“ဘုန္းဘုန္းကုိ အြန္လုိင္းေပၚမွာ မေတြ႕တာၾကာၿပီဘုရား။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဘုရား…” ဆုိတဲ့ သတင္းစကားကုိ ဘုန္းဘုန္းရဲ႕ ဓမၼမိတ္ေဆြ စာဖတ္ပရိတ္သတ္ တစ္ေယာက္က မၾကာေသးခင္က လွမ္းေမးပါတယ္။ သူ႔အေမးကုိ အဆင္ေျပသလုိပဲ ေျဖေပးလုိက္ျဖစ္ပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ ဘုန္းဘုန္း အြန္လုိင္းေပၚက ေပ်ာက္သြားတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဘေလာ့ဂ္မွာ ပုိ႔စ္အသစ္မတင္ျဖစ္တာပါ။ ေမးထားတဲ့ အေမးေတြလည္း ေျဖေပးဖုိ႔ အေၾကြးေတြတင္ေနပါတယ္။ အေႏွးနဲ႔ အျမန္ျပန္ေျဖေပးမွာပါ။ အခုေလာေလာဆယ္ေတာ့ မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။ ေလာေလာဆယ္ မျဖစ္ႏုိင္တာက နာဂစ္ ႏွိက္စက္လုိက္လုိ႔ ဒုကၡေတြျဖစ္သြားတဲ့ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားအတြက္ တတ္ႏုိင္တဲ့ဘက္က ကူညီေဆာင္ရြက္မႈေလးေတြ လုပ္ေနလုိ႔ပါ။ ဒီအတြက္ “နားလည္ေပးပါ ပရိတ္သတ္ႀကီးရယ္” ဆုိတာလုိပဲ ဘုန္းဘုန္းကုိ နားလည္ေပးၾကပါလုိ႔…။
အားလုံးသိၾကတဲ့အတုိင္းပဲ နာဂစ္တုိ႔လုပ္ခ်လုိက္ပုံက ေရနစ္သူ ၀ါးကူထုိးသလုိ ျဖစ္ေနတယ္။ အေနစုပ္ေပမယ့္ ေရႊထုတ္တဲ့ ျမပ၀ါဆုိတဲ့ဂုဏ္၊ ႐ုိးသားၿပီးအျပစ္ကင္းစင္တယ္ဆုိတဲ့ဂုဏ္၊ ရွိတာေလးနဲ႔ ေရာင့္ရဲတတ္တဲ့ဂုဏ္၊ သူတစ္ပါးအေပၚ အရမ္းၾကင္နာၿပီး အားနာတတ္တဲ့ဂုဏ္၊ ဧည့္၀တ္ေက်ပြန္တဲ့ဂုဏ္ စတဲ့စတဲ့ ဂုဏ္ပုဒ္ေတြနဲ႔ ျပည့္စုံတဲ့ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ျမန္မာျပည္သူလူထုကုိမွ ရက္ရက္စက္စက္ တုိက္ဖ်က္ေခ်မုန္း ဖ်က္ဆီးပစ္လုိက္တာကေတာ့ ဘယ္လုိမွ ေျဖလုိ႔မရတဲ့ နာက်ဥ္း၀မ္းနည္းမႈႀကီးပါ။ “ရက္စက္လုိက္တာ နာဂစ္ႀကီးရယ္” လုိ႔ပဲ ဟစ္ေၾကြးလုိက္ခ်င္ပါတယ္။ တကယ္ပါ။
ဒါေပမယ့္ အဲလုိ မဟစ္ေၾကြးျဖစ္ပါဘူး။ ေတြးမိတုိင္းေတြမိတုိင္း ႏွလုံးသားမွာ နာက်င္ခဲ့ရတဲ့ နာဂစ္ရဲ႕ ရက္စက္မႈရဲ႕ ေနာက္ဆက္တဲြေတြ ၾကားသိၾကည့္႐ႈၿပီး ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ သတိေပးကာ လုိအပ္တဲ့ဆုံးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုကုိပဲ ခ်လုိက္ပါတယ္။ “ဒီအခ်ိန္ဟာ ပူေဆြး၀မ္းနည္းေနရမယ့္အခ်ိန္မဟုတ္။ ျဖစ္ၿပီးခဲ့တာေတြကုိေဘးဖယ္၊ ္လက္ရွိလုပ္ရမယ့္ အရာေတြကုိ တတ္ႏုိင္သမွ်လုပ္ေပးရမယ္”ဆုိတဲ့ အသိနဲ႔ဆုံးျဖတ္ခ်က္ပါ။ ဒါေၾကာင့္လည္း နာဂစ္ကယ္ဆယ္ေထာက္ပ့ံေရးကုိ လုပ္ျဖစ္ေနတာပါ။
လူ႔ေလာကမွာကေတာ့ ကုိယ့္မိသားစု၊ ကုိယ့္အမ်ိဳးစတာေတြက ရွိေနတဲ့အတြက္ မိသားစုအေရး၊ အမ်ိဳးအေရးေတြပုိၿပီး ဦးစားေပးရတဲ့အပုိင္းေလးေတြ ရွိေနၾကေပမယ့္ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ သာသနာ့၀န္ထမ္းေတြ အတြက္ကေတာ့ အခုဒုကၡေရာက္သူေတြဟာ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ရဲ႕အမ်ိဳးေတြပါ။ ဗုဒၶဘာသာႏုိင္ငံတြင္းမွာ ရွိတဲ့ဒကာ၊ ဒကာမေတြဟာ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ရဲ႕ မိသားစုေတြပါ။ ဒကာ၊ ဒကာမေတြငတ္ေနတာဟာ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ငတ္ေနတာနဲ႔ အတူတူပါပဲ။ သူတုိ႔ဒုကၡေရာက္ေနတာဟာ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ဒုကၡေရာက္ေနတာနဲ႔ ထပ္တူပါပဲ။ ဒီခံစားမႈေၾကာင့္ပဲ အမ်ိဳးကုိ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ျခင္းဆုိတဲ့ ဉာတတၳစရိယကုိ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔အားလုံး တတ္ႏုိင္တဲ့ဘက္က ကူညီေစာင့္ေရွာက္ဖုိ႔ ၾကိဳးစားျဖစ္ၾကတာပါ။ ျပည္တြင္းမွာရွိတဲ့ ဘုန္းဘုန္းေတြေရာ ျပည္ပမွာေရာက္ေနတဲ့ ဘုန္းဘုန္းေတြေရာ ၿပီးေတာ့ ဒကာဒကာမေတြေရာ ဒီအသိေတြနဲ႔ႀကိဳးစား ေဆာင္ရြက္ေနၾကတာ အားလုံးေတြ႕မိၾကမွာပါ။
ဒါေပမယ့္ စိတ္မေကာင္းစရာေလးေတြလည္း ၾကားသိေတြ႕ျမင္ေနရျပန္ပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ ေရႊျမန္မာအခ်ိဳ႕ရဲ႕ သေဘာထားေလးေတြေၾကာင့္ပါ။ ကုိယ့္မိသားစု၊ ကုိယ့္အမ်ိဳးေတြမပါဘူးဆုိၿပီး ၀ုိင္း၀န္းေစာင့္ ေရွာက္မႈနည္းေနတာေလးေတြပါ။ မလွဴၾက၊ မေစာင့္ေရွာက္ၾကလုိ႔ မဟုတ္ပါဘူး။ လူႏုိင္ေစာင့္ေရွာင္ႏုိင္တဲ့ အတုိင္းအတာထက္ ပုိၿပီးနည္းေနၾကလုိ႔ပါ။ ဘုန္းႀကီးတစ္ပါးအေနနဲ႔ ေျပာရတာမသင့္ေတာ္ေပမယ့္ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြအတြက္ ဘုန္းဘုန္းေျပာၾကည့္တာပါ။ လူ႔ေလာကရဲ႕ အေျခအေနအခက္အခဲကုိ နားမလည္လုိ႔ မဟုတ္ပါဘူး။ အခ်င္းခ်င္းျခင္း ၀ုိင္း၀န္းေစာင့္ေရွာက္မႈေတြကုိ အားမလုိအားမရျဖစ္မိလုိ႔ပါ။ အခုအခ်ိန္မွာ တစ္က်ပ္တစ္ျပားဟာ ျပည္ပမွာ ရွိေနတဲ့သူေတြအတြက္ ဘာမွအသုံးမတည့္ေပမယ့္ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ဒုကၡသည္ေတြအတြက္ တစ္က်ပ္တစ္ျပားဟာ အရမ္းကုိတန္ဘုိးရွိေနတဲ့အခ်ိန္ပါ။ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ေရႊျမန္မာမ်ားရဲ႕ စားေသာက္ေပ်ာ္ပါးမႈ ေလးေတြကုိ ေလွ်ာ့ၿပီးအဲဒီအတြက္ အသုံးျပဳကုန္က်မႈကုိ နာဂစ္ဒုကၡသည္ေတြအတြက္ လွဴျဖစ္မယ္ဆုိရင္ ဘယ္ေလာက္အက်ိဳးရွိလုိက္မလဲလုိ႔လည္း ေတြးမိပါတယ္။ ႐ုိးသားစြာေျပာရရင္ အဲဒီလုိျဖစ္ေစခ်င္ပါတယ္။ ႏွမ္းတစ္ေစ့နဲ႔ဆီမျဖစ္ေပမယ့္ ႏွမ္းေစ့အမ်ားေပါင္းလုိက္ရင္ ဆီျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ တုိ႔ရဲ႕တစ္ျပားတစ္ခ်ပ္ဟာ ဘာမွလုပ္လုိ႔မရပါဘူးလုိ႔ မေတြးလုိက္ပါနဲ႔ တစ္ျပားတစ္ျပားေပါင္းလုိက္ရင္ သိန္းလည္းျဖစ္ႏုိင္၊ သန္းလည္းျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဒီအခ်ိန္ဟာ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ေရႊေတြဟာ တစ္စိတ္တစ္၀မ္းတည္း ျဖစ္ေနရမယ့္အခ်ိန္ပါ။ ဒုကၡသည္သူတုိ႔ေတြဟာ တစ္ျခားသူေတြမဟုတ္ပါဘူး။ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြပါ။ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔အမ်ိဳးေတြပါ။ ဒီေတာ့ အမ်ိဳးေတြဒုကၡေရာက္ေနတာကုိ ဒီအတုိင္းၾကည့္ေနဖုိ႔ မသင့္ပါဘူး၊ ကုိယ္စားမယ့္ထဲက နည္းနည္းေလာက္ျဖစ္ျဖစ္ဖဲ့ေပးၾကဖုိ႔ သင့္ပါတယ္။ အထူးလည္းေမတၱာရပ္ခံ တုိက္တြန္းပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ အားလုံးကုိယ္စား ဘုန္းဘုန္းအေနနဲ႔ ထပ္မံတုိက္တြန္းလုိတာက “အမ်ိဳးကုိေစာင့္ေရွာက္ၾကပါ”လုိ႔…
တကယ္ေတာ့ ဘုန္းဘုန္း အြန္လုိင္းေပၚက ေပ်ာက္သြားတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဘေလာ့ဂ္မွာ ပုိ႔စ္အသစ္မတင္ျဖစ္တာပါ။ ေမးထားတဲ့ အေမးေတြလည္း ေျဖေပးဖုိ႔ အေၾကြးေတြတင္ေနပါတယ္။ အေႏွးနဲ႔ အျမန္ျပန္ေျဖေပးမွာပါ။ အခုေလာေလာဆယ္ေတာ့ မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။ ေလာေလာဆယ္ မျဖစ္ႏုိင္တာက နာဂစ္ ႏွိက္စက္လုိက္လုိ႔ ဒုကၡေတြျဖစ္သြားတဲ့ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားအတြက္ တတ္ႏုိင္တဲ့ဘက္က ကူညီေဆာင္ရြက္မႈေလးေတြ လုပ္ေနလုိ႔ပါ။ ဒီအတြက္ “နားလည္ေပးပါ ပရိတ္သတ္ႀကီးရယ္” ဆုိတာလုိပဲ ဘုန္းဘုန္းကုိ နားလည္ေပးၾကပါလုိ႔…။
အားလုံးသိၾကတဲ့အတုိင္းပဲ နာဂစ္တုိ႔လုပ္ခ်လုိက္ပုံက ေရနစ္သူ ၀ါးကူထုိးသလုိ ျဖစ္ေနတယ္။ အေနစုပ္ေပမယ့္ ေရႊထုတ္တဲ့ ျမပ၀ါဆုိတဲ့ဂုဏ္၊ ႐ုိးသားၿပီးအျပစ္ကင္းစင္တယ္ဆုိတဲ့ဂုဏ္၊ ရွိတာေလးနဲ႔ ေရာင့္ရဲတတ္တဲ့ဂုဏ္၊ သူတစ္ပါးအေပၚ အရမ္းၾကင္နာၿပီး အားနာတတ္တဲ့ဂုဏ္၊ ဧည့္၀တ္ေက်ပြန္တဲ့ဂုဏ္ စတဲ့စတဲ့ ဂုဏ္ပုဒ္ေတြနဲ႔ ျပည့္စုံတဲ့ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ျမန္မာျပည္သူလူထုကုိမွ ရက္ရက္စက္စက္ တုိက္ဖ်က္ေခ်မုန္း ဖ်က္ဆီးပစ္လုိက္တာကေတာ့ ဘယ္လုိမွ ေျဖလုိ႔မရတဲ့ နာက်ဥ္း၀မ္းနည္းမႈႀကီးပါ။ “ရက္စက္လုိက္တာ နာဂစ္ႀကီးရယ္” လုိ႔ပဲ ဟစ္ေၾကြးလုိက္ခ်င္ပါတယ္။ တကယ္ပါ။
ဒါေပမယ့္ အဲလုိ မဟစ္ေၾကြးျဖစ္ပါဘူး။ ေတြးမိတုိင္းေတြမိတုိင္း ႏွလုံးသားမွာ နာက်င္ခဲ့ရတဲ့ နာဂစ္ရဲ႕ ရက္စက္မႈရဲ႕ ေနာက္ဆက္တဲြေတြ ၾကားသိၾကည့္႐ႈၿပီး ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ သတိေပးကာ လုိအပ္တဲ့ဆုံးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုကုိပဲ ခ်လုိက္ပါတယ္။ “ဒီအခ်ိန္ဟာ ပူေဆြး၀မ္းနည္းေနရမယ့္အခ်ိန္မဟုတ္။ ျဖစ္ၿပီးခဲ့တာေတြကုိေဘးဖယ္၊ ္လက္ရွိလုပ္ရမယ့္ အရာေတြကုိ တတ္ႏုိင္သမွ်လုပ္ေပးရမယ္”ဆုိတဲ့ အသိနဲ႔ဆုံးျဖတ္ခ်က္ပါ။ ဒါေၾကာင့္လည္း နာဂစ္ကယ္ဆယ္ေထာက္ပ့ံေရးကုိ လုပ္ျဖစ္ေနတာပါ။
လူ႔ေလာကမွာကေတာ့ ကုိယ့္မိသားစု၊ ကုိယ့္အမ်ိဳးစတာေတြက ရွိေနတဲ့အတြက္ မိသားစုအေရး၊ အမ်ိဳးအေရးေတြပုိၿပီး ဦးစားေပးရတဲ့အပုိင္းေလးေတြ ရွိေနၾကေပမယ့္ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ သာသနာ့၀န္ထမ္းေတြ အတြက္ကေတာ့ အခုဒုကၡေရာက္သူေတြဟာ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ရဲ႕အမ်ိဳးေတြပါ။ ဗုဒၶဘာသာႏုိင္ငံတြင္းမွာ ရွိတဲ့ဒကာ၊ ဒကာမေတြဟာ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ရဲ႕ မိသားစုေတြပါ။ ဒကာ၊ ဒကာမေတြငတ္ေနတာဟာ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ငတ္ေနတာနဲ႔ အတူတူပါပဲ။ သူတုိ႔ဒုကၡေရာက္ေနတာဟာ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ဒုကၡေရာက္ေနတာနဲ႔ ထပ္တူပါပဲ။ ဒီခံစားမႈေၾကာင့္ပဲ အမ်ိဳးကုိ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ျခင္းဆုိတဲ့ ဉာတတၳစရိယကုိ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔အားလုံး တတ္ႏုိင္တဲ့ဘက္က ကူညီေစာင့္ေရွာက္ဖုိ႔ ၾကိဳးစားျဖစ္ၾကတာပါ။ ျပည္တြင္းမွာရွိတဲ့ ဘုန္းဘုန္းေတြေရာ ျပည္ပမွာေရာက္ေနတဲ့ ဘုန္းဘုန္းေတြေရာ ၿပီးေတာ့ ဒကာဒကာမေတြေရာ ဒီအသိေတြနဲ႔ႀကိဳးစား ေဆာင္ရြက္ေနၾကတာ အားလုံးေတြ႕မိၾကမွာပါ။
ဒါေပမယ့္ စိတ္မေကာင္းစရာေလးေတြလည္း ၾကားသိေတြ႕ျမင္ေနရျပန္ပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ ေရႊျမန္မာအခ်ိဳ႕ရဲ႕ သေဘာထားေလးေတြေၾကာင့္ပါ။ ကုိယ့္မိသားစု၊ ကုိယ့္အမ်ိဳးေတြမပါဘူးဆုိၿပီး ၀ုိင္း၀န္းေစာင့္ ေရွာက္မႈနည္းေနတာေလးေတြပါ။ မလွဴၾက၊ မေစာင့္ေရွာက္ၾကလုိ႔ မဟုတ္ပါဘူး။ လူႏုိင္ေစာင့္ေရွာင္ႏုိင္တဲ့ အတုိင္းအတာထက္ ပုိၿပီးနည္းေနၾကလုိ႔ပါ။ ဘုန္းႀကီးတစ္ပါးအေနနဲ႔ ေျပာရတာမသင့္ေတာ္ေပမယ့္ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြအတြက္ ဘုန္းဘုန္းေျပာၾကည့္တာပါ။ လူ႔ေလာကရဲ႕ အေျခအေနအခက္အခဲကုိ နားမလည္လုိ႔ မဟုတ္ပါဘူး။ အခ်င္းခ်င္းျခင္း ၀ုိင္း၀န္းေစာင့္ေရွာက္မႈေတြကုိ အားမလုိအားမရျဖစ္မိလုိ႔ပါ။ အခုအခ်ိန္မွာ တစ္က်ပ္တစ္ျပားဟာ ျပည္ပမွာ ရွိေနတဲ့သူေတြအတြက္ ဘာမွအသုံးမတည့္ေပမယ့္ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ဒုကၡသည္ေတြအတြက္ တစ္က်ပ္တစ္ျပားဟာ အရမ္းကုိတန္ဘုိးရွိေနတဲ့အခ်ိန္ပါ။ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ေရႊျမန္မာမ်ားရဲ႕ စားေသာက္ေပ်ာ္ပါးမႈ ေလးေတြကုိ ေလွ်ာ့ၿပီးအဲဒီအတြက္ အသုံးျပဳကုန္က်မႈကုိ နာဂစ္ဒုကၡသည္ေတြအတြက္ လွဴျဖစ္မယ္ဆုိရင္ ဘယ္ေလာက္အက်ိဳးရွိလုိက္မလဲလုိ႔လည္း ေတြးမိပါတယ္။ ႐ုိးသားစြာေျပာရရင္ အဲဒီလုိျဖစ္ေစခ်င္ပါတယ္။ ႏွမ္းတစ္ေစ့နဲ႔ဆီမျဖစ္ေပမယ့္ ႏွမ္းေစ့အမ်ားေပါင္းလုိက္ရင္ ဆီျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ တုိ႔ရဲ႕တစ္ျပားတစ္ခ်ပ္ဟာ ဘာမွလုပ္လုိ႔မရပါဘူးလုိ႔ မေတြးလုိက္ပါနဲ႔ တစ္ျပားတစ္ျပားေပါင္းလုိက္ရင္ သိန္းလည္းျဖစ္ႏုိင္၊ သန္းလည္းျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဒီအခ်ိန္ဟာ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ေရႊေတြဟာ တစ္စိတ္တစ္၀မ္းတည္း ျဖစ္ေနရမယ့္အခ်ိန္ပါ။ ဒုကၡသည္သူတုိ႔ေတြဟာ တစ္ျခားသူေတြမဟုတ္ပါဘူး။ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြပါ။ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔အမ်ိဳးေတြပါ။ ဒီေတာ့ အမ်ိဳးေတြဒုကၡေရာက္ေနတာကုိ ဒီအတုိင္းၾကည့္ေနဖုိ႔ မသင့္ပါဘူး၊ ကုိယ္စားမယ့္ထဲက နည္းနည္းေလာက္ျဖစ္ျဖစ္ဖဲ့ေပးၾကဖုိ႔ သင့္ပါတယ္။ အထူးလည္းေမတၱာရပ္ခံ တုိက္တြန္းပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ အားလုံးကုိယ္စား ဘုန္းဘုန္းအေနနဲ႔ ထပ္မံတုိက္တြန္းလုိတာက “အမ်ိဳးကုိေစာင့္ေရွာက္ၾကပါ”လုိ႔…
