျပင္ဆင္ၿပီးၿပီလဲဆုိတဲ့ ေမြးခြန္းကုိ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ အႀကိမ္ႀကိမ္ ျပန္ေမးၾကဖုိ႔ လုိပါတယ္။ ၿပီးဆုံးသြားတဲ့ ႏွစ္မွာလည္း ေသဖုိ႔အတြက္ ဘာမွမျပင္ဆင္လုိက္ႏုိင္ဘူး၊ အသစ္ေရာက္လာမယ့္ အခ်ိန္ေတြအတြက္လည္း ေသဖုိ႔အတြက္ ျပင္ဆုိဖုိ႔ စိတ္ကူးမရွိဘူး ဆုိရင္ေတာ့ ပစၥဳပၸန္ သံသရာ ဒုကၡေရာက္မယ့္ အမွားႀကီးနဲ႔ ႀကဳံေတြ႕ရပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီအခါမွ မွားေလစြလုိ႔ ေနာင္တရမယ္ဆုိရင္ ေျဖဆည္လုိ႔မရတဲ့ ေနာင္တ၊ ေနာက္က်သြားတဲ့ ေနာင္တႀကီး ျဖစ္သြားပါလိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီလုိ ေနာက္က်တဲ့ ေနာင္တမ်ိဳး မရွိရေအာင္ ၿပီးခဲ့တာေတြ ခ၀ါခ်လုိ႔ လာမယ့္အနာဂတ္ အခ်ိန္ေတြမွာ အေကာင္းဆုံးျဖစ္ေအာင္ ျပင္ဆင္ၾကဖုိ႔ လုိပါတယ္။ ဒီလုိျပင္ဆင္ၾကတဲ့အခါ ေသဖုိ႔အတြက္လည္း ထည့္ၿပီးျပင္ဆင္ရပါမယ္။

ဗုဒၶစာေပမွာ ``ပုညံ သုခံ ဇီ၀ိတသခၤယွမွိ- ကုသုိလ္ေကာင္းမႈ ရွိျခင္းဟာ ေသခါနီးကာလမွာ ခ်မ္းသာ၏``လုိ႔ ဆုိထားပါတယ္။ ေသဖုိ႔ျပင္ဆင္တယ္ဆုိတာ ေသခါနီးကာလမွာ တစ္ျခားစိတ္ေတြ မ၀င္ေအာင္ တစ္ျခားအစဲြေတြ မ၀င္ေအာင္ ျပင္ဆင္ၾကဖုိ႔ပါ။ ေသခါနီးမွာ ခ်မ္းသာမႈကုိ ျဖစ္ေစတာက ကုသုိလ္ေကာင္းမႈပါ။ ဒါဆုိရင္ ေသခါနီးမွ ကုသုိလ္ျပဳရင္ ၿပီးတာပဲလုိ႔ေတာ့ ကပ္သီးကပ္သပ္ မေတြးမိပါေစနဲ႔.. ေသျခင္းတရားဆုိတာ ဘယ္အခ်ိန္မွာ ေရာက္လာမယ္ဆုိတာ သတ္မွတ္ထားတာ မရွိတဲ့အတြက္ အခ်ိန္မေရြး အားကုိးလုိရေအာင္ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈကုိ အခ်ိန္မေရြး လုပ္ထားၾကဖုိ႔ လုိပါတယ္။ ခုကတည္းက ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ လုပ္ေဆာင္ထားမွ ေသခါနီးမွာ အေလ့အက်င့္ ရွိေနမွာပါ။ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈကုိ ဆင္ျခင္လုိ႔ ရမွာပါ။ အသက္ရွင္တုန္းမွာ လုပ္ခ်င္ရာလုပ္ေနၿပီး ေသခါနီးမွ တရားေခြဖြင့္ တရားနာခုိင္းလုိ႔ကေတာ့ ေသမယ့္သူနားထဲ မ၀င္ေတာ့ပါဘူး။ အေကာင္းဆုံးက မေသခင္ အခုကတည္း အခ်ိန္ရွိခုိက္ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈေတြ စုိက္ၾကဖုိ႔ပါ။ ႀကိဳးစားၿပီး လုပ္ၾကဖုိ႔ပါ။ ၿပီးဆုံးသြားတဲ့ ႏွစ္မွာ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဘာမွ မယ္မယ္ရရ တိတိက်က် လုပ္ခဲ့တာ မရွိဘူးဆုိရင္ အဲဒီအတိတ္က ႏွစ္လုိမျဖစ္ရေအာင္ အခုလာမယ့္ ႏွစ္မွာ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈကုိ ရႏုိင္သမွ် ႀကိဳးစားလုပ္ေဆာင္ၾကဖုိ႔ပါ။

ဗုဒၶဘာသာအလုိအရ ကုိယ္လုပ္တဲ့ ေကာင္းမႈ၊ မေကာင္းမႈေတြကသာ ကုိယ့္ဘ၀ကုိ အေကာင္း၊ အဆုိးဖန္တီးေပးသြားမွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ကုိယ့္ရဲ႕ကုိယ္အမူအရာ၊ ႏႈတ္အမူအရာ၊ စိတ္အမူအရာေတြကုိ အေကာင္းဆုံးျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကဖုိ႔လုိပါတယ္။ အသက္ရွင္ေနရတဲ့ အခုိက္ဟာ အလြန္တုိေတာင္းလွတဲ့ အတြက္ တုိးေတာင္းလွတဲ့ အခ်ိန္အတြင္းမွာ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ အကုသုိလ္အလုပ္ေတြနဲ႔ အခ်ိန္မကုန္မိၾကေစဖုိ႔ အေရးႀကီးပါတယ္။ ေျပာသမွ်အမွား၊ လုပ္သမွ်အမွား၊ ႀကံသမွ်အမွားေတြ မျဖစ္ၾကဖုိ႔ သတိျပဳဆင္ျခင္ၾကေစ လုိပါတယ္။ တစ္ႏွစ္ၿပီးသြားေပမယ့္ တစ္ႏွစ္နီးလာၿပီဆုိတာ မေမ့ၾကဖုိ႔ လုိပါတယ္။ ေသျခင္းတရားဟာ တစ္ဆစ္နီးလာၿပီဆုိတာ သံေ၀ဂဉာဏ္ပြားဖုိ႔ လုိပါတယ္။ ကုိယ္လုပ္တဲ့အလုပ္ေတြဟာ ကုိယ္ပဲျပန္ခံရမယ္ဆုိတာ အထူးသတိရွိေနဖုိ႔လုိပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ၿပီးဆုံးသြားၿပီျဖစ္တဲ့ အတိတ္ကုိ ျပန္လည္ေတာင့္တ မေနၾကေတာ့ဘဲ အတိတ္ကုိ သခၤန္းစားယူၿပီး လာမယ့္အနာဂတ္ အခ်ိန္ေတြမွာ အေကာင္းဆုံးျဖစ္ေစဖုိ႔ အခုလက္ရွိအခ်ိန္ကုိ အေကာင္းဆုံး ျပင္ဆင္ၾကေစလုိပါတယ္။ တစ္ႏွစ္ၿပီးသြားေပမယ့္ တစ္ႏွစ္နီးလာၿပီဆုိတာ ဆင္ျခင္ရင္း ေသဖုိ႔တစ္ဆစ္ပဲ က်န္ေတာ့တယ္ဆုိတာ မေမ့ၾကဖုိ႔ ``အပၸမာေဒန သမၸာေဒထ- မေမ့မေလ်ာ့ မေပါ့မဆေသာ သတိတရားျဖင့္ ကုိယ္စီကုိယ္ငွ ျပည့္စုံၾကေလာ့``ဟူေသာ ရွင္ေတာ္ဘုရား မိန္မွာစကားးျဖင့္ သတိေပးတုိက္တြန္း လုိက္ရပါေၾကာင္း…

Read more »


RECENT POSTS

သူတုုိ႔သူတုုိ႔၏ မွတ္ခ်က္မ်ား