ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ ဒီေန႔အခ်ိန္နဲနဲရတာနဲ႔ ဇိနတၱပကာသနီက်မ္းႀကီးကုိ ဟုိလွန္ဒီလွန္ ဖတ္ၾကည့္လုိက္္မိပါတယ္။ အားလုံးသိထားၿပီးတဲ့အတုိင္း ဇိနတၳပကာသနီက်မ္းဆုိတာ က်ီးသဲေလးထပ္ဆရာေတာ္ႀကီး ေရးသားေတာ္မူတဲ့ ဘုရားရွင္ရဲ႕ ျဖစ္ေတာ္စဥ္က်မ္းႀကီးပါ။ မင္းကြန္းဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးေရးတဲ့ မဟာဗုဒၶ၀င္က်မ္းႀကီးနဲ႔ ခ်ိန္ထုိးေျပာမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ဗုဒၶ၀င္အက်ဥ္းလုိ႔ ေျပာလုိ႔ရေပမယ့္ အေတာ္အတန္ျပည့္စုံတဲ့ က်မ္းတစ္ေစာင္ပါ။
အဲဒီစာအုပ္ကုိ ဖတ္ၾကည့္ရင္း တစ္ေနရာမွာ ဘဒၵ၀ဂၢီညီေနာင္ သုံးက်ိတ္တုိ႔ ဘုရားရွင္နဲ႔ ေတြ႔ၾကပုံအေၾကာင္း ေရးထားတာဖတ္လုိက္ရပါတယ္။ ဘဒၵ၀ဂၢီညီေနာင္ဆုိတာ တျခားသူေတြ မဟုတ္ပါဘူး။ ေကာသလမင္းႀကီးရဲ႕ ေျမာက္မ်ားလွတဲ့ မိဘုရားေတြကေမြးထားတဲ့ အေဖတူအေမကဲြ ညီေနာင္ေတြပါ။ ဖခင္ကဘုရင္ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဒီညီေနာင္ေတြဟာ ဖခင္အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ ႏုိင္ငံအတြင္းမွာ စိတ္ႀကိဳက္ေပ်ာ္ပါး၊ ကာမဂုဏ္ခံစားလုိ႔ ရေနၾကသူေတြပါ။ တစ္ေန႔မွာ သူတုိ႔တစ္ေတြ ကိုယ့္ဆုိင္ရာဇနီးေတြနဲ႔ ေပ်ာ္ပြဲစားထြက္ၾကပါတယ္။ သူတုိ႔ထဲက တစ္ေယာက္ကေတာ့ ကုိယ္ပုိင္ဇနီးမရွိေသးတဲ့အတြက္ အခေၾကးေငြေပးၿပီး အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ကုိ ေခၚသြားပါတယ္။ ေတာအုပ္တစ္ေနရာေရာက္ေတာ့ ေမာေမာပန္းပန္းနဲ႔ အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့အခ်ိန္ ေငြေပးေခၚလာတဲ့ အမ်ိဳးသမီးဟာ သူတုိ႔လက္၀တ္ ရတနာေတြယူၿပီး ထြက္ေျပးသြားပါတယ္။ ညီေနာင္ေတြအိပ္ရာႏုိးေတာ့ သိတ့ဲအခါ အဲဒီအမ်ိဳးသမီးကုိ လုိက္ရွာၾကပါတယ္။ ရွာရင္းရွာရင္း ေတာအုပ္တစ္ေနရာ ေရာက္ေတာ့ ဥ႐ုေ၀လေတာမွ ၾကြေတာ္မူၿပီး ေခတၱနားေနေတာ္မူတဲ့ ျမတ္စြာဘုရားရွင္နဲ႔ေတြ႕ၿပီး ညီေနာင္တုိ႔က ဘုရားရွင္ကုိ ေမးေတာ္မူပါတယ္။
“အရွင္ဘုရား…အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ကုိ မေတြ႔မိဘူးလားဘုရား”။
ဒီေတာ့ ဘုရားရွင္က သူတုိ႔ကုိ ထပ္ေမးပါတယ္။
“ခ်စ္သားတုိ႔…ဘာကုိ ရွာေနၾကတာလဲ”။
“တပည့္ေတာ္တုိ႔ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ကုိ ရွာေနတာပါဘုရား..”
အဲဒီအခါ ျမတ္စြာဘုရားက
“ခ်စ္သားတုိ႔…အမ်ိဳးသမီးကုိ ဘာလုပ္ဖုိ႔ ရွာမွာလဲ…ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ရွာၾကပါ”။ လုိ႔ မိန္႔ေတာ္မူပါတယ္။
အခ်ဳပ္ေျပာရရင္ အဲဒီလုိ ညီေနာင္တုိ႔ဟာ ဘုရားရွင္နဲ႔ေတြ႕ ဘုရားရွင္က သူတုိ႔ကုိ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ရွာဖုိ႔ေျပာရင္း တရားေဟာလုိ႔ သူတုိ႔ေတြ အကၽြတ္တရားရ ရဟန္း၀တ္သြားၾကေၾကာင္း ဖတ္လုိက္ရပါတယ္။
ဒီမွာ ဖတ္ရင္းဘုန္းဘုန္း စိတ္ထဲမွာ ဘုရားရွင္အေပၚ အရမ္းးၾကည္ညိဳၿပီး ေက်နပ္သြားတဲ့ စကားေလးတစ္ခြန္းကုိ မွတ္မွတ္ရရ စိတ္ထဲမွာ စဲြက်န္သြားေစခဲ့ပါတယ္။ ဘုရားရွင္မိန္႔ေတာ္မူတဲ့စကားေလးက “ခ်စ္သားတုိ႔ အမ်ိဳးသမီး (တစ္ျခားသူ)ကုိ မရွာနဲ႕။ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိရွာ” ဆုိတဲ့ မိန္႔ေတာ္မူခ်က္ေလးပါ။ သိပ္ေကာင္းၿပီး သိပ္အဓိပၸါယ္ျပည့္၀တဲ့စကားေလးပါ။ “ကုိယ့္ကုိယ္ကုိရွာပါ”တဲ့။ ဟုတ္ပါတယ္။ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔အပါအ၀င္ ပုထုဇင္ပုဂၢိဳလ္ေတြဟာ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ရွာဖုိ႔ေမ့ေနၾကပါတယ္။ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ မရွာဘဲ သူတစ္ပါးကုိပဲ ရွာေနၾကပါတယ္။ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ျမင္ေအာင္မၾကည့္ဘဲ သူတစ္ပါးကုိ ၾကည့္ေနတတ္ၾကပါတယ္။ သူတစ္ပါးကုိ ၾကည့္ၿပီဆုိကတည္းက ေကာင္းတဲ့႐ႈေထာင့္က ၾကည့္ဖုိ႔ထက္ အဆုိးကုိသာ ၾကည့္ဖုိ႔မ်ားသြားပါၿပီ။ ကုိယ္ဘာျဖစ္တယ္။ ကုိယ္ဘာလုပ္တယ္ ဆုိတာကုိ မၾကည့္ဘဲ သူတစ္ပါးဘာျဖစ္တယ္။ သူတစ္ပါးဘာလုပ္တယ္ဆုိတာပဲ လုိက္ၾကည့္ေနတတ္ၾကပါတယ္။ အဲဒီလုိ ၾကည့္ရင္းသူတစ္ပါးရဲ႕ လုပ္ရပ္ေတြ၊ အမွားေတြ၊ အျပစ္ေတြကုိေတြ႕ၿပီး သူ႔အမွားက ကုိယ့္အမွားအျဖစ္၊ သူ႔အျပစ္က ကုိယ့္အျပစ္အျဖစ္ အကုသုိလ္ေတြ တေပြ႕တစ္ပုိက္နဲ႔ ကုိယ့္ရဲ႕စိတ္ထဲေရာက္ေအာင္ လုပ္ေတာ့တာပါပဲ။ သူတစ္ပါးကုိၾကည့္ရင္း သူတစ္ပါးရဲ႕ အကုသုိလ္ေတြကုိ ကုိယ့္ဆီေရာက္ေအာင္ လုပ္လုိက္ၾကေတာ့တာပါပဲ။
တကယ္ေတာ့ လူတုိင္းလူတုိင္း အထူးသျဖင့္ ပုထုဇင္တုိင္း အားနည္းခ်က္ ကုိယ္စီဆုိတာ ရွိတတ္ပါတယ္။ သူတပါးမွာ ရွိတဲ့အားနည္းခ်က္ကုိ ကုိယ္ကလုိက္ၾကည့္ၿပီး အျပစ္ျမင္၊ မေကာင္းတဲ့အေတြးေတြ ၀င္လုိက္ေတာ့ ကုိယ္ရလုိက္တာက အျပစ္ေတြ၊ အကုသုိလ္ေတြျဖစ္သြားတာေပါ့။ ဒီအျပစ္ေတြ အကုသုိလ္ေတြ ကုိယ့္စိတ္ထဲ ေရာက္လာေတာ့ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္လည္း စိတ္မအီမသာ၊ စိတ္မခ်မ္းမသာေတြျဖစ္ၿပီး မေကာင္းတဲ့ဆင့္ကဲ အေတြးေတြ၊ အကုသုိလ္ေတြ တုိးလာတတ္ျပန္ပါတယ္။ ဒါဟာ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ သူတစ္ပါးကုိ ရွာလုိက္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ပါ။ မဟာစည္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးရဲ႕ စကားေတာ္အတုိင္း ေျပာရရင္ “မျမင္အပ္ရာ ကိေလသာ သူ႔ဟာသူၿငိမ္း၏” ဆုိသလုိ အကုသုိလ္ဆုိတဲ့သေဘာ၊ ကိေလသာဆုိတဲ့ သေဘာမ်ိဳးက မျမင္ရင္၊ မၾကည့္ရင္ မျဖစ္ပါဘူး။ ျမင္လုိ႔ၾကည့္လုိ႔ရွာလုိ႔ ေတြ႕တဲ့သေဘာပါ။ ဘုရားရွင္ရဲ႕ စကားေတာ္အတုိင္း ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ရွာၾကည့္ၾကဖုိ႔ လုိပါတယ္။ တရားရွာ ကုိယ္မွာေတြ႕ ဆုိသလုိ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ျပန္ရွာျပန္ၾကည့္ၾကဖုိ႔ လုိပါတယ္။ ကုိယ့္သႏၲာန္မွာ မေကာင္းတဲ့အေတြးေတြ၊ အႀကံေတြ၊ အေျပာအဆုိေတြ၊ အလုပ္အကုိင္ေတြ ရွိေနရင္ အဲဒီအကုသုိလ္ ကိေလသာေတြကုိ ျမင္ေအာင္ၾကည့္ၿပီး မျဖစ္ေအာင္၊ ျဖစ္ေနရင္ တုိးမလာေအာင္ အားထုတ္ဖုိ႔ လုိပါတယ္။ ဒီလုိလုပ္တာဟာ တကယ္ေတာ့ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ရွာလုိက္တာပါ။ ဘုရားရွင္က “သူတစ္ပါးကုိ အႏုိင္ရဖုိ႔ထက္ မိမိရဲ႕အတြင္း ကိေလသာေတြကုိ အႏုိင္ရဖုိ႔လုိေၾကာင္း၊ အဲဒီလုိ အႏုိင္ရမႈမ်ိဳးသာ အျမတ္ဆုံး အႏုိင္ရမႈျဖစ္ေၾကာင္း” ေဟာေတာ္မူပါတယ္။ ဒီေတာ့ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ အႏုိင္ရဖုိ႔အတြက္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ရွာၾကည့္ဖုိ႔လုိပါတယ္။ ရွာတဲ့အခါ သိၿပီးေတြ႕ပါလိမ့္မယ္။ အဲလုိ သိၿပီးေတြ႕တဲ့အခါ ကုိယ့္သႏၲာန္မွာ မေကာင္းတဲ့ကိေလသာေတြ ရွိေနရင္ ဒါေတြကုိ မျဖစ္ေအာင္၊ မတုိးပြားႀကိဳးစားရပါမယ္။ ေကာင္းတဲ့ကုသုိလ္တရားေတြ ရွိေနရင္ ပုိၿပီးတုိးပြားေအာင္ ႀကိဳးစားရပါမယ္။ ဒီလုိလုပ္တာဟာ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ရွာၾကည့္ၿပီး အႏုိင္ယူလုိက္တာပါ။ ဒီလုိ လုပ္ႏုိင္ေအာင္ မိမိတုိ႔ရဲ႕ စိတ္ေတြကုိ တျဖည္းျဖည္း ေလ့က်င့္ေပးရပါတယ္။ တစ္ခါတည္း၊ တစ္ထုိင္တည္းကေတာ့ ဘယ္လုိမွ မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။ သတိရတုိင္း၊ သတိရတုိင္း အေလ့အက်င့္လုပ္ေပးမယ္ဆုိရင္ စိတ္ကုိတျဖည္းျဖည္း ထိန္းလာႏုိင္ပါလိမ့္မယ္။ ျဖစ္လာႏုိင္တဲ့ အကုသိုလ္ေတြကုိ မျဖစ္ေအာင္ ထိန္းလာႏုိင္ပါလိမ့္မယ္။ ဒါဟာ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ရွာၾကည့္နည္း တစ္မ်ိဳးပါ။
ဒါေၾကာင့္ ဘဒၵ၀ဂီၢညီေနာင္ သုံးက်ိတ္တုိ႔ကုိ ဘုရားရွင္မိန္႔ေတာ္မူသလုိ “သူတစ္ပါးကုိ မရွာဘဲ၊ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ရွာၾကည့္ၾက“ပါလုိ႔ ဘုရားစကား အငွါးသုံးၿပီး ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ားကုိ တရားစကားလက္ေဆာင္ ပါးလုိက္ပါတယ္။
အားလုံးကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ျမင္ေအာင္ ၾကည့္ႏုိင္ၾကပါေစ။
အဲဒီစာအုပ္ကုိ ဖတ္ၾကည့္ရင္း တစ္ေနရာမွာ ဘဒၵ၀ဂၢီညီေနာင္ သုံးက်ိတ္တုိ႔ ဘုရားရွင္နဲ႔ ေတြ႔ၾကပုံအေၾကာင္း ေရးထားတာဖတ္လုိက္ရပါတယ္။ ဘဒၵ၀ဂၢီညီေနာင္ဆုိတာ တျခားသူေတြ မဟုတ္ပါဘူး။ ေကာသလမင္းႀကီးရဲ႕ ေျမာက္မ်ားလွတဲ့ မိဘုရားေတြကေမြးထားတဲ့ အေဖတူအေမကဲြ ညီေနာင္ေတြပါ။ ဖခင္ကဘုရင္ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဒီညီေနာင္ေတြဟာ ဖခင္အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ ႏုိင္ငံအတြင္းမွာ စိတ္ႀကိဳက္ေပ်ာ္ပါး၊ ကာမဂုဏ္ခံစားလုိ႔ ရေနၾကသူေတြပါ။ တစ္ေန႔မွာ သူတုိ႔တစ္ေတြ ကိုယ့္ဆုိင္ရာဇနီးေတြနဲ႔ ေပ်ာ္ပြဲစားထြက္ၾကပါတယ္။ သူတုိ႔ထဲက တစ္ေယာက္ကေတာ့ ကုိယ္ပုိင္ဇနီးမရွိေသးတဲ့အတြက္ အခေၾကးေငြေပးၿပီး အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ကုိ ေခၚသြားပါတယ္။ ေတာအုပ္တစ္ေနရာေရာက္ေတာ့ ေမာေမာပန္းပန္းနဲ႔ အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့အခ်ိန္ ေငြေပးေခၚလာတဲ့ အမ်ိဳးသမီးဟာ သူတုိ႔လက္၀တ္ ရတနာေတြယူၿပီး ထြက္ေျပးသြားပါတယ္။ ညီေနာင္ေတြအိပ္ရာႏုိးေတာ့ သိတ့ဲအခါ အဲဒီအမ်ိဳးသမီးကုိ လုိက္ရွာၾကပါတယ္။ ရွာရင္းရွာရင္း ေတာအုပ္တစ္ေနရာ ေရာက္ေတာ့ ဥ႐ုေ၀လေတာမွ ၾကြေတာ္မူၿပီး ေခတၱနားေနေတာ္မူတဲ့ ျမတ္စြာဘုရားရွင္နဲ႔ေတြ႕ၿပီး ညီေနာင္တုိ႔က ဘုရားရွင္ကုိ ေမးေတာ္မူပါတယ္။
“အရွင္ဘုရား…အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ကုိ မေတြ႔မိဘူးလားဘုရား”။
ဒီေတာ့ ဘုရားရွင္က သူတုိ႔ကုိ ထပ္ေမးပါတယ္။
“ခ်စ္သားတုိ႔…ဘာကုိ ရွာေနၾကတာလဲ”။
“တပည့္ေတာ္တုိ႔ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ကုိ ရွာေနတာပါဘုရား..”
အဲဒီအခါ ျမတ္စြာဘုရားက
“ခ်စ္သားတုိ႔…အမ်ိဳးသမီးကုိ ဘာလုပ္ဖုိ႔ ရွာမွာလဲ…ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ရွာၾကပါ”။ လုိ႔ မိန္႔ေတာ္မူပါတယ္။
အခ်ဳပ္ေျပာရရင္ အဲဒီလုိ ညီေနာင္တုိ႔ဟာ ဘုရားရွင္နဲ႔ေတြ႕ ဘုရားရွင္က သူတုိ႔ကုိ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ရွာဖုိ႔ေျပာရင္း တရားေဟာလုိ႔ သူတုိ႔ေတြ အကၽြတ္တရားရ ရဟန္း၀တ္သြားၾကေၾကာင္း ဖတ္လုိက္ရပါတယ္။
ဒီမွာ ဖတ္ရင္းဘုန္းဘုန္း စိတ္ထဲမွာ ဘုရားရွင္အေပၚ အရမ္းးၾကည္ညိဳၿပီး ေက်နပ္သြားတဲ့ စကားေလးတစ္ခြန္းကုိ မွတ္မွတ္ရရ စိတ္ထဲမွာ စဲြက်န္သြားေစခဲ့ပါတယ္။ ဘုရားရွင္မိန္႔ေတာ္မူတဲ့စကားေလးက “ခ်စ္သားတုိ႔ အမ်ိဳးသမီး (တစ္ျခားသူ)ကုိ မရွာနဲ႕။ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိရွာ” ဆုိတဲ့ မိန္႔ေတာ္မူခ်က္ေလးပါ။ သိပ္ေကာင္းၿပီး သိပ္အဓိပၸါယ္ျပည့္၀တဲ့စကားေလးပါ။ “ကုိယ့္ကုိယ္ကုိရွာပါ”တဲ့။ ဟုတ္ပါတယ္။ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔အပါအ၀င္ ပုထုဇင္ပုဂၢိဳလ္ေတြဟာ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ရွာဖုိ႔ေမ့ေနၾကပါတယ္။ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ မရွာဘဲ သူတစ္ပါးကုိပဲ ရွာေနၾကပါတယ္။ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ျမင္ေအာင္မၾကည့္ဘဲ သူတစ္ပါးကုိ ၾကည့္ေနတတ္ၾကပါတယ္။ သူတစ္ပါးကုိ ၾကည့္ၿပီဆုိကတည္းက ေကာင္းတဲ့႐ႈေထာင့္က ၾကည့္ဖုိ႔ထက္ အဆုိးကုိသာ ၾကည့္ဖုိ႔မ်ားသြားပါၿပီ။ ကုိယ္ဘာျဖစ္တယ္။ ကုိယ္ဘာလုပ္တယ္ ဆုိတာကုိ မၾကည့္ဘဲ သူတစ္ပါးဘာျဖစ္တယ္။ သူတစ္ပါးဘာလုပ္တယ္ဆုိတာပဲ လုိက္ၾကည့္ေနတတ္ၾကပါတယ္။ အဲဒီလုိ ၾကည့္ရင္းသူတစ္ပါးရဲ႕ လုပ္ရပ္ေတြ၊ အမွားေတြ၊ အျပစ္ေတြကုိေတြ႕ၿပီး သူ႔အမွားက ကုိယ့္အမွားအျဖစ္၊ သူ႔အျပစ္က ကုိယ့္အျပစ္အျဖစ္ အကုသုိလ္ေတြ တေပြ႕တစ္ပုိက္နဲ႔ ကုိယ့္ရဲ႕စိတ္ထဲေရာက္ေအာင္ လုပ္ေတာ့တာပါပဲ။ သူတစ္ပါးကုိၾကည့္ရင္း သူတစ္ပါးရဲ႕ အကုသုိလ္ေတြကုိ ကုိယ့္ဆီေရာက္ေအာင္ လုပ္လုိက္ၾကေတာ့တာပါပဲ။
တကယ္ေတာ့ လူတုိင္းလူတုိင္း အထူးသျဖင့္ ပုထုဇင္တုိင္း အားနည္းခ်က္ ကုိယ္စီဆုိတာ ရွိတတ္ပါတယ္။ သူတပါးမွာ ရွိတဲ့အားနည္းခ်က္ကုိ ကုိယ္ကလုိက္ၾကည့္ၿပီး အျပစ္ျမင္၊ မေကာင္းတဲ့အေတြးေတြ ၀င္လုိက္ေတာ့ ကုိယ္ရလုိက္တာက အျပစ္ေတြ၊ အကုသုိလ္ေတြျဖစ္သြားတာေပါ့။ ဒီအျပစ္ေတြ အကုသုိလ္ေတြ ကုိယ့္စိတ္ထဲ ေရာက္လာေတာ့ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္လည္း စိတ္မအီမသာ၊ စိတ္မခ်မ္းမသာေတြျဖစ္ၿပီး မေကာင္းတဲ့ဆင့္ကဲ အေတြးေတြ၊ အကုသုိလ္ေတြ တုိးလာတတ္ျပန္ပါတယ္။ ဒါဟာ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ သူတစ္ပါးကုိ ရွာလုိက္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ပါ။ မဟာစည္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးရဲ႕ စကားေတာ္အတုိင္း ေျပာရရင္ “မျမင္အပ္ရာ ကိေလသာ သူ႔ဟာသူၿငိမ္း၏” ဆုိသလုိ အကုသုိလ္ဆုိတဲ့သေဘာ၊ ကိေလသာဆုိတဲ့ သေဘာမ်ိဳးက မျမင္ရင္၊ မၾကည့္ရင္ မျဖစ္ပါဘူး။ ျမင္လုိ႔ၾကည့္လုိ႔ရွာလုိ႔ ေတြ႕တဲ့သေဘာပါ။ ဘုရားရွင္ရဲ႕ စကားေတာ္အတုိင္း ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ရွာၾကည့္ၾကဖုိ႔ လုိပါတယ္။ တရားရွာ ကုိယ္မွာေတြ႕ ဆုိသလုိ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ျပန္ရွာျပန္ၾကည့္ၾကဖုိ႔ လုိပါတယ္။ ကုိယ့္သႏၲာန္မွာ မေကာင္းတဲ့အေတြးေတြ၊ အႀကံေတြ၊ အေျပာအဆုိေတြ၊ အလုပ္အကုိင္ေတြ ရွိေနရင္ အဲဒီအကုသုိလ္ ကိေလသာေတြကုိ ျမင္ေအာင္ၾကည့္ၿပီး မျဖစ္ေအာင္၊ ျဖစ္ေနရင္ တုိးမလာေအာင္ အားထုတ္ဖုိ႔ လုိပါတယ္။ ဒီလုိလုပ္တာဟာ တကယ္ေတာ့ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ရွာလုိက္တာပါ။ ဘုရားရွင္က “သူတစ္ပါးကုိ အႏုိင္ရဖုိ႔ထက္ မိမိရဲ႕အတြင္း ကိေလသာေတြကုိ အႏုိင္ရဖုိ႔လုိေၾကာင္း၊ အဲဒီလုိ အႏုိင္ရမႈမ်ိဳးသာ အျမတ္ဆုံး အႏုိင္ရမႈျဖစ္ေၾကာင္း” ေဟာေတာ္မူပါတယ္။ ဒီေတာ့ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ အႏုိင္ရဖုိ႔အတြက္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ရွာၾကည့္ဖုိ႔လုိပါတယ္။ ရွာတဲ့အခါ သိၿပီးေတြ႕ပါလိမ့္မယ္။ အဲလုိ သိၿပီးေတြ႕တဲ့အခါ ကုိယ့္သႏၲာန္မွာ မေကာင္းတဲ့ကိေလသာေတြ ရွိေနရင္ ဒါေတြကုိ မျဖစ္ေအာင္၊ မတုိးပြားႀကိဳးစားရပါမယ္။ ေကာင္းတဲ့ကုသုိလ္တရားေတြ ရွိေနရင္ ပုိၿပီးတုိးပြားေအာင္ ႀကိဳးစားရပါမယ္။ ဒီလုိလုပ္တာဟာ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ရွာၾကည့္ၿပီး အႏုိင္ယူလုိက္တာပါ။ ဒီလုိ လုပ္ႏုိင္ေအာင္ မိမိတုိ႔ရဲ႕ စိတ္ေတြကုိ တျဖည္းျဖည္း ေလ့က်င့္ေပးရပါတယ္။ တစ္ခါတည္း၊ တစ္ထုိင္တည္းကေတာ့ ဘယ္လုိမွ မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။ သတိရတုိင္း၊ သတိရတုိင္း အေလ့အက်င့္လုပ္ေပးမယ္ဆုိရင္ စိတ္ကုိတျဖည္းျဖည္း ထိန္းလာႏုိင္ပါလိမ့္မယ္။ ျဖစ္လာႏုိင္တဲ့ အကုသိုလ္ေတြကုိ မျဖစ္ေအာင္ ထိန္းလာႏုိင္ပါလိမ့္မယ္။ ဒါဟာ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ရွာၾကည့္နည္း တစ္မ်ိဳးပါ။
ဒါေၾကာင့္ ဘဒၵ၀ဂီၢညီေနာင္ သုံးက်ိတ္တုိ႔ကုိ ဘုရားရွင္မိန္႔ေတာ္မူသလုိ “သူတစ္ပါးကုိ မရွာဘဲ၊ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ရွာၾကည့္ၾက“ပါလုိ႔ ဘုရားစကား အငွါးသုံးၿပီး ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ားကုိ တရားစကားလက္ေဆာင္ ပါးလုိက္ပါတယ္။
အားလုံးကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ျမင္ေအာင္ ၾကည့္ႏုိင္ၾကပါေစ။
